Δέκα αρχές για υγιείς σχέσεις 24/7 (D/s και M/s)

Λιγαααακι! Μα επιλεκτική!
(σε αναστάτωσε το σενάριο; εμένα, ναι. Χα!)

 

Χαίρομαι που περνάτε καλά, όλοι   Αυτό ήθελα κι εγώ  

Θα επανέλθω σύντομα να πω λίγα λόγια γιατί η τύπισσα που έγραψε το άρθρο δίνει μερικά γερά χαστούκια σε παλαιόθεν παγιωμένες αντιλήψεις για το πως γίνεται το D/s ή το M/s όταν το ζευγάρι κλείνει την πόρτα του σπιτιού του και μένει μόνο του. Αργότερα όμως  

 

@New_Beginning Κατ'αρχήν δοξάζω την Θεά του Femdom που σε φώτισε και κάνεις αυτή τη δουλειά που κάνεις και με προστάτεψε από όλες αυτές τις βρισιές. Την ευχαριστώ δε, που σου έχει δώσει όλη αυτή την ''αστείρευτη ηρεμία''. άλλωστε αυτή είναι εμφανής.

Εγώ δεν είχα την Θεά με το μέρος μου, αλλά για καλή σου ''τύχη''. παρακολούθησα κάποια, ας τα πούμε, σεμινάρια διαχείρισης θυμού. Σε αυτά τα σεμινάρια, διδάσκονταν να βρίσκουμε κάποιο στοιχείο τέτοιο που να έχει ξεχωριστή σημασία για εμάς αλλά να μην προσβάλλει τον άλλον. Λοιπόν βρήκα ποίο θα είναι από εδώ και πέρα το δικό σου, Γιαννάκης. Αργότερα, αν το θυμηθώ βέβαια, θα σου πώ γιατί όχι Γιάννης ή Ιωάννης (sic).

Λοιπόν Γιαννάκη, δεν σου κρύβω ότι από τον πρώτο καιρό που εμφανίστηκες μου έκανε εντύπωση ο τρόπος που αυτοπρόβαλες τον εαυτό σου, γιατρός-Αγγλία-sam-συνοικίες-γνωστά μπουρδελομάγαζα της Αγγλίας πιο μετά και της Αθήνας-αντοχές-συμβουλές κτλ. Όλα αυτά ωραία μέχρι εδώ, γραφικά, αλλά ωραία.

Όμως στην τελευταία σου απάντηση, σου μεταφέρω '''Επίσης έχω μεγαλύτερες φυσικές και ψυχικές αντοχές από το 99% των σκλάβων λόγω δουλειάς.... Δεν νομίζω να υπάρχουν σκλάβοι που να έχουν μείνει ξάγρυπνοι 4μερα χωρίς να κοιμηθούνε ούτε μια στιγμή, γιατί στη κατάσταση που ήμουν, κάθε στιγμή που ζω σε αυτά τα 4ήμερα είμαι σε τέτοια εγρήγορση που καμία κοκαίνη του πλανήτη δεν πρόκειται να μου τη προσφέρει και θα βρεθούν και άλλα 4μερα στη ζωή μου που θα είμαι έτσι μέχρι να ψοφήσω....'' σιγά βρε G.I.Joe,έγινες πιο γραφικός και από τα στενά της Πλάκας. Εκτός και αν θες να μας πείς ότι οι γιατροί περνάτε εκπαίδευση κομμάντο πρώτα και φυσικά έχετε και τρελές αντοχές στον πόνο. Αν θες πες μας όμως ποια κλινική ταλαιπωρεί έτσι τους γιατρούς της, να ξέρουμε να μην πάμε εκεί ούτε εμείς ούτε δικοί μας οργανισμοί όπως λες κι εσύ.

Όμως Γιαννάκη, ας δεκτούμε ότι έχεις όλες αυτές τις αντοχές που λες, τι σε κάνει να νομίζεις ότι είσαι καλύτερος από το 99% των Ελλήνων σκλαβών; (σαν διαφήμιση απορρυπαντικού πλυντηρίου μου ακούγεται αυτό) αλλά μιας κι έχω την τιμή να μιλάω με έναν αντιπρόσωπό του υπόλοιπου 1% (σκλάβος, υποτακτικός πες το όπως θες) για πες μου τι σε κάνει καλύτερο;

Ας πάμε όμως λίγο πιο βαθεία σε αυτά που έγραψες, αν κι έχεις επαναλάβει ότι είσαι των ρηχών νερών, οπότε σου συνιστώ να πάρεις τα μέτρα σου.


''Επίσης θέλω να σου πω πως σε αυτή τη σχέση που είχα έδινα και δεν ζητούσα ανταλλάγματα, δεν με ενδιέφερε το αντάλλαγμα ούτε έκανα μια σχέση για να πάρω και να δώσω όπως είπες εσύ κάποια στιγμή. Γιατί αυτό που ήθελα να πάρω το είχα πάρει ήδη όταν με επέλεξε.... από εκεί και πέρα ήταν η στιγμή του να δώσω... Έτσι λοιπόν δεν ζητώ καμία επιβεβαίωση.... και σίγουρα δεν κάνω μια σχέση με Κ για να πάρω.... τη κάνω γιατί γουστάρω το DOS.''

Τα ανταλλάγματα σε μία σχέση, σε οποιαδήποτε σχέση είναι πολλά, αλλά είναι κυρίως ψυχικά. Αναφέρεις λοιπόν ότι κι εσύ είχες πάρει το αντάλλαγμα σου, πήρες την κυριαρχία όπως την αναζητούσες, αυτό σου έδινε, αυτοαναιρείσαι!


''Πρέπει απλώς να δεχθεί αυτό που θα της πω εξ αρχής και θα της το πω από τη πρώτη στιγμή.... Ανάμεσα σε μας και στη δουλειά μου το πάνω χέρι το έχει η δουλειά μου... Αν το δεχθεί το δέχθηκε... Και θα το δεχθεί θα τη πάρω μια φορά μαζί μου να δει τι γίνεται σε ένα 4ήμερο και μετά θα το βουλώσει και θα μου πει η δουλειά σου πάνω απ' όλα έτσι απλά...''

Αυτό το ωραίο με το DOS που λές κι εσύ βρίσκει ακριβώς εδώ εφαρμογή ''και μετά θα το βουλώσει'' είναι και αυτή άλλη μία μορφή του σεβασμού που δείχνει το 1%.


Ας πάμε τώρα στην πραγματικότητα της σχέσης,

''Είμαι άτομο που δεν μασάει που δεν θα αφήσει τον μετωπικό λοβό του να του προσφέρει τη δικαιολογία, του έχω 41 πυρετό και θα μείνω στο κρεβάτι. Θα σουταριστώ θα κάνω πρωινό στη Κ μου θα της μαγειρέψω φαγητό να φάει και θα πάω στη δουλειά μου θα πάω σε αυτούς τους οργανισμούς που με χρειάζονται και με έχουν ανάγκη... Πρόβλημα για εμένα είναι, σε ένα λεπτό μέσα να πάρω απόφαση ζωής και θανάτου και να είμαι αλάνθαστος.... Όλα τα άλλα μου φαντάζουν παπαριές....''

Αυτή είναι η εικόνα που έχεις για μια σχέση κυριαρχίας-υποταγής. Στον δικό σου κόσμο, όχι στην Αγγλία, ο υποτασσόμενος θα πρεπει ανεξαρτήτων συνθηκών να είναι στο πόδι για τον κυρίαρχο του, όλα τα άλλα είναι παπαριές όπως αναφέρεις. Μάλιστα. Ο κυριάρχος λοιπόν πρέπει να είναι μεγάλο ρεμάλι. Θα έχει λοιπον το υ του 41 πυρετό, θα είναι σε μία δύσκολη κατάσταση, ψυχολογική, υγείας κτλ και το μόνο που θα τον νοίαζει θα είναι να τον υπηρετήσει σωστά; Αυτό νομίζεις ότι είναι μια σχέση; Αν αυτό έχεις ζήσει ή σου έχουν μάθει πως είναι ή ονειρεύεσαι τότε θα πρέπει να σε πληροφορήσω ότι δεν είναι έτσι.

Δημιουργείται πολλές φορές η εικόνα ότι σ' αυτές τις σχέσεις είναι ο ένας που δυναστεύει και ο άλλος που υπηρετεί ότι και να συμβαίνει. H @gaby στην τελευταία δημοσίευση της δίνει μία πάρα μα πάρα πολύ ωραία πάσα.
Η καθημερινότητα και γι αυτήν μιλούσα σε προηγούμενες δημοσιεύσεις μου είναι πολύ μα πάρα πολύ διαφορετική. Δεν είναι όλο κίνκυ παιχνίδια, δεσίματα, γαμήσια. Είναι και αυτά, αλλά όταν μένουν οι άνθρωποι μόνο σε αυτά η σχέση τους είναι ρηχή. Ζεις με έναν άνθρωπο, αν δεν κατάλαβες ακριβώς τι σου είπα το τονίζω τώρα ΖΕΙΣ με έναν άνθρωπο. Δεν τον χρησιμοποιείς. Στην σχέση που περιγράφεις εσύ και οι δύο χρησιμοποιούν τον άλλον. Ο μεν υ παίρνει την κυριαρχία και ειδικά το κίνκυ μέρος όπως το έχει φανταστεί και η κ έχει πάντα κάποιον από πίσω της να της κάνει ότι επιθυμεί και τα κίνκυ της. Στις πραγματικές m/s. d/s σχέσεις δεν γίνονται αυτά. Προσωπικά, δεν μπαίνω σε μία τέτοια σχέση για να καλύψω την ανάγκη μου για υποταγή, δεν γίνομαι σκλάβος της για να ικανοποιώ τις ανάγκες μου (έστω και αν αυτές ικανοποιούνται από την ικανοποίηση των δικών της, άλλο ένα αντάλλαγμα), αλλά γιατί αυτό είμαι, αυτό μου ταιριάζει κι έτσι θέλω να ζω, μπορώ και διαφορετικά.

Σε μία τέτοια σχέση υπάρχει ο Σεβασμός. Ο σεβασμός και από τους δύο. Ο κ σεβεται τον υ και ο υ τον κ. Είναι αμφίδρομα και αμοιβαία αυτά και αυτό είναι ένα άλλο αντάλλαγμα. Αν η κ δεν φροντίσει για την περιουσία της ποιος θα φροντίσει; Αν έχω 41 πυρετό, η Κυρία μου θα μου φτιάξει φαγητό, θα μου κάνει εντριβή θα με φροντίσει και αυτό είναι πολλές φορές και αγάπη. Τι νομίζεις δηλαδή πώς αν δεν της μαγειρέψω ή αν μου μαγειρέψει εκείνη σταματάει η σχέση; Ή ότι γινόμαστε κακοί κυρίαρχοι, κακοί υποτασσόμενοι και τα λοιπά;

Δεν έχουμε καλαμπούρια μεταξύ μας, δεν έχουμε διαφωνίες, πειράγματα, δάκρυα, χαρές, γέλια; Νομίζεις ότι όλα αυτά είναι γνωρίσματα μόνο μιας βανίλλα σχέσης; Να σε πληροφορήσω λοιπόν ότι οι σχέσεις αυτές έχουν απ΄όλα, δεν είναι μονότονες και δεν σπάνε την μονοτονία τους μόνο με το κίνκυ μέρος. Επίσης όταν ο κυρίαρχος μαγειρεύει, σκουπίζει, χαμογελάει, μοιράζεται ΔΕΝ τσαλακώνεται. Φυσικά υπάρχουν και κανόνες, κανόνες που δεν πρέπει να σπάνε,
οι όποιες ''ελευθερίες'' του υποτασσόμενου μέρους δεν σημαίνει ότι δεν είναι οριοθετημένες, ούτε αυτό σημαίνει ότι δεν εκπαιδεύεται για να της τηρεί σωστά. Η εκπαίδευση δεν σταματά ποτέ, ο ρυθμός της και η ένταση της ναι αλλάζουν, αλλά η ίδια ποτέ.

Αυτά που αποτελούν ένα μικρό δείγμα της καθημερινότητας χρειάζονται κατανόηση, αμοιβαιότητα.

Θα σου πω τώρα γιατί Γιαννάκης και όχι Γιάννης


''Το μοναδικό που δεν δέχομαι είναι το strap on γιατί αφενός εγκυμονεί κινδύνους αρκεί κάποιος να ξέρει και να κατανοεί καλά την ανατομία και αφετέρου για να μην δώσω το δικαίωμα σε καμία ψόλα να με πει τσούλα.... Και ω ναι γουστάρω που της στερώ το δικαίωμα να με πει τσούλα....''

Γιαννάκη πρόσεχε τώρα τι κάνεις. Κατ΄αρχήν λές ότι έχεις κάνει τρελά πράγματα πάνω στο κορμί σου που μόνο αν είναι χειρούργος η Κ θα πρέπει να τα κάνει κανείς και από την άλλη μιλάς για τους κινδύνους του στραπ ον, που ναι υπάρχουν, αλλά εσύ είσαι στο 1% δεν μασάς από αυτά.

Πάμε όμως και στο σοβαρό μέρος αυτών που λές, η Κυρία σου που είναι και Θεά σου και την λατρεύεις και κάνεις τα πάντα γι αυτήν αν σου κάνει στραπ-ον και σε πεί τσούλα έχει γίνει ψόλα. Καλό θα ήταν να μην μιλάς από εδώ και πέρα ούτε για γυναικεία κυριαρχία, ούτε ότι λατρεύεις την Κ σου. Λατρεύεις μία κ μόνο υπό προυποθέσεις, αν δεν έχει αυτές, είναι ψόλα, αν και νομίζω το σωστό είναι ψώλα, να το βουλώσει, της στερώ το δικαίωμα κτλ και αυτό εσύ το λες και 24/7, σχέση αφοσίωσης κτλ. Τελικά λατρεύεις μόνο τον εαυτό σου και την καλοπέραση του(ας σημαίνει και μαζοχισμός αυτό για εσένα), τίποτα άλλο.

Καταλαβαίνεις τώρα γιατί Γιαννάκης.


@lexy Νομίζω ότι η απειρία μου στην χρήση των λέξεων υποτακτικός και σκλάβος φέρνει παρεξήγηση. Και στις δύο περιπτώσεις δεν θα πουν όχι, απλά όπως το καταλαβαίνω εγώ, ο υποτακτικός που μπαίνει σε τέτοια σχέση θα έχει πολλά όρια και ουσιαστικά θα είναι αυτός που θα οριοθετεί την σχέση. Πολύ πιθανόν να κάνω και λάθος, δεν το έχω ξεκάθαρο μέσα μου. Γι αυτό από δώ και πέρα προτιμώ να χρησιμοποιώ απλά υ ή κ είτε υποτασσόμενος ή κυριαρχικός για να μην αποπροσανατολίζω την συζήτηση.

 

As you wish... Μόνο μία απορία θα σου λύσω....

http://voices.yahoo.com/professions-highest-rates-suicide-5881506.html?cat=5

 

Παιδιά, να πούμε κανα φωνήεν στο νέο σκηνοθέτη. Πέθαναν οι Φώσκολοι κι οι Γιάγκοι Δράκοι αυτοσχεδιάζουν στη σαπουνόφουσκα...

 

Για να επιστρέψουμε στο θέμα μας, μια σημαντική αρχή είναι η εξής: προσοχή στις φίδες και τους φίδους.

 

Πάντα όταν διαβάζω τέτοια δηλωση, νιώθω μια ένσταση στο μυαλό μου.
Δεν θέλω να επέμβω στο παραμύθι κανενός κι εγώ το δικό μου παραμύθι ζω, αλλά πιστεύω πως αν δεν είχαμε συγκεκριμένα αυτές τις ανάγκες, που ψάχνουν εκπλήρωση, δεν θα είχαμε την ανάγκη να ψάξουμε να βρούμε τέτοιου είδους σχέση, όπου θα καλύπτεται ανάμεσα σε άλλα και η συγκεκριμένη ανάγκη για υπακοή ή/και υποταγή, για Sm και πάει λέγοντας.

Μάλιστα το χοντραίνω και λέω πως για κάποια άτομα, οι ανάγκες γίνονται τόσο πολύ συγκεκριμένες, που μειώνονται κατά πολύ οι δυνατότητες εξεύρεσης Του Κατάλληλου.

Αν προσωπικά, συνεπως και υποκειμενικα, μέσα σε μια σχέση, οι δικές μου ΒΑΣΙΚΕΣ αναγκες ΔΕΝ καλύπτονται και παρά τις ανοιχτες κι ειλικρινεις μου προσπάθειες, παραμένουν ακάλυπτες, τότε γιατί να παραμένω?
Αν παραμένω, μπορεί να σημαίνει πως κάτι πολυ βασικότερο καλύπτεται, απ όσα όριζα στο παρελθόν ως βασικές αναγκες.
Αλλά αν παραμένω χωρίς να λαμβάνω, τότε θυμα είμαι και όχι σκλάβα.
Επαναλαμβάνω, προσωπική υποκειμενική μου άποψη, την οποία εκφράζω επιθυμωντας να το αναλύσουμε και συζητήσουμε παραπέρα.

Κατ ακρίβεια, έχω συναντήσει περιπτώσεις που το είδος σχέσης που έχει κάποια σ. με τον Κ, δεν προϋποθέτει πως θα της κάνει την νοσοκόμα.
Δεν πιστεύω πως υπάρχει ΜΙΑ σχέση Κ/υ ή πως υπάρχουν ενός ειδους σκλάβοι κι ενός Αφέντες.

Σ ένα household μπορούν να περιλαμβάνονται σκλάβοι έπιπλα, σκλάβοι δουλικα, σεξ σκλάβοι κ.ο.κ. Δεν υπαρχει το ιδιο ειδος συνδεσης με όλους, όσους υπηρετούν Κάποιον. Το ότι μπορεί Ένας Κύριος να φροντίσει την σκλάβα που αγαπά, δεν σημαίνει πως είναι Υποχρεωμένος να το κάνει και δεν σημαίνει πως την ίδια τιμή, θα έχει το κάθε τραπεζάκι που περνά απ το σαλόνι Του, για να ξεκουραζει κάθε Κυριακή τα πόδια Του.

 

@lara[E-p] θα ήθελες να γίνεις πιο συγκεκριμένη στο τι θα ήθελες να συζητήσουμε;

 

@lucozade τους ορισμους σου για το τι ορίζεις ως ανάγκη και τι ως επιθυμία, αλλά επειδή συζητιέται και αλλου, επισης σε μη ιδιαιτερα σχετικο νημα, λέω όταν με το καλό πάω σπίτι, να μεταφέρω τα ποστ σας εκεί για να μπορέσουμε να διαλεχθούμε. Εχεις εξαιρετικες τοποθετησεις παρεπιπτώντος στο συγκεκριμενο νήμα, δεν σχολίασα, επειδή ταυτίζονται εκει οι απόψεις μας και δεν υπήρχε λόγος να επαναλαμβανομαι. Αλλά στο συγκεκριμένο, ένιωσα το τσίμπημα της ένστασης  

Ελπίζω λοιπόν να τα πούμε επι του συγκεκριμένου θέματος λίγο αργότερα.

Σ ευχαριστώ.

 

@lara[E-p] , δεν υπάρχει καμία διάθεση παρεξήγησης μαζί σου, απλά δεν είχα καταλάβει τι με είχες ρωτήσει. Αυτό που με ρωτάς είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον.
Πολλές φορές, τις περισσότερες μάλιστα που διαβάζω απόψεις και θέματα εδώ, αλλά και τριγύρω μου σε θέματα ερωτικά, σχέσης, αγάπης κτλ παρατηρώ ότι οι άνθρωποι ονομάζουν αυτές τις επιθυμίες τους ως ανάγκες.
Η διαφοροποίηση η δική μου είναι ακριβώς εκεί.

Για παράδειγμα ανάγκη είναι να έχω νερό να πιώ και φαγητό να φάω, χωρίς αυτά δεν μπορώ να ζήσω, αυτό είναι ανάγκη. Όμως από την άλλη για παράδειγμα το ίντερνετ δεν είναι αναγκαίο, επιθυμητό και σε ορισμένες στιγμές απαραίτητο, όμως χωρίς το ίντερνετ μπορώ να ζήσω, ίσως όχι το ίδιο καλά (δουλειά, διασκέδαση, επικοινωνία), αλλά θα ζήσω, ενώ χωρίς νερό και φαγητό μπορώ;

Για μένα λοιπόν το να είμαι με κάποιον άνθρωπο και σε αυτόν τον άνθρωπο να γίνω σκλάβος, αποτελεί επιθυμία. Μου είναι απαραίτητος για να εκπληρώσω αυτή την επιθυμία μου, αλλά δεν τον έχω ανάγκη για να ζήσω. Δεν αφήνω την υποταγή μου να με ορίσει, δηλαδή την επιθυμία μου να με υπερκαταβάλλει. Φυσικά μιλώ για εμένα και το πώς αντιλαμβάνομαι εγώ τα πράγματα. Οπότε, είμαι μ΄έναν άνθρωπο, που τον αγαπάω και υποτάσσομαι σε αυτόν χωρίς να τον έχω ανάγκη, δεν ΄΄χρησιμοποιώ'' τον άνθρωπο μου που είναι δίπλα μου για να εκπληρώσω τις επιθυμίες μου, ούτε για επιβεβαίωση, είμαι μαζί του,δεν ωφελούμε από την Κυρία μου, αλλά γιατί μου αρέσει να είμαι μαζί της και αυτό ικανοποιεί τον συναισθηματικό μου κόσμο.

Στην διάθεση σου για κουβέντα, μπορείς να το μεταφέρεις όπου θέλεις στο φόρουμ.

 

Προ ολίγου έπεσε στην αντίληψή μου ο παρακάτω αφορισμός του Ομήρου. Τα λεγόμενα του αρχαίου συγγραφέα, νομίζω ότι έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από το κάθε cosmopolitan άρθρο, περί σχέσεων/ρομαντικού/αγάπης κ.ο.κ.

«Ευτυχισμένος ο ηγεμόνας που κάνει τους υπηκόους του όχι να τον φοβούνται, μα να φοβούνται μήπως αυτός πάθει τίποτε κακό»

Οπου "ηγεμόνας" βάλτε τη λέξη Κυρίαρχος και όπου "υπήκοους" βάλτε τη λέξη υποτακτική. Αυτή είναι η μία και θεμελιώδης αρχή για μία υγιής σχέση.

 

@Elune

"εξέτασε το παρελθόν, εξέτασε το παρόν, εξέτασε το μέλλον", θα έλεγα ότι συμφωνώ πως ο αφορισμός σου έχει ενδιαφέρον να συζητηθεί ως προς σχέσεις Κυριαρχίας - υποταγής. Προτείνω να ανοίξεις ένα άλλο νήμα γι αυτό. Εδώ έχουμε μια τελείως άλλη οπτική, της σημερινής εποχής, της μη κλασικής παιδείας και της ανθρώπινης σχέσης. Αν σε αυτόν τον σχολιαστή αντιπαραθέσουμε Όμηρο θα είναι σα να του τη λέμε κάπως, όχι;