Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

Καλο μας απόβραδο!!!

Στίχοι.....
Θυμάμαι ένα παιχνίδι που παίζαμε μαζί
Ρωτούσες από τι σ’ αγαπάω πιο πάνω
Πιο πάνω από τη γη κι από τον ουρανό
Πιο πάνω απ’ ό,τι ζω
Πιο πάνω απ’ ό,τι φτάνω

Παιχνίδι είναι
Πες ό,τι σου `ρθει μου `λεγες
Παιχνίδι είναι..

Τώρα δεν παίζω, ούτε γελάω
Τώρα σε χάνω και σε ζητάω
Τώρα σε χάνω αληθινά και σε ζητάω
Πες μου πιο πάνω από τι σ’ αγαπάω

Τώρα δεν παίζω, ούτε γελάω
Τώρα σε χάνω και σε ζητάω
Τώρα σε χάνω αληθινά και σε ζητάω αληθινά
Πες μου πιο πάνω από τι σ’ αγαπάω

Παιχνίδι είναι..

Θυμάμαι κάτι βράδια που παίζαμε κι οι δυο
Το γέλιο σου νερό κι εγώ να ξεδιψάω
Σε ρώταγα θα `ρθεις μαζί μου στο γκρεμό
Δώσ’ μου ένα σ’ αγαπώ και έλα όπου πάω

Παιχνίδι είναι
Πες ό,τι σου `ρθει σου `λεγα
Παιχνίδι είναι..

Τώρα δεν παίζω, ούτε γελάω
Τώρα σε χάνω και σε ζητάω
Τώρα σε χάνω αληθινά και σε ζητάω
Πες μου πιο πάνω από τι σ’ αγαπάω

Τώρα δεν παίζω, ούτε γελάω
Τώρα σε χάνω και σε ζητάω
Τώρα σε χάνω αληθινά και σε ζητάω αληθινά
Πες μου πιο πάνω από τι σ’ αγαπάω

Παιχνίδι ήταν
Πες ό,τι σου `ρθει μου `λεγες

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Στέφανος Κορκολής

 

Το τρενάκι γυρνούσε φωτισμένο και αχνό στον αέρα
κάτω η θάλασσα μ’ ένα καράβι το φεγγάρι πιο πέρα
σε θυμάμαι συχνά που φορούσες ένα άσπρο φουστάνι
σε κρατούσα απ’ το χέρι ότι ζούμε μου λες δε μου φτάνει

Στα τραγούδια που λέγαμε οι δυο μας οι φωνές χαμηλώσαν
χαραγμένη καρδιά στο παγκάκι που μετά την προδώσαν
μια φορά μου `χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη

Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία

Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ
Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω

Σιδερένια η σκάλα και μου `λεγες θα μείνουμε λίγοι
πήρε η νύχτα να πέφτει βαθιά κι ο αέρας με πνίγει
Μηχανές ξεχασμένες κι αδέσποτες στο δρόμου τη σκόνη
Σκέψου να ’ταν το πάτωμα ασπρόμαυρο και να `σου το πιόνι
μια φορά μου `χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη

Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία

Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ
Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω

Λ. Νικολακοπούλου

 

Κλείσε με μέσα στο μικρό σου το τσαντάκι
με το κραγιόν και το παλιό σου καθρεφτάκι
κάνε με λέξεις σ’ ένα πρόχειρο μπλοκάκι
οι σημειώσεις σου να γίνουνε στιχάκι

Να είμαι ήχος στην παλιά σου την κιθάρα
μέσα στη τσέπη τα κλειδιά και τα τσιγάρα
να `μαι σε εκείνα που σ’ αρέσουν και αγγίζεις
μέσα σ’ όλα που προσέχεις και φροντίζεις

Κάνε με χρώμα που τα χείλη σου φιλάει
να `μαι κόκκινο πιο πολύ σου πάει
βάλε με χάντρα στο λαιμό να σε φυλάει
μάτι κακό να μη σε ακουμπάει

Μέσα σ’ όλα να με ζητάς
και όπου με βρίσκεις να με κρατάς
βάλε με ρούχο μέσα στο κρύο
κι όταν τρομάζεις
να σου λέω είμαστε δύο

 

Απλά μίλα μου και δώσε μου. Θέλω να δω ό,τι έχεις να μου δώσεις. Χωρίς να ζητάω. Αυτό που σου βγαίνει. Καλό, κακό, στραβό, ανάποδο μα μη μου το παίξεις ποτέ η καλοσύνη προσωποποιημένη. Ας το δεχτούμε κι οι 2, πως όλοι είμαστε καλοί και κακοί και μ' αυτή τη διττή σου φύση θέλω να μπεις σε 'μενα. Τα θέλω όλα.

 

Δε σε θέλω πάρα γιατί σε θέλω
Πάμπλο Νερουντα

Δε σε θέλω παρά γιατί σε θέλω,
μα απ’ το θέλω στο δε σε θέλω πέφτω
κι απ’ το καρτέρα, όταν δε σε προσμένω,
περνώ απ’ το παγερό στο πυρωμένο.

Σε θέλω μόνο γιατί εσένα θέλω,
σε μισώ μα γι’ αγάπη σου προσπέφτω,
κι είν’ της αθώας αγάπης μου το μέτρο
σαν τυφλός που αγαπά να μη σε βλέπω.

Το σκληρόψυχο του Γενάρη φέγγος
την καρδιά μου θα σιγολιώσει εφέτος,
ανοίγοντάς μου στα κρυφά το στέρνο.

Μόνος στην ιστορία αυτή πεθαίνω
και πεθαίνω απ’ αγάπη αφού σε θέλω,
σε θέλω, αγάπη, ως το αίμα κι ως το τέλος.

 

Φυλάκισέ με στο μυαλό σου
κι όταν θα ουρλιάζω
και θα σου φωνάζω πως
δεν παίρνω ανάσα,
σκότωσέ με, έρωτά μου,
γιατί τότε θα είμαι ευτυχισμένη.

 

Lying in my bed, I hear the clock tick and think of you
Caught up in circles, confusion is nothing new
Flashback, warm nights almost left behind
Suitcases of memories, time after...

Sometimes you picture me, I'm walking too far ahead
You're calling to me, I can't hear what you've said
Then you say, "Go slow", I fall behind
The second hand unwinds

If you're lost, you can look and you will find me
Time after time
If you fall, I will catch you, I'll be waiting
Time after time

If you're lost, you can look and you will find me
Time after time
If you fall, I will catch you, I'll be waiting
Time after time

After my picture fades and darkness has turned to gray
Watching through windows, you're wondering if I'm OK
Secrets stolen from deep inside
The drum beats out of time

If you're lost, you can look and you will find me
Time after time
If you fall, I will catch you, I'll be waiting
Time after time

You said, "Go slow", I fall behind
The second hand unwinds

If you're lost, you can look and you will find me
Time after time
If you fall, I will catch you, I'll be waiting
Time after time

If you're lost, you can look and you will find me
Time after time
If you fall, I will catch you, I'll be waiting
Time after time


Cindy Lauper-Time After Time

 

Κανένας εγωισμός δεν κρατά περισσότερο από εκείνον που κάποτε πόνταρε στο "(δεν) μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα".

Ιωάννα Γκανετσα