Η Τιμωρία ως Αποτυχία Διοικησης

Ενας φίλος μου μετέφερε τα λόγια του Διοικητή της μονάδας που υπηρετούσε σχετικά με τις τιμωρίες.
Ο εν λόγω Διοικητής δεν τιμωρούσε ποτε λεγοντας πως " Η τιμωρία ειναι Αποτυχία Διοικησης"
Πως κρίνετε την παραπανω φράση σε bdsm πλαισια ?
Οι τιμωρίες σε μια bdsm σχέση ειναι αποτυχία Κυριαρχίας με την εννοια της αποτυχίας αποσαφηνισης των ζητουμένων απο την υποτακτική , την εποπτεία της προοδου της και της διορθωσης της ?

 

ο λαος τα λεει καλα...

''το ψαρι απο το κεφαλι βρομαει''

 

MasterJp αυτο το περιστατικο εγινε μερικα χρονια πριν.
Θα ηθελες να αναλυσεις τη σκεψη σου σχετικα με την τιμωρία και τα αντιποινα?

 

η τιμωρία, συνήθως, αφήνει το περιθώριο της αναμόρφωσης (είναι μια αρνητικά φορτισμένη πράξη, βέβαια, που γίνεται, ομως, με τη σκέψη να αποφέρει θετικά αποτελέσματα αργότερα - ανάλογα τον δέκτη και τον τρόπο της "εκτέλεσης" της τιμωρίας ή της φύσης της, μπορέι και να μη αποφέρει το επιθυμητό ή και τπτ)

Τα αντίποινα είναι απλό:
"Μου έκανες, θα σου κάνω"
η εκδίκηση είναι μια μορφή αντιποίνων

και τα 2 προυποθέτουνε κίνητρο από την πλευρά του δότη καθώς και ύπαρξη κάποιας ηθικής αρχής-ιδεολογίας (διαφορετικά πάνε περίπατο)

Στο bdsm οι γνωστές τιμωρίες είναι 2 ειδών
α) η μια "τιμωρία" δίνει το όνομά της σε πράξεις S/m ερωτικές καθαρά και μόνο για τα 2 μέρη της σχέσης και την ευχαρίστησή τους (θετική τιμωρία)
β) η άλλη δίνει το όνομα της σε πράξεις μη-ευχάριστες για τον δέκτη με σκοπό μια κάποια αναμόρφωση όταν ένα σφάλμα προκύψει στην σχέση με τον δότη (η τιμωρία αυτή είναι αρνητικά φορτισμένη και συνήθως είναι δυσάρεστη, η έστω ουδέτερη για τον δότη που την αποδίδει και αρκετά δυσάρεστη για τον δέκτη)

πρακτικές του SM που χρησιμοποιούνται για ευχαρίστηση και βιόνονται ευχάριστα και από τους 2, με μικροαλλαγές στην διάρκεια ή ένταση της πρακτικής καθώς και με αναμορφωτικό κίνητρο πίσω από την πρακτική μπορεί να είναι επίσης τιμωρίες.

Ας μη γελαστούμε στιγμή όμως, μια τιμωρία (με την δεύτερη ένοια της την αναμορφωτική) δεν μπορεί παρά να βρίσκει έδαφος μόνο σε άτομα με σχέσεις που έχουνε ξεκαθαρισμένους ρόλους (ως προς την λήψη αποφάσεων και την ηγεσία).
Όταν μιλάμε για session μιλάμε συνήθως για κοινή ερ. ευχαρίστηση και των 2 μελών (με τον τρόπο του ο καθένας)

Έχω ακούσει όμως και για απλά sm session με την ένοια του καθαρτηρίου (μια κατάσταση που δεν έχει άμεση σχέση με την σεξ. ηδονή) όπου ο Top επιφέρει τιμωρία που αποζητά άμεσα ή ενδόμυχα ο bottom practitioner με σκοπό την κάθαρση της ψυχοσωματικής φόρτισης του τελευταίου.
Γνωρίζεται κάτι για αυτό? θα με ενδίεφερε να μάθω.

 

Απάντηση: Η Τιμωρία ως Αποτυχία Διοικησης

Ενδιαφέρον...

 

Απάντηση: Η Τιμωρία ως Αποτυχία Διοικησης

οι τιμωρίες στα πλαίσια του bdsm μπορούν να είναι ' αποτυχία Διοίκησης' σε κάποιες περιπτώσεις αλλά και παιχνίδι σε κάποιες άλλες
δεν νομίζω ότι πρέπει να είναι ένα από τα δύο μόνο, αλλά και τα δύο ανάλογα με την περίσταση...

 

Απάντηση: Η Τιμωρία ως Αποτυχία Διοικησης

Έχω την εντύπωση πως η "τιμωρία" απο την "Αδυναμία Διοίκησης" είναι δυο έννοιες ξεχωριστές και αντίθετες. Δεν πάνε χέρι - χέρι.

Εξηγούμαι: η Διοικηση και κατ' επέκταση ο Διοικητής επεμβαίνουν αφού έχει γίνει κάτι. Που έχει κάνει σφάλμα όταν ένας σκοπός κοιμήθηκε στη σκοπιά του ή αν κάποιος έχει αργήσει να μπεί το πρωί; Εάν κάποιος αποφασίσει να πάρει ένα έγγραφο σπίτι του και να το στείλει με mail σε μία εφημερίδα;

Θεωρώ οτι δεν φταίει. ο Στρατός ειναι απο τη φύση του σφιχτόκωλος, χωρίς επιλογές. Εξάλλου η άρνηση εκτέλεσης διαταγής τιμωρείται. Η μόνη διαταγή που μπορεί να αρνηθεί κάποιος ειναι αυτή της κατάλυσης του Συντάγματος.

Μην ξεχνάμε πως για να φτάσει κάποιος να γίνει Διοικητής έχει περάσει απο όλες τις κατώτατες βαθμίδες. Στη σχολή του για παράδειγμα είναι το ιδανικό υποχείριο. Δεν μιλάει, δεν παραπονιέται, δεν αντιδράει, παρά μόνο εκπαιδεύεται... Δέχεται. Για να ασκήσει κάποια μέρα διοίκηση σε άλλους ανθρώπους.

Έτσι λοιπόν Στρατός και bdsm δεν έχουν πολλά κοινά στο κομμάτι της τιμωρίας... Η μία είναι τιμωρία και η άλλη "τιμωρία". Τεράστια η διαφορά..



Όσο για το bdsm, μήπως θα έπρεπε ο κάθε αφέντης να περάσει κάτι αντίστοιχο;

Και όπως διάβασα κάπου κάτι πολύ εύστοχο: διότι ένας καλός Αφέντης δε ζητάει ποτέ από τη σκλάβα του να κάνει κάτι που δεν αντέχει ο ίδιος.

Σόρρυ για το μακροσκελές.

 

Απάντηση: Η Τιμωρία ως Αποτυχία Διοικησης

Οταν παρει εκπαιδευση και χτισει χαρακτηρα πανω στα ''θελω'' του Μaster της,τα λαθη πρεπει να ειναι ελαχιστα εως καθολου.
Υπο αυτη την εννοια,και μονο σε M/s σχεση,ναι ειναι ''αποτυχια διοικησης'',αφου επρεπε οχι μονο να γνωριζει τα ''θελω'' του Κ,
αλλα τη νοοτροπια και το τροπο σκεψης του.
Επιβεβλημενη μεν η τιμωρια,αλλα και ο Κ πρεπει ν'αναρωτηθει τι ηταν αυτο που την οδηγησε στο ''λαθος'',
παραλειψη δικη του κατα την εκπαιδευση η'' τυχαιο γεγονος.

 

Απάντηση: Η Τιμωρία ως Αποτυχία Διοικησης

Με κάθε επιφύλαξη, διότι δεν ξέρω από στρατιωτικά.

Δηλαδή ένας στρατιώτης ή μια μονάδα έσφαλλαν και αυτό θεωρείται εκ των προτέρων αποτυχία διοίκησης και δεν τιμωρείται;

Αν αυτό είναι το θέμα, θεωρώ λάθος την αντίληψη του Διοικητή. Εκτός και αν επρόκειτο να κατέβει σε τίποτα εκλογές, οπότε δέχομαι τη στάση του.

Όποιος ηγείται είναι αναγκασμένος να καταλαβαίνει τα σφάλματά του και να τα διορθώνει ο ίδιος. Όχι όμως και να μην αναγνωρίζει και αξιολογεί τα σφάλματα των αποκατινών του, γιατί και αυτό στα καθήκοντά του είναι και όχι να μην τα διορθώνει, αν χρειαστεί και με τιμωρία, εφόσον προβλέπεται κάτι τέτοιο.

Περιττό να προστεθεί, αν και δεν ξέρει ποτέ κανείς, ότι η σχέση Διοικητή - στρατιωτών είναι μια σχέση λειτουργική που αποβλέπει σε ένα αποτέλεσμα και ουδόλως στην απόλαυση των δύο, ενώ η σχέση Κυρίαρχου υποτακτικής είναι μια σχέση προσωπική.

Ως αποτέλεσμα, μεταξύ μιας εντολής Κυρίαρχου και της σταθερά άψογης εκτέλεσής της απο την υποτακτική εμφυλοχωρούν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες που προέρχονται από την υποτακτική, κάνοντας την υπόθεση του DeSade "η τιμωρία είναι αποτυχία Κυριαρχίας" ακόμα δυσκολότερο να επαληθευτεί.

αντίποινα = καταστροφή υποδομών, κάνω λάθος; Άρα, εχθρική σχέση, άρα κατάλυση κάθε συνθήκης Κυριαρχίας - υποταγής στη σχέση. Τα αντίποινα φέρνουν άλλα αντίποινα μέχρι τελικής επικράτησης κάποιου απ τους δύο...

Η εκδίκηση είναι άλλο, είναι μια ανθρώπινη αδυναμία του ισχυρού. Μου φαίνεται απίθανο να μην υπάρχει το παραμικρό στοιχείο εκδίκησης σε κάποια τιμωρία Κυρίαρχου προς υποτακτική και δεν το βρίσκω κακό να υπάρχει. Ή μάλλον, προσωπική μου αντίληψη αυτή, βρίσκω χειρότερο να υπάρχει η πλήρης αποστασιοποίηση από την υποτακτική που προϋποθέτει η "αποστείρωση" της τιμωρίας από κάθε στοιχείο εκδίκησης.

Όμως, μια ερώτηση προς Κυρίαρχους που είναι υπερ των σχέσεων με τιμωρίες: Εντάξει, ο Διοικητής της μονάδας του φίλου του DeSade δεν ήξερε ή δεν ήθελε ο άνθρωπος να ηγείται. Κάποιος που αγαπάει να ηγείται - και ακόμα περισσότερο εκφράζεται ερωτικά έτσι - γιατί βρίσκει δύσκολο να χειρίζεται τις λεπτές αποχρώσεις της ισχύος σε σχέση με τη συντριπτική ισχύ;

 

Οι γυναίκες τσιρίζουν πως θέλουν ισότητα στη στρατιωτική εκπαίδευση και ιδίως αυτες οι σούμπες διψάνε πιο πολυ απ όλες για σφουγγάρισμα,εγεργήρια,καψόνια,καψόνια και καψόνια.
Όλες οι σούμπες στο στρατό λοιπον για την πειθαρχία (ιδιώς τα brat,δυσμενή στα σύνορα κτλ),τον έλεγχο,τη φυσική στάμινα και την εθνική άμυνα.