Εκπαίδευση σεξουαλικού αντικειμένου.

Αυτό θα συμβαίνει στα πάντα? Η μονο την ώρα του παιχνιδιού _ σεσσιον?

Μιλάμε για μια σκλάβα-ρομποτ-κουκλα, στην γενικότερη συμπεριφορά της? ( αχ κάπου έχω διαβάσει ένα τέτοιο νήμα, που έλεγε κάποιος ότι επιθυμεί κάτι τέτοιο, αλλά είναι αδύνατο να θυμηθώ ποιο)

Η μια που απλά όταν παίζεται, θα είναι σαν ψεύτικη κούκλα?

Είναι διαφορετικό. Το πρώτο θέλει..για μένα..πολυυυ δουλειά, γίνεται όμως. Απλα ξεπερνά την ηδονή, πρέπει να ταυτιστεί το άτομο με αυτό, να το νοιώσει, να το βρει στο κεφαλι του. Όπως πλέον εγώ νοιώθω και μου βγαίνει αβιαστα και σχεδόν φυσικά το σκυλάκι Του, ναι..Γιατί να μην ημουν η "κούκλα Του" ωστόσο..Έχει την δυσκολία της μη έκφρασης, κανεναςςς τρόπος έκφρασης, εκτόνωσης...όχι απλά διαφορετικός, κανένας! Δύσκολο, αλλά υποστηρίζω πως με δουλειά γίνεται, και με τρόπους η "κούκλα" μα μην τρελαθεί απο την " μόνιμη μη έκφραση"


Για παιχνίδι, ή την ώρα του παιχνιδιού, νομίζω γίνεται πολυυυ πιο εύκολα. Αν μου το ζητούσε θα το έκανα, πάλι θέλει δουλειά στον πόνο, δεν θα δακρύσει η κούκλα? Δεν θα βγάλει λυγμό? Θέλει εκπαίδευση και εκεί, εγώ δλδ σίγουρα θα ήθελα. Και πάλι από ένα σημείο και μετά, παιχνίδι παιχνίδι..λίγο μπαίνει μέσα σου αυτό, ταυτίζεσαι με αυτό που βλέπει ο Κ σου, σε εσένα.

 

Έβαλα τα γέλια αυθόρμητα.

Από 15 ετών ζητούσα από τους εραστές μου να παίξουμε ένα παιγνίδι... Να με χαϊδεύουν και να προσπαθώ να καταφέρω να μην χάσω στιγμή την κανονική μου έκφραση και να μην εκφράσω με κανέναν τρόπο την καύλα μου. Από τότε προσπαθούσα να μάθω να ελέγχω την καύλα μου. Μου πήρε πολλές δεκαετίες κι ακόμα δυσκολεύομαι! Δεν τα κατάφερα αμέσως, αλλά κάποια μετέπειτα στιγμή, ο τότε εραστής μου έπαιζε με το αιδοίο μου, την ωρα που το κεφάλι μου φαινόταν από το παράθυρο και είχα συζήτηση με την μάνα του που πότιζε έξω τα λουλούδια.... και δεν είχα επιλογή να μην αντέξω έστω όσο χρειάστηκε για να κλεισω βιαστικα την συζήτηση και το παράθυρο, όταν ένιωσα πως επέρχεται άθελα μου ο οργασμός. Οπότε πολύ θα μ ενδιέφερε να ακούσω τεχνικές απ όσους καταφέρνουν κάτι τέτοιο.  

 

Μιλάω για την ώρα που θα της ή του ζητήθεί, δεν έχω περιορισμούς στο φύλο. Όχι, για την γενικότερη συμπεριφορά του. Ένα παράδειγμα έφερε η l. Ένα άλλο θα φέρω εγώ, φανταστείτε μία κούκλα/κούκλο που θα περιμένει με τα πόδια ανοιχτά, να περάσουν από αυτήν/ον και να μην έχει καμία, μα καμία αντίδραση, ένας, δύο, περισσότεροι.

 

Oμορφο παιχνίδι.... Μια άλλη παραλλαγή του είναι η ερωμένη να μιλάει στο τηλέφωνο..... Οι διακυμάνσεις της φωνής της μπορεί να κολάσουν και Αρχιεπίσκοπο πόσο μάλλον αν δεν γνωρίζει τα τεκταινόμενα.  

 

Προσωπικά για εμένα είναι ένα από τα αγαπημένα μου role play game.
Και όπως, ένα role game, δεν περιορίζεται μόνο σε επίπεδο παιχνιδιού,
session αλλά μπορεί να έχει μεγαλύτερη διάρκεια, έτσι είναι και αυτό.

Η δυσκολία στο συγκεκριμένο, δεν έγκειται το φέρεται το υ σαν αντικείμενο
απλά και μόνο, αυτό είναι το εύκολο, πρακτικά αρκεί να μην κάνει τίποτα,
να μην έχει την παραμικρή πρωτοβουλία, πράγμα που μια υ, ως επί τον πλείστων,
είναι και το ζητούμενο για αυτήν.

Η πραγματική δυσκολία σε όλο αυτό, είναι να μάθει να συμπεριφέρεται, σαν μια μηχανή
και όχι τόσο σαν απλό αντικείμενο. Να έχει όλες τις ιδιότητες μια μηχανής.
Όπως μια καλό-λαδωμένη μηχανή συμπεριφέρεται άψογα χωρίς θέματα, έτσι και το υ.

Αυτό σημαίνει πρακτικά, ότι απουσιάζει η λεκτική επικοινωνία, ώστε να σε «ενημερώσει»
για το πρόβλημα της. Όπως, λοιπόν, μια μηχανή, όταν δεν συντηρείται σωστά παρουσιάζει
ανάλογα συμπτώματα, έτσι και το υ λειτουργεί σε αυτή την κατάσταση.

Όταν λοιπόν, μάθει το υ να έχει τέτοια συμπεριφορά, το όλο παιχνίδι αποχτάει
απίστευτο ενδιαφέρον. Και επιπλέον, έχω την απόλαυση, να εντοπίζω το πρόβλημα
και να το επιδιορθώνω.

Το λέει κάποιος και … επαγγελματική διαστροφή!!!