tatoo marking

The tree of life can vary from society to society, but the general thought behind it is the same. The tree of life symbolizes immortality and eternity, knowledge and wisdom, strength and protection, abundance and growth, forgiveness and salvation. In many tattoos, the tree of life is drawn with its roots and branches intertwined in a circle.
Η ιστορία του δέντρου της ζωής ποικίλει από κοινωνία σε κοινωνία, αλλά η γενική ιδέα πίσω απ΄αυτό είναι η ίδια. Το δέντρο της ζωής συμβολίζει την αθανασία και την αιωνιότητα, την γνώση και την σοφία, την δύναμη και την προστασία, την αφθονία και την ανάπτυξη, την συγχώρεση και την σωτηρία. Σε πολλά τατού, το δέντρο της ζωής αναπαρίστατια με τις ρίζες του και τα κλαδιά του πλεγμένα σε έναν κύκλο.

Στο δικό μου ο κύκλος είναι νοητός, έμπνευση για το Σκοτάδι και το Φως μου δόθηκε από κάποιον πολύ ιδιαίτερο άνθρωπο και νομίζω ότι δεν θα το μετανιώσω ποτέ...Το λατρεύω για τον συμβολισμό και την μοναδικότητά του...


 

 

Μου είχε ζητήσει στο παρελθόν άτομο να κάνει για μένα αλλά το απέτρεψα κι επαληθεύτηκα.
θεωρώ ότι πρέπει να είναι απόρροια ραφιναρισμένης απόφασης ως επισφράγιση μίας κατάστασης βιωματικής που έχει αντέξει και υπερβεί "κραδασμούς" παντός φύσεως. Ο ενθουσιασμός δε θα έλεγα ότι αποτελεί καλό σύμμαχο σε πράξεις που άπτονται συμβολισμούς υψηλής αξίας.
Δε λησμονώ, βεβαίως, ότι στη "ρουλέτα" όλα είναι πιθανά και οδυρμοί μετανοίας δεν οδηγούν ποθές.

Δε μ'ενδιαφέρει να είναι μεγάλου μεγέθους και σίγουρα δε θα επέλεγα απεικόνιση κάποιου βιομηχανοποιημένου αξεσουάρ.
Τα υπόλοιπα, αυστηρώς προσωπικά κι εν αναμονή  

 

Respect και επαυξάνω

 

Έχει και κάτι καμμένους Κ, και καλά σκληροπυρηνικούς, που στο μήνα επάνω, ονειρεύονται να χαραχτούν ανεξίτηλα τα αρχικά τους στο κορμί σου...αμετροέπεια και ανοησία...  'Οταν εσείς πηγαίνατε παιδιά, εμείς γυρίζαμε... 

Για μένα προσωπικά, ο συμβολισμός του δέντρου της ζωής για παράδειγμα, είναι βιωματικός, βαθιά ψυχικός και η έμπνευση με το φως και το σκοτάδι, που μου πρόσφερε ο @Tenebra_Silente -λατρεία, είναι κάτι που με απασχολεί σε όλη την ενήλικη ζωή μου, βέβαια, η απόφαση να το αποτυπώσω μαζί με το δέντρο στον αυχένα, ήταν στην σπιρτάδα της στιγμής, ενώ το τατού βρισκόταν σε εξέλιξη και ο φίλος μου ο Χρήστος δεν δούλεψε με φασόν γραμματοσειρά, το φιλοτέχνησε με αγάπη, επί τόπου... 

Γιατί οι Κ μπορεί και να περνάνε...Οι άνθρωποι που άγγιξαν την ψυχή μας όμως δεν περνάνε ποτέ... 

Το λατρεύω, είναι καταπληκτική δουλειά, το φέρω στο σώμα μου με χαρά και δεν θα το άλλαζα με τίποτα άλλο, στο σύνολό του... 

 

Το tattoo είναι κάτι πολύ προσωπικό για μένα, απόλυτα επιλεγμένο να το φέρω στο σώμα μου για πάντα.
Έχω το Yin Yang. Το καλό που υπάρχει στο κακό και το κακό που υπάρχει μέσα στο καλό.
Σύντομα θα ακολουθήσει και το δεύτερο, επίσης απόλυτα επιλεγμένο για πάντα, θα είναι το justice for all αλλα σε μη αμερικανική έκδοση.
Προσπάθησα να αποτρεψω κάποια να κάνει tattoo για μένα, δεν τα κατάφερα, αν και ομολογώ ότι μετά το... Απόλαυσα.
Δεν θα ζητούσα ποτέ από κάποια να χτυπήσει tattoo για μένα.

 

Μα τι ωραίο θέμα    

Λοιπόν η δική μου εμπειρία... Σε μια πολύ σπουδαία σχέση που είχα στη ζωή μου συζητήσαμε και μου ζήτησε εκείνος να κάνω ένα τατουάζ. Θα το έκανα για εκείνον, αυτό που θα επέλεγε και θα ήταν παρών σε όλη τη διαδικασία. Τότε δεν έγινε αρχικά γιατί εκείνος χτύπησε το πόδι του και για αρκετές εβδομάδες δεν μπορούσε να κουνηθεί από το σπίτι, μετά γιατί μπήκε καλοκαίρι και δεν γίνονται καλοκαίρι τα τατού, ειδικά αν θες να κρατήσουν. Μετά από κάποιο καιρό τελείωσε η σχέση μας.

Τόσο καιρό μετά και παρ' ότι δεν είναι πια στη ζωή μου ως αφέντης μου εκείνος ο άνθρωπος, λυπάμαι πάρα μα πάρα πολύ που δεν το έχω εκείνο το τατουάζ. Δεν θα με ενοχλούσε ποτέ, δεν θα σκεφτόμουν ποτέ να το σβήσω. Πέρασε και υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μου, με άλλαξε και με "σημάδεψε" καθοριστικά!! Το τατουάζ θα ήταν το ορόσημο μιας εποχής για μένα, αυτό που υπήρξα τότε και που είναι ένα κομμάτι αυτού που είμαι σήμερα...   Δεν θα το μετάνιωνα σε καμία περίπτωση  

Έχω όμως "αντίστροφη" εμπειρία, να μου ζητηθεί να αφαιρέσω ένα πίρσινγκ που για μένα ήταν πολύ σημαντικό. Και το έκανα. Και έκτοτε ούτε έχω ξανασκεφτεί να βάλω σκουλαρήκι.  
Επίσης δεν έχω τατού (δεν πολυαρέσουν στον Κύριο αν και δεν Τον πειράζει ένα που είχα κάνει παλαιότερα) αλλά μου έχει ένα μικρό branding σε κάποιο σημείο του σώματος μου κάτι που επίσης θεωρώ ορόσημο στο διάβα της ζωής μου  

 

Ας πάω λοιπόν εγώ κόντρα στο ρεύμα.
Να διευκρινήσω πρώτα πως κάποια τατουάζ αισθητικά μου αρέσουν,μερικά τα βρίσκω και σέξυ.
Δεν μπορώ να παρακολουθήσω όμως το σκεπτικό όσων επιλέγουν να σημαδεύσουν το δέρμα τους για να συμβολίσουν με αυτόν τον τρόπο τα βαθιά ,ανεξίτηλα σημάδια των σημαντικών Αλλων της ζωής τους.
Αν όντως αυτοί οι Αλλοι υπήρξαν τόσο σημαντικοί , η επιρροή και τα σημάδια τους μένουν ανεξίτηλα χαραγμένα στην καρδιά και στην ψυχή, αυτές οι θύμησες ποτέ δεν σβήνουν, γιατί χρειαζόμαστε τις απτές, υλικές "αποδείξεις";

 

underherfeet από τα λίγα post που συμφωνώ μαζί σου.
Η απάντηση είναι.... για το ποζεριλίκι το κάνουν (αρκετά λίγοι και από αγάπη για την τέχνη καθ' αυτή).
Έχω παράδειγμα από Ιάπωνα (nawashi) που έχει τατουάζ στο σώμα του (τα έχει κάνει για λόγους σκληροπυρηνικούς)
που όταν πήγε στην Ευρώπη απορούσε με την ευκολία επίδειξης αυτής της διακοσμητικής ποζεριάς

 

Συμφωνώ ως προς το σκεπτικό σου. Αλλά το tatoo είναι δήλωση προς τα έξω, προς τους άλλους. Στους άλλους απευθυνόμαστε, όχι στον εαυτό μας.

 

Δεν μου αρέσει να φοράω δαχτυλίδια (με ενοχλούν), δεν μου αρέσουν τα σκουλαρίκια, δεν μου αρέσουν τα βραχιόλια (εκτός απο ένα ρολόι), δεν μου αρέσει να κρεμάσω οτιδήποτε στον λαιμό μου, όμως μου αρέσει να διακοσμώ το σώμα μου (και το εχω κάνει πολύ πριν γίνει μοδα) με tattoo που είτε κάτι συμβολίζουν είτε απλά γιατί μου αρέσει η εικόνα αυτή επάνω μου.

 

Χαίρομαι που είχα συμβάλλει κι εγώ στην έμπνευση για κεινο το tattoo σου...
Θέλω να πιστεύω ότι πέρα από το nick μου...
Ήταν κυρίως λόγω των συζητήσεων που είχαμε κάνει...
Και είμαι σίγουρος ότι ο "πυρήνας" ήταν οι δικές σου ανησυχίες/αναζητήσεις...
Εγώ απλά ήμουν "συγκυρία"...

Ως προς το πως το βλέπω εγώ...Μου αρέσουν κάποια tattoo...
Κάποιες φορές σκέφτηκα κι εγώ να κάνω ένα...
Αλλά η ιδέα μιας μόνιμης απεικόνισης επάνω μου, μικρής η μεγάλης...
Την οποία σίγουρα κάποτε θα βαριόμουνα...
Και για ν' αφαιρέσω, θα έμπαινα σε - για μένα - άσκοπα "ζόρια"...
Με κάνει να υπαναχωρώ της ιδέας...
Και σε καμία περίπτωση δεν θα ζητούσα ποτέ σε καμία...
Να κάνει κάτι τόσο μόνιμο επάνω της, προς "τιμήν" της αφεντομουτσουνάρας μου...
Γιατί να της το "επιβάλλω" ούτε για πλάκα...

Και αν ήταν δική της απόφαση κάποιο tattoo να το "κάνει για μένα"...
Αν το μάθαινα πριν το έκανε, θα προσπαθούσα με την συζήτηση, να την αποτρέψω...
Γιατί απλούστατα δεν μ' ενδιέφερε ποτέ, να μείνω "αξέχαστος" σε καμία και κανέναν...
Ούτε θετικά, ούτε αρνητικά...
Και τα "κειμήλια" του είδους, σε μένα τουλάχιστον δεν λένε τίποτε...

Βέβαια δεν βρίσκω τίποτε το μεμπτό, στο να θέλει κάποιος/α με τον τρόπο του/της...
Να θέλει να "ψιθυρίσει/δείξει/φωνάξει" το συναίσθημα του/της για κάποιον/α...
Η ότι θα του/της "ανήκε"...
H να "εκθέσει" κάτι για κείνον/η το συμβολικό...
H που απλά θα γούσταρε να έχει ανεξίτηλο επάνω του/της...

 

Δεν τις χρειαζόμαστε, απλά μας αρέσουν  
Είναι άλλο πράγμα η ανάγκη για ένα τέτοιο μαρκάρισμα και άλλο η επιθυμία νομίζω, σε μένα τουλάχιστον.
Δεν διαφωνώ πάντως με την όλη θέση αν μιλάμε για κάποιον που δεν του αρέσει η αισθητική των τατουάζ γενικώς  

Και σε αυτό συμφωνώ   Το τατουάζ είναι ένα είδος manifestation κατά τη γνώμη μου.
Να προσθέσω όμως ακόμη μια παράμετρο εδώ μιλώντας καθαρά από την εμπειρία τη δική μου, του δικού μου χαρακτήρα: μπορεί με μια τέτοια "δήλωση" ένα κομμάτι του εαυτού μας να απευθύνεται σε ένα άλλο. Έχω υπάρξει πάρα πολύ αμφιθυμικό άτομο για μεγάλες περιόδους της ζωής μου και είχα ανάγκη τέτοιων "δηλώσεων" αρκετές φορές.