Είναι κάτι στιγμές...

Ειναι κατι στιγμες, που η οργή ξεχειλίζει μέσα μου.

Το κτήνος, εκείνο που καποιες νύχτες, έλεος δεν έχει.

Οχι, οχι .. δε μιλαω για σκλάβες ...

Δε μιλαω για παιχνίδια....

Μιλαω για νύχτα - για άγρια νύχτα - εκει που η ματία στραβώνει.

Εκεί που τα πρόσωπα αντικρίζονται. Δεν υπαρχουν ονόματα ούτε νικ. Μονο ανάσες ....

Αχ βρέ νετ ...

 

Είναι δώδεκα η ώρα...-και βάλε- ειν η ώρα των τρελών...κάπου θα σε συναντήσω κάπου θα σε βρω...

Στιγμές που χτυπούν και μας λιώνουν

είναι κάτι στιγμές που κρατάνε αιώνια...όπως λέει ένα παλιό τραγουδάκι του Κάραλη.

Κyrie G, δεν είσαι μόνος...τις κρατάμε αυτές τις στιγμούλες, τις μοιραζόμαστε αν είναι δυνατόν

αφού ό,τι αγαπήσαμε και αγαπάμε σε κείνες το χρωστάμε.

 

Είναι κατι στιγμές..

που ανοίγω την τηλεόραση και είναι μαύρη. Σαν να μην άνοιξε. Στην οθόνη γλιστράει μια μικρή κόκκινη τελίτσα. Είσαι εσύ. Θα πάρω βελόνα και κλωστή να σε ράψω πάνω μου να μη μου φύγεις ξανά, να μη σε χάσει το βλέμμα μου και βαρεθεί να βλέπει. Κάθε πολίτης πρέπει να έχει ένα τηλεκοντρόλ στην τσέπη και όποια εικόνα δεν του αρέσει να την αλλάζει. Κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να βλέπει τις εικόνες που επιλέγει.

Η ζωή όμως δεν είναι τηλεόραση να παραμένει μαύρη με μια μικρή, φωτεινή, κόκκινη τελίτσα. Είναι τα όνειρά μας και πρέπει να τα ζήσουμε. Να ανοίξουμε τις ομπρέλες μας και να βγούμε στους δρόμους, στις πόλεις, στον κόσμο.

Οσα θα συμβούν από δω και μπρος δεν πρόκειται να μας βρουν. Θα στεγνώσουν και τα μάτια σου επιτέλους. Θα ξαναγίνουν υπέροχα. Μια μικρή, φωτεινή, κόκκινη τελίτσα στο σκοτάδι.

 

Κάποτε, οταν η πρεσβυωπία άρχισε να προχωρεί και κρατούσα την εφημερίδα σε μια απόσταση απ’ τα μάτια μου, ενας φιλος μου ειπε το γνωστό ανέκδοτο.

«Όταν ο άνδρας να διαβάζει με τ’ @@ του και πηδάει με τα μάτια του – εχει γεράσει».

Είναι κατι στιγμές ... που αναρωτιέμαι:

Τι κάνουμε?

Πηδάμε μυαλά? ή
Πηδάμε με το μυαλό μας? ή
Πηδάμε στο μυαλό μας? ή
Πηδάμε το μυαλό μας?

Κι είναι κατι στιγμές ... που αναρωτιέμαι:

Mα, πηδάνε καθόλου?


ΥΓ. Αν αναφέρομαι σε καποιους συγκεκριμένα, δεν εξαιρώ καθόλου τον εαυτό μου. Πως θα μπορούσα άλλωστε?

 

ειναι η ωρα που περπατας αργοσχολα στους αδειους δρομους της πολης και το προσωπο σου "χαστουκιζετε" απο ενα παγερο αερα νιωθεις το κεφαλι σου να σφιγγετε και αναρωτιεσε τι κανεις ενας ανδρας που αναζητα την εξουσια πανω του που αναζητα μια Γυναικα να τον Αποκτησει αναμεσα σε αυτες τις μπετονενιες κολωνες,
τελικα ανηκω σε μενα και στα ονειρα μου ...

 

Dr. Jekyl & Mr. Hide

Κάτι τέτοιες στιγμές…
που ξεπηδάει από μέσα μου η κυρία Hide θέλω να ανοίξω το στόμα και να κατασπαράξω ανθρώπους.
Να σηκώσω το πόδι και να πατήσω όλους τους μικρόψυχους, τους φθονερούς, τους ανήθικους.
Να γκρεμίσω ότι έχτισα μόνο και μόνο για να έχω την χαρά να τα δημιουργήσω από την αρχή.

Κάτι τέτοιες στιγμές…
Που βγαίνει στην επιφάνεια ο άλλος μου κρυφός εαυτός θέλω να ληστέψω όλους αυτούς τους ανθρώπους που κοστολογούν την καλή τους κουβέντα ίσα με το χρυσάφι όλου του κόσμου.
Να σε κάνω να πονάς μόνο και μόνο για να έχω την χαρά να είμαι εγώ αυτή που θα σε περιποιηθεί μετά.

Κάτι τέτοιες στιγμές θέλω να χωθώ στην αγκαλιά σου και να ηρεμήσω.

Αστάρτη
__________________________________
Καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν έκανες.

 

Είναι κάτι στιγμές που νιώθω να παίρνω φωτιά . Οι τοίχοι δεν με κρατάνε και βγαίνω έξω . Περπατώ στην πόλη , χαράζω λέξεις στις κολόνες της , μέχρι να ματώσουν . Μετά ανεβαίνω στα κάστρα και κοιτάω από ψηλά . Σαν μια νυχτερίδα . Πεινασμένο βαμπίρ που κοιτάω ψάχνοντας στα φωτισμένα παράθυρα για την λεία μου .
Μα δεν έχουν καθόλου εικόνες ;
Παρά μόνο ψάχνουν πίσω από τις λέξεις για τις εικόνες των άλλων ;
Θα μείνω πάλι πεινασμένος και απόψε ;
Ψάχνω για κάποιο παράθυρο ανοιχτό για να πετάξω με τα μαύρα φτερά μου και να εισβάλλω μέσα .
Αλλά μάταια ... Είναι όλα "κλειστά" . Είναι όλοι φοβισμένοι . Κρατάνε τις ανάσες τους μήπως τυχόν και τους ακούσω .
Χαχαχαχαχαχα...
Ανίδεοι , είναι ακριβή η φωτιά μου για την ψυχή σας ....
Η μήπως είναι φθηνή η δική μου για τα πόδια σας ;

 

που εχω την αισθηση οταν οδηγω πως χανω τον ελεγχο του αυτοκινητου μου.. Ειδικα οταν ειμαι στην περιφερειακη του Υμμητου νοιωθω να μου φευγει το αυτοκινητο στις στροφες κι εκει το μυαλο μου παγωνει, ασυναισθητα μειωνω ταχυτητα, σφιγγω νευρικα τα χερια μου στο τιμονι, κοιταω φευγαλεα απο τον καθρεφτη και νοιωθω τα βλεμματα των αλλων οδηγων επιτιμητικα να με καρφωνουν..καθως ανυπομονα προσπαθουν να με περασουν...σημερα τα πραγματα εφτασαν στο απροχωρητο..ενοιωθα να μην το οδηγω εγω αλλα εκεινο..

και θυμωσα..θυμωσα πολυ μ εμενα...

 

είναι κατι στιγμές....
που νιωθω δυνατή γεμάτη ζωή και ικανή να 'γυρίσω τον κόσμο ανάποδα' με όπλο ενα χαμόγελο και πολύ αγάπη

Μα είναι κάποιες άλλες (πολλές) που όλα φαίνονται σκοτεινά και μαύρα , χωρίς κανένα νόημα... Ολα ζητούν , όλα μου πίνουν το αίμα και γω ειμαι τοσο αδύναμη, μικρή χλωμη μες το σκοτάδι....
Οπως ενα καράβι χωρις πυξιδα , μεσοπέλαγα τη νύχτα ...που δεν διακρινει νερό ή στεριά ή ουρανό.....

 

Ειναι κατι στιγμες,
που μου φαινονται ολα τοσο ψευτικα,απατηλα,ματαια,
που μου φαινονται ολα τοσο γελοια,κωμικα,
που θελω να φτυσω καταμουτρα ολους αυτους τους μεταμφιεσμενους κλοουν,
τους κλοουν τους αβαφτους,με τα καθημερινα τους ρουχα που με περιτριγυριζουν
ειναι κατι στιγμες
που φουσκωνω με λυσσα ,που αφριζω και σκαω με δυναμη
πανω τους
χαμογελωντας ευγενικα.
καλη χρονια

 

Σκέψου, τις στιγμές μιας καλής χρονιάς, που ίσως χαθούν τα όρια και τα ευγενικά χαμόγελα. Στιγμές ανθρώπινες, θυμού, οργής, αγανάκτησης, αντίδρασης, στιγμές που τίποτα δε θα ΄ναι προβλέψιμο, εκτός συστήματος και ελέγχου, που οι αντιδράσεις μας, θα ξεσπάνε απρόσμενα, καθώς θα 'χουν διαλυθεί όσα μας εφησυχάζουν και μας αποκοιμίζουν σε όνειρα μακάρια. Ακριβώς τότε, που είμαστε σίγουροι πως όλα είναι υπο έλεγχο, εν πλήρη τάξη και πργραμματισμό. Τι γίνεται εκεί μέσα μας, ποτέ δεν μπορουμε να ξέρουμε. Ίσως σε κάτι τέτοιες στιγμές τρέλας, βρίσκεται κι όλο το μεγαλείο του ανθρώπου. Μετα απ' αυτές τις στιγμές, τίποτα δεν παραμένει το ίδιο, όμως ό,τι μένει είναι βαθιά ανθρώπινο.


καλή χρονιά!

 

Απάντηση: Είναι κάτι στιγμές...

Eιναι τελευταια κατι στιγμές που..





σε πολλαπλα επίπεδα ερμηνέψτε το   (ασχέτως βδσμ..)