Η Ζωή είναι μία σκύλα!

... περί ερωτικής μας ταυτότητας ο λόγος. Στην καθημερινότητά μας, αλλά και στην ψυχή μας, όταν αυτή παρασέρνεται από ανάγκες και ερεθίσματα της καθημερινότητας.

Στην κοινωνική μου καθημερινότητα βλέπω ένα σωρό ανθρώπους που - κόβω το χέρι μου γι αυτό - έχουν ξεχάσει ότι είναι και ερωτικά ενεργούμενα. Όχι παθολογικά αναφροδίσιους με την έννοια οτι δεν μπορούν να έχουν διέγερση και οργασμό αλλά τελείως αδιάφορους και με προσωπικότητα διαμορφωμένη χωρίς καθόλου να μετέχουν σ αυτήν τα ερωτικά τους ενδιαφέροντα, όποια και αν είναι αυτά.

Καταλαβαίνω ότι χρειάζεται, όχι κόπο αλλά μία κάποια ενέργεια για να φτιάξουμε και μετά να προστατέψουμε αυτό που είμαστε ώστε να συνεχίζει να μας λειτουργεί. Δεν είναι τυχαία η έκφραση "θύω στον έρωτα", έχει απαιτήσεις ο καλός έρωτας, το καλό σεξ, η καλή ερωτική επικοινωνία, η ανεύρεση αξιόλογων ερωτικών συνοδοιπόρων.

Ανήκουμε σ αυτόν τον χώρο και η σεξουαλικότητά μας είναι για μας σημαντική ως πρωταρχική στη ζωή μας. Κοπιάσαμε για να την χαρτογραφήσουμε, ίσως κοπιάσαμε και αγωνιστήκαμε για να την ταιριάξουμε με την ζωή μας. Τώρα προσπαθούμε να την απολαύσουμε. Καιρός δεν ήταν;

Πόσο εφικτό όμως είναι για πολλούς από μας στην πράξη να αισθανόμαστε ερωτικοί, να αισθανόμαστε αυτό που είμαστε στις συμπληγάδες της καθημερινότητας;

Προσωπικά συντηρώ συνειδητά και καθοδηγούμενη την ερωτική μου ταυτότητα στην καθημερινή μου ζωή.

Νά π.χ. που μπορεί να χρησιμεύουν ορισμένα τελετουργικά και πρωτόκολλα. Να μας βάζουν σ ένα "δικό μας" ερωτικό κλίμα, ακόμα και όταν τα πάντα γύρω μας είναι σε τελείως άλλη λογική.

Μπορεί πρώτα να προσδιορίσει και μετά να απολαύσει την σεξουαλικότητά του κάποιος, όταν το κλίμα της εποχής μας είναι τέτοιο που η ταυτότητα πάρα πολλών προσδιορίζεται πιά εξ ολοκλήρου έξω από το σεξ; Ή όταν αυτός ο ίδιος είναι μία μεμονωμένη περίπτωση για τον οποίο δεν ισχύει κάτι τέτοιο;

 

Μπορείς να διατυπώσεις την ερώτησή σου με διαφορετικό τρόπο?

 

Ευχαρίστως  

εννοώ ότι το περιβάλλον που οι περισσότεροι ζούμε είναι αντιερωτικό. Πώς διατηρούμε λοιπόν την ερωτική μας ταυτότητα και τα ερωτικά μας πάθη που τοσο απολαμβάνουμε όταν τα συνεχή μας ερεθίσματα δουλεύουν εναντίον μας;

 

..μην προβληματίζεσαι καλη μου lilly...γιαυτα...μην κουραζεις το ομορφο κεφαλακι σου με τετοιες σκεψεις..ας το να παει..

 

Πιστευω οτι ξεκινας απο λαθος δεδομενο. Οι ανθρωποι ισως ειναι αντιερωτικοι, το περιβαλλον παντα δινει εναυσματα για ερωτα..αρκει να θελει και να μπροει καποιος να τα εισπραξει. Αρκει μια ματια εστω και στο συνωστισμο του μετρο ή μια απειροελαχιστη γευση του αρωματος αυτου που απλα περνα απο διπλα σου για να ερωτευτεις

 

Δεν λειτουργώ τόσο πολύπλοκα. Δεν αισθάνομαι ότι το σεξ είναι το αποκορύφωμα μίας ερωτικής διάθεσης. Το αισθάνομαι σαν βιολογική ανάγκη. Όπως τον ύπνο για παράδειγμα. Με οτιδήποτε και αν καταπιάνομαι, όσο ενδιαφέρον και αν είναι, αν νυστάξω, θα το παρατήσω και θα πάω στο κρεββάτι μου. Αντίστοιχα, μία φορά την ημέρα, όταν οι ορμόνες μου σημάνουν την ώρα του σεξ, θα κάνω σεξ, έστω και για δέκα λεπτά (είμαι πολύ πρακτική σε αυτό το θέμα). ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να περάσει μία ημέρα χωρίς σεξ.

Για την ακρίβεια έχω δημιουργήσει μία ειδική κατηγορία session, τα express, που περιλαμβάνουν αρκετές δραστηριότητες, πολύ περιεκτικά, έχουν ελάχιστη διάρκεια, και είναι ιδανικά για τις περιπτώσεις όπου ο χρόνος πιέζει (αφόρητα). Φαντάσου για παράδειγμα μαστίγωμα - massage ποδιών - ταπείνωση - μετάνοια - αιδιολειξία - διείσδυση σε 15mins. Χαχαχαα.. 

 

Πριν μερικές μέρες σε μια νυχτερινή έξοδο και συγκεκριμένα στο <θηριό> στου Ψυρρή ενώ μιλούσα με μια κοπέλλα έκατσαν δίπλα μου δύο θεές. Χωρίς υπερβολή. Ο ερωτισμός σε όλο το μεγαλείο! Εστω και με την περιφερειακή όραση μπόρεσα να το αντιληφθώ.Διπλα μου δύο αγόρια κοιτούσαν. Απλά ,παθητικά ,χωρίς να κάνουν τίποτα.
Μου την έδωσε και φεύγοντας του λέω το τετριμμένο : έστω και αν μετανοιώσεις κάνε κάτι κτλ .
Φεύγοντας ακόμα κοιτούσε .
Θα το έπαιξε εκ του ασφαλούς .Χωρίς κινδύνους να λερωθεί ,να απογοητευθεί ,να πληγωθεί.Αποστειρωμένος .
και τόσο μόνος

 

fractal ty   ήθελα να πω και αυτό...

 

Απάντηση: Η Ζωή είναι μία σκύλα!

Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να συμβάλω επί της ουσίας στον προβληματισμό, αλλά δοκίμασε, καθώς μιλάς σε όλους αυτούς με τους οποίους έρχεσαι σε επαφή για καθημερινά, άσχετα θέματα, να φανταστείς πώς θα μοιάζουν όταν κορυφώνεται η ηδονή τους. Με ποιον τρόπο θα βογγάνε, αν θα τους βγαίνει γλυκά ή υστερικά ο οργασμός, πώς θα είναι αναμαλλιασμένοι, πώς θα αντιδρούσαν αν κάποιος τους ανάγκαζε να περπατήσουν στα τέσσερα εκείνη τη στιγμή και άλλα τέτοια νόστιμα και διασκεδαστικά.

Η πρόκληση βέβαια σε όλο αυτό είναι να μη χάσεις τον ειρμό της συζήτησης ή τον ρυθμό της όποιας συναλλαγής κάνεις μαζί τους.

 

Re: Απάντηση: Η Ζωή είναι μία σκύλα!

κάτι τέτοια έκανα και έγω και το σταμάτησα την πρώτη βδόμαδα, προσπαθούσα να τους δω όλους υπό το πρίσμα του bdsm και εντάξη απλά τρλομαξα από ένα σημείο και μετά...

 

Η ζωη μπορει να ειναι μια σκύλα..ομως εγω λατρευω τις γατες  

 

Απάντηση: Re: Η Ζωή είναι μία σκύλα!

sex-σφηνάκι. Μια τζούρα. Εθισμός. Καλύτερα από το τίποτα