Προσφορά ικανοποίησης

Απάντηση: Προσφορά ικανοποίησης

Μaster JP θα μπορουσα να πω την πρωτη εννοια.

1. περιμενω χωρις να βιαζομαι (αν οχι παντα, υποχρεωνομαι απο τις καταστασεις να το κανω... ) αυτο θα το εβαζα βεβαια σε ενα μικροτερο ποσοστο...

2. το προφανεστερο ειναι αυτο... Εχω την ικανοτατα, ή το χαρισμα να αντεχω( και να εχω ανεξει) αρκετα που εχουν συμβει στη ζωη μου και πιστευω οτι εχω τη δυναμη να αντεξω πολυ χειροτερα...

 

Απάντηση: Προσφορά ικανοποίησης

Κοκκινίζω από ντροπή και αυτό τον ερεθίζει ακόμη περισσότερο.
Βλέπει την αναμονή, την προσμονή και την επιθυμία στο πρόσωπο αλλά και το σώμα μου.
Χαιδεύομαι και είναι σα να χαιδεύω Εκείνον...
Νοιώθει την καύλα μου.
Βλέπει τις ρόγες μου να σκληραίνουν και να καυλώνουν.
Βλέπει το σώμα μου να αρχίζει να λειτουργεί σπασμοδικά.
Γλύφω τα χείλη μου, δαγκώνομαι...
Παρακολουθεί τα πόδια μου να ανοίγουν ελαφρώς...τα μάτια μου να κλείνουν...με νοιώθει υγρή.

Αυτά νομίζω αγαπητέ... 

 

Απάντηση: Προσφορά ικανοποίησης

Δεν χρειαζεται τιποτα παραπανω απο ενα φευγαλεο βλεμμα στα ματια μου και θα καταλαβει αμεσως τι επιθυμω να του προσφερω....ολο μου το ειναι!

 

Απάντηση: Προσφορά ικανοποίησης

Απαλό δέρμα σώματος, που κάνει εύκολα μελανιές, άλλα σημάδια και πληγές. Αντανακλά πολύ όμορφα το φως. Οπτική και απτική απόλαυση. Μικρό σχετικά στήθος, όχι - ακόμα - πεσμένο, με μεγάλες, ανοιχτόχρωμες ρόγες, καλότατες επιφάνειες βασανιστηρίων. Μεγάλος, λείος, στρογγυλός κώλος, για πάσα χρήση. Ίσια, λεία, δυνατή πλάτη, μπορεί να με ιππεύσει με αρκετή άνεση, για είκοσι μέτρα δρόμο - όχι περισσότερο - όσο κι αν θα υποφέρω στα γόνατα. Χρηστικά γόνατα. Καλή στάση σώματος, θα απολαμβάνει να με βλέπει να λυγίζω. Ταλαιπωρημένο εσωτερικό μηρών και εσωτερικό μπράτσων, μπορεί να απολαμβάνει αφάνταστα πολύ τον δίκαιο εξευτελισμό μου επ' αυτών. Το ίδιο με τις ραγάδες μου. Τέλος, αν και δεν φαίνονται στον καθρέφτη παρά μόνο αν παρασυρθώ σε πληκτικά προβλέψιμες στάσεις, τρεις υγρές και υπάκουες τρύπες...

 

Απάντηση: Προσφορά ικανοποίησης

Σκέφτομαι πως αλλάζουν οι καιροί..και πως εκφράζονται οι ανάγκες..
Ας είναι..

Βλέπω τα μαλλιά που μπορεί να τα χαιδέψει, να τα αρπάξει, να τα τραβήξει, να με σύρει από αυτά..
Τα μάτια που χάνονται όταν είμαι μπροστά Του..
Τα χείλη, που μπορεί να τα φιλήσει, να τα δαγκώσει, να τα γλύψει, να τα χτυπήσει..
Ανοίγω το στόμα για να τον πιω.. τα χύσια Του, τα ούρα Του..
Βγάζω τη γλώσσα..να Τον γλύψω να γλύψω ότι μου ζητήσει.. τον πούτσο Του,τα αρχίδια Του, τον κόλο Του..νεράκι, χυμό, τα ούρα Του.. για να μου την δαγκώσει η να μπλέξει με την δική Του..
Λαιμός.. πόσο μου αρέσει να τον σφίγγει στα χέρια Του και να χάνομαι..
Οι καρποί.. για να τους κρατάει σφιχτά στα χέρια Του..να με περιορίζει..
Οι παλάμες.. για να Τον χαιδεύω όταν το θέλει, να πιάνω τον πούτσο Του, να Του τις προσφέρω για να τις πονέσει..
Τα στήθη.. να τα δαγκώσει, να τα χτυπήσει, να τα μαυρίσει..να νοιώθω τη ζώνη Του πάνω τους και την αγκράφα της να τα πονά..
Η κοιλιά.. για να ακουμπάει το κεφάλι Του.. να χαιδεύει.. να μαστιγώνει..
Τα μπούτια.. ανοιχτά.. και τα σημάδια της βέργας Του επάνω τους..
Το μουνί και ο κόλος.. δεν εχει σημασιά πως θα τα χρησιμοποιήσει.. ανοιχτά πάντα στις ορέξεις Του..
Τα γόνατα.. για να γονατίζω μπροστά Του..
Η πλάτη.. για να ζωγραφίζει επάνω της..

Η ψυχη δεν φαίνεται στον καθρέφτη αλλά νομίζω πως αυτή έχει μεγαλύτερη ανάγκη να την χειριστεί..

Κατόπιν αδείας Του Κυρίου μου...

 

Απάντηση: Προσφορά ικανοποίησης

Καλημέρα  

Τι εννοείς;

 

Απάντηση: Προσφορά ικανοποίησης

Κάτι συνειρμοί που έκανα καθώς είδα το παλιό μου ποστ σε αυτό το νήμα.
Μη δίνεις σημασία  

Κατόπιν αδείας Του Κυρίου μου..

 

Ειμαι μπροστά στον καθρέφτη, είμαι μόνη μου, αλλά νιώθω την καυτή του ανάσα στο αυτί μου...

Το στήθος μου και οι σκληρές μου ρόγες, αχ πόσο λατρεύει να τις σφαλιαρίζει και να τις γλύφει, είναι το δυνατό μου σημείο. Γυρίζω το σώμα μου και κοιτάζω με την άκρη του ματιού μου τον στητό μου κώλο και τις γάμπες μου. Λατρεύει το σχήμα που παίρνουν όταν φοράω τις αγαπημένες του γόβες. Τρελαίνεται να μου τον σφαλιαρίζει και να τον "μαρκάρει" με την βίτσα του. Είναι δικός του. Του ανήκει. Εγώ απλά είμαι το αντικείμενό του.

Κοιτάω το είδωλό μου στον καθρέφτη και αναρωτιέμαι γιατί έχει επιλέξει εμένα; Γιατί όχι κάποια άλλη; Οι ατέλειές μου δεν τον πειράζουν; Δεν το γνωρίζω, το μόνο που ξέρω είναι ότι απολαμβάνω την κάθε στιγμή δίπλα του.

Λατρεύω να τον ικανοποιώ, το ίδιο και αυτός. Με ξέρει καλύτερα από όλους. Ξέρει κάθε σημείο του κορμιού μου και γνωρίζει όσο κανείς άλλος πως να με κάνει να "στάξω" από ηδονή. Του έχω παραδώσει τα κλειδιά του κορμιού μου, γιατί είναι ο μοναδικός που κατάφερε να με "ξεκλειδώσει".

P.s Το "εγώ" μου του ανήκει και τώρα περιμένω την τιμωρία μου για το συγκεκριμένο ποστ.

 

μου λέει πως τα μάτια μου μοιάζουν καθρέφτες της θάλασσας
κάθε πρωί πριν το μάθημα,τον θυμάμαι καθως ετοιμάζομαι
οι φακίδες μου διάσπαρτες
και το σύνηθες της ροδαλότητας εδώ κι εκεί..
χαμογελώ
πιο πολύ στρατσιατέλα τελικά
παρα βανίλα..

 

Τα σαγονια. Το δερμα. Οι ποροι. Το βλεμμα.