Επιλογές σωστές ή λάθος.

Μπορούν οι επιλογές μας να μας καταστρέψουν? Μπορούν να μας κάνουν να πάψουμε να θέλουμε αυτά που θέλαμε πριν μονό και μονό επειδή την πατήσαμε κάποιες φορές?
Θέλω να πειστώ ότι όταν κάποιος είναι καινούργιος κάπου(σαν κι εμένα), θα δει διαφορά γύρω του και θα πρέπει να προσέξει τι θα πιστέψει και τι όχι, σε Ποιον θα παραδοθεί και σε Ποιον όχι. Όλα στην ζωή μας είναι βάση επιλογών. Επιλεγώ να είμαι αυτή που είμαι για τους δικούς μου λογούς και από εκεί και πέρα επιλεγώ να παραδοθώ κάπου. Δεν χάνω τα δικαιώματα μου, αλλά θέλω να με «κατευθύνουνε»
Μου αρέσει να δίνω τον έλεγχο της ζωή μου, όχι γιατί δεν είμαι αξία να το κάνω μονή μου αλλά επειδή, ξερώ ότι κάποιος μπορεί να το κάνει καλυτέρα από μένα.
Εσείς τι λέτε?

 

Καλημερα,
οι επιλογες μας ειναι η ιδια μας η ζωη amira....
Ειναι η στιγμη που διαλεγουμε το μονοπατι στο οποιο θα περπατησουμε....
Κι αν κουβαλαμε απο το παρελθον μας "αμαρτιες" και "βαρυ" τοτε σιγουρα επιρεαζουν το προς τα που θα συγκλινει η οποια επιλογη μας.
Εχοντας τα ματια και το ενστικτο σε εγρηγορση θα νιωσεις το ποτε και σε ποιον θα θελησεις να παραδωθεις οταν θα εισαι ετοιμη να το κανεις.

 

Γλυκια μου και ομορφη amira...
Ζωντας κανεις ειναι σαν τον δρομεα...που κρατα την σκυταλη στο χερι του.
Την περνα απο χερι σε χερι.
Οσα χερια και να αλλαξει το προσωπο του δρομεα ειναι στραμενο παντα στον βηματισμο του και στο επομενο χερι που θα δωσει την σκυταλη.

Ο δρομεας εχει περασει απο υπεροχα δαση με χωμα στρωμενο απο κιτρινα φύλα, ασφαλτοστρομενους δρομους που καινε στον ηλιο, δυσβατα μονοπατια που ματωνουν τα ποδια, γαληνιες λιμνες που αγγιζαν αγαλλιαζοντας την ψυχη.

Ποτε και τιποτε δεν τον σταματησε να τρεχει. Σταματα μονο ανασες να παρει, νερο να πιει, να φτασει τον στοχο. Ετσι θα εκπληρωσει το ονειρο του προς την επιτυχια, για την νικη.

Τα λαθη μας ειναι απαραιτητα. Μας κανουν να πορευομαστε προς την κορυφη δυνατοι και σιγουροι οτι μας αξιζει να ειμαστε εκει. Ετσι θα την εχουμε κερδισει με αγωνες και προσωπικες νικες και οχι απο καθαρη τυχη.
Ειναι και ενας καλος λογος να την εκτιμησουμε, να μην την υποτιμησουμε και φυσικα ακομα και να μην την προσπερασουμε.

Αυτα θα μας κανουν να ειμαστε πιο αξιοι για να εχουμε κερδισει το δωρο της ζωης.

Το θεμα λοιπον καλη μου amira δεν ειναι αν πεφτεις στον δρομο σου η αν εχεις πληγωθει και ματωνεις.
Το θεμα ειναι να ξερεις να σηκωθεις, οταν το προσωπο σου βαρυ εχει αγγιξει το εδαφος.
Να εχεις το κουραγιο, την δυναμη και το σθενος να το κανεις με περισσοτερη γνωση και σωστη σκεψη. Ετσι θα συνεχισεις δυνατοτερη παραδιδοντας και παλι την σκυταλη της ζωης σου φτανοντας στο επομενο χερι!!!

Σου ευχομαι.....
Κουραγιο, δυναμη και θαρρος για να κανεις παντα μια καινουρια αρχη.
Να ξεπερνας τις στιγμες φοβου και αμφιβολιας, με ενα ανεπτυγμενο κριτικο πνευμα.
Να διακινδυνευεις και να προσπαθεις.
Να διακινδυνευεις και να δινεις
Να διακινδυνευεις και ν΄αγαπας.
Ετσι θα εχεις την ευτυχια να κανεις οτι νιωθεις οσο καλυτερα μπορεις.

 

Απάντηση: Επιλογές σωστές ή λάθος.

Με κάλυψαν οι προλαλήσασες... και για να είμαι ειλικρινής νομίζω ότι από τους περισσότερους το ίδιο θα ακούσεις  

Είναι αυτό που λένε "risk evaluation-control" ή ελληνιστί "αξιολόγηση-διαχείριση ρίσκου". Από μικρά παιδιά εκπαιδευόμαστε σ' αυτό. Βλέπουμε το ρίσκο μπροστά μας και είμαστε εμείς αυτοί που επιλέγουμε αν θα το πάρουμε ή όχι. Τα κριτήρια με τα οποία καθορίζεται η επιλογή μας έχει να κάνει με το πόσο καλά εκπαιδευτήκαμε σ' αυτό, από το συναίσθημα, τη λογική μας και γενικά είναι μια πολύπλοκη διεργασία. Όπως και να έχει όμως αξίζει τον κόπο  

 

Πάει, αυτό το κορίτσι έχει βαλθεί να τρελάνει τους πάντες  

Γλυκιά μου φίλη, οι επιλογές μας μπορούν να μας καταστρέψουν όταν δεν είναι οι σωστές και ναι, μπορούν να μας κάνουν να μη θέλουμε αυτά που πριν από κάποια στιγμή θέλαμε και ποθούσαμε, το ξέρω, το έχω ζήσει και έχω ξεπεράσει αυτό το στάδιο ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν. Όταν κάποιος είναι καινούριος κάπου, καλό είναι να παρατηρεί, να μαζεύει πληροφορίες και να τις κατηγοριοποιεί μέσα του, στο τέλος να βγάζει το συμπέρασμα και να αποφασίζει με βάση το συνδιασμό της δικής του λογικής, του συναισθήματος και του υποσυνείδητου. Τώρα θα με ρωτήσεις λογικά πώς ρωτάς το υποσυνείδητο, γι'αυτό και θα σου πώ απλά να μην κάνεις κάτι το οποίο δεν κάθεται καλά σε σένα. Δεν είναι κακό να πεις κάπου ένα όχι, ειδικά αν αυτό το όχι είναι καλό για τη δική σου σωματική ή/και πνευματική ευεξία και ευημερία. Ο έλεγχος της ζωής μας πρώτα απ'όλα παραδίδεται σε κάποιον με δική μας θέληση και είναι αυτή η θέληση που μπορεί να τον ανακαλέσει ανα πάσα στιγμή και κάτω από οποιονδήποτε λόγο.

 

Μην σταματάς να βαδίζεις...

 

Φυσικά και μπορούν να μας καταστρέψουν αν είναι ολέθριες οι συνέπειες των επιλογών μας. Ίσως σπάνιο. Να μας τραυματίσουν; Ευκολότερο και συχνότερο.
Αν θα επηρεαστεί κάποιος τόσο ώστε να τα παρατήσει, εξαρτάται από το χαρακτήρα και το πάθος του γι`αυτά που θέλει.
Ας παραδειγματιζόμαστε από εμπειρίες και γνώσεις άλλων αρχικά. Έτσι δεν πορευόμαστε και στη ζωή; Ας κάνουμε λάθη, είναι και αυτά μέρος των εμπειριών και των γνώσεών μας. Η μοναχική περιήγηση στο χώρο έχω την εντύπωση πως ίσως να είναι "επικίνδυνη". Ας έχουμε καλό δάσκαλο και καθοδηγητή αρχικά. Κάποιον Μέντορα ίσως  

 

Οι ανησυχίες και οι προβληματισμοί σου είναι οι ίδιες που απασχόλησαν την πλειοψηφία των ανθρώπων στην αρχή της αναζήτησής τους στον χώρο του BDSM. Κατανοώ την έντονη επιθυμία κάποιου να βιώσει μια σχέση που τον εκφράζει και ασπάζομαι την ιδιαίτερη πνευματική ανάτασή του όταν ξεφεύγει από την ενοχική μοναξιά του και βρεθεί σε έναν χώρο (έστω και διαδικτυακό) με ένα σύνολο ομοϊδεατών του. Θεωρώ, όμως, λάθος στον βωμό αυτής της ευδαιμονίας να υποβαθμίσει τις άμυνές του και να υποσκελίσει την κρίση του. Αυτό ισχύει ισόποσα τόσο για αυτόν που παραδίδεται, όσο και για Αυτόν που αναλαμβάνει.
Αυτοκαταστροφικές τάσεις υπάρχουν σε όλους μας. Είναι θέμα χαρακτήρα το πόσο συχνά θα ταλαιπωρηθεί κάποιος από αυτές. Η αφέλεια θεωρώ πως είναι μια από αυτές. Σίγουρα δεν υπάρχουν εκ γενετής "φωτεινοί παντογνώστες" και οι εσφαλμένες κρίσεις και επιλογές μας είναι οι καλύτεροι "εκπαιδευτές" μας.

Δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί υπάρχει ο μύθος ότι ένα άτομο υποτακτικής φύσης είναι ανίκανο να ελέγξει τον εαυτό του. Δέχομαι ότι ενδεχομένως να είναι αδύναμος χαρακτήρας εν συγκρίσει με τον μέσο όρο ανθρώπων, αλλά δεν δέχομαι πως έχει να κάνει με την αξία του καθεαυτού ατόμου. Αν μη τι άλλο, η υποταγή δεν είναι συνώνυμο της ανικανότητας.

 

puppy   το πόσες φορές θα σηκωθείς από τις τούμπες που τρως πάντα (goofy) πίστευα πώς έχει άμεση σχέση με το ποσό βαθειά μέσα σου έχεις κοιτάξει. Ποσό ξεκάθαρο είναι στο μυαλό σου αυτό που ζητάς να βρεις. Σαφώς τις πρώτες φορές θα φας τα μούτρα σου αλλά απ' όσο φαίνεται δεν σε τρομάζει αυτό.   Έτσι και αλλιώς κάθε εμπόδιο για καλό λένε. Φυσικά θα γίνουν λάθη και θα ξαναγίνουν και κάποια στιγμή αν είσαι τυχερή θα έχεις αυτό που ακριβώς θέλεις.
Όσον αφορά αν όλα αυτά μπορούν να σε καταστρέψουν… δεν ξερώ. Προσωπικά θεωρώ πως τα πάντα τα ξεπερνάς. Παρόλα αυτά όπως είπε σε κάποια συνάντηση και μια φίλη «Προτιμώ την τρικυμιά»

 

Γλυκια μου amira, σιγουρα ολα ειναι θεμα επιλογων και σαφως χρειαζεται προσοχη στην επιλογη μας να εχουμε καποιον ανθρωπο διπλα μας. Τωρα στο αν καποιες επιλογες μας γινουν η αιτια να κανουμε πισω, δεν θα σου πω κατι διαφορετικο απο τα παραπανω. Λαθη εκανες, κανεις και θα κανεις. Οταν ομως αυτο που νιωθεις μεσα σου ειναι αληθινο, τοτε ριχνεις μια ματια πισω, κρατας οσα αξιζουν και τα χρησιμοποιεις σαν οπλα για να συνεχισεις πιο δυνατη αυτην τη φορα.
Αλλωστε δε σε φοβαμαι εσενα....εισαι διαολακι! 

 

Οι επιλογές σου ποτέ δε σε καταστρέφουν. Εκτός και αν είναι ακραίες και τα αποτελέσματά τους δεν μπορούν να διορθωθούν. Όλα είναι ένα μάθημα και ένα πάθημα. Και εμείς οι σκλάβοι ξέρουμε από παθήματα  .

 

Στη ζωη Μ/μας μετανοιωνουμε για αυτα που δεν καναμε, οχι για αυτα που καναμε, αρκει βεβαια να πληρώσουμε τα αντιτιμο.
Καλως όρισες