Ασυνεννοησία σε M/s και D/s σχέσεις

Για βαθύτερη και ουσιαστικοτερη επικοινωνία χρειάζεσαι κάτι περισσότερο από ένα D/S, έναν πόνο, ένα σκοινί και μια διαταγή. Αλλιώς γειά χαράνταν. Όπως ΟΛΕΣ οι σχεσεις. Οπότε γιατί τόση ανάλυση;  

 

Γιατί απογοητευτικό, αν επιτρέπεται;

 

Γιατί πίστευα και πιστεύω ότι στα μυαλά των ανθρώπων μία D/s σχέση είναι κατά βάση σχέση. Κι όπως κάθε σχέση χωρίς επικοινωνία ή ακόμη και διαφωνία στο δικό μου το μυαλό φαντάζει σύμβαση έργου.

 

Και ποιος είπε ότι δεν είναι σχέση;

Αυτό που προσπαθούσα εγώ να πω -ίσως και να μην το διατύπωσα σωστά- είναι πως D/s (πόσο μάλλον M/s) και διαρκής ασυνεννοησία δεν πάνε μαζί.

 

Τελικά καταλήξαμε. D/S και ασυνεννοησία δεν πάνε μαζί ενώ στα βανιλακια πάνε. Η μήπως όχι...; Έχω μπερδευτεί αυτή τη βραδιά...

 

Καμία σχέση δεν διάρκει όταν υπάρχει μόνιμη ασυνεννοησία. Ακριβώς γι'αυτό διαχώρισα τις δύο έννοιες. Ίσως θα έπρεπε να γράψω συνεχή ασυνεννοησία.

Οι περισσότερες όμως απαντήσεις που έλαβα ήταν αρκετά κάθετες ότι D/s και ασυνεννοησία δεν μπορεί να υπάρξουν αλλιώς η σχέση δεν είναι D/s. Εκεί είναι και η διαφωνία μου.

 

Καλά πολλά θα ακούσεις. Π. χ. μεχρι εχτές ξέραμε ότι ένας Κ έχει μια sub ή slave. Στις μέρες μας γνωρίζουμε ότι ένας Κ ειναι Κ ακόμα κι όταν έχει σχέση με Κ. Μην αγχώνεσαι.  

 

Δυστυχως υπαρχουν σχεσεις που μια χαρα διαρκεια εχουν κ με μονιμη ασυνεννοησια
για διαφορους λογους.
Σιγουρα παντως δεν ειναι D/s.

 

Ήρωες. Λολ!  

 

Έχει διάφορα ονόματα αυτό... "Συνήθεια", "Ρουτίνα", "Κεκτημένη ταχύτητα"

Συνήθως καταλήγει σε τοίχο!

 

Ξαναμανακαταλήγει το πράμα σε κάτι που δεν θέλουμε να καταλάβουμε ούτε με λοβοτομή...
Η σούπερ ντούπερ επικοινωνία που μπορεί να υπάρξει σε ελεγχόμενο περιβάλλον μεταξύ (τυχαίων) πομπού-δέκτη, παραπλησίων χαρακτηριστικών και διανοητικά και συναισθηματικά και ακαδημαϊκά και λειτουργικά...
Ντα-νταν..!
Εξαντλείται στο 6%..!
Πα να πει, πως αν υπάρχει αυτό το ποσοστό, οι ερευνητές του πειράματος, πάνε και γλεντάνε, λένε ο ένας στον άλλο "δεν το πίστευα πως θα το δω αυτό όσο ζώ" και τέτοια όμορφα...
Υπάρχουν κάμποσοι λόγοι γι' αυτό, ό ένας πάνω στον άλλο, κατι σαν το 6% του 10% του 50%...
Μια καλή αρχή είναι να ακούμε και να βλέπουμε με προσοχή με το ποτήρι άδειο, ούτε μισοάδειο ούτε μισογεμάτο, άδειο...
____________________
Για τους αριθμολάγνους κάτι κοντά στο 3% είναι πολλά καλόν, συνήθως καλό λέμε κάτι κοντα στο 1,5%, στην πραγματικότητα το σύνηθες είναι λιγότερο από 1%...
Διαπίστωση είναι, δεν επιδέχεται ιδιαιτέρων προτάσεων, τεχνικών, πρακτικών, είναι κάτι που το παλεύουμε μέσα μας...

 

Είναι το αυτοαναφορικό βήμα, μπαίνεις σε αυτή τη σχέση όπου έχετε συνεννοηθεί ότι θα υπακούς, επειδή θέλεις να υπακούς.

Το επόμενο βήμα, το μη αυτοαναφορικό, είναι τι γίνεται όταν σου τεθεί ότι πρέπει να υπακούσεις σε κάτι το οποίο ούτε περίμενες ότι θα έβρισκες μπροστά σου, ούτε θα είχες συναινέσει σε αυτό αν το ήξερες. Εκεί τι κάνεις; Αυτό είναι ένα μεγάλο βήμα, είτε προς τα πίσω αν γίνει είτε προς τα μπρος. Αν μπορέσεις να υπακούσεις, τότε έχεις συνεννοηθεί πηγαίνοντας εσύ προς το μέρος του άλλου, όπως, κατά τη γνώμη μου, είναι η ουσία του D/s για το υποτακτικό μέλος. Η πιθανότητα για βαθύτερη συνεννόηση βρίσκεται στην ουσία αυτού που υπάκουσες, είναι τέτοια που να σε ικανοποιεί; Αν ναι, τότε υπάρχουν πιθανότητες για να πάει η σχέση σε βάθος χρόνου και να δυναμώσει και να δώσει απόλαυση και στους δύο.