Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Αν ραγίσει το γυαλί .. ξανακολλάει?

Συζήτηση στο φόρουμ 'Σεξ και Σχέσεις' που ξεκίνησε από το μέλος SlaveRose, στις 16 Απριλίου 2011.

Tags:
  1. Tenebra_Silente

    Tenebra_Silente Contributor

    Το αν αξίζει η όχι ο άνθρωπος θα το δείξει από το πως φέρθηκε στο γυαλί από την αρχή...Αν εγώ κάθομαι και "φυσάω", πλάθω, θυσιάζω κομμάτια δικά μου...για να φτιάξω κάτι μαζί με τον άλλον και εκείνος περιμένει τα πάντα από εμένα...Όλα εκτός από τις δυσκολίες...Συγχώρα με αλλά στα χέρια του δεν ξαναφήνω τίποτα...Εννοείται ότι το πετάω και φτιάχνω καινούργιο με κάποιον άλλο που θα μου αποδείξει ότι είναι άνθρωπος...Το να κάνουμε τις ίδιες λανθασμένες κινήσεις δύο φορές, ελπίζοντας ότι την δεύτερη θα υπάρξει κάποια επέμβαση από το υπερπέραν και που θα αλλάξει το αποτέλεσμα...είναι κάτι που είναι πέρα από το τρόπο σκέψεως μου...Δυστυχώς η ευτυχώς κάποια πράγματα δεν βελτιώνονται αλλά χειροτερεύουν...

    Και ας πάρουμε και την υπόθεση που λέει ότι οι άνθρωποι καταλαβαίνουν τα λάθη τους και καταφέρνουν και να αλλάξουν...Πάλι χρειάζεται τύχη...γιατί δεν αλλάζει μόνο ο ένας αλλά και ο άλλος...και κανείς δεν εγγυάται ότι μετά μια πρώτη φορά...θα καταφέρουν να "βρεθούν" και μια δεύτερη...Θα είμαι εντελώς βλάκας για αυτό που θα γράψω...αλλά μόνο τα χλιαρά πράγματα μπορούν να επαναληφθούν μετά το τέλος τους...Οι μεγάλες αγάπες είναι να μην φτάσουν να βάλουν την λέξη τέλος...εκείνες...πάντα για εμένα...δεν επαναλαμβάνονται...Γιατί όταν σκοτώνονται...εκτός από το συναίσθημα παρασύρουν μαζί τους και τον αυθορμητισμό, την εμπιστοσύνη, την συνενοχή...και όλα αυτά να επανακτηθούν...πάντα μιλώντας για εμένα...είναι αδύνατο...πάντα κάτι θα λείπει...Όσο καλή θέληση και να υπάρχει για να αναβιώσουν...επειδή απλά κάποια πράγματα εκτός από προσπάθεια πρέπει να είναι και πηγαία...και η πηγή αν στερέψει...όσο και να τρυπήσεις το έδαφος...το νερό που ίσως και να ξαναβρεθεί, θα έχει πάντα λίγη λάσπη...πέτρες η χώμα...
     
    Last edited: 9 Ιουλίου 2014
  2. Siren_Peisinoe

    Siren_Peisinoe Ανενεργή επί του παρόντος.

    Aν ραγισει το γυαλι, και το παρεις νωρις χαμπαρι μπορει να διορθωθει, μια φορα. Αν σπασει δεν ξανα κολλαει.
    Το μονο που μπορεις να κανεις, ειναι να πλασεις ενα καινουργιο, στο παλιο δε μπορεις να ξανα γυρισεις.
    Προσωπικα μπορω να παλεψω για καιρο με υπομονη και πεισμα.
    Δεν ειμαι διατεθιμενη ομως να προσπαθω για καποιον που δεν θελει να προσπαθησει.
     
  3. Tenebra_Silente

    Tenebra_Silente Contributor

    Για τον τρόπο σκέψης τον δικό μου...είσαι σωστότατη...
     
  4. Siren_Peisinoe

    Siren_Peisinoe Ανενεργή επί του παρόντος.

    Ο χρονος μας ειναι πολυτιμος για να τον σπαταλαμε σε ατομα που δεν τον αξιζουν.  
     
  5. Tenebra_Silente

    Tenebra_Silente Contributor

    Τα είπες όλα αγαπητή...Tanto di cappello...Ειλικρινά... 
     
  6. Black Butterfly

    Black Butterfly Αηδιασμένη

    Θα τα γράψω όλα αυτά σε ένα χαρτί, θα το βγάλω 100 φωτοτυπίες και θα το κολλήσω παντού, για να το θυμάμαι την επόμενη φορά που θα είμαι έτοιμη να κάνω τα ίδια λάθη.

    ΥΓ. Τρομακτικό να συμφωνώ σε όλα μαζί σου!
     
  7. Tenebra_Silente

    Tenebra_Silente Contributor

    Butterfly...φιλαράκι μου καλό...δεν τα έγραψα από το κεφάλι μου...το "λάθος" το έκανα δυο φορές στην ζωή μου και η δεύτερη "πέθανε" τον περασμένο Οκτώβρη...Αγάπες η "αγάπες"...εγώ άφησα όχι κομμάτια αλλά ίσως τον εαυτό μου ολόκληρο..."Κατάλαβαν" όταν ήταν ήδη πολύ αργά...Εγώ δεν ήμουν πλέον ο ίδιος...ο πόνος...το παράπονο...η πίκρα...τουλάχιστον όσο αφορούσε πλέον εκείνες ( και όχι μόνο εκείνες μέχρι πριν λίγο καιρό ) με είχαν διαβρώσει...αλλάξει...Θα ήταν σαν να ξαναβλέπω ένα μέρος αγαπημένο της παιδικής μου ηλικίας σαν ενήλικος πλέον...Και να συνειδητοποιήσω ότι τα σπίτια τελικά ήταν πιο χαμηλά...ότι εκείνος ο ωκεανός ήταν κολπίσκος...και ότι η γρανίτα...μονάχα φράουλα η λεμόνι και όχι δροσιά και χαζοέργο στον κινηματογράφο...Συγνώμη αν σε βάρυνα...με πιάσανε τα blues μου χειρότερα διαβάζοντας αυτό το νήμα...γλυκιά μελαγχολία όμως...

    Υ.Γ. για να μην τρομάξεις άλλο θα προσπαθήσω να πω κάτι που να διαφωνείς καθέτως και οριζοντίως χαχαχα ( προσπαθώ να ελαφρύνω λίγο το "κλίμα"..το παράκανα και δεν μου φταις σε τίποτε )
     
    Last edited: 9 Ιουλίου 2014
  8. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σαν τις γυάλινες συρόμενες πόρτες. Πρέπει να προσέχει πώς τις ανοίγει κανείς για να μην θρυμματιστούν.
     
  9. Dark_Explorer

    Dark_Explorer Κλωθώ: ἄτρακτον στρέφειν Contributor

    Κρίσεις αφέλειας μας πιάνουν κατά καιρούς, είναι ανθρώπινο. Αργά ή γρήγορα όμως η πρόσκρουση με τον αφτιασίδωτο ρεαλισμό είναι αναπόφευκτη...
     
  10. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    Ειλικρινά, μπήκα σ αυτό το νήμα, για να γράψω ΑΚΡΙΒΩΣ όμως αυτό, οπότε με την άδεια σου, συνυπογράφω!
     
  11. Niamh-Alysia

    Niamh-Alysia Regular Member

    ....οι ανθρώπινες σχέσεις είναι απρόβλεπτες και αυτό τις κάνει μοναδικές..... πληγώνεις και πληγώνεσαι διαφορετικά παραμένεις "ο λύκος της στέπας"..... αποζητάς λοιπόν την συντροφικότητα με όποιο κόστος, διαφορετικά βιώνεις απίστευτη μοναξιά νιώθοντας πάντα του αίσθημα του ανικανοποίητου.... και αλλοίμονο σε αυτόν που το βιώνει.......
     
  12. underherfeet

    underherfeet πέρα βρέχει Contributor

    Τελικά τι είναι ρε παιδιά οι σχέσεις; Υάλινες η σιδερένιες; Αποφασίστε!
    Προσέξτε μόνο, διότι το σίδερο αν σφυρηλατούμενο δεν προβλεφθεί να φτιαχτεί και κανα πορτάκι -έξοδος(κινδύνου), μπορεί να αποκτήσει στο αμόνι του χρόνου σχήμα κάγκελου.Φυλακής...