Ασύμμετρη σχέση και οικογένεια

Είναι εφικτό αν προκύψει εγκυμοσύνη μέσα σε ασύμμετρη σχέση να δημιουργηθεί οικογένεια;

Τί μένει ίδιο; Τί αλλάζει;

Μπορεί ένα παιδί με πλήρη διαφάνεια να μεγαλώσει σε αυτό το περιβάλλον;

Η 24/7 σε αυτή την περίπτωση είναι εφικτή, ή όνειρο όταν το ζευγάρι πάει διακοπές μόνο;

 

Δεν αφορούν ακριβώς το ίδιο τα δύο θέματα. Σε αυτό η 24/7 είναι μία πιθανότητα. Μια άλλη είναι να μην υπάρχει περιβάλλον 24/7, αλλά ασύμμετρη σχέση on off. Επίσης θέτω το θέμα εφ' όοον προκύψει εγκυμοσύνη μέσα σε μια σχέση που σημαίνει επίσης και το κατά πόσον συμμετέχει στην απόφαση του ζευγαριού να κρατήσει το παιδί, η ιδιαιτερότητα τους. Αν τώρα οι ιθύνοντες του φόρουμ κρίνουν πως είναι το ίδιο, έχει καλώς.

 

Ειναι εφικτό εφ όσον αφήσουν το παιδί έξω απο το περιβάλλον που έχουν αποφασίσει να χτίσουν οι 2 τους μεταξύ τους .Μπορει μπροστά του να υπάρχει αλλα με έναν ποιο διακριτικό τροπο .

 

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Έκθεση-των-παιδιών-στη-σεξουαλικότητα-των-γονιών.10676/

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/bsdm-σοβαρη-σχεση-οικογενεια.16053/

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Ο-Πελαργός-και-το-bdsm.33247/

 

όλα γίνονται. αν όμως κάποιος "το σκέπτεται" πριν, μάλλον θα τα κάνει θάλασσα, αν το αποπειραθεί... και μάλλον δεν θα το αποπειραθεί καν.

 

Tι εννοείς πως οι αποφάσεις πρέπει να παίρνονται εν θερμώ;

 

Η έκφραση «εν θερμώ» έχει συμπαραδηλώσεις τρικυμίας εν κρανίω. Αν με ρωτούσες αν συμφωνώ με την παροιμία «στην βράση κολλάει το σίδερο», θα σου απαντούσα «συμφωνώ εντελώς».

 

Το βέβαιο είναι ότι ο Κ στη ζωή τους γίνεται το μωρό που θα κάνουν.

Κάθε σχέση η D/s, η M/s, η 24/7, η σχέση μάνας - παιδιού είναι ρόλος. Η συμβίωση Κυρίαρχου και υποτακτικής είναι ρόλοι, που λειτουργούν προς απόλαυση των δύο σε ένα πλαίσιο κανόνων και παραδοχών. Αν αυτό το πλαίσιο παραμεριστεί, παρερμηνευτεί, δεν τηρείται κλπ τότε χάνονται οι ρόλοι, χάνεται το D/s και είναι όλες αυτές οι καταστάσεις που ακούγεται - από το υ συνήθως - πως "έχει χαθεί το D/s από τη ζωή μας" και ενίοτε το λέει αυτό ακριβώς την ώρα που καταπατά κάποιον κανόνα και το κάνει σχεδόν ασυναίσθητα αυτό. Χωρίς καν να υπάρχει παιδί.

Η παρουσία του παιδιού είναι εξαιρετικά πιθανό ότι θα φέρει προβλήματα. Ο ρόλος της μητέρας μπαίνει μπροστά και αναιρεί όλα τ άλλα, για πολύ καιρό. Το ίδιο και ο ρόλος του πατέρα, είναι νέες ευθύνες. Εκτός από τον μπελά αυτόν, είναι και που ο Κ χάνει την υποτακτική που ήταν διαθέσιμη και για την ευχαρίστησή του, χάνει στην πράξη την πρωτοκαθεδρία του.

Για να αποκαθίστανται όλες οι χαμένες ισορροπίες χρειάζεται φροντίδα. Αμφιβάλλω αν έχει έστω και ο ένας από τους δύο περιθώριο χρόνου και αντοχών για κάτι τέτοιο.

Υποσημείωση: Όλα τα παραπάνω παρακαλώ να διαβαστούν έχοντας υπόψη ότι δεν ξέρω τι λέω ούτε εγώ ούτε κανένας άλλος. Πρόκειται για ένα θέμα που δεν έχει λύση, που δεν το έχει λύσει κανένας και απλά άλλοι ήταν "τυχεροί" και ξεπέρασαν την τρικυμία άλλοι δεν ήταν και βούλιαξε η (D/s) σχέση τους. Κάπως σαν τους γονείς που αναλαμβάνουν με αυτοπεποίθηση να μάθουν αντισύλληψη στα παιδιά τους που είναι στην εφηβεία...

 

Όχι δεν είναι βέβαιο. Ουσιαστικά είναι ανυπόστατο.
Κ δεν γίνεται κάποιος γιατί έχει αυξημένες ανάγκες που δεν μπορεί να διαχειριστεί μόνος του και κλαίει μέχρι να τον βοηθήσουν και περιμένει από τους άλλους.

Και πάλι, όχι. Η μητέρα και ο πατέρας ανταποκρίνονται στις ανάγκες του μωρού. Από την θέση τους.
Από την θέση τους, συνεχίζουν την σχέση τους, λαμβάνοντας υποψη τα νέα δεδομένα.
Αν δεν μπορούν να διαχειριστουν τα νέα δεδομένα, δεν τους φταιει το μωρό.

Μπελάς το μωρό; Αν θεωρείται μπελάς, απλά δεν αποφασίζουμε να κάνουμε μωρό.

Φοβάται ο κ ότι θα χάσει την πρωτοκαθεδρία του από ένα μωρο; Και συγκεκριμένα από την δική του επιλογή;

Μπορεί να μην ξέρουμε τι λέμε, αλλά υπάρχουν πάρα πολλοι που τα καταφέρνουν.

Χρόνια τωρα οι άνθρωποι σχετιζονται ασύμμετρα και αναπαράγονται.

 

με δεδομένο οτι η ασυμμετρία δεν είναι κινκιά, είναι βέβαιο οτι δημιουργείται οικογένεια στα πλαίσιά της. και βέβαια γεννιούνται και μεγαλώνουν παιδιά.
συνηθίζεται, στην εποχή μας και στην κουλτούρα μας, να αποφεύγεται το σεξ μπροστά στα παιδιά, σε όλους τους τύπους σχέσεων, αν κατάλαβα καλά την ερώτησή σας.
οι επικρατούσες συνήθειες, στο περιβάλλον μας, εδώ και σήμερα, υπάρχει το ισχυρό ενδεχόμενο να κατευθύνουν προς μιά στάση απόκρυψης ή συγκάλυψης της ασυμμετρίας, τόσο προς το γενικότερο περιβάλλον, όσο και απέναντι στα παιδιά. αν αυτό παράγει, ή παράγεται από ενοχικότητα δημιουργεί πιο σύνθετα προβλήματα.

είναι ενδεχόμενο να φέρει προβλήματα αν αντιμετωπιστεί φοβικά, κατά την μόδα.
παιδιά σε ασύμμετρες συσχετίσεις παρουσιάζονται εδώ και εκατομύρια χρόνια, χωρίς να προκαλούν κραδασμούς. αντίθετα μάλλον.

είναι ενδεχόμενο, αλλά όχι καθολικό, οι νέες διαστάσεις των ρόλων να προκαλέσουν, αρχικά, κάποιον πανικό· την πρώτη φορά. δεν επιβεβαιώνεται, γενικά, η εικόνα που περιγράφετε.

 

tithon, καταλάβατε κάθε διάσταση της ερώτησης.

 

Εξ αντικειμένου τα παιδιά, από τον καιρό που βγήκαν τα ρηχά πιάτα, κανονικοποιούνται στο επικρατούν κοινωνικό πλαίσιο.
Το κοινωνικό πλαίσιο παράγεται και αναπαράγεται από το όποιο και στο όποιο υπάρχον και πραγματικό οικογενειακό περιβάλλον.
Ή όποια συνειδητότητα του ή των γονέων ή του όποιου γονεϊκού περιβάλλοντος στην συμπεριφορά τους απέναντι σε ένα σβομπίρι, δεν μπορεί να διδαχτεί/επιβληθεί/υποδειχτεί πέραν των προφανών (δεν δίνουμε κοψίδια στα μπομπίρια σαν γεννηθούν, δεν τους λες στα τρία τους να πεταχτούν στο περίπτερο να πάρουν τσιγάρα κλπ)...
Τα υπόλοιπα είναι ασκήσεις επί χάρτου...