ΣΚΛΑΒΑ ΣΚΛΑΒΟΣ

Τέλειο!

 

εχω ακουσει μια ιστορια καπου καπως καποτε πως...υπαρχει μουσειο σκλαβων στο λιβερπουλ. σλειβερυ μουσεουμ που το αποκαλεσε αυτη.που μετεφερε την πληροφορια.

 

Σκλάβος κατά την σαδομαζοχιστική έννοια της σήμερον είναι κάποιος που είναι ολικά διαθέσιμος και δίνει απόλυτη προτεραιότητα στον Αφέντη του και στις επιλογές και τις αποφάσεις του Αφέντη του και που βάζει τις επιθυμίες του Αφέντη πάνω από τις δικές του παντού και πάντα και σε κάθε περίπτωση. Σε αυτά όλα συμπεριλαμβάνεται το να χρησιμοποιείται σαδομαζοχιστικά (S/m) αλλά δεν είναι το μόνο, ίσως ούτε το περισσότερο αν και σύμφωνα με την δική μου εμπειρία είναι πάντα το πιο σημαντικό ακόμα και όταν δεν συμβαίνει συχνά.

Υπάρχουν σχέσεις M/s και σε αυτές τις σχέσεις ο ένας είναι ο Αφέντης και ο άλλος ο σκλάβος, άρα υπάρχουν σκλάβοι. Δεν είναι πάντα ίδιος ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται η Κυριαρχία και η σκλαβιά σε αυτές τις σχέσεις, δεν υπάρχει πάντα ένταση, τολμώ μάλιστα να πω ότι μπορεί να υπάρχουν διαστήματα που και ο ερωτισμός ακόμα να είναι σε λανθάνουσα μορφή. Ή που αυτά που γίνονται στην καθημερινότητα έχουν γίνει "white noise" δηλαδή τόσο αυτόματα και αυτονόητα που δεν γίνονται καν αντιληπτά. Ακόμα και όταν είναι συνήθειες που θα εκλαμβάνοντας από άλλους ως ακρότητες, γίνονται με έναν τρόπο απλό, αποδοχής και από τις δύο πλευρές, που αναρωτιέται κανείς "τι το σαδομαζοχιστικό έχει τώρα αυτό που κάνουμε;" και όμως, το να υπακούσει ένα πρόσωπο στην μινιμαλιστικά δοσμένη εντολή "απόψε και όλα τα βράδια της εβδομάδας κοιμάσαι πάτωμα" είναι μια από τις πολλές εκφράσεις σαδομαζοχισμού.

Υπάρχουν εποχές που η ανταλλαγή ελέγχου μπορεί να βιώνεται ιδιαίτερα έντονα [δύσκολα μπορούν να συζητηθούν οι τρόποι με τους οποίους συμβαίνει αυτό] και εποχές που Αφέντης και σκλάβος νιώθουν απλά ένα ζευγάρι λιμπερτίνων σε μια σχέση όπου ο καθένας έχει τον ρόλο και την θέση που τον ευχαριστεί καλύτερα [επίσης όχι ιδιαίτερα δημοφιλής για συζήτηση ιδέα]. Επειδή, σε αντίθεση με τα συνηθισμένα στην Ρωμαϊκή εποχή, ο σκλάβος και ο Αφέντης σχετίζονται προσωπικά, πάντοτε, η σχέση τους είναι αφιλτράριστη και ό,τι νιώθει και σκέπτεται ο ένας για τη σκλαβιά εντός της σχέσης το ίδιο νιώθει και σκέπτεται και ο άλλος.

Με συγχωρείς αν σε πήρα παραμάζωμα @Pain-Inducer  

ΥΓ. Προτείνω όσοι ενδιαφέρεστε να διαβάσετε το "Εγχειρίδιο διαχείρισης δούλων", Μάρκος Σιδώνιος Φαλξ και (για την επιμέλεια και τον σχολιασμό) Jerry Toner, εκδόσεις Κλειδάριθμος. Και να κρίνετε, είναι λίγα ή πολλά από αυτά που γράφονται εκεί που καθορίζουν μια σχέση M/s και σήμερα ακόμα;

 

μην φοβασαι δεν με πηρες παραμαζωμα .
η ερωτηση μου ηταν απλη και σε ολες τις απαντησεις ολοι γενικα μεσες ακρες τα ιδια λεμε λιγο διαφορετικα διατυπωμενα .
την συγκεκριμενη λεξη την εχω πει και εγω . σαν επιθετο οχι σαν ουσιαστικο . απλα για να δωσει εμφαση . κυριολεκτικα ειναι μια εννοια που δεν υφιστατε. απλα εχουμε ρολους . αυτο ειναι που λεω και υπαρχουν παρεξηγησεις . και ειναι πως το βλεπει ο καθενας απο την δικη του μερια . και ναι υπαρχουν και ανθρωποι στην σημερινη εποχη που ειναι σκλαβοι κυριολεκτικα .

 

Ερωτήσεις εμβριθούς απορίας, όποιος είναι σε θέση, τις απαντά:

1) Aν κάποιος ή κάποια, χαρακτηρίζεται σκλάβος ή σκλάβα, δύναται -προσέξτε την ερώτηση, δεν την σχετίζω με το επιτρέπεται- να αυτοδιαχειρίζεται την ερωτική (πχ. τον οργασμό) και συναισθηματική του ζωή (πχ. το φλέρτ, την ανταλλαγή ή σκέτη αποστολή φωτογραφιών, τσατ, ανάπτυξη συναισθημάτων, δέσιμο με άλλους ανθρώπους);

2) Η διαδικτυακή σκλαβιά είναι ίσης βαρύτητας με την βιωματική;

3) Με τους παντρεμένους σκλάβους και σκλάβες τι γίνεται; Είναι εφικτό να διαθέτουν τον εαυτό τους τοιουτοτρόπως ή είναι μία φαντασιακή προβολή; (Ξέρω, το ερώτημα είναι παλιό, αλλά δεν παύει να μου διεγείρει το ενδιαφέρον).

4) Υπάρχει Κυριαρχικός κώδικας δεοντολογίας που ορίζει πως φέρονται απέναντι στους/στις σκλάβους και σκλάβες των άλλων; Kαι αν ναι, τότε πως χαρακτηρίζεται η συμπεριφορά αυτών που προσπαθούν να βουτήξουν το χέρι τους στο ξένο γλυκό;

Σημείωση: προσεγγίζω το θέμα με εξαιρετικό ενδιαφέρον και συνεπακόλουθη εκτίμηση, ελλείψει βιωματικών εμπειριών, σέβομαι απεριόριστα όσους τις έχουν, αλλά δεν παύουν να γεννιούνται απορίες στο μυαλό μου, παρακαλώ αγνοήστε τις ερωτήσεις μου αν νιώθετε ότι δεν σάς αφορούν.

 

Αγαπημενη μου!!
Πρωτα τα σεβη μου σε κ τον Κυριο σου!
Προσωπικα.....δεν δεχομαι το ειμαι αλλου κ τωρα σε εσενα! Τουτεστην...οχι παντρεμενοι! Παντρεμενες ναι...και η διαφορα μεγαλη!
Οχι φωτο οχι ιντερνετικο οχι τηλεφωνικο! Η καυλα υποθετικα ειναι για δυο!Ολα εδω πληρωνονται!!! Απολυτη κ γουσταρω..και ξερω τι θελω! Δισδικτυακη σκλαβια χωρις να εχω το κλειδι δεν παιζει! Ποσο μαλλον το μυαλο χωρις αλλες υποχρεωσεις.
Ο/η σκλαβος πρεπει...λεω...πρεπει ν εχει σεβασμο...εκτος αν εχει αδεια να ειναι αγενεις...εκει φαινεται η //σκλαβια// .
Γνωμη μου και δεν περιμενω σεβασμο απο κανενα! Ειμαι μοναδικοτητα οπως ολοι...σας φιλω κ δεχομαι τα παντα!

 

Υπάρχουν

 

Μπορεί ναι μπορεί και όχι. ανάλογα την οπτική γωνία

 

Aν υπάρχει κάτι, υπάρχει.
Ανάλογα την οπτική γωνία μπορεί να το δεις ή και όχι.
Υπαρκτό δεν είναι το ορατό, έτσι δεν είναι;  

 

Το Ορατό όμως είναι υπαρκτό.

 

Ολογράμματα, φάτα μοργκάνα και μερικά ακόμη παραδείγματα με υποχρεώνουν να μη συμφωνήσω με αυτό  

 

Δεν είναι ο παρατηρητής που αποφαίνεται, είναι το ίδιο το υποκείμενο.