Εσωτερική λογοκρισία

Υποτακτικοι/ες, σας έχει τύχει να νιώσετε μια εσωτερική φωνή του Κ να λογοκρινει τις σκέψεις και τα συναισθήματα σας πριν ακόμη εκδηλωθουν? Πως το διαχειριστηκατε? Τι συναισθήματα σας προκαλεσε?
Οι Κ, εσείς πως αντιμετωπιζετε το συγκεκριμένο θέμα?

 

Υπέρ - Ανάλυση και Υπέρ - Άγχος θα το έλεγα.
Αράχτε λίγο.
Από τότε που άρχισα να προτρέχω για τη συμπεριφορά των άλλων και από τότε που άρχισα να ακούω τις σκέψεις μου,σταμάτησα να ακούω τους άλλους (και το αντίστροφο).

 

Σχεδον παντα, απο ένα σημείο και μετά.

Ε, νομίζω οτι αυτό είναι και το επιθυμητό από την άλλη πλευρά, πάντως.

Όσο για την διαχείριση.. δεν είναι κατι που διαχειρίζεσαι εσύ, απο την άποψη ότι το πως θα εκδηλωθούν αυτά που νοιώθεις η σκέφτεσαι στα ορίζει και τα λογοκρίνει και τα κρίνει ουτως η άλλως, αν λοιπόν φτάνεις σε σημείο να γίνεται αυτό και μέσα σου, και να σε βοηθα στο να φερθεις σωστότερα κατα πως θέλει, που είναι το κακό? Ειδικά αν φτάσετε σε σημείο η "λογοκρισία " αυτή, να σου μπλοκάρει αυτοματα και την οποια αρνητική σκέψη, η "κακη" σκεψη, και να σε κάνει χαρουμενη και καλή απο μέσα σου, για μένα είναι τελειότητα, και όταν το πετυχαίνω είμαι και πολύ πολύ καλά.

Υπάρχουν και φορές που παρόλο που ξέρεις και τον νοιώθεις μέσα στο κεφάλι σου, εσυ να έχεις ανάγκη να σκεφτείς και να νοιώσεις αυτο που έχεις ανάγκη να νοιώσεις, εγω το κάνω, δεν μπορώ πάντα να τον ακολουθήσω και στην σκέψη, κρατάω καμία φορά, σκέφτομαι τα δικά μου...απλά φροντιζω να μην το εκφράζω απαραίτητα (αν είναι κάτι που δεν θα επιθυμούσε δλδ, και το ξέρω) γιατί, όπως είπα και πιο πάνω το πως τελικά θα φέρθεις ειναι αυτό που μετράει και θα σας επηρεάσει. Οι σκέψεις πανε και έρχονται..

Είναι τέλειο να μπορεί να ελέγχει όλο, να ξεκινά απο εκεί, απο την σκέψη αλλα είναι πολυ δύσκολο, αλλα δεν σημαίνει ότι οταν δεν γίνεται θα τα γαμαω όλα με το πως φέρομαι.

Προσπαθώ να κρατάω, προσπαθώ, μια συνοχή και μια συνέπεια στις πράξεις και να δουλεύω και για τις σκέψεις και τα "μέσα". Δεν σημαίνει ότι κάθε φορά που λες "Μάλιστα Αφεντικό" θα λιωνεις να κάνεις αυτό που ζητάει. Το λες όμως, το κάνεις, και δουλεύεις το "μέσα" να γίνει οσο πιο κοντά στο να λιωνεις.

Και οοολα τα παραπάνω, με την προϋπόθεση ότι θες, και λιωνεις, να σου λέει ιν τζενεραλ τι να κάνεις. Αλλιώς δεν ξέρω αν έχει νόημα.


Να πω και ότι όλα τα παραπάνω είναι καθαρά με βάση το πως εγώ λειτουργώ.

 

Είναι κάτι παραπάνω από επιθυμητό.

 

το να γινει το Κ η συνείδηση σου, να επιλέγεις με τα κριτήρια του, να προσπαθείς να σκεφτείς οπως θα σκεφτόταν, ακόμα κι όταν δεν είναι εκεί... αυτό είναι το D/s βασικά.

δεν το διαχειριστήκαμε, we just fucking did it! πρέπει βέβαια να θέλεις να ακολουθήσεις εκει που σε παει. αλλιώς @@.

 

Το ζητούμενο είναι να μην υπάρχουν σκέψεις και συναισθήματα(για τα οποία έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει διακόπτης on/off) που να χρήζουν την ύπαρξη κάποιου είδους "φυτεμένης" εσωτερικής λογοκρισίας.
Σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο εξακολουθούν να υπάρχουν και προκειμένου να καταστεί δυνατή η διαχείριση τους και η αντιμετώπιση των αιτίων,είναι απαραίτητο να εξομολογούνται τα πάντα με το νι και με το σίγμα.
Προς τούτο δημιουργείται,αν χρειάζεται, το κατάλληλο πλαίσιο και κυρίως πρέπει να έχει δοθεί εξ'αρχής η σχετική εντολή.

 

@Dasein

Λογοκρίνει..?

 

Εσωτερική φωνή να με λογοκρίνει ως προς σκέψεις και συναισθήματα, αλλά όχι του Κ, του δικού μου υπερεγώ άκουγα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όταν άρχισα να ακούω εσωτερική φωνή του Κ, όπως έφτανε σε μένα πάντα, ήταν ένα βήμα προόδου. Συνέχισα να την ακούω καιρό αφότου είχε σιγήσει, όσο είχε να μου πει κάτι χρήσιμο για μένα, μετά χλώμιασε, έπαψε να αντηχεί. Πάντα, και τότε, το ασυνείδητο είχε τον τρόπο να κάνει αισθητή την άποψή του και να δώσει την απάντησή του στο κύριο ερώτημα που οδηγούσε στην εσωτερική λογοκρισία. Με έναν περίεργο τρόπο το ασυνείδητο έχει πάντα δίκιο, στο βαθμό που αφορά τον καθένα μας και μόνο.

Όταν μου συνέβη [η λογοκρισία σε σκέψεις και συναισθήματα από τον Κ], στο βαθμό που οι σκέψεις και τα συναισθήματά μου δεν με απασχολούσαν και πολύ, στην αρχή το δέχτηκα με μεγάλη ευχαρίστηση γιατί μου έδινε μια ευκαιρία να βγω από το πετσί μου και να γνωρίσω άλλα πράγματα, άφηνα πίσω μου πράγματα που με βάραιναν. Σε άλλες περιπτώσεις έγινα passive - aggresive και σε άλλες θύμωσα πραγματικά και το εκδήλωσα με κάποιον τρόπο, όχι πολύ άμεσο αλλά το εκδήλωσα. Τελικά, κρίνοντας τώρα όπως θυμάμαι αυτές τις καταστάσεις, η αντίδρασή μου ήταν ο καθρέφτης των αυθεντικών συναισθημάτων που ένιωθε ο Κ από τον οποίο προερχόταν η λογοκρισία. Στον θυμωσιάρη θύμωνα, στον διπλωματικό γινόμουν passive - aggresive, σε αυτόν που ένιωθα ότι μου μάθαινε πράγματα, άφηνα προσώρας τα δικά μου στη γωνία και ασχολιόμουν με αυτά που μου μάθαινε και με τις αισθήσεις που μου προκαλούσε η παρέμβασή του.

Όμως, όλες οι ερωτικές ή στενές προσωπικές σχέσεις και οι D/s είναι σχέσεις αδιαμεσολάβητες, επικοινωνείς κατευθείαν με τον Άλλο,, χωρίς φίλτρα. Αυτό καθιστά αχρείαστη, ως μέσο άμυνας από τον εαυτό - ή άμυνας του Κ από την υ; - την λογοκρισία σε σκέψεις και σε συναισθήματα. Ίσως γι αυτόν τον λόγο δεν μου λογοκρίνεται το οτιδήποτε σκέπτομαι ή αισθάνομαι. Αντίθετα, στο πρώτο στάδιο της γνωριμίας ήταν πάρα πολύ αποδεκτό. Αλλά μου έχει επιβληθεί πειθαρχία ως προς την έκφρασή τους και έχω συναινέσει σε αυτήν. Οφείλω να μπορώ να κρίνω τί χρειάζεται να εκφράσω και τί όχι. Άλλωστε, όταν υπηρετώ δεν έχω χρόνο να αφεθώ στα δικά μου, ακόμα και αν υπάρχουν. Κάποτε, το να αισθάνομαι έτσι ήταν η απόλυτη ταπείνωση, τώρα είνα κάτι απλό, ένα δεδομένο της καθημερινότητας, κάποια στιγμή θα μου δοθεί και αυτός ο χρόνος, αν χρειάζεται και θα ξέρω τι θα εκφράσω και τι είναι αυτονόητο άρα δεν υπάρχει λόγος να εκφραστεί.

Καλή Χρονιά σε όλους  

 

Την μόνη λογοκρισία που θα ήθελα να βάλω σε σκεπτόμενα άτομα είναι ο κόφτης στην μη χρήση του ορθού λόγου...
Μετά, όλα έρχονται μόνα τους...
Ακόμα και τα άρρητα...

 

Αυτο ειναι ένα επιθυμητό σημείο και για τις 2 πλευρές ...

 

α) τι εννοείς "ορθό λόγο" σε διυποκειμενική σχέση; Ποιος ορίζει τον ορθό λόγο στη διυποκειμενική σχέση D/s; Ο D, ο D + περιβάλλον/συνθήκες, άλλο;
β) μιλάς για εκπαιδευμένη sub - κατά μια έννοια - δηλαδή και το "σκεπτόμενα άτομα" είναι η πολιτικώς ορθή απόδοση της έννοιας;

 

Το να μπαίνουν τα βόδια πριν από το κάρο...