Δοκιμή s/m πρακτικών πάνω σε σαδιστές.

Είναι ένα θέμα με αντίρροπες θέσεις και, πολλάκις, με εκτόξευση αφορισμών απ'τις εκατέρωθεν πλευρές.
Υπάρχουν άτομα που ισχυρίζονται ότι είναι ανεύθυνο ένα σαδιστικό άτομο να μην δοκιμάζει πρωτίστως ό,τι κάνει, πάνω του καθώς δεν μπορεί να κρίνει πότε ξεπερνά τα όρια. Συνήθως, είναι μία θέση που έχω ακούσει από αυτοπροσδιοριζόμενα ως switch άτομα.
Υπάρχουν απ'την άλλη, αυτοί που ισχυρίζονται ότι κάτι τέτοιο θα τους υποβίβαζε έστω και σαν δοκιμή και γι'αυτό δεν το κάνουν.
Τέλος, υπάρχουν και όσοι δεν βρίσκουν νόημα σε κάτι τέτοιο, δεν έχουν την περιέργεια και θεωρούν ότι η αντίδραση του οργανισμού διαφέρει από άτομο σε άτομο.

Προσωπικά, ασπάζομαι τημ τρίτη θέση. Δεν δοκιμάζω ό,τι εφαρμόζω, πάνω μου για τους λόγους που προανέφερα σ'αυτήν την κατηγορία.
Αντ'αυτού, βρίσκω πιο χρηστική την εφαρμογή οριοθετημένων set είτε σε χτυπήματα είτε σε χρονική αντοχή, με σταδιακή αύξηση παρακολουθώντας διαρκώς τις αντιδράσεις του παθητικού δέκτη στον οποίο εφαρμόζω την εκάστοτε πρακτική.
Σε πιο εξειδικευμένα πράγματα, αναζητώ ενίοτε την πληροφόρηση από ιατρό που εμπιστεύομαι.
Επιβάλλεται να έχει ζητηθεί εξαρχής το ιατρικό ιστορικό ώστε να είναι γνωστές οι συνθήκες που γίνεται το σαδομαζοχιστικό πλαίσιο.
Ωστόσο, αφότου ενημερώσω το άτομο που ενδέχεται να παίξω για το γεγονός ότι δεν έχω δοκιμάσει αυτά που κάνω (πάνω μου), του αφήνω το περιθώριο ν'απομακρυνθεί αν δεν νιώθει εμπιστοσύνη λόγω αυτού, δηλώνοντας ότι δε θα παρεξηγηθώ διόλου. Δε μου έχει συμβεί μέχρι τώρα κάτι τέτοιο αλλά οφείλω να είμαι ειλικρινής εξαρχής και να αφήνω ανοιχτά τα ενδεχόμενα οπισθοχώρησης.

Μία φίλη μου Κ, μου είχε ζητήσει να την δέσω διότι επιθυμούσε να γνωρίζει την αίσθηση προτού κάνει η ίδια την εφαρμογή σε άλλο άτομο. Είναι απόλυτα σεβαστή αυτή η προσέγγισή της αν αισθάνεται ότι την βοηθά, ψυχολογικά ή και πρακτικά.
Αυτό που βρίσκω άτοπο είναι οι αφοριστικές διαθέσεις καθότι θεωρώ ότι αναδεικνύουν μία ανταγωνιστική διάθεση που φυσικά προδίδει ανασφάλεια.
Ενθυμούμαι ένα switch άτομο το οποίο με χαρακτήρισε "κλειστόμυαλη" διότι δεν επιθυμώ να τα δοκιμάζω όλα κι αναρωτήθηκα ποιος άραγε ήτο ο κλειστόμυαλος; Μήπως εκείνος που δεν είναι σε θέση να δεχτεί τις επιλογές του άλλου;
Ενθυμούμαι, επίσης, μία υ που "στόλιζε" έναν Κ επειδή δοκίμαζε τα clamps στις θηλές του πριν τα τοποθετήσει σε έτερο άτομο.

Παρακαλώ πολύ,
προς σαδιστές: Ποιος είναι ο δικός σας τρόπος προσέγγισης στις πρακτικές σας;
προς μαζοχιστές: Τι είναι αυτό που σας κάνει να αισθάνεστε ασφάλεια κι εμπιστοσύνη προς το άτομο που θα αφεθείτε;

Ευχαριστώ.

 

Παρομοίως....
και εύγε.

 

Πολύ ωραίο θέμα @dark explorer !  
Προσωπικά δεν το θεωρώ καθόλου απαραίτητο να έχει δοκιμάσει ο Άλλος επάνω του κάτι. Εξάλλου ο εγκέφαλος μας αντιλαμβάνεται πολύ διαφορετικά ότι μας κάνουμε εμείς από ό,τι μας κάνουν οι άλλοι.

Μια σεξουαλική επαφή δεν γίνεται ποτέ σε πειραματικές συνθήκες εξάλλου. Οπότε ποιος εξασφαλίζει ότι οι υπόλοιπες συνθήκες όλες θα είναι ίδιες όταν δοκιμάσει επάνω μου κάτι που έχει δοκιμάσει επάνω του;

Εξάλλου κάτι που εκτιμώ φοβερά στους Κυριάρχους είναι η ικανότητα ενσυναίσθησης τους. Αυτό όμως προϋποθέτει να μην συμπάσχουν μαζί μου (με το υποτακτικό άτομο).

 

Ευχαριστώ για την τοποθέτηση.

Μία διευκρίνηση:
Κατανοώ αυτήν την εκδοχή αλλά αν διαβάσεις προσεκτικά, αναφέρομαι και σε σαδιστές που βάζουν άλλους να τους τα εφαρμόσουν και όχι οι ίδιοι στον εαυτό τους. Είναι κάτι που θεωρούν ότι τους βοηθά.

 

Ευχαριστώ για τη διευκρίνιση, όντως δεν το είχα αντιληφθεί αυτό  
Εκτός λοιπόν από το κομμάτι που ορθώς μου κουόταρες και δεν έχει σύνδεση με το νήμα, "επιμένω" στο υπόλοιπο ποστ μου και δεν το κρίνω απαραίτητο να προϋπάρξει μια τέτοια εφαρμογή.

 

Έχει σύνδεση με το νήμα, σου παρέθεσα κι ένα συμπλήρωμα.

Ευχαριστώ και πάλι. Η θέση σου έγινε κατανοητή.

 

Διαλέγω κι εγώ το νούμερο 3.

Επάνω μου δεν δοκιμάζω τις όποιες πρακτικές μου, ούτε βάζω άλλους, γιατί απλούστατα δεν μου λέει τίποτε.
Και γιατί όπως έγραψες κι εσύ, ο κάθε οργανισμός έχει διαφορετικές αντοχές.
Θα ήταν σαν να πυροβολούσα με δίκαννο ένα αγριογούρουνο (εμένα) και με το ίδιο δίκαννο μετά να χτυπούσα ένα σπουργίτι (την υ/b μου), θα την διέλευε.
Πολύ απλά, πηγαίνω σταδιακά, ξεκινώντας πολύ ήρεμα και με χαμηλές εντάσεις.
Τις οποίες σιγά σιγά και ανεβάζω.
Πάντα αφού συζητήσω μαζί της πριν τ' όποιο δρώμενο και σίγουρα μετά.
Κατά την διάρκεια, πόσο μάλλον αν με την άλλη είμαστε στην αρχή.
Κυρίως παρατηρώ τις αντιδράσεις του σώματος της, τις αναπνοές της.
Και αν διακρίνω εμφανή δυσφορία, σταματώ και ας μου λέει να συνεχίσω.
Ως προς τις πρακτικές, κάποιες δεν μ' ελκύουν καθόλου, π.χ. need play και δεν μπαίνω καν στον κόπο να "πληροφορηθώ".
Κάποιες άλλες που ξέρω ελάχιστα, π.χ. τα δεσίματα, τις κρατώ στα όρια των γνώσεων μου και δεν παίζω σε καμία περίπτωση "στου κασίδι το κεφάλι".
Αν και όταν θα μου κινήσουν την περιέργεια σε σημείο, που θα ήθελα να πάω "παραπέρα".
Θα "διάβαζα" και σίγουρα θ' απευθυνόμουν σε κάποιον πιο έμπειρο στην πρακτική, την οποία και θα ήθελα να εμβαθύνω.
Δεν είναι ντροπή να ρωτάς, αυτό είναι ένα από τα ελάχιστα "καλά κουσούρια" που μου άφησε η δουλειά μου.
Και σίγουρα δεν σε υποβιβάζει ούτε η σύνεση, ούτε να γνωρίζεις τα όρια σου, πόσο μάλλον να μην το παίζεις παντογνώστης.
Αν μη τι άλλο προσέχεις όχι από "καλοσύνη" προς τον/την άλλο/η.
Μα κυρίως για να έχεις το δικό σου κεφάλι ήσυχο.

Υ.Γ.

Σου δίνω τα συγχαρητήρια μου κι εγώ για το νήμα που άνοιξες.  

 

Ευχαριστώ για την τοποθέτηση.

Μία ακόμα διευκρίνηση:
Ο "υποβιβασμός" αναφέρθηκε ως επιχείρημα όσων δεν επιθυμούν να δοκιμάζουν πάνω τους αυτά που εφαρμόζουν και όχι σε όσους ρωτούν σε εξειδικευμένες εφαρμογές, που το κρίνουν απαραίτητο, άτομα που εκτιμούν κι εμπιστεύονται.

Και μία παρατήρηση:
Έχω παρατηρήσει ότι οι μαζοχιστές/στριές (ιδίως οι γυναίκες, οι άνδρες είναι συνήθως κλαψιάρηδες κι ας λένε ότι αντέχουν) είναι "σκυλιά" με υψηλές αντοχές στον πόνο (η ηδονή που αντλούν αυξάνει και την αντοχή τους). Οι σαδιστές είναι εκείνοι που λιποψυχούν στον πόνο.

 

ισως να παιζει ρολο και η συγκεκριμενη πρακτικη. δηλαδη θα μπορουσε μια σαδιστρια να παρει μια γευση του περιορισμου, σε πρακτικο παντα και οχι σε ψυχολογικο επιπεδο. με τον πονο μαλλον ειναι πιο δυσκολα τα πραγματα. θα το καταλαβαινα αν γινεται απλα απο περιεργεια. κατα τ' αλλα δεν καταλαβαινω τι συμπερασμα θα μπορουσε να βγαλει απ αυτο.

ακομα και η αντοχη στον πονο μπορει να ειναι σχετικη στο ιδιο ατομο αναλογα με το ποσο του κανει κλικ η πρακτικη. οποτε πραγματικα δεν καταλαβαινω τι συμπερασμα θα μπορουσε να βγει.

 

Κατανοητά αυτά που λες. Η παρατήρηση και διευκρίνησή μου πήγαιναν σε όσα ανέφερες και υπογράμισσα παραπάνω.
Δε χρειάζεται επέκταση επ'αυτού καθώς δε θα ήθελα να λοξοδρομήσει το νήμα.

Ευχαριστώ και πάλι.

 

Το ψυχολογικό που ανέφερα κάποια στιγμή στην αρχική τοποθέτηση για τη φίλη μου Κ στο δέσιμο, είχε να κάνει με την ασφάλεια και σιγουριά που θα ένιωθε αν το δοκίμαζε πρώτα η ίδια. Με λίγα λόγια, θα αισθανόταν πιο υπεύθυνη (κατά την ίδια). Δεν το εννοούσα με την έννοια της υποτακτικής ψυχολογικής μετάβασης. ίσως κι αυτό βέβαια να βοηθούσε κάποιους.

Σ'ευχαριστώ κι εσένα για τον οβολό σου εδώ.