Εργατική Πρωτομαγιά, φέτος 2016 την Κυριακή του Πάσχα: Ημερομηνία Παγκόσμιο Ορόσημο.

Λοιπόν, ο παραδοσιακός τρόπος να γιορτάζουμε σαν έλληνες την Κυριακή του Πάσχα, φέτος συνέπεσε την ίδια ημέρα με ένα άλλο γεγονός, που τουλάχιστον σε σημασία παγκοσμίως ξεπερνά κατά πολύ τον ελληνικό τρόπο εορτασμού της Ανάστασης του Κυρίου.

Επειδή ισχύει πάντα το ΟΛΒΙΟΣ ΟΣΤΙΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΣΧΕΝ ΜΑΘΗΣΙΝ, κάτι που τα τελευταία χρόνια δυστυχώς δεν τηρήθηκε και τόσο από εμάς τους έλληνες,
εγκληματική παράλειψη που κατ΄ εμέ είναι και μία από τις κυριότερες αιτίες της σημερινής κατάστασης που ζούμε,

Να θυμηθούμε ότι ειδικά φέτος, η Κυριακή του Πάσχα συνέπεσε χρονικά με την Πρωτομαγιά.

Και αυτό δεν έχει τόση σημασία επειδή η 1η Μαΐου ημερολογιακά συμβαίνει να βρίσκεται ανάμεσα στην Εαρινή Ισημερία και το Θερινό Ηλιοστάσιο, για όσους ζουν στο Βόρεια Ημισφαίριο.

Αυτό έχει σημασία επειδή 130 ακριβώς χρόνια πριν από σήμερα, κάποιοι συνάνθρωποί μας έδωσαν τη ζωή τους για μία καλύτερη, αξιοπρπέστερη και με λιγότερη εκμετάλλευση ζωή για όλους.



Σαν σήμερα λοιπόν, το Σάββατο 1 Μαΐου του 1886, στο Σικάγο του Ιλινόις των Η.Π.Α. πρωτίστως,
δύο χρόνια πριν στον Καναδά με επιτυχία,
το ίδιο έτος σε πάρα πολλά άλλα μέρη του κόσμου κ.ο.κ.,
στη συνέχεια σταδιακά σχεδόν παντού,
εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου, εκατομύρια αθροιστικά αν μιλάμε για παντού,
ξεσηκώθηκαν και διαδήλωσαν για καλύτερα δικαιώματα και περισσότερη αξιοπρέπεια των εργατών:

 
Εγώ θα πρόσθεττα, επειδή δεν είναι όλοι εργάτες, και των εργαζομένων συνολικά και γενικά όσων έχουν οποιαδήποτε σχέση εξαρτημένης εργασίας με κάποιον άλλο, και φυσικά των αυτοαπασχολούμενων.

Ο ξεσηκωμός τους δεν ήταν περίπατος και δεν ήταν αναίμακτος. Το σκληρό και αυταρχικό Σύστημα της τότε εποχής δεν κάθισε με σταυρωμένα χέρια και αντέδρασε βίαια και απάνθρωπα για να περιφρουρήσει τα προνόμιά του:

 


Εκείνη όμως τη μάχη την έχασε. Και κερδήθηκε με αίμα. Το βασικότερο που κερδήθηκε για όλους μας είναι αυτό:

 



Στην Ελλάδα, σαν σήμερα, 1η Μαΐου, από το 1892 οι συμπατριώτες μας και πρόγονοί μας άρχισαν επίσης να διαδηλώνουν και να αγωνίζονται για τα ίδια δικαιώματα.

Το έτος ορόσημο για την Ελλάδα ήταν το 1936. Το παραθέτω όπως το βρήκα έτοιμο σε κάποιο από τα χιλιάδες sites που είναι αφιερωμένα στο Γεγονός, σε αδρές γραμμές:


"Ήταν 1η Μαΐου του 1936 όταν οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης αποφασίζουν να κατέβουν σε απεργία για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.

Μέσα σε λίγες μέρες το απεργιακό κύμα είχε εξαπλωθεί σε Ξάνθη, Αγρίνιο, Κομοτηνή, Σέρρες και Ελευσίνα και η απεργία είναι πλέον πανεργατική.

Ο Ι. Μεταξάς σε επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη είναι απόλυτος: οι Αρχές πρέπει να χτυπήσουν τους διαδηλωτές στο ψαχνό.

Η απεργία συνεχίζεται και στις 9 του Μάη στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου από τις σφαίρες των οργάνων της τάξης πέφτει νεκρός ο οδηγός Τάσος Τούσης.

Οι διαδηλωτές εξοργισμένοι τοποθετούν το νεκρό πάνω σε μια πόρτα και τον περιφέρουν στους δρόμους της πόλης σε μια ιδιότυπη «λιτανεία» καταγγελίας, διαμαρτυρίας και αντίστασης. Οι νεκροί θα φτάσουν τους 12 και οι τραυματίες τους 300.

Στο σημείο της συμπλοκής θα στηθεί αργότερα το Μνημείο του Καπνεργάτη. Η μάνα του νεκρού Τάσου Τούση, που πληροφορήθηκε τα γεγονότα, τρέχει, πέφτει πάνω στο νεκρό παιδί της και μοιρολογεί."

 

Η εικόνα απαθανατίζεται από φωτογράφο της εποχής και περνάει στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Εγώ πιστεύω όλων των ελλήνων. Και θα έπρεπε να διδάσκεται εκτενώς και συστηματικά, για έτη, ως οργανικό κομμάτι της Διδακτέας Ύλης στα Σχολεία της Ελλάδας.

Ώστε οι νέοι να μαθαίνουν, να εμπνέονται και να γνωρίζουν. Να αποκτούν δηλαδή τα σωστά πρότυπα και να ξέρουν τι έχει περισσότερη αξία και τι λιγότερη στη ζωή.



Και σήμερα, όπως κάθε χρόνο άλλωστε, τόσο στη χώρα μας όσο και σε όλον τον κόσμο γιορτάστηκε η Εργατική Πρωτομαγιά:

 

Σε κάποια όμως μέρη δεν γιορτάζεται απλώς, εκεί ακόμα γίνεται αγώνας.

Σήμερα στην Τουρκία διαδηλωτής που διαδήλωνε για την Εργατική Πρωτομαγιά σκοτώθηκε από την Αστυνομία:

http://www.onalert.gr/stories/tourkia-nekros-diadhlwths-taxim-kanoni-nerou-astynomias/49482

 


Η Ιστορία δεν έχει τελειώσει, ούτε τελειώνει φυσικά ποτέ.

Και όπως έχουμε μάθει με σκληρό τρόπο κι εμείς οι έλληνες,
όποιος ξεχνά και δεν περιφρουρεί, αξίες, ιδανικά, δικαιώματα, μνήμες κινδυνεύει να ζήσει δράματα και δυστυχία.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.  

 

Αληθώς αγαπητέ.. ....
1 Μαίου δεν είναι αργία είναι απεργία......
Ας μην το ξεχνάμε.....

 

Like @kostas master .

Είναι και τα δύο.

 

Αρκετά ενδιαφέρον νήμα.....
Ελπίζω μόνο να μην πάει τσάμπα ο αγώνας των συνανθρώπων μας εκείνο το Σάββατο 1886 στο Ιλινόις........

 

Βραχυπροθεσμα μαλλον παει τζαμπα.
Μακροπροθεσμα οχι.

Απαξ και γινει τετοια ιστορικη αλλαγη μια φορα δεν παραγραφεται πια ποτε.

Κανενα Συστημα δεν μπορει να κανει πια τιποτα για αυτο.

 

Μακάρι αδερφέ αλλά όπως έχεις καταλάβει εδώ και κάποια χρόνια αυτά σιγά - σιγά εκλείπουν.......
Χαίρομαι πάντως πολύ που ελπίζεις και εσύ.. ...

 

Οι γιορτές και τα πανηγύρια καλά κρατούν.

Ομαδικοί παροξυσμοί επετείων για την αποσυμπίεση των σκλάβων.

Και ως συνήθως στις γιορτές και στα πανηγύρια μοιράζουμε ευχές και ελπίδες.

"Χριστός Ανέστη" οι από εκεί "Αθάνατοι" οι από εδώ.

Και στην μέση το Κεφάλαιο. Άγερωχο, άκαπτο, απάνθρωπο.

Με ευχολόγια φίλτατοι δεν κουνιέται φύλο.

Η άνωθεν δυνάμεις στις οποίες ευχόμεθα δεν υπάρχουν. Φωνές βοόντων εν τη ερήμω.

Οργανωθείτε έξω από τα κόμματα και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, οργανώστε σωματεία βάσης, πείστε κόσμο να γραφτεί, ξεκινήστε απεργίες όχι γενικές και κλαδικές, όπου απεργούν οι βολεμένοι, αλλά εκεί που δεν τολμά κανείς όχι να κάνει απεργία αλλά ούτε καν να την σκεφτεί.
Στους χώρους δηλαδή που μόνο η σκέψη της απεργίας δημιουργεί ενοχή. βοηθήστε τους εργαζόμενους να διώξουν τον φόβο.

ΣΥΓΚΡΟΥΣΤΕΙΤΕ

Αλλά αυτό έχει απαιτήσεις.

Η σύγκρουση απαιτεί αφιέρωση, πίστη. Αυτό σημαίνει πως αφιερώνεις τη ζωή σου στον αγώνα.

Τολμάς να γίνεις ένας από τους εργάτες του Σικάγο του 1886 ;

Κάποιοι έχουν ξεκινήσει, δεν είσαι μόνος..

 

 

συγχαρητήρια για το αρθρο σου!

 

Η μιση αληθεια ειναι ψεμμα, στις 7 Απριλίου του 1937, με τον Αναγκαστικό Νόμο 606/1937 το καθεστώς Μεταξα καθιερώνει την τελευταία εβδομάδα του Απριλίου σαν«Εβδομάδα Εργατικής Αλληλεγγύης» και την 1η Μαΐου σαν «Ημέρα Εορτασμού της Εργασίας». Ναι λοιπον, η εργατικη πρωτομαγια καθιερωθηκε ως αργια απο τον δικτατορα Μεταξα κι οχι απο καποιον αριστερο....