Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Είναι το BDSM αντίδραση στην έλλειψη αληθινού έρωτα;

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος Ricardo, στις 22 Απριλίου 2006.

Tags:
  1. Nemo

    Nemo Nemo D/s Jongleur

    Originally Posted by tender lilly

    Έτσι όπως το έχω καταλάβει και στο βαθμό που το έχω βιώσει δεν είναι, τουλάχιστον το "βαθύ" BDSM για τους ιδιαίτερα συναισθηματικούς ανθρώπους, εννοώ γι αυτούς που έχουν μάθει και έχουν δεχτεί και ίσως έχουν ανάγκη να επικοινωνούν κυρίως μέσα από συναισθήματα.

    Τί θεωρείτε "βαθύ" BDSM ; Γιατί εγώ θεωρώ βαθύ στο ΒDSM σχεδόν μόνο οτιδήποτε έχει σχέση με έρωτα και αγάπη, κάτι που κατ'επέκταση σε κάνει να μην έχεις και πολλά όρια, όλα τ'αλλα τα θεωρώ δύσκολα να τα καταλάβω, όχι ότι τα σνομπάρω, αλλά για να αγαπήσεις κάποιον θέλει πολύ χρόνο και συνήθως πρέπει πρώτα να τον έχεις ερωτευθεί. Πολύ δύσκολο να ξεκινήσω μια τέτοια σχέση αν γνωρίζω από την αρχή ότι δεν υπάρχει περίπτωση να με έχουν ερωτευθεί ή να αγαπηθώ στο μέλλον, πιστεύω δε ότι για να οδηγηθείς στην αγάπη για ένα άνθρωπο πρέπει πρώτα να τον έχεις ερωτευθεί. Στην τελευταία σχέση, την μέρα της γνωριμίας η συνάντηση έτυχε να γίνει στο σπίτι μου. Ρίσκο μ'αυτή μου την απόφαση δεν έπαιρνα γιατί ήξερα ήδη πια αυτά που ήθελα να ξέρω, απλά δεν ήταν δική μου ιδέα και ακολούθησα ως συνήθως, με αρκετό ενθουσιασμό μάλιστα και χωρίς να το πολυσκεφτώ. Πήγε να με καταπιεί η ντροπή μου και ήμουν "ψάρι" αλλά δεν χρειάστηκε να περάσει 1 ώρα για να ξεψαρώσω και να δείξω τι θέλω, και το'δειξα αμέσως όταν γονάτισα αυθόρμητα χωρίς να μου ζητηθεί καν και την κοίταγα ερωτικά στα μάτια.'Οτι κι αν ακολούθησε μετά, δεν αλλάζει το τότε ζητούμενο για μένα, που ήταν και θα είναι συναισθηματική σχέση. 'Ηξερα ότι δεν υπήρχε άλλος. Αν υπήρχε εκείνη τη στιγμή, δεν ξέρω αν θα μπορούσα να την δω τόσο ερωτικά. Αν πάλι ένα δεύτερο πρόσωπο έμπαινε ανάμεσα μας μια στιγμή μετά από καιρό, πιστεύω δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να παραμείνω κι εγώ. Με την ανάποδη σειρά όμως θα είχα αναστολές αρχικά.
     
  2. XplorR

    XplorR Regular Member

    Απάντηση: Είναι το BDSM αντίδραση στην έλλειψη αληθινού έρωτα;

    Nομίζω πως ναι... ενίοτε είναι διέξοδος...
     
  3. wanderinglad

    wanderinglad New Member

    αληθεια ποσες απ τις επιλογες στη ζωη μας, ειναι ελευθερες και δεν ειναι απλα διεξοδοι απο καταστασεις ή απλή αντίδραση σε ενεργειες άλλων. και αν μια επιλογή η οποια τυχαινει να μην ειναι δημοφιλης και να μην αποτελει μερος της κυριαρχης κουλτουρας, ειναι λιγο πολυ διεξοδος σε μια ελλειψη, τοτε τι μπορουμε να πουμε για το επιπεδο συνειδητοτητας στην επιλογη πρακτικων τοσο δημοφιλων που θεωρουνται αυτονοητες.
    ενα σλογκαν των ομοφυλοφιλων ακτιβιστων, λεει "τι σε ωθησε στο να γινεις ετεροφυλοφιλος;" αντιστρεφοντας την αυτονοητη για καποιους ερωτηση "τι σε ωθησε στην ομοφυλοφιλια".
    παραφραζοντας το, μπορουμε και μεις να αναρωτηθουμε και να ρωτησουμε ολους τους "κανονικους", τι σας ωθησε στο να μην αναπτυξετε την δικη σας ιδιαιτερη σεξουαλικη συμπεριφορα, αλλα αντιθετα επιμεινατε στις παραδοσιακες σεξουαλικες πρακτικες;
    νομιζω πριν να απαντησουμε στα ερωτηματα που θετει το συγκεκριμενο θρεντ, πρεπει πρωτα να ορισουμε ποσο και με ποιο τροπο ειναι διαφορετικοι οι bdsm απο τους vanilla, και υστερα να δουμε αν αυτη η διαφορα μπορει να αποδοθει αξιολογικα, κοινως αμα οφειλεται σε ελλειψη του οποιουδηποτε χαρακτηριστικου.
    γιατι σαφως υπαρχουν διαφορες και διαφορες. αλλο ειναι μια πρακτικη να οριζεται ως ο κανονας, και οτιδηποτε να βλεπεται σαν εκτροπη/ εξαιρεση, και αλλο να αντιμετωπιζονται ολες οι κατευθυνσεις σαν ισοτιμα καταρχην "ειδη" τα οποια απλως τυγχανουν διαφορετικης κοινωνικης αποδοχης/ ενσωματωσης.

    τωρα μη με ρωτησετε την αποψη μου γι αυτο, εγω απλα βαζω τα ερωτηματα, για να αρχισουν να αραδιαζουν οι πιο "ψαγμενοι", μπας και παρουμε μπρος και μεις...  
     
  4. XplorR

    XplorR Regular Member

    Απάντηση: Re: Είναι το BDSM αντίδραση στην έλλειψη αληθινού έρωτα;

    Μια βασική διαφορά δεν είναι η ύπαρξη Εξουσιαστή-εξουσιαζόμενου, σε αντίθεση με την ύπαρξη δύο ίσότιμων συμμετεχόντων;
     
  5. sk

    sk Regular Member

    Απάντηση: Re: Είναι το BDSM αντίδραση στην έλλειψη αληθινού έρωτα;

    Hephestus, έθιξες κάτι πολύ ενδιαφέρον εδώ...να σε ρωτήσω κάτι? θα αισθανόσουν την ίδια δυσκολία αν ο άλλος που προυπήρχε ήταν vanilla ή αν ο άλλος ήταν του χώρου? Η ερώτηση είναι καθαρά για ανταλλαγή απόψεων, δεν εμπεριέχει στοιχείο κριτικής....

    με σεβασμό
    sk
     
  6. wanderinglad

    wanderinglad New Member

    Re: Απάντηση: Re: Είναι το BDSM αντίδραση στην έλλειψη αληθινού έρωτα;


    δεν νομιζω οτι το βανιλλα αναγκαστικα συνεπαγεται ισοτιμη συμμετοχη. σε ενα ζευγαρι που ο ανδρας ασκει ψυχολογικη πιεση στην συντροφο του να του παρει πιπα ή να του στησει κωλο, ενω αυτη δεν θελει, ή η ψυχολογικη πιεση που ασκει η γυναικα ζητωντας οτι της κατεβει ,ξεροντας πιθανως οτι ο εραστης της κρεμεται απ τα χειλια της και δεν μπορει να πει οχι, υπαρχει ισοτιμη συμμετοχή;

    επισης στο bdsm νομιζω εκτος απο ειδικες περιπτωσεις (νομιζω) τα ορια ειναι σαφη και προκαθορισμενα, και η συμμετοχη στο εξουσιαστικο παιχνιδι γινεται συνειδητα και ηθελημενα.
     
  7. Nemo

    Nemo Nemo D/s Jongleur

    Κοίτα, θα σου πω την αλήθεια και μόνο αυτή γράφω εδώ για να αποφύγω τις μετέπειτα απογοητεύσεις και γιατί δεν μου αρέσει να κρύβομαι. 'Εχω κάνει πρόσκαιρη καθαρά σεξουαλική σχέση με κάποια κυρία που δεν ανήκε στους "δικούς" μας ούτε εκείνη ούτε ο σύντροφός της, και που ήταν δεσμευμένη πάρα πολλά χρόνια. Τότε δεν το σκέφτηκα καθόλου, περάσαμε ωραία αλλά δεν την είχα ερωτευθεί, απλά μου άρεσε και αυτή και το παιχνίδι μας που φυσικά γίνοταν κρυφά από τον άλλον.'Ηταν καθαρά σεξουαλικό. Εκείνη την εποχή μπόρεσα και λειτούργησα μέσα σ'αυτό, δεν ξέρω πως και γιατί, αλλά προχώρησα και μάλιστα πολύ αυθόρμητα. 'Οταν τελείωσε, με πείραξε, αλλά δεν έπεσα σε κατάθλιψη, ούτε θύμωσα, ούτε της έκανα σκηνές και αντιζηλίες. Φυσικά δεν είχα πει ποτέ στον εαυτό μου ότι της ανήκω, αυτό που λες και εννοείς όταν είσαι σκλάβος κάποιας κυρίας. Συνειδητά δηλαδή δεν είχα μπει με σκοπό να της ανήκω. 'Ηταν πολύ εύκολο, όμως από τότε δεν το έχω ξανακάνει ούτε με κάποια από τους "δικούς" μου ούτε με κάποια εκτός του χώρου. Καμμία αίσθηση αφοσοίωσης, ελέγχου και "ιδιοκτησίας" όπως υπάρχει στο ΒDSM, άρα ελάχιστος πόνος αποχωρισμού.

    Εάν εκείνη τώρα ήταν "δικιά" μας και εκείνος επίσης "δικός" μας, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και συνθήκες ο τρόπος με τον οποίο θα αντιδρούσα.

    Πρώτο υποθετικό σενάριο :
    Ας υποθέσουμε ότι είμαι ήδη σε μια D/s σχέση πολύ δοκιμασμένη με κάποια "δικιά" μας, που μου έχει περαστεί κολάρο μετά από μύριες όσες ουσιαστικές δοκιμασίες, που την αγαπώ, και είμαι ακόμα ερωτευμένος μαζί της και ξέρω ότι και εκείνη με αγαπάει, και που εκτός από το σεξουαλικό υπηρετώ 24/7. Η Κυρία μια μέρα μου ανακοινώνει "κοίτα, θα βάλω ανάμεσα μας και έναν άλλο υποτακτικό" ή "κοίτα, έχει περάσει πολύς καιρός και δεν το ξέρεις αλλά έχω ήδη και έναν άλλο σκλάβο". Εγώ επειδή η σχέση είναι εξαιρετικά δοκιμασμένη και τα όρια μου σχεδόν ανύπαρκτα, και ο τρόπος της έως τότε ζωής μου μαζί της μου έχει δώσει το δικαίωμα να νοιώθω πια ότι είμαι σκλάβος της, το κάνω δεκτό χωρίς την παραμικρή ένσταση. Δεν με ενοχλεί ούτε αν του μιλάει μπροστά μου στο τηλέφωνο, ούτε ακόμα και να τον φέρνει στο σπίτι όποτε θέλει, ούτε να τον φιλάει μπροστά μου, ούτε κανένα πρόβλημα. Νοιώθω τόσο δεμένος μαζί της και βέβαιος για τα αισθήματα μου και μου είναι ειλικρινά τελείως αδιάφορο, να μην σου πω ότι μου κάνει και λίγο σέξυ όλο αυτό. Την υπηρετεί ακόμα ένας, αρκετά ερεθιστικό.

    Δεύτερο υποθετικό σενάριο :

    Kάποια "δικιά" μας είναι σε σχέση με κάποιον "δικό" μας, δοκιμασμένη και σφυρηλατημένη και ισχύουν ακριβώς οι παραπάνω συνθήκες μεταξύ τους που περιέγραψα στο πρώτο υποθετικό σενάριο. Κάποια μέρα μου λέει θα "χρησιμοποιηθώ" σε μια σύντομης διάρκειας ουσιαστικά σεξουαλική σχέση, απλά βλεπόμαστε και περνάμε καλά, αλλά μέχρι εκεί. Καθόλου αγάπη, καθόλου κολάρο, καθόλου δοκιμασίες, καθόλου 24/7, καθόλου υπηρεσία, σχεδόν κανένας έλεγχος και απειροελάχιστη παρέμβαση στη ζωή μου και στις επιλογές μου. Καμμία παρέμβαση στη διαχείριση του χρόνου μου, στην καθημερινότητα μου κλπ. Τί απομένει αν βγάλεις όλα αυτά ; Δυο άνθρωποι που συναντιούνται για σεξουαλικό παιχνίδι σε μια εντελώς αποστασιοποιημένη σχέση ; Αυτό εμένα μου δίνει την αίσθηση ότι ουσιαστικά θα είμαι ελεύθερος, κάτι που όχι μόνο είναι πολύ δύσκολο να με ερεθίσει πέρα από ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ή στις αραιά και που συναντησεις, αλλά μου είναι επίσης πολύ δύσκολο να νοιώσω αυτό που θέλω, σκλάβος και να δεθώ μαζί της.

    Κι επειδή όλα τα παραπάνω απουσιάζουν, το πάθος μου θα εκφράζεται πολύ πιο light και η δυναμική μου/απόδοση θα είναι τελείως διαφορετική. Θα νοιώθω ότι είμαι απλά ένα τρίτο πρόσωπο μέσα σε μια σχέση που χρησιμοποιείται σεξουαλικά. Εάν έκανα και ένοιωθα για εκείνη ακριβώς όσα κάνω και στο 1ο υποθετικό σενάριο παράλληλα με κάποιον άλλο σκλάβο της (που και αυτός είτε τα κάνει και τα νοιώθει είτε όχι), δεν θα είχα κανένα πρόβλημα. Αν όχι όμως, δεν μπορώ να της εκδηλώσω ποτέ το απόλυτο πάθος που κρύβω και που μου βγαίνει μόνο όταν έχω την αίσθηση ότι ανήκω, γιατί θα ξέρω ότι σ'αυτό το 2ο μοντέλο δεν ανήκω, απλά παίζω. Δεν μπορώ να της πω εύκολα όπως στο 1ο υποθετικό σενάριο με πάθος "Σας λατρεύω Κυρία", "Σας αγαπάω Κυρία", "θα κάνω τα πάντα για εσάς" και να το εννοώ, ούτε θα κάνω τα πάντα γιατί πολύ απλά εκείνη δεν θα ζητάει σχεδόν τίποτα.
    Θα γνωρίζω ότι δεν έχει καμμιά φιλοδοξία να με περιορίσει, να με χτίσει, να με αλλάξει, να με υποδουλώσει ουσιαστικά, να με υποβάλλει σε στερήσεις, αλλά και να με φροντίσει ή να νοιώσει την ίδια αγωνία όταν θα είμαι στα δύσκολά μου, ούτε να μοιραστεί τις επιτυχίες μου και τις χαρές μου, όπως στο 1ο υποθετικό σενάριο. Είναι όλο αυτό πολύ εύκολο (κάτι που ομολογώ δεν με ερεθίζει), και πολύ αποστασιοποιημένο. Από την άλλη κάτι τέτοιο θα μπορούσα πολύ εύκολα να το ζήσω και στη vanilla ζωή. Βρίσκω δηλαδή κάποια δεσμευμένη και της λέω ελάτε απλά να σας βλέπω και να παίζουμε τις bdsmικες μας φαντασιώσεις. Το πρώτο σενάριο είναι σχέση σκλάβου - Mistress, το δεύτερο είναι προσυμφωνημένα sessions παράλληλα με κάποια σοβαρή σχέση που θα έχει εκείνη με τον σκλάβο της.
     
    Last edited: 22 Νοεμβρίου 2009
  8. sk

    sk Regular Member

    Απάντηση: Είναι το BDSM αντίδραση στην έλλειψη αληθινού έρωτα;

    Σ'ευχαριστώ για την απάντηση που μοιράστηκες Hephestus...κάλυψες απόλυτα την ερώτησή μου.

    με σεβασμό
    sk
     
  9. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    Απάντηση: Είναι το BDSM αντίδραση στην έλλειψη αληθινού έρωτα;

    Αν αναφέρεσαι σε καθαρά σεξουαλικές επαφές με στοιχεία bdsm τότε δεν θα διαφωνήσω. Αλλά πραγματικά θεωρώ πως για να μπει κάποιος σε Ds,Ms σχέσεις χρειάζεται συγκεκριμένη ψυχοσύνθεση και προδιάθεση και όποιος μπαίνει επειδή απλά δεν του πέτυχαν οι βανίλλα προσπάθειες του, τότε είναι καταδικασμένος να αποτύχει. Δεν μπορείς να υποκρίνεσαι πως είσαι κάτι που δεν είσαι μια ζωή.
    Ένα εξαιρετικό νήμα περί διαφορών είναι το https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/t5323/