Όταν μιλούν οι στίχοι

Come to your river
I will come to your river
I will come to your river
Come to your river
(Wash my soul)
I will come to your river
(Wash my soul)
I will come to your river
Wash my soul again

Carry away my dead leaves
Let me baptize my soul with the help of your waters
Sink my pains and complains
Let the river take them, river drown them
My ego and my blame
Let me baptize my soul with the help of your waters
Those all means are so ashamed
Let the river take them, river drown them

Come to your river
I will come to your river
I will come to your river
Come to your river
(Wash my soul)
I will come to your river
(Wash my soul)
I will come to your river
Wash my soul again

Carry away my old leaves
Let me baptize my soul with the help of your waters
Sink my pains and complains
Let the river take them, river drown them
My ego and my blame
Let me baptize my soul with the help of your waters
Those all means so ashamed
Let the river take them, river drown them

 

Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα...
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.
Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα.
Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο... μετά βίας για την επικεφαλίδα.
Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες.
Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται...
Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα...
Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την
ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.
Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των
ανθρώπων...
Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως
μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν...
Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ' όσες έχω ήδη φάει.
Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.
Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ..

Μάριο ντε Αντράντε

 

[Λίνα]
Εθισμένοι παθολογικά στην ταχυπαλμία
Νικοτίνη, καφές και γυναίκες καυτές που δεν δίνουνε μία
Οι δικοί μου έχουν φρικάρει κι εγώ στην γωνία
δε δίνω την πρέπουσα σημασία
αφού η ιστορία επαναλαμβάνεται
Η στιγμή που περνάει δε χάνεται
Μας κυνηγάει!
Τα παράσιτα στο ραδιόφωνο ακούγονται σαν παλαμάκια
Υποκλίνομαι στο κοινό μου
Θέλω να σε δω
Κάθε φορά που μιλάμε απομακρύνομαι και λίγο ακόμα
Θα ‘πρεπε να ‘σουν εδώ
που κάθε μας πρόταση τελειώνει με κόμμα

[Πινόκιο]
Τί μου συμβαίνει;
Ύπνος δεν με παίρνει
Για κάποιον λόγο αγωνιούσα, μα τον ξέχασα
Τώρα μου ‘μειν’ η αγωνία
κι έτσι απλά κάθε φοβία μου ξεπέρασα
Ηρεμία!
Καμία όρεξη
Καμία απόλαυση εδώ στην απομόνωση, καμία
πρόποση δεν πρόκειται να γίνει
που να υπόσχεται καλύτερες μέρες
Απλά θα πιω όσο κρασί μου ‘χει απομείνει
Δεν νιώθω τίποτα...
Ή μάλλον όχι
Νιώθω ένα τίποτα, που τίποτα δεν νιώθει
Ένα κενό που με στοιχειώνει απο μικρό
Αλλόκοτο συναίσθημα
Πού να σου εξηγώ;
Κάθε παιδί κάτι παθαίνει
κάθε απόγευμα σε κάθε Κυριακή





Ε, κάτι τέτοιο, πάνω-κάτω, μ’ ενοχλεί
Καταλαβαίνεις;
Σταμάτα να επιμένεις
Δεν εξηγώ
Δεν εξηγείται
Απλά κενό
Θα βρούμε λύση
Και αν δεν βρούμε θα ξεχάσουμε το πρόβλημα
Απλά κενό
Απλά κενό...


[Anima]
Μη με ρωτάς τί εννοώ
κι αν το εννοώ
Απλά κενό. (Βάλε να πιω)
Απλά κενό
Μαύρο εξώφυλλο, άσπρες σελίδες, γκρίζο τοπίο
Για μας τους δύο
Πες μου, αν είδες κάπου το παράθυρο
θέλω ν’ανασάνω μα δεν έχει φρέσκο αέρα εδώ
Δεν είμαι εντάξει, μα όλα σε τάξη
Έχω το μόνιμο συναίσθημα, πως κάτι έχω ξεχάσει
Σου λέω δεν έχει φάση πια
ν’ αρκούμαι στην ελπίδα ότι ό,τι νιώθω θα περάσει
Κάτι μου λείπει· δεν είναι λίγοι
αυτοί που νιώθουνε μ’εμάς την ίδια φρίκη
Τί να σου πω; Ένα κενό
Κάτι ανάμεσα σ’αυτό
που λένε οι άνθρωποι συχνά χαρά και λύπη
Αν είναι έτσι η νιρβάνα που μας τάξανε
δεν έχουν πλάκα τα παιχνίδια που αγοράσαμε
Τα βαριέμαι κι αναρωτιέμαι
αν όσα λέω τα εννοώ
ή αν τα λέω έτσι για να’χουμε να λέμε
Το παράθυρο κλειστό εδώ και χρόνια
Εδώ το κάθε δευτερόλεπτο μοιάζει με ώρα
Θα πάρω φόρα· το εννοώ
Θα πάρω φόρα και θα πέσω στο κενό
Κι έτσι όπως πέφτω, κάποια στιγμή
θα δω εκείνη την Ιθάκη που’χες πει
και πριν τελειώσει η πτώση θα γελάσω
γιατί μέσα απ’τα κενά μου βρήκα όσα ήθελα να φτάσω...

 

anyone can tell you there's no more road to ride
everyone will tell you there's no place to hide
there's no laws or rules to enchain your life
but the ones who didn't make it,
the ones who couldn't take it,
so glad they made it out alive
everyone loves the fun
everyone comes by

in the wind I crunch, I want to die

they can give me pills
or let me drink my fill
the heart wants to explode
far away where nobody knows

do you believe she said that?
do you believe she said that?

I said I hate myself and I want to die.

half of it is innocent
the other half is wise
the whole damn thing makes no sense
I wish I could tell you a lie
hey, come here
let me whisper in your ear

I hate myself and I want to die.

do you believe she said that?
can you believe she repeated that?
I said, I hate me myself and I
said I hate myself and I want to die

 

we forever were changed
in this room where I have been living
and in these years it’s been dangerous
but I cannot help from receiving
all the Spirits here they all say:
“for now you must suffer so that we may live”

all the Saints come down
I wish they would now

thought in time it has changed us all
the room itself, it is breathing
we forever are chained

in what we have done, we have won
we have given to the spirits here,
who still call upon me,
say “suffer so that we may live”
So, come
take back the old way
take what’s not right
take back the unborn child
take it back

 

...It's coming from the feel
that this ain't exactly real,
or it's real, but it ain't exactly there....

RIP Leonard Cohen





It's coming through a hole in the air,
from those nights in Tiananmen Square.
It's coming from the feel
that this ain't exactly real,
or it's real, but it ain't exactly there.
From the wars against disorder,
from the sirens night and day,
from the fires of the homeless,
from the ashes of the gay:
Democracy is coming to the U.S.A.
It's coming through a crack in the wall;
on a visionary flood of alcohol;
from the staggering account
of the Sermon on the Mount
which I don't pretend to understand at all.
It's coming from the silence
on the dock of the bay,
from the brave, the bold, the battered
heart of Chevrolet:
Democracy is coming to the U.S.A.

It's coming from the sorrow in the street,
the holy places where the races meet;
from the homicidal bitchin'
that goes down in every kitchen
to determine who will serve and who will eat.
From the wells of disappointment
where the women kneel to pray
for the grace of God in the desert here
and the desert far away:
Democracy is coming to the U.S.A.

Sail on, sail on
O mighty Ship of State!
To the Shores of Need
Past the Reefs of Greed
Through the Squalls of Hate
Sail on, sail on, sail on, sail on.

It's coming to America first,
the cradle of the best and of the worst.
It's here they got the range
and the machinery for change
and it's here they got the spiritual thirst.
It's here the family's broken
and it's here the lonely say
that the heart has got to open
in a fundamental way:
Democracy is coming to the U.S.A.

It's coming from the women and the men.
O baby, we'll be making love again.
We'll be going down so deep
the river's going to weep,
and the mountain's going to shout Amen!
It's coming like the tidal flood
beneath the lunar sway,
imperial, mysterious,
in amorous array:
Democracy is coming to the U.S.A.

Sail on, sail on ...

I'm sentimental, if you know what I mean
I love the country but I can't stand the scene.
And I'm neither left or right
I'm just staying home tonight,
getting lost in that hopeless little screen.
But I'm stubborn as those garbage bags
that Time cannot decay,
I'm junk but I'm still holding up
this little wild bouquet:
Democracy is coming to the U.S.A.

 

''Εμείς δεν ξέρουμε τι είναι η ομίχλη.
Εμείς που λες.... όλα τα φτιάχνουμε στο φως.''

Γ.ΡΙΤΣΟΣ............[Οι γειτονιές του κόσμου.]

 

They say I’m different cause I’m a piece of sugar cane
sweet to the core that’s why I got rhythm
my great grandma didn’t like the foxtrot
instead she’d spit her snuff and boogie to Elmore James

 

(Ενός φίλου...)

<<Και το χαμόγελο χάνεται... γιατί έχει τόση σημασία για σένα, που δεν το χαραμίζεις έτσι εύκολα και αβίαστα... κι ακούς τη φωνή της - ή έτσι νομίζεις - σε ένα τηλέφωνο πιο τυπικό από την "καλημέρα" που λες σαν πηγαίνεις στη δουλειά... και παίρνει μπρος το μελάνι και γεμίζεις χαρτιά και άδειες νύχτες...και θυμάσαι μια συμβουλή από παλιά:
"Μη λησμονείς ότι το να κάνεις ποιήματα είναι σαν να κάνεις έρωτα: ποτέ δε θα μάθεις αν τη χαρά σου τη συμμερίζεται ο άλλος..." >>

 

Ο ύμνος μου._



Κρίση ποιος έχει βρει τον τρόπο την λύση
ας μιλήσει αν προτιμάει τότε ας το αναρτήσει
αν πάλι όχι τότε ας το βουλώσει
δεν με ενδιαφέρουν άλλα status που απλά τα 'χουν χώσει
ούτε απόψεις ούτε λόγια ούτε συγγνώμες χρειάζομαι μόνο τις γόμες για να σβήσω γνώμες
λίγη σιωπή μονάχα και λίγοι φίλοι
σας αγαπώ καλό σας μήνα 1η του Απρίλη

Σκάει ξανά λοιπόν το δίδυμο επικίνδυνο
και βάζει φίμωτρο αλίμονο
σε κάθε ψεύτικο υποκείμενο
έχουμε φαν που λειτουργούν με going' through στο υποσυνείδητο
ήμασταν πρότυπο το πήγαμε άλλο επίπεδο
μια ομάδα η ένας κόσμος φωτιά πάλι στο γήπεδο
μην ψάχνεις για να βρεις κάτι καλύτερο
το δείχνει η ιστορία κάθε track επιτυχία
το κρατάω εμπορικό δεν χάνω σε ερμηνεία

Μην πεις στον κόπο να μου πεις δεν μ' ενδιαφέρει
με αγαπάς ή με μισείς δεν ενδιαφέρει
ρωτά τον κόσμο να σου πει είσαι μαλάκας στο 'χα πεί και αν δεν θυμάσαι τώρα πια δεν μ' ενδιαφέρει
δεν μ' ενδιαφέρει

Λέω αλήθεια ακόμα κι όταν λέω ψέματα
σαν το Scarface style πιο δυνατό δίδαξα σου έμαθα
palm in your face
κρυμμένος πίσω απ' το pc θα σαι για πάντα μια ζωή έλα και μίλα face to face
hater ότι θα θελες να κάνεις
δεν θα κάνεις δεν με πιάνεις παραπαίεις
δεν μ ενδιαφέρει τι θα πεις εγώ και ο κόσμος θα το δεις κάνουμε πάρτι επί σκηνής και να το ξέρεις
δεν ενδιαφέρει αν μου ρίχνεις ευθύνες
έχω για όλα απαντήσεις και απαντάω στις φήμες
είμαι αυτός που το χει κάνει γνωστό
με ένα στιλ που το κοπιάρεις λίγο ποιο εμπορικό
σε έκανα μαζί μου να ασχολείσαι βοήθησα να μάθουν ποιος είσαι
με φώτα και προσόντα άλλον αέρα
σε έμαθα να λες καλημέρα

δεν ακούω τι λένε δεν παραπονιέμαι
όταν μιλάνε εγώ τους γράφω εκεί που γαργαλιέμαι
ονόματα δεν λέμε, όλους σας σας βαριέμαι
όταν μιλάτε σας ακούω και χασμουριέμαι