ΑΟΡΑΤΟΣ

Πόσο θα ήθελα να εξαφανιζόσουν
Να με άφηνες στη μακαριότητά μου
Η ικεσία στα μάτια σου, όνειδος
για τη βολεμένη μου αναλγησία
Η δίψα σου για ζωή, καρφί
στης θέλησής μου το φέρετρο

Πάρε τη βρώμικη ύπαρξή σου
μακριά από το καθαρό μου σάβανο
μη το μολύνεις με την ελπίδα σου
Λύπηση δε μου απόμεινε πιά
την ξόδεψα όλη σε μένα.

Κι αν σου πετάω ένα παλιόρουχο
κι ένα κομμάτι ψωμί, μην ξεθαρρεύεις
Για μιά πατρίδα που ονειρεύτηκα και πρόδωσα
τις τύψεις κατευνάζω
Από τη ζεστασιά της άμμου το κεφάλι μου
δε βγάζω

Φύγε λοιπόν, εξαφανίσου
Μη μου κρύβεις με το φως σου το σκοτάδι
Μη μου θυμίζεις όσα πόθησα
και μ’ ένα βολικό τίποτα αντάλλαξα
Μείνε αυτό, το μακρινό
που πάντα ήσουν για μένα.

Αόρατος…

(Aφιερωμένο στους πρόσφυγες, που "λιάζονται" και "εξαφανίζονται")

 

εξαιρετικο!!!
 

 

Κι άλλα τέτοια  

 

ω,ναι...

 

Δεν έχει ike...
Oρίστε χειροκίνητο!

 

 
Υπέροχο.