Ωδή στο χαστούκι

Δεν υπάρχει πιο κυριαρχική, αλλά και πιο ευθεία και απλή μορφή σωματικής τιμωρίας από το χαστούκι. Ακόμα και άτομα που δεν ανέχονται τον σωματικό πόνο είναι ιδιαίτερα δεκτικά σε αυτό. Ο λόγος είναι ότι το χαστούκι σε κάνει να κοκκινίζεις -όχι τόσο από την επίδραση της θερμότητας που προκαλεί στο μάγουλο ή στο χείλος, όσο από την μείωση της αξιοπρέπειάς σου.

Λατρεύω τα χαστούκια. Θα μπορούσα να κάθομαι να με δέρνουν με τις ώρες, παρόλο που ο σωματικός πόνος είναι έξω από την φιλοσοφία μου στο BDSM. Γιατί το χαστούκι δεν είναι ιδιαίτερα επώδυνο σωματικά, αλλά είναι επώδυνο στην ψυχολογία. Το χαστούκι είναι ταπεινωτικό, μειωτικό, εξευτελιστικό. Μπορεί να το δεχτείς δημόσια και να συνοδευτεί με δεκάδες επιτιμητικά και υποτιμητικά σχόλια. Έχω δεχτεί δημόσια χαστούκια, έχω σκύψει το κεφάλι κι έχω δεχτεί τα ντροπιαστικά βλέμματα και τα κρυφά ή φανερά γελάκια των άλλων ανθρώπων, που γίνονται μάρτυρες.

Το συχνό λάθος που κάνουν πολλές Domme -τουλάχιστον από όσα βλέπω στα βίντεο που κυκλοφορούν, αλλά και από την εμπειρία μου με Αφέντρες- είναι πως τείνουν να χαστουκίζουν χρησιμοποιώντας και τα δυο χέρια και κτυπώντας το υποκείμενο με την παλάμη του αριστερού και δεξιού χεριού εναλλάξ. Μέγα λάθος! Το χαστούκι πρέπει να δίνεται με το ένα χέρι, κατ’ εξακολούθηση, με απανωτά χτυπήματα και την χρήση της ανάστροφης του χεριού, για το δεύτερο χτύπημα. «Παφ, παφ, παφ». Τρία κοφτά χτυπήματα, μικρή ανάσα 3-4 δευτερολέπτων και μετά ξανά: «παφ, παφ, παφ». Τα χτυπήματα πρέπει να είναι χειρουργικά. Να πιάνουν όλο το μάγουλο, αλλά να αγγίζουν και την άκρη των χειλιών. Ενδιάμεσα μπορεί ή/και πρέπει να δίδονται και κατευθείαν στο στόμα, σκίζοντας τα χείλια πάνω στα δόντια, ή με την βοήθεια του δαχτυλιδιού.

Τα χαστούκια πρέπει να δίδονται με δύναμη, αποφασιστικά. Το χέρι να ξεκινά απλωμένο, με την παλάμη ανοιχτή και τα δάχτυλα κλειστά, ενωμένα, από μια γωνία 180 μοιρών από το σώμα. Μετά, να επιστρέφει με την ανάστροφη λυγισμένη ελαφρά και με τον αγκώνα επίσης λυγισμένο. Τα καλά χτυπήματα πρέπει να αξιοποιούν την μηχανική και να κάνουν το κεφάλι πρώτα να φεύγει προς την κατεύθυνση του χτυπήματος και μετά να επιστρέφει στην αντίθετη. Για ένα καλό χαστούκι το υποκείμενο πρέπει να κοιτά την Κυρία στα μάτια. Αν κοιτά χαμηλά, στο πάτωμα, το χτύπημα δεν βρίσκει την επιφάνεια που πρέπει και χάνει όλη την δυναμική του.

Καλά χαστούκια δίνουν κυρίως οι εύσωμες Κυρίες κι αυτός είναι ο λόγος που τις λατρεύω. Τα γεμάτα δάχτυλά Τους, τις φουσκωμένες παλάμες Τους. Φυσικά δεν είναι κανόνας, αλλά τα εύθραυστα, ντελικάτα δάχτυλα δεν έχουν συχνά τη δύναμη που πρέπει. Έχω γνωρίσει μία 25χρονη εύσωμη κοπέλα, με ωραίο άσπρο δέρμα, κοντά λευκά, πολύ περιποιημένα και γεμάτα δάχτυλα. Με βαρύ χέρι που γινόταν βαρύτερο, όταν φορούσε το μονόπετρο. Ήξερε να χτυπά με σύστημα. Με έδερνε μισή ώρα με το ρολόι. Ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο. Το κεφάλι μου βούιζε σχεδόν πάντα μετά και τα χείλια μου κείτονταν σκισμένα. Δεν την έχω ξεχάσει ποτέ.

 

Το χαστούκι ακόμα κι όταν το δίνεις ή το παίρνεις στις ασκημότερες καταστάσεις πυροδοτεί μια απ' τις πιο καυλωτικές αισθήσεις, ειδικά άμα έχεις κάνει μαλακία που αναμιγνύεται με τις τύψεις και τη γούτσου γούτσου διάθεση

 

Υπάρχει και το υπο εξαφάνιση χαστούκι-σαντουιτς που δίνεται με τα δυο χέρια ταυτοχρονα, σα να παιζεις πιατινια στη φιλαρμονικη.
Προσοχη μην πιασει αυτι και γινει καμια πλακα με το τύμπανο.