Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Ερωτική Ποίηση

Συζήτηση στο φόρουμ 'Τέχνη' που ξεκίνησε από το μέλος espimain, στις 18 Δεκεμβρίου 2016.

  1. Μαύρη Ντάλια

    Μαύρη Ντάλια Η μόνη ανωμαλία είναι η ανικανότητα να ερωτευθείς.

    Να βιαστώ να ξεκουμπώσω
    το πουκάμισό σου,
    να φιλήσω το πρόσωπό σου,
    ν’ αγγίξω το σώμα σου.
    Να βιαστώ να σ’ αγαπήσω
    καταχωρώντας σε στο μητρώο των άστρων.
    Κι αύριο, σαν ξημερώσει,
    να σε κάνω ποίημα!!

    Θέλω τον έρωτά σου
    σε χρόνο τον ενεστώτα,
    οριστικό και αμετάκλητο,
    δίχως υποτακτικές υπεκφυγές,
    αμφίβολους αορίστους
    και μέλλοντα κατ’ εξακολούθηση.

    Θέλω τον έρωτά σου
    μικρή παθητική
    μετοχή,
    παραδομένο
    εξαρτημένο
    θυμωμένο,
    να μεταγγίζεσαι ολάκερος
    ως τον τελευταίο σπασμό
    και να σου γνέφω
    κι άλλο.
    Θέλω τον έρωτά σου
    εξουσία κι επανάσταση…
    Ελενη Μαυρογονατου
     
  2. Μαύρη Ντάλια

    Μαύρη Ντάλια Η μόνη ανωμαλία είναι η ανικανότητα να ερωτευθείς.

  3. Dolce_vita

    Dolce_vita Regular Member

  4. Dolce_vita

    Dolce_vita Regular Member

  5. Μυθοπλαστης

    Μυθοπλαστης τώρα που οι λέξεις παλεύουν να με βλάψουν.

  6. Dolce_vita

    Dolce_vita Regular Member

  7. stratos83

    stratos83 Regular Member

    Σονέτο του γλυκού παραπόνου

    Φοβάμαι μη χάσω το θαύμα
    των αγαλμάτινων ματιών σου και τη μελωδία
    που μου αποθέτει τη νύχτα στο μάγουλο
    το μοναχικό ρόδο της ανάσας σου

    Πονώ που είμαι σε τούτη την όχθη
    κορμός δίχως κλαδιά μα πιότερο λυπάμαι
    που δεν έχω τον ανθό, πόλφο ή πηλό
    για το σκουλήκι του μαρτυρίου μου.

    Αν είσαι εσύ ο κρυμμένος μου θησαυρός
    αν είσαι εσύ ο σταυρός και ο υγρός μου πόνος,
    αν είμαι το σκυλί της αρχοντιάς σου
    μη με αφήσεις να χάσω ό,τι έχω κερδίσει

    και στόλισε τα νερά του ποταμού σου
    με φύλλα από το φρενοκρουσμένο μου φθινόπωρο.

    Federico García Lorca,
    5 Ιουνίου 1898 – 18 Αυγούστου 1936
     
  8. geop

    geop New Member

    Πάθος με λέξεις. Σ' ακολουθώ
     
  9. vussinada

    vussinada ελεγχόμενη Contributor

    Ειναι σιγουρο οτι το εγραψε ο Αριστοτελης αυτο;Θα πεσω απ τα συννεφα.
     
  10. estelwen

    estelwen χρήσιμη Contributor

    "ἔτι δὲ τὰ ἐπιπόνως γενόμενα πάντες μᾶλλον στέργουσιν". Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια, 1168a.
     
  11. espimain

    espimain Contributor

    Μωρέ ο Αριστοτέλης το έγραψε, αλλά δεν γνώριζε οτι ήταν ερωτική ποίηση όταν τό 'γραφε.
     
  12. geop

    geop New Member

    aaxxxxx !!!!!