Επιβολή Κυριαρχίας. Ανάγκη ή Επιθυμια;

Μόνο ο έρωτας γεννά την αναγκη;

 

.. το μυαλό τα γεννάει όλα: Επιθυμίες, ανάγκες και έρωτες ..

Με μια εικόνα:

 

 

Είμαι με γαστρεντερίτιδα η οποία με έχει θερίσει και βρίσκομαι σπίτι ολημερίς οπότε είναι μία ευκαιρία να απαντήσω στο πολύ ωραίο και άξιο προβληματισμού νήμα σου.

Προσπαθώντας να αποστασιοποιηθώ κάπως από τον εαυτό μου και παρατηρώντας τον εξωγενή μου κύκλο ανθρώπινου δυναμικού, παρατηρώ ότι είμαι αρκετά συγκεντρωτική σε ό,τι καταπιάνομαι κι αρκετές φορές δεν αφήνω στους συνεργάτες μου περιθώρια ελευθέρων κινήσεων ή να ξεδιπλώσουν τις σκέψεις τους. Αυτή η αυταρχικότητα βγαίνει εντελώς ασυνείδητα και αφότου περάσει η πιεστική περίοδος κάποιου project ίσως το αντιληφθώ.
Θα μπορούσα να πω ότι παρόμοιου τύπου συμπεριφορά ξεδιπλώνω και στο οικογενειακό/φιλικό μου περιβάλλον.
Επικρατεί μία άτεγκτη στάση δίχως περιθώρια προς το έτερο πρόσωπο.

Η προσωπικότητά μου δεν αλλάζει ευρισκόμενη και οικοδομώντας μία σχέση ανταλλαγής ισχύος. Παρατηρώ, όμως, μία πιο "cool" στάση απέναντι στο εξωγενές ανθρώπινο δυναμικό που με απαρτίζει κι έχω την εντύπωση ότι το ποσοστό ενσυναίσθησής μου αυξάνεται.

Συνεπώς, εκτιμώ ότι είναι και ανάγκη με την έννοια ότι εξισορροπώ καλύτερα εν συνόλω τους τομείς της καθημερινότητάς μου με υψηλότερο ποσοστό χαλαρότητας (όσο αυτό είναι εφικτό βάσει του χαρακτήρα μου) αλλά και επιθυμία καθότι είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργώ άρτια μέσα σε μία ερωτική σχέση.

 

Ολοκληρωμένη απάντηση!
Σ'ευχαριστώ πολύ και περαστικά  

 

Πόσα ερωτήματα ...
Κατ' αρχάς δε μας είπες που άκουσες την φράση για την οποία μας μιλάς και ποιός τη χρησιμοποίησε. Είχε σχέση με το "χώρο" του BDSM ή ήταν απλά "ένας - κάποιος"?
Θεωρητικά, όπως συμβαίνει γενικώς στη φύση, άλλοτε είναι ανάγκη, άλλοτε είναι επιθυμία και άλλοτε επιθυμία βαπτισμένη ανάγκη.
Εάν σε βοηθάει , Ανάγκες έχει το σώμα, και είναι πάντοτε οι ίδιες. Αντίθετα, το πνεύμα όχι. Το πνεύμα επιθυμεί.
Ενώ η ανάγκη είναι "κάτι" το οποίο επαναλαμβάνεται ακατάπαυστα, η επιθυμία είναι πάντοτε "κάτι" καινούργιο.
Δε θα ήθελα να τοποθετηθώ για την περίπτωση της επιθυμίας η οποία είναι βαπτισμένη ανάγκη, παρά μόνο να πω ότι αυτή η σύγχυση είναι η μητέρα των μεγαλύτερων δεινών του ανθρώπου. Η ικανοποίηση μιας επιθυμίας και ακόμα χειρότερα μιας επιθυμίας βαπτισμένης ανάγκης, οδηγεί τους ανθρώπους στη θυσία κομματιών της ύπαρξής τους, που προσφέροντάς τα, αφήνουν σημαντικά ακάλυπτα κενά ή δημιουργούν συναισθήματα δυσλειτουργικά, όπως η ενοχή ή ο θυμός ή ο φόβος ή ακόμη ένα αντιστάθμισμα στις σχέσεις με τους άλλους. Αξίζει τον κόπο η θυσία;
Επομένως, με δεδομένη τη δυσκολία διαχωρισμού της ανάγκης από την επιθυμία από τους ανθρώπους, με δεδομένο το γεγονός ότι σώμα και πνεύμα (σώμα = ανάγκη / πνεύμα = επιθυμία) μεταβάλλονται καθημερινά, και, με δεδομένες τις ανωτέρω παρατηρήσεις, δώσε εσύ την απάντηση στον εαυτό σου εάν είναι δυνατό να απαντηθεί "με ασφάλεια" το ερώτημά σου "Είναι για όλους ανάγκη ή για κάποιους είναι μόνο επιθυμία".
Όσον αφορά στο ερώτημα "Κι όταν δεν υπάρχει υποτακτικό άτομο να επιβληθειτε, πώς το διαχειρίζεστε;", η απάντηση είναι απλή : Πάντα υπάρχει υποτακτικό και αν δεν υπάρχει, μπορεί εύκολα να βρεθεί. Μη ξεχνάς επίσης ότι η κυριαρχία μπορεί να ασκείται εύκολα και από απόσταση ή ακόμα κι από το Διαδίκτυο.
Λάβε επίσης υπόψη σου ότι στη Dominant/submissive δομή, η αγάπη είναι συχνά η βασική αξία, ενώ υπηρεσία και υπακοή είναι συχνά η βασική αξία στα Master/slave structures.
Επομένως έχεις θέσει αριθμητικά πολλά ερωτήματα χωρίς να λάβεις υπόψη σου βασικές διαφορές ανάμεσα στις δομές, με αποτέλεσμα τα ερωτήματα σου να πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο και να μην υπάρχει απάντηση παρά μόνο με συνεχόμενες προσεγγίσεις, αφού πρώτα τα ερωτήματα συγκεκριμενοποιηθούν και εμπλουτιστούν με τις απαραίτητες βοηθητικές πληροφορίες.

 

Για εμένα είναι βαθιά μου ανάγκη η Κυριαρχία...

Πέρασα μέσα από μεγάλο λούκι με τον εαυτό μου για να καταλήξω εκεί...

Αυτή είναι η συνειδητή μου επιλογή..

Η Κυριαρχία είναι για εμένα βαθιά ανάγκη για να αναπνέω και να ζω..

 

Πιστευω πως ειναι θεμα του ποιος σε εμπνέει για να κυριαρχήσεις επανω του. Σαφως λοιπον οταν χασεις την έμπνευση σου να χανεις και λίγο το νοημα σου.
Μια υ η ενας Κ πιστευω εχουν ακριβως την ιδια αναγκη για υποταγη και κυριαρχία αντιστοιχα

 

Τη φράση μου την είπε προσφατα ο πρώτος Κ μου.
Ήμουν υπό Του για 4 χρόνια και το ριλιζ μετράει σχεδόν 2 χρόνια.
Σε αυτά δύο χρόνια λοιπόν,του ζητούσα επίμονα να χτίσουμε μια φιλική σχέση μιας και το D/s τελείωσε.
Κάθε φορά η απάντησή του ήταν αρνητική.
Ή θα γινόμουν αυτό που επιθυμούσε ή τίποτα.
Στην τελευταία προσπάθειά μου,μου είπε αυτή τη φράση.

Όσον αφορά τα ερώτηματα,θεωρώ πως είναι πολύ συγκεκριμένα.
Παρόλα αυτά,έχετε το ελεύθερο να τα εμπλουτίσετε εσείς.

 

Στο ερωτημα συμφωνω απολυτα με τον αγαπητο Iagos
απο κει κ περα να επισημανω οτι ολο αυτο ειναι πανω απο ολα μια πνευματικη αναγκη
το πνευμα θελει τροφη κ οσο το ταιζεις τοσο πιο αγριμι γινεται.

 

Αυτό ακριβώς. ....αγρίμι. ...

Να είσαι γερός. ...

 

Αν είμαστε υπηρέτες των αναγκών μας και αφέντες των επιθυμιών, Κυρίαρχος είναι εκείνος που αντιμετωπίζει τις ανάγκες του ως επιθυμίες και τις επιθυμίες ως ανάγκες.

 

Πιασιάρικο, αλλά δεν.

Η ιεράρχηση αναγκών και επιθυμιών δέον όπως γίνεται με βάση τα ίδια πάντα, συνειδητά, κλασικά κριτήρια. Τα οποία είναι το εξής ένα: το καλό, το αληθινό και το όμορφο.

Αλλά αυτά τα παίζουν στα δάχτυλα όλα τα καλά ντομάκια.