Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Όρια λαγνείας & ηδονής

Συζήτηση στο φόρουμ 'Tops / Bottoms' που ξεκίνησε από το μέλος Marqui, στις 16 Αυγούστου 2016.

  1. Marqui

    Marqui sitting on a park bench

    Γνωρίζετε κάποιο ζώο, πλην του ανθρώπου, το οποίο να έγραψε τραγωδία?
    Γνωρίζετε κάποιον άνθρωπο ο οποίος να σκοτώνει τους απογόνους του για να ξαναφέρει σε οίστρο τη σύντροφό του?
    Γνωρίζετε 'α-λογο ή έστω μή νοήμων ον το οποίο να αυτοκτονεί?

    Γνωρίζετε κάποιον αλγολάγνο ο οποίος να τεκμηριώνει με νοήμονα επιχειρήματα τη λαγνεία του?

    Άποψή μου είναι ότι η νοημοσύνη στο θέμα της ηδονής είναι εργαλείο, ουδέποτε σκοπός.
     
  2. Tenebra_Silente

    Tenebra_Silente Contributor

    Προσπαθώντας να πιάσω το νήμα σφαιρικά δίχως ν' αφήσω την όποια εκπαίδευση ή τα κατάλοιπα μου, να πνίξουν την σκέψη μου ( όχι να μην την σμιλέψουν ).
    Όποιες φαντασιώσεις είχα, σαν φαντασιώσεις έχουν βγει απ' το χρονοντούλαπο και πια αναπαύονται ή σηκώνονται απ' το συρτάρι των βιωμάτων.
    Μπορεί και να βοήθησε το γεγονός, ότι μάλλον δεν ήταν/είναι τόσο ακραίες ( δηλαδή τέτοιες που να μ' έφερναν αντιμέτωπο με την δικαιοσύνη ).
    Τουτέστιν, πέραν της αδιαφορίας ή της αποστροφής που θα μου προκαλούσαν κάποιες πρακτικές ( δεν χρειάζεται να τις ονοματίσω, αφού δεν θα ήθελα να φέρω σε δύσκολη θέση κανέναν/καμία ), δεν θα είχα κάποιο ηθικό φραγμό ή ταμπού. Απλά κάποια ζητήματα - για μένα πάντοτε - έχουν να κάνουν με την όποια αισθητική μου καθώς και με την θέαση μου περί ισορροπίας ( συμπεριλαμβανομένης και της ηθελημένης και συμφωνημένης ανισοκατανομής δυνάμεων ) στο σεξουαλικό/ερωτικό σχετίζεσθαι.
    Μετά από χρόνιο ψάξιμο του εαυτού μου - και "κολλήματος" μου στον τοίχο κάποιες φορές -, έχω προ πολλού παραμερίσει οιαδήποτε ερώτηση ή ψήγμα ενοχικότητας αναφορικά με τα θέλω μου. Καλώς ή κακώς βρίσκομαι σε θέση, να επιλέγω τι κάνω και πότε, καλώς ή κακώς τις όποιες ορμές μου είμαι πια ικανός, να τις ελέγχω, άρα "θύμα" της οιασδήποτε λαγνείας δεν πέφτω. Χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι καταπιέζομαι. Η αναζήτηση της ηδονής καθώς και η όποια "εγκατάλειψη" στην απόλαυση που θα μου προσέφερε η ικανοποίηση των ενστίκτων μου, γίνεται αρκετά συνειδητά και με - ας τον ονομάσω - αυτόματο "κόφτη", όταν αισθανθώ ότι θα ξεπερνούσα κατά πολύ τα όρια μου ( τα οποία δεν έχει νόημα να παραθέσω ).

    Το δεύτερο ερώτημα/"βαθύτερο πέρασμα" του νήματος τουλάχιστον έτσι όπως το κατάλαβα εγώ - μπορεί να κάνω και λάθος -.
    Μάλλον απαγκιστρώνεται - εν μέρει - από εμάς και τις προσωπικές διεργασίες μας και μας τοποθετεί στη θέση της ψηφίδας ενός ευρύτερου puzzle ( λέγε με εξωτερικό περιβάλλον που θα μας συμπεριλάμβανε. Αφού θεωρητικά, εμείς οι ίδιοι/ες θα είχαμε επιλέξει, μέρος του να ήμασταν ). Εδώ έχουμε την μονάδα/εμείς με τα θέλω ( ή τις ανάγκες ) της σε σύγκρουση ( ή σύμπνοια ) με τα θέλω και τις ανάγκες μιας ή περισσοτέρων απ' τις άλλες ψηφίδες καθώς και με το υπόλοιπο puzzle στην ολότητα του ( που ξανά υποθετικά μάλλον δεν θα ήταν δυνατόν για λόγους ωφέλειας, να προβλέπει πάντα τις μεμονωμένες ιδιαιτερότητες του κάθε κομματιού του. ).

    Αν και πόσο η ελευθεριότητα μου θα ήταν ικανή, να μην με κάνει ν' αποστρέψω το βλέμμα μου, μπροστά σε σκέψεις/εικόνες/καταστάσεις που θα έπαιζαν γροθιές με ριζωμένες ιδέες μου?
    Δεν ξέρω καν, αν είμαι στ' αλήθεια ελεύθερος την σκέψη. Αφού ομολογώ ότι σε διάφορα σημεία αυτή η τελευταία μου είναι αρκετά καλουπωμένη.
    Παίζει σημαντικό ρόλο και η εξωσεξουαλική μου δραστηριότητα, η οποία μ' έχει "αποξηράνει" αρκετά. Με λογική σκέψη κάποιες καταστάσεις - πάντα για μένα - είναι τιμωρητέες, αλλά πια αποδύομαι σπανίως των ενδυμάτων του λιγότερο ή περισσότερο αποστασιοποιημένου παρατηρητή.
    Υποσυνείδητη/ενστικτώδης αναγούλα κάποιες φορές υπήρξε και σίγουρα θα υπάρξει, αλλά έπαψα να ψάχνω και για κείνη την αιτία της.
    Κοιτάζω μονάχα το αν και κατά πόσο η όποια εικόνα/είδηση/κατάσταση, θ' αφορούσε άμεσα εμένα και την ζωή μου.

    Ως προς το τρίτο ερώτημα του νηματοθέτη. Τι με σταματά, απ' το να βιώσω την πιο ακραία - και ίσως για πολλούς/ες - πιο αποτρόπαιη ( και σίγουρα "κοινωνικά" κατάπτυστη ) φαντασίωση μου? Το γεγονός ότι δεν θα έβαζα ποτέ συνειδητά σε ρίσκο και για κανέναν λόγο την προσωπική μου ελευθερία, τελώντας πράξεις που θα προβλέπονταν ως ποινικά κολάσιμες. Πως αντιμετωπίζω εκείνους/ες που προσπαθούν να τις βιώσουν/τις βιώνουν, ειλικρινά δεν μ' ενδιαφέρει ποσώς τι βιώνει ποιος και το γιατί.
    Αρκεί να μην είναι άτομο, που θα είχε στενή διαπροσωπική σχέση μαζί μου ή όπως προέγραψα, αν η εκπλήρωση της όποιας φαντασιώσεως του/της θα είχε άμεσο και αρνητικό αντίκτυπο στην δική μου ζωή. Ως προς το ποια θα ήταν η διαφοροποίηση μας απ' τους vanilla. Εγώ τον διαχωρισμό ανάμεσα σε vanilla και bdsmers δεν τον κάνω.
    Πόσο μάλλον απ' την στιγμή που είδα ανά τα χρόνια, ότι η όποια εκτροπή απ' την σεξουαλική/ερωτική νόρμα δεν συνεπάγεται πάντα ελαστικότητα ή μεγαλύτερη ανοχή στο διαφορετικό.
    Δηλαδή, ότι κάποιος/α θα είχε το "κουσουράκι" του/της, δεν θα τον/την έκανε λιγότερο πουριτανό/η απ' τους/τις υπόλοιπους/ες.
    Αρκετές φορές εγώ τουλάχιστον συνάντησα το ακριβώς αντίθετο. Τώρα, πως αυτό θα ήταν δυνατόν, θα το γνώριζε μόνο ο/η εκάστοτε "διαφορετικός/η" πουριτανός/η.

    * Αν ξέφυγα τελείως απ' το θέμα του νήματος ή αν θα ήμουν από δυσνόητος έως και ακατονόητος, ζητώ συγνώμη. Αλλ' αυτός είναι ο τρόπος που σκέφτομαι και εκφράζομαι, παντού.
    Σε κάθε περίπτωση εύχομαι μια καλή συνέχεια της συζητήσεως.  
     
    Last edited: 18 Αυγούστου 2016
  3. Anti

    Anti Regular Member

    Η μανούλα μου ειναι γλυκιά και στρουμπουλη σαν γιουβαρλάκι. Αυτο ομως αγγίζει τα σκληρά μου ορια του καννιβαλιςμου. Οποτε, πέρα απο την αυτονοητη λατρεια στη Μάνα, Λαγνεία δεν νιώθω σε καμία περίπτωση. Ίσως πάθος καμία φορα. Περισσότερο για τα γιουβαρλακια της....Άρα. Μακρια τα αδηφάγα χέρια σας απο τις μανούλες του κόσμου τούτου. Τα Ιερά δεν πρέπει να ξεφτιλίζονται.
     
  4. elfcat

    elfcat . Contributor

    Η απάντηση ειναι απλή αναφορικα με εμένα. Στην ηλικία που ειμαι, δεν θα με καυλωνε ουτε θα υποτασσόμουν ερωτικά σε άνδρα που θελει να σχετίζεται ερωτικά με δεκαοκτάχρονα. Θα μας χώριζε το χάος, σεξουαλικα και ψυχικά. Οπότε το θέμα λύεται πριν τεθούν ζητήματα Ορίων, στο στάδιο της ερωτικής επιθυμίας.
     
  5. Stalker

    Stalker Not a very nice guy Contributor

    H απάντηση έχει να κάνει με την καύλα,οπότε δεν μπορεί παρά να είναι αυστηρά προσωπική.
    Κυρίως με σταματά το ότι έρχονται,αν φυσικά έρχονται,σε αντίθεση με το αξιακό σύστημα, βάσει του οποίου έχω επιλέξει να ζω και το οποίο ορίζει την απόσταση μεταξύ φαντασίωσης και πράξης.

    Σε ό,τι αφορά στην τυχόν παραβατικότητα, ως μέλος του κοινωνικού συνολου του οποίου αποτελώ υποχρεωτικά μέλος και κατά τα λοιπά με μακροθυμία που απορρέει από την προϊούσα κατανόηση του ατελούς και πολυσχιδούς(άνευ προσήμου) της ανθρώπινης φύσης.

    Κατά την αντίληψη μου και σε αντίθεση με ο,τι ήθελα να πιστεύω κάποτε, δεν υπάρχει καμία διαφοροποίηση.
     
  6. gaby

    gaby Guest

    Η ερώτηση του νηματοθέτη, ας με διορθώσει αν κάνω λάθος, αφορά την εσωτερική ματιά του καθένα μας για αυτό που η λαγνεία του καθένα θα ήθελε μα για λόγους δικού του Υπερεγώ δεν θα επέτρεπε στον εαυτό του να χαρεί και ίσως ούτε να διανοηθεί να χαρεί. Και ρωτά, ο @Marqui, ποιοι θα ήταν αυτοί οι λόγοι για τον καθένα και δευτερευόντως ποιο θα ήταν το ηδονικό απωθημένο του καθένα αλλά και ως πού θα έφτανε για να υπερβεί τα εμπόδια προς την καθαρή ηδονή του. Που μπορεί να είναι κάτι τελείως απλό, μπορεί να είναι και το πιο μπερδεμένο, αυτό δε ελάχιστα έχει να κάνει με τον περίγυρο και τα ερεθίsματα και πολύ έχει να κάνει με τον εσωτερικό κόσμο. Ο εσωτερικός κόσμος είναι που κάνει τα άλματα, τις αναγωγές, προσθαφαιρεί κατά το δοκούν και καταλήγει σε κάτι τελείως προσωπικό ως ηδονικό ζητούμενο.

    Αυτό είναι τελείως αλλιώτικο από το ερώτημά σας, το οποίο είναι σαφώς εξωστρεφές. Γιατί το λέω αυτό. Γράφετε
    Εδώ μοιάζει να σκέφτεται κάποιος πως η κοινωνία το απαγορεύει και του ίδιου του φαίνεται no no επειδή η κοινωνία το απαγορεύει και κάποιο λόγο θα έχει γι αυτό, αλλά αυτός μπορεί στην τελική να το διανοηθεί γιατί, στο κάτω κάτω, έχουν συναινέσει (άρα και αυτοί που συναίνεσαν έχουν την ίδια γνώμη για το ταμπού με τον επιδιώκοντα την ηδονή του; ) και είναι ενήλικοι, οπότε μικρό το κακό.

    Ενώ το θέμα δεν είναι αν η κοινωνία το απαγορεύει, είναι αν ο ίδιος το χαρίζει στον εαυτό του και αν όχι γιατί.

    Η αιμομιξία στα χρόνια μας απαγορεύεται δια νόμου. Δεν τίθεται θέμα υποκειμενικής αντίληψης.

    Τώρα, το συγκεκριμένο θέμα που θέτετε το έχω δει τέσσερις φορές να συμβαίνει στον βανίλλα κόσμο, ένας να έχει μάνα και κόρη εν γνώσει και των δύο. Στην μια περίπτωση η κόρη έφυγε για σπουδές στο εξωτερικό και δεν επέστρεψε ούτε για την κηδεία της μάνας της, στη δεύτερη ο εραστής θέλησε και τον γιό εκτός της κόρης και της μάνας οπότε εκεί έφαγε πάρα πολύ ξύλο, στην τρίτη η μάνα και η κόρη ήταν στα μαχαίρια νυχθημερόν με ανακωχή όταν κάνανε σεξ με τον εραστή και στην τελευταία η μάνα πάντρεψε τον εραστή της με την κόρη της και ζήσανε όλοι μαζί καλά μέχρι τέλους. Σε BDSM συντεταγμένες δεν ξέρω πόσο θα φτούραγε γιατί εδώ ακούω πως ούτε ένα τριο μη συγγενών δεν μπορεί να τσουλήσει.
     
  7. Soraya

    Soraya Guest

    ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου.

    όπως και όλους όσους απάντησαν.
    έχω εικόνα πια.
     
  8. Marqui

    Marqui sitting on a park bench

    @Stalker : Ευχαριστώ. Ειλικρινά.
    Μια ερώτηση, επί της πρώτης απαντήσεως. Το αξιακό σύστημα που δεν καταλαμβάνει την ηδονιστική φαντασίωση, έχει πραγματική αξία? Συναρτώ δε το ερώτημα με την τελευταία απάντηση, την οποία όσο ο καιρός περνά και με ελάχιστες εξαιρέσεις προσώπων, συμμερίζομαι πλήρως.


    Δόθηκε ένα παράδειγμα. Και κώλυσε σε αυτό το νήμα όλο. Τόσο μειωμένη είναι η φαντασία/φαντασιώσεις? Προφανώς όχι. Αλλά να.... υπάρχει και το ανέκδοτο με τα κόκκινα νύχια των ελεφάντων.
     
  9. Stalker

    Stalker Not a very nice guy Contributor

    Η απάντηση στο ερώτημα δεν μπορεί παρά να είναι και πάλι προσωπική.Υποθέτω πως όσοι ανήκουν στην ως άνω περίπτωση θα απαντούσαν καταφατικά και αυτό είναι αναμενόμενο.Συχνά απολαμβάνουν ενοχικά,χωρίς βέβαια αυτό να μειώνει την ένταση της απόλαυσης.Κάποιες φορές συμβαίνει το αντίθετο.
     
  10. mescalito

    mescalito New Member

    Ούτε ως σκέψη δεν περνάει κάτι τέτοιο από το μυαλό μου, είναι πέραν της ηθικής και των ορίων μου...
    Ο ρόλος της μάνας είναι ιερός. Η μάνα οφείλει να βρίσκεται δίπλα στο παιδί της, να ψηλώσει δυο μέτρα και να βγάλει και νύχια αν χρειαστεί για να το υπερασπιστεί.
    Είναι δυνατόν να λειτουργήσει υποτακτικά μπροστά στο παιδί της; δεν γίνεται... δεν μπορεί να μένει απαθής όταν το παιδί της "κακοποιείται". Μια τέτοια μάνα, δεν είναι μάνα.
     
  11. margarita_nikolayevna

    margarita_nikolayevna Δ Contributor

    Προσωπικά, η ηδονή και η λαγνεία μου σταματά εκεί που ξεκινά η ελευθερία των άλλων ανθρώπων.
    Μου είναι παντελώς ντεκαυλέ να κάνω με κάποιον κάτι που δεν θέλει να κάνει.
    Τέλειο νηματάκι αγαπητέ