Αντίδραση στον πόνο

Αυτό που με χαλάει πολύ είναι τα theatrics. Από και και πέρα, (για αισθητικούς και πρακτικούς λόγους) δεν αγαπώ ιδιαίτερα τις ακραίες αντιδράσεις: αφενός η στωική υ, που ο,τι και να της κάνεις δεν βγάζει κιχ και η overreacting, που κάνει σαν γουρούνι που το σφάζουν. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, οι εν πηγαιότητι εκπεφρασθείσες εκδηλώσεις είναι καλοδεχούμενες (και υπέροχες...).

 

Απάντηση: Αντίδραση στον πόνο

Και για μένα το να δέχομαι τον πόνο σιωπηλά είναι δείγμα σεβασβού στον Αφέντη. Ανάλογα και τον πόνο βέβαια, αλλά είναι σίγουρα πολύ καλύτερα και για μένα, να μην αντιδράω έντονα. Γιατί έτσι θα τον ευχαριστήσω πιο πολύ. Και η αλήθεια είναι οτι νοιώθεις μεγαλύτερη ταπείνωση όταν δεν σου επιτρέπεται να φωνάζεις.

 

Κάποιες φορές που προσπάθησα να είμαι εντελώς σιωπηλή ένιωσα (και αυτό έκανα για την ακρίβεια) να τον προκαλώ να με χτυπήσει πιο δυνατά .και σε εκείνη την περίπτωση όμως δεν φώναξα πολύ. Άλλαξα λίγο θέση, κουνήθηκα δαγκωθηκα, δάκρυσα αλλά όχι οι φωνές και οι υπερβολές θεωρώ και γω ότι είναι ασέβεια..
Με ερεθίζει η κατάσταση όπου υπομένω κάτι για χάρη του. Αισθάνομαι ότι αν το διαχειριστώ με υπομονή θα ανέβω στα μάτια του..

 

Εμένα μου αρέσει κάποιος αναστεναγμός...Σίγουρα με ξενερώνουν εκείνες που γκαρίζουν σαν τα κατσίκια που τα σφάζουν στο γόνατο με το παραμικρό άγγιγμα...Άν κάποια φτάσει στο σημείο να φωνάξει, σημαίνει ότι έχασα τον έλεγχο μου ( κάτι που έχει συμβεί ελάχιστες φορές ) και αυτό το τελευταίο δεν με φτιάχνει καθόλου, τουναντίον με χαλάει. Ενώ το "αθόρυβο" δάκρυ ( στο τέλος της "περίπτυξης" ) μου ξυπνάει περισσότερη η λιγότερη τρυφερότητα, την οποία κάποιες φορές θα είχα και εγώ την ανάγκη να την "χαρίσω"...

 

ενα βογκητο αχνο ειναι σεξυ συμφωνω.το να ουρλιαζει ομως θα συμφωνησω οτι ειναι ξενερωτικο

 

Δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπαρξουν νόρμες. Πάντως όσο περισσότερο εκπαιδευμένη είναι τόσο περισσότερο σιωπηλή παραμένει.

 

Αυτο που εχω τη γειτονισα να σκουζει λες και της πατανε τη καρωτιδα με ξεπερνα !!!!
Μπορω να το δω σαν κομωδια γιατι διαφορετικα η τους γειτονες δουλευει η τον παρτενερ/συντροφο
Γνωμη μου ενας σεξυ ηχος ειναι οτι πρεπει οπως και οι βαθιες ανασες 

 

Πολύ σωστή....!

 

Οι φωνές και τα ουρλιαχτά είναι ακετά συχνή αντίδραση. Πώς χειρίζεσαι όμως πιό "ειδικές" περιπτώσεις?
Μου έτυχε ερωτική παρτεναίρ πολυοργασμική. Κάθε τρία λεπτά είχε τόσο έντονους σπασμούς, που αποσυντονιζόμουν εντελώς. Ηταν σα να καβαλούσα μανιασμένο ταύρο... 
Αλλη περίπτωση ερωτικής συντρόφου που κάθε λίγο από τον παροξυσμό της έμπηγε τα νύχια στο κορμί μου, τόσο βαθιά που μάτωνα. Κάθε σμίξιμό μας τελείωνε με μαντζούνια και αλοιφές για περίθαλψη τραυματία...