Αλληλεπίδραση (?)

Το γόνατο είναι άρθρωση   Το πονεμένο γόνατο είναι μια προβληματική άρθρωση. Είναι μια άρθρωση που νοσεί.

Κανένας Κ, εξ όσων γνωρίζω, δεν θα αντλούσε ικανοποίηση ή ευχαρίστηση υποχρεώνοντας το υ του να γονατίσει όντας με πρόβλημα. Είναι ξύπνιοι άνθρωποι, φροντίζουν τις ιδιοκτησίες τους.


(Μα είμαστε οφφ   )

 

Αυτό που ήθελα να τονίσω χρησιμοποιωντας το παραδειγμα του γονάτου ειναι η ιδιαιτερότητα του κάθε ανθρώπου και πόσο ρόλο παιζει αυτη στην ευχαριστηση σου Κ. Στο μυαλο μου ειναι οτι αν δεν ληφθούν και οι εκάστοτε παράμετροι του υ, τότε ειναι αδιαφορη η ευχαριστηση και του υ   Ερωτηση για διευκρινηση ειναι τα γραφόμενα μου και οχι θεση!  

 

Μα αν το Κ αγνοήσει το δεδομένο του πονεμένου γόνατου η δεν φροντίσει να το κάνει να μην πονάει πριν βάλει το υπό σε μια τέτοια στάση που γνωρίζει ότι θα του προκαλέσει δυσφορία και μάλιστα με διαχειρηστει αφού το σακατεμενο γόνατο δεν είναι κάτι που μπορεί το υπό να διαχειριστεί δεν είναι Κ. Στη καλύτερη περίπτωση να είναι απλά φετιχιστές. Ας δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να μπορεί να παίζει με το γόνατο χωρίς το γόνατο να πονάει αν το θέλει πραγματικα

 

θεωρητικά, είναι δουλειά του να είναι σε θέση να κρίνει και να διαλέξει πότε και σε ποιό βαθμό και γιατί, θα φθείρει, χρησιμοποιώντας το υ.
 

 

Δυσφορία, ομως, δεν προκαλεί μόνο ένα πονεμένο γονατο. Δυσφορια μπορει να προκαλείται κι απο διαφορετικη προτιμηση. Ειναι παντα αδιαφορη η ευχαριστηση του υ;

 

Αυτό! Θεωρώ εχθρό της κρίσης τις απόλυτες τακτικές  

 

Ένα περίεργο πράγμα με την υπόθεση "παράμετροι".. Καταλαβαίνουμε ότι έχουμε περισσότερους απ όσους τελικά χρειαζόμαστε, όταν πλέον συνειδητοποιούμε την επί της ουσίας ευχαρίστηση μας.

 

Τις περισσότερες φορές, στα υ και οχι στα μποτομ..Είναι στο ίδιο το υ, αδιάφορη η " ευχαρίστηση " με βάση το προ- σχέσης τσεκ λιστ του.

Τις περισσότερες φορές, στα υ και όχι στα μποτομ, η ευχαρίστηση συνδέεται με το ότι το Κ αυτό, τους ζητάει κάτι, ή θέλει να το χρησιμοποιήσει. Και αυτό το ευχαριστεί.

Ενα πληγωμένο γόνατο δεν το εμποδίζει απο το να ευχαριστηθεί το γονατισμα, το δυσκολεύει. Το ίδιο και μια εντολή με ψυχολογικό φόρτο. Το Κ, τελικά, θα αποφασίσει αν και πως το υ θα γονατίσει ή θα προχωρήσει στην ψυχολογικά δύσκολη εντολή.

Για οτιδήποτε ενδιάμεσο του στυλ " ααα αυτό δεν ειναι στα φετιχ μου και δεν μ'αρέσει να το κανω και ας το ζητας " πραγματικά δεν το θεωρώ εφικτό σενάριο σε υ.

 

Εγω δεν λεω οτι δεν το κανει, το κανει για να ευχαριστησει το κ. Η ερωτηση μου αφορά την εξης φράση

Η επιθυμία για ευχαριστηση του υ δεν πρεπει να υπαρχει; μου εκανε εντυπωση η φραση "και μονο"

 

Δηλαδη; η ευχαριστηση του αλλου και μόνο;

 

Αυτό ακριβώς ξεχωρνάει το Κ από το φο-μπιζού Κ..!

 

... και από τι προέρχεται τελικά αυτή:

Κορίτσια, ♡♡♡