Όταν η αισθητική δεν είναι μαζί μας

Έχει τόσο ενδιαφέρον ακόμη και το ποίοι απαντάτε  

 

Ωραίο νήμα.

Εγώ κάνω μόνο λαικ, η αισθητική μου και εγώ σας στέλνουμε χαιρετίσματα.  

 

Εσύ έχεις περάσει τεστ, ντάξει  

 

Η προσφορά είναι συνήθως άρρηκτα συνδεδεμένη με τη ζήτηση απλά στο πέρασμα του χρόνου με τον κορεσμό παρέμεινε συνδεδεμένη αλλά με καταναλωτικές ενέσεις από την προσφορά προς τη ζήτηση!!!
Είναι αυτό που διάβασα κάποτε σε ένα άρθρο "το φτιασιδωμένο αλλά κυρίως στημένο" για της ανάγκες του χρήματος. Πατάνε στα πάθη κι αν δεν υπάρχουν πάθη να πατήσουν τα δημιουργούν και μετά τα τρέφουν.
Είναι τόσα πολλά τα δεδομένα του γιατί και πως φτιάχνεται κάποιος που θα χρειαστούν σεντόνια ανάλυσης!!! Από το βαριέμαι φριχτά και ψάχνω κάτι να με ζωντανέψει μέχρι της σύγκρουσης των πρέπει με τα θέλω με πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς και συνδυασμούς. Τότε που οι γυναίκες ήταν σπίτι με την ποδιά υπήρχε περιθώριο στη φαντασία, τώρα που δεν είναι στο σπίτι με ποδιά και υποτίθεται ότι υπάρχει και ειλικρινής επικοινωνία σε κάποια ζευγάρια η τσόντα κρατάει καλά την βαθμολογία της στην κορυφή. Απλά έχουν αλλάξει οι παράγοντες.
Το κλειδί είναι ότι οι άντρες επιλέγουν να καυλώνουν με κάτι διαφορετικό από αυτό που έχουν. Αυτό είναι διαχρονικό...
Αυτό που έχουν είναι το δεδομένο τους, η σταθερά τους. Οι τσόντες είναι κάτι άλλο, για κάποιους άπιαστο όνειρο το θέμα, για κάποιους άλλους αυτό που δεν θα τολμούσαν να το ζητήσουν ούτε από τον ίδιο τους τον εαυτό...
Είναι τόσο μεγάλο το εύρος πλέον μετά την απελευθέρωση των ηθών και τόσο τεράστια η γκάμα που υπάρχουν βίτσια για όλα τα γούστα. Μέσα σε αυτά και το καρακιτσαριό (για μένα και για σένα) αλλά τόσο φυσιολογικό για κάποιους άλλους!!!
Είναι σαν να σου λέει μια γυναίκα (φίλη ή σύντροφος νομίζω ισχύει και για τα δυο φύλα) κοίτα μια όμορφη λουλουδωτή φόρμα και να το εννοεί κι εσύ να ψάχνεις λεκάνη να ξεράσεις.
Περι ορέξεως δηλαδή κολοκυθόπιτα μόνο που σε κάποιους δεν αρέσει καν το κολοκύθι ενώ κάποιοι άλλοι και μάλιστα πολλοί τρελαίνονται
Συμπληρωματικά σε όσα είπες κι ευχαριστώ για το κλικ που μου έκανε η ανάρτηση σου ώστε να παρέμβω  

 

Ναι φυσικά για κάποιους η κατανόηση είναι ο τρόπος να μπορούν να συνεχίσουν να λειτουργούν.
Το γιατί δεν είναι έτσι γενικό συνήθως συνοδεύεται από κάτι προσωπικό τύπου γιατί αυτό κι όχι το άλλο, ή γιατί αυτήν/ον κι όχι εμένα, ή γιατί αφού είναι μαζί μου βλέπει τσόντες (το μεγαλύτερο ποσοστό συνήθως) κλπ
Είναι αυτή η αυτόματη διαδικασία σύγκρισης και ο τρόμος μήπως υπάρχει απόρριψη (συνήθως σε εξαρτητικά άτομα) αλλά δεν έχει συνήθως καμία σχέση το ένα με το άλλο  
Είναι σαν να έχεις μια πελώρια λαχτάρα για παγωτό και είσαι στο παγωτατζίδικο και τα θες όλα αλλά ξέρεις ότι δεν γίνεται και πρέπει να διαλέξεις!!!
Ε... διαλέγεις το presious εκείνη τη στιγμή και παίρνεις και ότι γεύση γουστάρεις για το σπίτι αργότερα χα χα

 

@lotus
τι εννοείς όταν γράφεις πως οι άντρες επιλέγουν να κ....ν με κάτι διαφορετικό από αυτό που έχουν; και τι "κλειδί" είναι;

 

Νομίζω ότι έχει να κάνει με το από πόσα κομματάκια αποτελείται το προσωπικό παζλ του καθενός και πόσα από αυτά έχει καταφέρει να αντιστοιχίσει και να βάλει στη θέση τους στον εσωτερικό του κόσμο  
Υπάρχουν βέβαια κάποιοι που κάποια κομμάτια είναι απλά αφημένα σε μια γωνιά αλλά σύμφωνα με τα ερεθίσματα τους το αποτέλεσμα ή τους καλύπτει ή και τους αρέσει οπότε δεν ασχολούνται και αφήνουν αυτόν τον πίνακα ως έχει ανέγγιχτο...
Έτσι για κάποιους τα θέματα είναι λίγο πιο ψαγμένα και αντιστοιχισμένα ενώ για κάποιους άλλους πιο επιφανειακά ή ενστικτώδη.
Παρόλα αυτά καλούμαστε να συνυπάρχουμε όλοι στον ίδιο κόσμο και όσο πιο αρμονικά γίνεται.
Δεν νομίζω ότι είναι τόσο συμβολικό το μήνυμα (όχι συνειδητά τουλάχιστον πάντα) όσο το ότι ναι χρίζει σοβαρού προβληματισμού το υπόβαθρο και το το μέγεθος του ποσοστού  
Δεν ζουν αναμέσα μας αλλά ζούμε ανάμεσα τους και η προσαρμοστικότητα με μια ελαφριά δόση προσπάθειας να γίνει ο κόσμος λιγότερο κιτς είναι νομίζω το μόνο που μας επιτρέπεται χωρίς να γίνει βίαιη παρέμβαση στον ονειρικά πλασμένο κιτς κόσμο χωρίς να σοκάρεις τον άλλον σχετικά με αυτό  

 

Να ήταν το μετά τσόντας μόνο καλά θα ήταν...
Ότι ψάχνεις μεγεθυντικό φακό να βρεις λίγο ίχνος υποτιθέμενης ηδονής έστω και πλασματικής για να δικαιολογηθεί το άτιμο το χρήμα για το οποίο πληρώνονται που το πας ?
Γιατί νομίζεις παίζει λιγότερο ζουμ στο πρόσωπο και περισσότερο στο κυρίως θέμα ?
Έχω υποβάλει τον εαυτό μου στο μαρτύριο της τσόντας αλλά παραιτήθηκα γιατί κάποια στιγμή αισθάνθηκα σαν ανοργασμική γιατί η μόνη αίσθηση που μου δημιουργήθηκε ήταν να πάρω ποπ κορν και να το δω σαν ντοκιμαντέρ και να κρατήσω σημειώσεις  
Αλλά ναι είναι όντως μερικές φορές τόσο απελευθερωτικό το γέλιο που προκαλεί!!!
Σέβομαι τις ανάγκες όλων όσων βλέπουν τσόντα αλλά μέχρι εκεί όπως σέβονται κι αυτοί την "ανεπάρκεια" μου στον τομέα αυτό  

 

Απάντησα στην ανάρτηση και είπα ότι αυτό είναι το κλειδί για τις σκέψεις της  
Είναι διαχρονικό αυτό, αυτό που έχουν είναι το δεδομένο τους η σταθερά τους. Οι τσόντες είναι ένας άλλος ορίζοντας ανοιχτός για όλα

 

Η Αισθητική στην Τέχνη και δη στη σεξουαλικότητα αποτυπώνει την έμφυλη κουλτούρα του καθενός (ασχέτως status), το πώς αντιλαμβάνεται το κάθε φύλο, τα χαρακτηριστικά και τις δυναμικές του. Είναι ένα καλό σκανάρισμα να κατανοήσεις κάποιον για την έμφυλη κουλτούρα του μέσα από την Αισθητική του προσέγγιση στη σεξουαλικότητα.

 

Σκόρπια...

Η τελεόραση μπορεί να τον παίρνει και γέρνει, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν εξαιρετικά ενδιαφέροντα πράματα που προβάλλει.
Απλώς είναι πολύ λίγα.
Επίσης οι συσκευές διαθέτουσι και τηλεκοντρόλ ή "κομπιούτερ" καταπώς λέγεται σε μερικές περιοχές...

Η ερωτική κινηματογραφία δεν έχει καμιά διαφορά από την άλληνε την κινηματογραφία.
Κάπου 1% είναι εξαιρετικές δουλειές. Για τα κλιπ των 5-30 λεπτών ισχύει το ίδιο, απλά το νούμερο πέφτει στο 0,01%.
Οι προσωπικές βιντεοαναρτήσεις κλιπ, διάβαζε amateur, μπορεί να είναι "επαναστατικές", μπορεί να είναι και φερέφωνα κάποιων παγιωμένων αντιλήψεων.
Σε κάθε περίπτωση η πορνογραφία είναι απλοϊκά ειλικρινής, λογω περιεχομένου, κάτι που δεν ισχύει στην ευρύτερη κινηματογραφία, που είναι απείρως πιο πρόστυχη, γι' αυτό και τα μηνύματά της "γαμάνε" με το γάντι και με το σεις και το σας. Μην ξεχνάτε πως ένα μεγάλο μέρος των συνιστωσών της προσωπικότητας του καθενός μας σε κάθε επίπεδο, τό έχει "παρασκευάσει" η ιδια αυτή η κινηματογραφία και ως εκ τούτου είναι επιεικώς αντιπαρερχόμενες οι όποιες απόψεις αγνοούν το γεγονός αυτό... Ακόμα κι αν είναι για κάποιο λόγο, έστω και συγκυριακά, στην "συνειδητή" ανάγνωσή τους.

Δεν θέλει πολλά για να παραχθεί "εικόνα" από μας τους ίδιους για μας και τους ανθρώπους που θα θέλαμε και θα μπορούσαν να δουν...
Την διάθεση αυτής της στιγμής θέλει. Κι ας είναι μόνο για τα μάτια του/της/των δημιουργών της.
Δεν παύει να είναι τέχνη. Το γιατί εκφεύγει του παρόντος.

Το κιτς ορίζεται. Αυτό, που αν κι έχει οριστεί επακριβώς, είναι αυτά που λέμε ομορφιά/κάλλος/δέος/υψηλόν/ωραίον.
Ακόμα κι αν μας τα πουν, δεν μπορεί η συντριπτική πλειοψηφία να τα καταλάβει στο παραμικρό, διότι αισθάνεται πως αυτοακυρώνεται.
(Για να μη λέτε πως η κλασική κινηματογραφία (από τηλεόραση έως κλιπάκι) δεν έχει κάνει σωστά τη δουλειά της (να γαμάει μυαλουδάκια με τα δυό της τα χεράκια)... Ναι..?

Έδιτ: Πιο κλισέ παραμύθα από το δίπολο άντρας / γυναίκα, δεν υπάρχει...
Τέικ μάι γουέρντ φορ ιτ κι ας το γράψετε καταλλήλως..!
Αλλά τα άτομα που θα το διαβάσουν, δεν θα μπορούν κάποτε να το χρησιμοποιήσουν ως δικαιολογία...
Για οτιδήποτε...

Αχρεωστήτως...

 

H καθολικοποίηση της αισθητικής της τσόντας έχει επιδράσει καταστροφικά στο κομμάτι των φαντασιώσεων και της πηγαίας ερωτικής έκφρασης, ανδρών και γυναικών, αλλά κυρίως των ανδρών, νομίζω. Έχουμε ξεχάσει ποιοι είμαστε και τι θέλουμε, τι μάς εξιτάρει και τι μας καυλώνει πραγματικά, στο βάθος του ποιοι είμαστε και παίρνουμε δανεικές εικόνες, δανεική καύλα και ηδονή. Αυτό βλέπω σε μεγάλη κλίμακα. Γι αυτό τις αποφεύγω, μπας και έρθω σε επαφή με τις ενδογενείς μου επιθυμίες. Νομίζω, πάντα...