"θέλω να μείνω μόνος-η"

Δεν έχεις άδικο, αλλά το βλέπεις και από μόνος σου τα νήματα που ξεπηδάνε δεξιά και αριστερά και τι προβληματίζει τον κόσμο.

 

Μεγάλη αλήθεια γαμώ το αυτό.

 

Εγω πρσωπικα θεωρω απολυτα φυσιολογικο να θελει καποιος-καποια να μεινει μονος-μονη.Εχοντας βγει απο μια σχεση που με απογοητευσε και με πληγωσε,θεωρω οτι πρεπει να παρω τον χρονο μου...Να ανασυγκροτηθω εσωτερικα και να βρω ξανα τους ρυθμους μου.Μια περιοδος"ησυχιας"αν θελετε μας κανει καλο νομιζω

 

Αυτή είναι μια υπέρμετρα ρεαλιστική οπτική ..

 

Μάλλον υπάρχουν και άνθρωποι, που έχουν αποδεχτεί την μοναχική τους φύση και η οποία ίσως να συγκρούεται με τα δεδομένα μιας "στενής" σχέσεως.
Άνθρωποι που ίσως και λόγω ωριμότητας να ζύγιζαν τα υπέρ και τα κατά της επιλογής τους και να επέλεγαν την αποφυγή συνάψεως σχέσεως.
Αφού θα γνώριζαν, ότι ίσως και ο άλλος δίπλα τους να μην άντεχε την ανάγκη ή θέλω τους για περισσότερο "οξυγόνο" σε σχέση με το σύνηθες ή τον μέσο όρο.

Παραδόξως - και γι' άλλη μια φορά - δεν είμαστε όλοι ίδιοι και κρίνοντας εξ' ιδίων τ' αλλότρια, δεν είναι ότι βρίσκουμε ντε και καλά τις πιο "αλεξίσφαιρες" απαντήσεις.
Πάντως, το γεγονός ότι κάποιος δεν θέλει ή δεν θέλει πια να συνάψει "στενές" σχέσεις, δεν τον κάνει ούτε εξωγήινο, ούτε απογοητευμένο.

Αυτά... 

 

Πολύ σωστά. Το ερώτημα δεν αφορά τα άτομα αυτά που υπηρχαν , υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα. Είναι πόσα από τα άτομα που ακούμε να το λένε ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία 

 

Φίλτατε @aenaosss για να έχουμε ένα ακράδαντο στατιστικό στοιχείο, μάλλον θα πρέπει ν' αποκτήσουμε μαντικές ικανότητες.
Το σημαντικό δεν είναι, τι λέμε/πιστεύουμε και σε ποια κατηγορία ανήκουμε εμείς ( άντε και όποιοι/ες στην ζωή μας για περισσότερο/λιγότερο χρόνο μπαίνουν ή μένουν στην απ' έξω ) ?

Κάποιες φορές είναι περίοδοι, άλλες ίσως και να είναι "πυρήνας" που όσο και να τον καταπιέσουμε, αργά ή γρήγορα ξυπνάει απ' τον λήθαργο του.

Εγώ για πολύ, πάρα πολύ καιρό ήμουν ένας από κείνους τους τύπους, που ο "πυρήνας" τους όσο καλά κι αν ήμουν σε μια σχέση, επαναστατούσε.
Και ζητούσε την μοναχικότητα του σαν ο περιπλανώμενος στην έρημο το νερό. Άπειρες φορές σκέφτηκα, ότι ίσως και να μην ήμουν "κομμένος" για μια σχέση.
Συνεχίζω να έχω τα "φεγγάρια" μου, στιγμές που η ιδέα να τα βροντήξω όλα και να κόψω κάθε επαφή με τους ανθρώπους, είναι θελκτική σαν τον θάνατο.
Αλλά έχει καταλαγιάσει κατά πολύ σε σχέση με το παρελθόν, ίσως γιατί βρήκα εκείνη η παρουσία της οποίας με γεμίζει πιο πολύ ακόμη κι απ' την "σιωπή" μου.
Και αν τα βάλω στο ζύγι - γνωρίζοντας πια καλά, ότι η σχέση δεν είναι λιμάνι, να σε περιμένει επ' άπειρον -, θα έχανα περισσότερα, αν επέλεγα το πλήρες σκοτάδι.

* Εύχομαι να μην σε κούρασα, ούτε να παρεκτράπηκα, όχι πολύ τουλάχιστον χαχα... 

 

Πιο σωστή τοποθέτηση δεν θα μπορούσα να ακούσω. ευχαριστώ. 

 

Υπάρχουν εσωστρεφείς άνθρωποι, οι άνθρωποι που ενώ απολαμβάνουν την παρουσία άλλων στη ζωή τους και την καθημερινότητά τους, θέλουν πολύ συχνά κάποιο χρόνο μόνοι τους, για να επαναφορτίσουν τις μπαταρίες τους.
Αυτό, βέβαια, δεν είναι μόνο δικό τους χαρακτηριστικό. Όλοι χρειάζονται χρόνο επαναφόρτισης, το aftercare, αν θέλετε, του εαυτού μας, μετά από την εξουθενωτική εμπειρία της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης.

Άλλωστε, όταν σε απογοητεύουν οι άνθρωποι (δεν έχουν σημασία οι συνθήκες ή το μοίρασμα ευθυνών), το μόνο που σου εμπνέει εμπιστοσύνη είναι ο εαυτός σου.

Νομίζω. Πιστεύω. Θεωρώ.

 

Σωστή η τοποθέτηση , όμως το νήμα δεν αναφέρεται σε άτομα που θέλουν περιόδους μοναξιάς αλλά σ αυτά που δηλώνουν ότι θέλουν να είναι μόνα διαρκώς. Δεν σημαίνει ότι δεν θα συνάψουν κάποια σχέση ( για τη σωματική τους ικανοποιηση και μόνο) αλλά εκ προοιμίου έχουν ορίσει και το τέλος της κάποια στιγμή. Δηλαδή σχέση χωρίς επένδυση.

 

Εφόσον αυτό τους καλύπτει και το ξεκαθαρίσουν πριν τη σύναψη αυτής της καθαρά σεξουαλικής σχέσης, ποιο το κόλλημα?
Οι περισσότεροι άνθρωποι συνάπτουν σχέσεις από την ανάγκη για συντροφικότητα, για ένα κενό που θέλουν να καλυφθεί. Κάποιοι καλύπτουν τέτοιου είδους κενά αλλιώς, με ατομικές δραστηριότητες. Όπως κάποιοι δεν πάνε σινεμά χωρίς παρέα, άλλοι προτιμούν να πάνε μόνοι τους. Απολαμβάνουν το ίδιο πράγμα με διαφορετικό τρόπο.
Δεν το βρίσκω ούτε περίεργο, ούτε εγωιστικό. Απλώς διαφορετικό.

 

Πολύ σωστές οι τοποθετήσεις. Το ερώτημα είναι άλλο όμως. Να το διατυπώσω διαφορετικά. Πόσες φορές έχεις ακούσει κάποιον-α να λέει. "Δεν μπορώ να βρω αυτό που μου ταιριάζει και δεν πρόκειται να επενδύσω σε σχέση", "ή δεν θέλω κανέναν-καμμιά πάνω στο κεφάλι μου". Απ αυτά τα άτομα , λοιπόν, πόσα το λένε με απόλυτη συνείδηση ξέροντας ότι θα μείνουν μόνα στη ζωή τους.