Η Υποταγή - Κεφάλαιο 1 Η επαφή..

Η Υποταγή

Κεφάλαιο 1 Η επαφή..


Γύρισα από την δουλειά κουρασμένος, ο κόσμος του χρηματιστηρίου όλο και πιο περίπλοκος κάθε μέρα. Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει βαθύτατα τον κλάδο μου. Είμαι τόσο νέος σε αυτόν τον τομέα και κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο ασφυκτική. Θυμάμαι πριν δύο χρόνια που τελείωσα τον στρατό και βρήκα την θέση στη χρηματιστηριακή. Τότε τα πράγματα ήταν πιο εύκολα. Η κεφαλαιοποίηση ήταν στην ακμή της και η αγορά ήταν ανοδική.
Βράδυ Παρασκευής, το Κολωνάκι ήταν φωτεινό και στην πλατεία πλήθος κόσμου. Αποφάσισα να μη μείνω μέσα. Ήθελα απεγνωσμένα να πιω ένα ποτάκι. Άφησα τον χαρτοφύλακα σπίτι. Έκανα ένα μπανάκι ντύθηκα, υφασμάτινο μαύρο παντελόνι, μοκασίνια, άσπρο πουκαμισάκι και ένα ριγέ σκούρο σακάκι, αν και είμαι μόλις εικοσιεπτά ετών προτιμώ αυτό το είδος ντυσίματος, από μικρός ήθελα να δείχνω μεγαλύτερος αν και τα χαρακτηριστικά μου προδίδουν την ηλικία μου.
Αποφάσισα να μην χρησιμοποιήσω το αυτοκίνητο, πήγα στην οδό Σκουφά στο αγαπημένο μου στέκι.
Η φίλη μου η Μαρία διευθύνει το μαγαζί και πάντα έχω εύκολη πρόσβαση σε αυτό. Η Μαρία αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο της ζωής μου. Γνωριστήκαμε στην Αμερική και οι δύο κάναμε το μεταπτυχιακό μας στο Georgetown University, στα οικονομικά. Η Μαρία είναι δέκα χρόνια μεγαλύτερη μου. Δεν αργήσαμε να γίνουμε φίλοι και ξέρετε πως είναι αυτά, το ένα έφερε το άλλο και είχαμε σχέση. Όμως για την Μαρία η σχέση της είναι πολύ διαφορετική από τις συνηθισμένες. Με έβαλε στον χώρο του BDSM έναν τελείως άγνωστο και διαφορετικό κόσμο για εμένα, με εκπαίδευσε ως σκλάβο της και ίσως ξενίζει πολύ αυτό σε κάποιον που δεν έχει ιδέα από αυτά, όπως κι εμένα όταν το πρωτοάκουσα, η αλήθεια είναι ότι ήταν η πιο όμορφη και πραγματική περίοδος της ζωής μου. Οι λόγοι που τελείωσε πολλοί και διάφοροι, δεν είναι του παρόντος. Αυτό που έμεινε, ήταν να ανακαλύψω τον πραγματικό μου εαυτό και κυρίως να έχω μια πραγματική φίλη και μέντορα της ζωής μου, μια πραγματική Κυρία, την Μαρία.

Όπως είναι φυσικό, πήγα στο μπαράκι της. Είχε δουλειά εκείνη την ώρα, πήγα στην αγαπημένη μου θέση στο μπαρ και παρήγγειλα όπως πάντα βότκα σκέτη. Απολάμβανα το ποτό μου και σχεδόν αφηρημένος ένιωσα ένα γυναικείο χάδι στο πίσω μέρος της κεφαλής μου. Γύρισα και με την άκρη του ματιού μου είδα την Μαρία. Πετάχτηκα σαν ελατήριο από την θέση μου , έσκυψα και την χειροφίλησα όπως πάντα.

‘’ Γεια σας Κυρία Μαρία , πολύ χαίρομαι που Σας βλέπω’’ είπα χαμογελώντας. Μπορεί να μην ήμουν πλέον σκλάβος της ,αλλά η αγάπη μου και ο σεβασμός μου θα της ανήκουν για πάντα, όπως και φυσικά ένα μέρος της καρδιάς μου.

‘’ Πάντα γλυκός κι ευγενικός ο μικρός μου Ανδρέας’’ μου είπε με το φωτεινό της χαμόγελο.

Η Μαρία είναι μια γυναίκα με επιβλητική ομορφιά 1,73 αδύνατη περίπου στα εξήντα κιλά, μελαχρινή με πλούσια μακριά κόμη , όμορφο πλούσιο μπούστο και με μια καταπληκτική αδυναμία στα λεπτά , ψηλά τακούνια και στα μαύρα βαμμένα νύχια. Τα νύχια της ήταν το πρώτο που με είχε γοητεύσει εμφανησιακά, όσο για τον τύπο των παπουτσιών της, εκτός από επιβλητικά είναι η επιλογή τους εξαιρετική καθώς έτσι τα βλέμματα μας είναι στο ίδιο ύψος, όσο μου επιτρεπόταν φυσικά να την κοιτάω στα μάτια. Σπάνιο τότε, ευτυχώς τώρα μου το επιτρέπει κι έτι μπορώ να θαυμάζω τα σκοτεινά μαύρα της μάτια.
Είναι περιττό να αναφέρω τον βαθύ ερωτισμό που νιώθω κάθε φορά που βρίσκομαι στο πλάι της. Αν κι έχουν περάσει τρία χρόνια από τότε που σταμάτησα να φοράω το κολάρο της, δεν έχει συμβεί κάτι μεταξύ μας εκτός από τέσσερις τιμωρίες και οι δύο δυστυχώς δεν ήταν σωματικές.
Αρχίσαμε να μιλάμε για την καθημερινότητα μας , μου είπε για την νέα σχέση της και όσο και αν τώρα που το γράφω μου ηχεί παράξενα , νιώθω μεγάλη χαρά για αυτή την καινούρια της αρχή. Έβλεπα την λάμψη στα μάτια της, φυσικά μου μιλούσε με χαρά και περηφάνια για το νέο της αντικείμενο αν και ήταν ακόμη στην εκπαίδευση. Θα το γνώριζα, αλλά όχι ακόμα, αυτό το ήξερα καλά. Κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης δεν του επιτρεπόταν καμία ανθρώπινη επαφή πέρα της ιδίας. Σκληρό σίγουρα, ευτυχώς τότε ήμαστε σε διακοπές από το πανεπιστήμιο και δεν μου κόστισε.

Με άφησε να συνεχίσω το ποτό μου, είχε ένα σύντομο τηλεφώνημα. Μου χαμογέλασε , ενώ χαμήλωσα τα μάτια μου και γύρισε στην δουλειά της. Παρήγγειλα άλλο ένα, αποφάσισα να βγάλω το σακάκι μου και να μείνω με το πουκάμισο μου. Η ώρα περνούσε και το ποτό είχε φθάσει στην μέση. Ψιλοβαριόμουν και η Μαρία ήταν απασχολημένη.
Εκείνη την ώρα μια γυναικεία παρουσία μπήκε στο μαγαζί. Μμμ τη γυναίκα σκέφτηκα… ψηλή, με μακριά ίσια ξανθά μαλλιά και γαλανά μάτια. Φορούσε ένα ταγέρ, γκρι ανοιχτό, η φούστα κοντή λίγο πιο πάνω από το γόνατο ,το καλσόν στο χρώμα του δέρματος, φανέρωνε τα πανέμορφα στυλεμένα πόδια της, μακριά, αδύνατα και ιδιαίτερα γυμνασμένα. Γυναίκα όνειρο για κάθε άνδρα.. μάλλον όχι για ένα πράγμα σαν εμένα. ΄
Την κοίταζα, αποσβολωμένος σχεδόν, προσπαθούσα να μην την κοιτάω. Εκείνη την ώρα, άναψε ένα τσιγάρο τόσο δυναμικά και απλά. Άλλο ένα φετίχ μου. να βλέπω μια κυρία να καπνίζει, τρελά ηδονικό. Άφησε τον καπνό να φύγει από το στόμα της. Η ατμόσφαιρα του μαγαζιού, τον έφερε προς το μέρος μου. Η μυρωδιά του τόσο απαλή και όμορφη. Όπως ταιριάζει στη μυρωδιά κάθε λεπτού πούρου που καπνίζει μια τέτοια γυναίκα. Μαγικά…..
Η Μαρία την πλησίασε χαιρετηθήκανε, φιληθήκανε γλυκά όπως δύο πολύ καλές φίλες. Μέσα μου χάρηκα που την ήξερε ίσως έτσι θα την γνώριζα κι εγώ.
Μετά από λίγο η Μαρία με κάλεσε κοντά τους. Με γνώρισε στην Έλενα.. την χαιρέτησα όπως την Μαρία. Η Μαρία ύστερα από λίγο έφυγε.
Η Έλενα μου μίλησε λίγο για εκείνη κάπως νωχελικά και γρήγορα, απότομα θα έλεγα. Μου είπε ότι ασχολείται με τα νομικά και μόλις εκείνη και η αδελφή της είχαν αναλάβει το γραφείο της μητέρας της. Μου είπε και κάτι που με ξάφνιασε, κάτι πολύ προσωπικό, ότι ο πατέρας της είχε φύγει από την ζωή.

‘’ όμως ας τα αφήσουμε τώρα αυτά’’ μου είπε με κοφτό απότομο ύφος

της χαμογέλασα , αλλά ήμουν σε αμηχανία.. δεν ήξερα αν έπρεπε κάτι να της πω.

‘’ δεν θέλω να με διακόψεις , μικρέ’’ έγνεψα το κεφάλι μου και περίμενα να την ακούσω

‘’ η Μαρία κι εγώ είμαστε οι καλύτερες φίλες κι έχουμε τα ίδια γούστα..’’ τα λόγια της μου πάγωσαν το αίμα όταν θες κάτι πολύ, εκείνη την ώρα που συμβαίνει σε παγώνει.

‘’ όμως πέρα από την γυναικεία ανωτερότητα και κυριαρχία, εγώ είμαι Σαδίστρια.. Η Μαρία είναι ήπιων τόνων’’
είχα ήδη χαμηλώσει το βλέμμα μου στα προηγούμενα που μου είχε πει.. τώρα όμως την φοβήθηκα.. το πρώτο που θεωρούσα ότι χαρακτηρίζει την Μαρία είναι αυτή η λέξη, Σαδίστρια.

‘’ θέλω να φύγεις τώρα, αυτή είναι η κάρτα μου, αν νομίζεις ότι μπορείς να προχωρήσεις τηλεφώνησε μου αύριο στις 10 το πρωί ακριβώς για τις εντολές μου’’

πήρα την κάρτα της… την ευχαρίστησα κι έφυγα…






Το επόμενο πρωινό ώρα δέκα ακριβώς


Το τηλέφωνο χτύπησε

Αφέντρα

‘’Ακριβώς στην ώρα σου’’

Δούλος

‘’ όπως ζητήσατε Κυρία’’

Αφέντρα

΄΄ .. Αυτή είναι η διεύθυνση μου.. θα περάσουμε το σαββατοκύριακο μαζί.’’


Κλείσαμε το τηλέφωνο. Ετοίμασα έναν μικρό σάκο με ρούχα. Κυρίως εσώρουχα σκέφτηκα ότι θα μου χρειαστούν και πήγα για το σπίτι της. Πήρα το χαρτί με την διεύθυνση, την έδειξα στον οδηγό του ταξί.

Από την έκφραση του κατάλαβα ότι ήταν μακριά γι αυτόν. Πήγαμε απ περιέργους δρόμους και φθάσαμε στο σπίτι. Εκεί ήταν ερημικά. Η περιοχή Το Πολυδένδρι. Σαν ένα μεγάλο χωριό μέσα στη πόλη. Πλήρωσα το ταξί και πήρα τα πράγματα μου από το αυτοκίνητο.

Έβγαλα το μπουκάλι με το κρασί από το σάκο και το πήρα στα χέρια μου για να της το προσφέρω.

Χτύπησα το κουδούνι στην εξωτερική μαύρη πόρτα. Σιδερένια. Η συνέχεια της ήταν γκαραζόπορτα. Η ψηλή μάντρα και τα μεγάλα πλατάνια δεν άφηναν να διακρίνω τι γίνεται μέσα. Ιδανικά σκέφτηκα. Οι οδηγίες της στο τηλέφωνο ήταν σαφής θα την συναντούσα στον τρίτο όροφο. Θα ανέβαινα από τις σκάλες.

Πέρασα από την πισίνα και είδα την κεντρική είσοδο της τριώροφης πολυκατοικίας. Ανέβηκα γοργά τα σκαλιά Πρόσεξα τα σκαλιά, ήταν μαρμάρινα όλα ήταν πολύ καθαρά. Χτύπησα την πόρτα της.

Με κάλεσε να περάσω μέσα. Της πρόσφερα το κρασί και γονάτισα μπροστά της. Έβαλε το κρασί στο τραπέζι.

‘’ Βγάλε τα ρούχα σου και τοποθέτησα στον σάκο σου’’ η πρώτη της εντολή ήχησε.

Γδύθηκα κι έβαλα τα ρούχα στον σάκο. Ήταν η πρώτη φορά που στεκόμουν γυμνός μπροστά της. Πήρε τον σάκο και τον κλείδωσε σε ένα ντουλάπι.

‘’πήγαινε στο μπάνιο, εκεί θα βρεις όλα τα υλικά φρόντισε όταν ξαναέρθεις να μην υπάρχει δείγμα τρίχας στο πέος σου. Όσο για το υπόλοιπο σώμα σου είναι εντάξει’’

Έτρεξα στο μπάνιο, πήρα το ξυράφι και άρχισα να ξυρίζομαι απαλά και προσεκτικά, άφηνα το χλιαρό νερό να κυλήσει. Όταν τελείωσα έκανα ένα μπάνιο. Πήρα τη κρέμα κι έβαλα στην περιοχή μου να μην την ερεθίσω, σκουπίστηκα και πήγα σε εκείνη,
Ήταν στην τραπεζαρία. Απολάμβανε τον καφέ της , κάπνιζε ένα λεπτό πουράκι και διάβαζε ένα περιοδικό. Ντυμένη τόσο ανάλαφρα. Με ένα σορτσάκι λευκό, γόβες σε ζαχαρί χρώμα και από πάνω μια μπλουζίτσα. Την πλησίασα, έβαλε το χέρι της στο πέος μου να το ελέγξει δεν άντεξα και καύλωσα.

‘’κι εγώ νόμιζα ότι είσαι ανίκανος’’ είπε και ξέσπασε στα γέλια.

Έσκυψα το κεφάλι μου όχι από ντροπή για αυτά που έλεγε αλλά από ντροπή που καύλωσα χωρίς άδεια κάτι που δεν άφησε απαρατήρητο.

‘’όμως έκανες κάτι χωρίς άδεια’’

‘’καημενούλη μου ακόμα δεν ήρθες και θα τις φας’’ έβαλε πάλι τα γέλια αλλά αυτή την φορά ένιωθε ικανοποίηση μέσα της.

Ασφάλισε τα χέρια μου σε δύο κρίκους που ήταν στον τοίχο.

‘’ θα σε μαστιγώσω’’ είπε και χωρίς τίποτα άλλο έφυγε..

την περίμενα καρτερικά να έρθει, είχε περάσει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που ένιωσα το μαστίγιο επάνω μου. το ήθελα, το ήθελα πολύ, δεν άργησε να έρθει. Άκουσα τα βήματα της, τον ήχο από τα τακούνια της. Σχεδόν ζητούσα να με χτυπήσει. Η στιγμή ήταν δυνατή. Ο μαζοχισμός μου και ο σαδισμός της χτυπούσαν κόκκινο. Νομίζω νιώθαμε και οι δύο μας την εξουσία του μαστιγίου. Εγώ περίμενα καρτερικά να πονέσω για εκείνη κι εκείνη ήθελε να με πονέσει. Με πλησίασε.

Ψιθυριστά στο αυτί μου, την άκουσα : ‘’ θέλω να σε πονέσω’’..

Ακόμα και τώρα δεν ξέρω αν η απάντηση μου ήταν βουβή ή όχι

‘’ σας παρακαλώ μη με λυπηθείτε’’

Έκανε μερικά βήματα πίσω. Πήρε τον βούρδουλα, ένα μακρύ δερμάτινο μαστίγιο με μία χοντρή λουρίδα μαστίγιο. Το χτύπησε μερικές φορές στον αέρα, θέλοντας να μου επιμηκύνει την αγωνία. Το πρώτο χτύπημα με βρήκε ψηλά στην πλάτη σχεδόν στους ώμους, πριν προλάβω να αντιληφθώ τι γίνεται μου ήρθε άλλο ένα χαμηλά κι ένα ακόμα. Προς έκπληξη μου τα χτυπήματα της, ήταν πολύ γρήγορα και πολύ δυνατά. Έτσουζαν πολύ. Έπνιγα τον πόνο μέσα μου βαριανασαίνοντας. Αυτή η άρνηση μου να φωνάξω νομίζω την εξόργισε. Άλλαξε μαστίγιο, πήρε ένα bullwhip τώρα τα χτυπήματα της ήταν πιο αργά αλλά απίστευτα πιο οδυνηρά, της χάριζα κραυγές πόνου. Το ευχαριστιόταν το καταλάβαινα από το γέλιο της. Δεν ξέρω πόσες ακριβώς βουρδουλιές ήταν, περίπου πενήντα, όταν άρχισα να νιώθω τον πραγματικό πόνο. Νόμιζα ότι μου ξεκόλλαγε το δέρμα. Τώρα πια, η καύλα ήταν παρελθόν το μόνο που έπαιρνα ήταν μεγάλες δόσεις πόνου. Όμως ο πόνος ήταν διαφορετικός, πιο αργός, όμως τώρα ένιωθα ότι με έδερνε πραγματικά. Χτυπούσε το μαστίγιο με πολλή δύναμη και μεγάλη ακρίβεια, με χτυπούσε σκληρά. Τα δάκρυα μου κυλούσαν ώρα στο πρόσωπό μου ενώ το κορμί μου ένιωθε μεγάλα φορτία πόνου..

 

Απάντηση: Η Υποταγή - Κεφάλαιο 1 Η επαφή..

Φιλε μου πολυ καλη ιστορια θελουμε το επομενο κεφαλαιο συντομα..   

 

Απάντηση: Η Υποταγή - Κεφάλαιο 1 Η επαφή..

Ωραία Ιστορία

 

Αγαπητέ Φίλε μου, θέλω να μας πείς, όταν σε άφησε δεμένο περιμένοντας την να σε μαστιγώσει, τί ένιωθες ?

 

Απάντηση: Η Υποταγή - Κεφάλαιο 1 Η επαφή..

Πολύ καλός! :clap:Περιμένουμε συνέχεια!

 

συντομα.. τωρα εχω πηξει στην δουλεια..

 

Απάντηση: Η Υποταγή - Κεφάλαιο 1 Η επαφή..

Είναι αληθινή η φανταστική ιστορία αυτή ?

 

@no_Taboo

 

Κρίμας που δεν την συνέχισες... 'Η την συνέχισες σε άλλο νήμα;;;;;