Ποιος είναι ο πιο έντονος πόνος που έχετε λάβει ή σας έχει δοθεί;

Ο φόβος και ο πόνος που νιώθει η υπό που βρίσκεται απέναντί μου είναι η καλύτερη ανταμοιβή μου. Μάλιστα, επειδή είμαι αρκετά οργανωτικός σαν άνθρωπος, ακόμα και στο κομμάτι του σαδισμού έχω μια "πεπατημένη", την οποία ακολουθώ τις περισσότερες φορές με θρησκευτική ευλάβεια, τόσο πριν, όσο και κατά την διάρκεια του s/m.

Και εξηγώ: Πριν την ικανοποίηση των διαστροφών μου και της επιθυμίας μου να προκαλέσω πόνο και να δω το κοκκινισμένο σώμα της υπό μου (καθότι έχει ξανθό δέρμα), βάζω ανά σειρά... εμφάνισης τα tools και φοράω τα άσπρα γάντια μου, όπως ο χειρούργος πριν την εγχείρηση. Κατά τη διάρκεια του s/m θεωρώ επιβεβλημένο προς τον εαυτό μου, προκειμένου να ικανοποιήσω στο έπακρον τον σαδισμό μου, να πυγοραπίζω την υπό μου με ακρίβεια... χιλιοστού. Πάντα σκέφτομαι τον εαυτό μου ως έναν μαέστρο, με προέκταση του χεριού μου ένα single tail ή ένα flogger, τα οποία κάθε φορά που "γδέρνουν" το σώμα της υπό ακούγεται στα αυτιά μου η μελωδία της ικανοποίησης.

Πρόσφατα μάλιστα πήρα την μεγαλύτερη απόλαυση, όταν αφού κάναμε μπάνιο σε ερημική παραλία, πέριξ της Αττικής, πυγοράπισα με single tail την υπό μου σε σημείο που μόλις γυρίσαμε σπίτι είχε γίνει ζέβρα! Το αλάτι της θάλασσας, σε συνδιασμό με τον ήλιο είχαν "κάψει" τα σημάδια από το πυγοράπισμα, τα οποία έκαναν τρεις ημέρες να φύγουν από το κορμί της. Μαζί με το electro torture ήταν οι δύο καλύτερες... εκτελέσεις μου.

Αβάντι μαέστρο!

 

μμμ...νομίζω μία κλοτσιά στις ευαίσθητες περιοχές μου από έναν συμμαθητή πριν καιρό...

 

Εξαιρώντας το ιατρικό κομμάτι και το θέμα της υγείας, το οποίο είναι μακράν πρώτο, αλλά μάλλον δεν έχει θέση στη λογική του εν λόγω νήματος, θα εστιάσω στο συναισθηματικό μέρος, επισημαίνοντας τα εξής:

Ο σωματικός πόνος συχνά είναι πιο έντονος και φαντάζει δυσβάσταχτος. Ένας τραυματισμός ή ακόμη και μία λίγο πιο επώδυνη και σαδιστική πρακτική μπορεί να πονέσει πραγματικά, να αφήσει και σημάδια, όμως αυτά έρχονται και παρέρχονται, αφήστε, που συχνά μας υπενθυμίζουν τι μας συνέβη και τι μπορεί να μας περιμένει, κάνοντάς μας έτσι πιο δυνατούς.

Προσωπικά τίποτα δε συγκρίνω με το συναισθηματικό πόνο. Να χάσει κάποιος κάτι, που πραγματικά λατρεύει, ή ακόμη χειρότερα να επιθυμεί διακαώς κάτι αλλά για διάφορους λόγους να αδυνατεί να το ζήσει όπως το θέλει. Να βλέπει το χρόνο να κυλάει και να νιώθει κάποιες στιγμές θεατής (αντί για πρωταγωνιστής) της ίδιας του της ζωής. Εκεί εστιάζω προσωπικά και αυτό με φοβίζει και με τρομάζει περισσότερο.

 

ο σωματικός πόνος είναι εύκολο να ξεχαστεί ή να μείνει χαραγμένος ως λιγότερο επώδυνος στη μνήμη.
καθώς σκεφτόμουν λοιπόν , θυμήθηκα τότε που είχα πάει σε έναν οδοντίατρο, ήμουν 7 χρονών.
είχα πρόβλημα με τους κάτω κοπτήρες, δεν έπεφταν και είχα πρόβλημα.
αποφάσισε λοιπόν πως η καλύτερη λύση ήταν να μου τα βγάλει με οδοντιατρική πένσα , στρίβοντας και τραβώντας τα.
θυμάμαι τον πόνο, θυμάμαι τις φωνές μου και το αίμα καθώς και την μάνα μου να έχει φρικάρει.

Αν το συγκρίνω με τον συναισθηματικό πόνο που έχω υποστεί, θα πω πως μου έχει μείνει αναλοίωτος και ήταν μακράν πιο επώδυνο
ακόμη και από το να σου ξεριζώνουν τα δόντια.

 

Κάθε φορά που σκάνε λογαριασμοί στο κατώφλι μου...
Οι κολικοί τους με θερίζουν.

 

@Elune

Αβάντι μαέστρο!

 

 

της απώλειας

 

Ένα δάκρυ κύλισε.... μαντήλι για την ροτόντα....

 

Από πόνο που μου προκλήθηκε εκούσια στο σεξ, η παραβίαση της πίσω εισόδου μου πρώτη φορά με δονητή. Δεν ήταν και πολύ ευγενική μαζί μου.
Από πόνο γενικά όταν έσπασα το γόνατο μου. Ακόμα δεν έγιανε το άτιμο, ούτε πρόκειται.

 

πιτσιρικας (πηγενα δημοτικο) εσπασα τον καρπο μου στο ποδοσφαιρο.Αργησαν να το καταλαβουν οι γονεις μου οτι ηταν σπασιμο και το ειχα 1 μηνα με επιδεσμο.Οταν πηγα στο γιατρο που εβαλε το κοκαλο στην θεση του πιεζοντας το!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

το θυμηθικα παλι και ξανα πονεσα

 

αουτς... δεν εχω σπασει κατι... αλλα και μονο που το ακουσα πονεσα !!