κριτήρια επιλογής

- Όλοι έχουμε, ακόμα και υποσυνείδητα
- Συνειδητά όμως ?

Το θέμα που θα ήθελα να θίξω είναι πιο στοχευμένο.

Πως επιλέγει ένα άτομο sub ψυχολογίας, ένα άτομο dom ψυχολογίας ?

Ποιά είναι τα συνειδητά του (αντικειμενικά ή υποκειμενικά) κριτήρια.
Όχι όμως εμφάνισης (εξωτερικής), αλλά παρουσίας, συμπεριφοράς, ύπαρξης ας το πούμε.
Υφίσταται κάτι τέτοιο ή είναι πιο επιφανειακά αυτά τα κριτήρια ?
ή μήπως είναι πιο... τετριμμένα, πιο κοινότυπα ?

 

Να φοράει ωραία ζώνη και να διαθέτει και συλλογή, φυσικά.

*τα σαμπ δεν έχουμε ψυχολογία λίγο ή πολύ "κάπως" . Απλώς, ανθίζουμε με τον κατάλληλο Κ. Ρευστοποιούμαστε, κάπως.

 

να έχει κι ωραία μάτια  
είναι και θέμα χημείας. να ταιριάζουν τα νώτα. δεν υπάρχει κάποιο στερεότυπο. αυτός που κάνει για μένα, για κάποιον άλλο μπορεί να ναι ακατάλληλος και τούμπαλιν.

 

Με προκαλείς. Ασύστολα.

 

Πολλά μικρά και μεγάλα μπορούν να παίξουν ρόλο. Αλλά είναι προτιμότερο να βασίζεται η επιλογή, πρωτίστως, στο κατά πόσο αξίζει κάποιος την εμπιστοσύνη και την αφοσίωσή της.

Κάτι τέτοιο δεν εκφράζεται με ένα τρόπο στην πράξη. Μπορεί να είναι ο τρόπος με τον οποίο απαντά στο τηλέφωνο κάποιος. Ή ο τρόπος με τον οποίο διαφωνεί. Δεν χωράνε κάποια πράγματα σε ασκήσεις α λα πολλαπλής επιλογής.

 

ενα υ επιλεγει τον καταλληλο Κ με βαση τις επιθυμιες του αλλα και την κατασταση την οποια βρισκεται τη συγκεκριμενη χρονικη περιοδο στην πορεια προς την κατανοηση και απολαυση του συνολου του. τα κριτηρια ειναι καθαρα εγκεφαλικης φυσης και εχουν να κανουν κυριως με το πως κουμπωνει ο λογος του Κ στις ατοφιες και χυμαρωδεις σκεψεις αλλα και συναισθηματα την συγκεκριμενη χρονικη συγκηρια. θα ελεγα οτι στη πραγματικοτητα δεν ειναι παρα η πιο βιαιη μαθηματικη εξισωση που μπορει να αναπτυχθει με ν παραμετρους τις οποιες ο Κ οφειλει απο θεση να βαλει σε σειρα να αναλυσει και τελικα να φερει την εν δυναμη υ στη θεση της...στα ποδια του δηλαδη  

 

Η χημεία για μένα μετράει πάρα πολύ, και αυτό φαίνεται και από τη συνομιλία στο τηλέφωνο και από την πρώτη συνάντηση!! Το βλέμμα Του αν θα σε καθηλώσει, ο τρόπος του και αυτά που θα πει.

 

Προσωπικά έχω ως κριτήριο το αίσθημα ασφάλειας που μπορεί να μου δημιουργήσει ώστε να μπορέσω να ακολουθήσω.

Η επιμονή και υπομονή στα θέλω του και το να με φέρει προς αυτά παρά τις όποιες αντιστάσεις μου με τρόπο που τελικώς θα με κάνει να τον εκτιμήσω και να τον θέλω ακόμη πιο πολύ.

 

Προσωπικά, πέρα από τα σωματικα χαρακτηριστικά πχ. μυρωδιά νομίζω δε μπορώ να αντισταθώ στην εξυπνη ξεροκεφαλια, τον ορθολογισμό, τη γκρίνια χωρις λόγο, την γκρίνια με λογο, την τάση να θέλει να έχει πάντα δίκιο αλλά και να το στηρίζει με ύπουλα επιχειρήματα. Ξεροκέφαλος. Δύσκολο βέβαια, ανεξέλεγκτο, αλλά ποτέ βαρετό. Γενικά αρκετά από αυτό που εγώ δεν είμαι.

 

Η ασφάλεια που θα σου δημιουργήσει ώστε να αφεθείς στα χέρια του να σε οδηγήσει..
Θα ζοριστεις,θα αμφισβητήσεις τον εαυτό σου ίσως,θα ζήσεις έντονες στιγμές,μα αν σου αποπνέει αυτόν τον σεβασμό και την ασφάλεια όλα θα σου φαίνονται πιθανά.

Αν δεν νιώθεις ασφαλής,τότε ένα κομμάτι του εαυτού σου πάντα θα μένει πίσω με συνέπεια να ζεις μισές στιγμές,να μην τολμάς να ξεπεράσεις τον εαυτό σου,να μην δοκιμάζεις πράγματα,να μην το ζεις εν πάσει περιπτώσει.

 

κινκιά!  

 

Το αίσθημα ασφάλειας και ηρεμίας που σου παρέχει. Αλλά πρακτικά το βλέμα και το άγγιγμα είναι αυτό που ενεργοποιεί όλες τις αισθήσεις, σ εμένα τουλάχιστον... Και ειδικά για μένα που με λες και λίγο ατίθαση, η αυτόματη κίνηση να σκύβω το κεφάλι μπροστά του και να τρέμω κάθε φορά που με πλησιάζει είναι το Α και το Ω!!