Η Φιλοσοφία του Πόνου

Ο πόνος θρυμματίζει το κέλυφος που εσωκλείει την αντίληψή σου.
Kahlil Gibran

Ο πόνος είναι μία έντονη σωματική αίσθηση. Έχει εξελιχθεί ως μία προειδοποίηση, είναι ο τρόπος του σώματος να σου λέει ότι είσαι σε κίνδυνο, ότι κάτι δεν πάει καλά. Αυτό καίει, εκείνο έσπασε, αυτό κόπηκε: πρέπει κάτι να κάνεις γι αυτό, και γρήγορα! Εκτός από πιο άμεσους κινδύνους, ο πόνος συνδέεται με τις χρόνιες και τις οξείες ασθένειες: μολύνσεις, δυσλειτουργίες, καρκίνο...Δεν είναι απορίας άξιο επομένως το ότι ο πόνος κουβαλάει αρνητικούς συνειρμούς. Ο φόβος του πόνου είναι βαθιά μέσα σε όλους μας...γι αυτό η απειλή του πόνου μπορεί να αποτελέσει ένα τόσο αποτελεσματικό αποτρεπτικό μέτρο.


Αυτή η φρίκη μπροστά στο φόβο είναι ένα κάπως κατώτερο ένστικτο και αν σκεφτώ ανθρώπους που γνωρίζω και την δική μου ζωή, έτσι όπως είναι, δεν μπορώ να θυμηθώ καμία περίπτωση όπου ο πόνος δεν έκανε τελικά, τη ζωή πιο πλούσια.
Malcolm Muggeridge

Αλλά σαν μία έντονη σωματική αίσθηση, ξεχωριστή από πραγματική βλάβη ή ασθένεια, ο πόνος μπορεί να είναι μία λυτρωτική εμπειρία που εμπλουτίζει τη ζωή. Το ασφαλές, λογικό S/M είναι, πιστεύω, ένα μέρος όπου μπορείς να ανακαλύψεις πράγματα για τον εαυτό σου, να επεκτείνεις την εμπειρία του εαυτού σου. Είναι ένα μέρος όπου μπορείς να αναπτυχθείς, να ωριμάσεις. Είναι επίσης ένα μέρος όπου μπορείς να παίξεις, να εξερευνήσεις την ψυχολογία σου, να ζήσεις τις φαντασιώσεις σου και να αντιμετωπίσεις τους δαίμονές σου.

Όταν καθίσουμε και τα σκεφτούμε όλα αυτά, ξέρουμε ότι βιώνουμε τον πόνο με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με το πλαίσιο. Όταν ξαπλώνουμε στην καρέκλα του οδοντιάτρου, με το στόμα ορθάνοιχτο, το παραμικρό πονάκι γίνεται τεράστιο στο μυαλό μας. Παίζοντας όμως ένα σκληρό παιχνίδι επαφής όπως το ράγκμπυ, με την αδρεναλίνη να κυλάει μέσα μας και το μυαλό μας στη νίκη, τρώμε κλωτσιές και σπρωξιές και μπουνιές και ούτε καν τις αντιλαμβανόμαστε, μέχρι που βλέπουμε τις μελανιές στο μπάνιο μετά από το παιχνίδι. Και στο S/M ισχύει αυτό ακριβώς το φαινόμενο. Μία σκληρή, έντονη σεξουαλική επαφή μπορεί να είναι όπως ένα τέτοιο άθλημα, η ροή του αίματος, η αδρεναλίνη και ένας σκληρός πούτσος μετατρέπουν τα κλιπς που πιέζουν τις ρώγες σου ή την ζώνη που βουρδουλίζει τον κώλο σου σε απλές παραμέτρους σε ένα άγριο καυτό γαμήσι. Αλλά δεμένος, γυμνός, με έναν TOP που ξέρει πώς να αυξήσει την αίσθηση ότι είσαι ανήμπορος και να αυξήσει την απειλή του πόνου, τότε ακόμη και το απαλό γρατζούνισμα πάνω στο δέρμα σου με ένα σκληρό paddle θα σε κάνει να κλαψουρίζεις.


Ο πόνος είναι αναπόφευκτος, το να υποφέρεις είναι προαιρετικό.
anonymous

Φυσικά το σώμα μετά από κάποιο σημείο πόνου ξέρει ότι ήρθε η ώρα της δράσης. Μετά από αυτό το σημείο ο πόνος γίνεται εμπόδιο. Ο πόνος που παραλύει τον πληγωμένο κυνηγό που τρέχει να ξεφύγει από την τίγρη, δεν τον βοηθάει. Έτσι το σώμα παράγει αδρεναλίνη για να κάνει πιο γρήγορη την απόδραση και αργότερα οι ενδορφίνες εκλύονται και απαλύνουν τον πόνο. Οι ενδορφίνες είναι τα αναλγητικά του ίδιου του σώματος που προκαλούν ευφορία, και μας δίνουν ένα high το οποίο μπορεί να είναι απαλό ή έντονο, ανάλογα με το επίπεδο του πόνου και τις δικές μας σωματικές ιδιαιτερότητες. Παίξτε παιχνίδια S/M με μία αργή κλιμάκωση και προκαλέστε την έκλυση των ενδορφινών αυξάνοντας την αντοχή σας στον πόνο καθώς αυξάνεται η πίεση. Μπορεί το S/M να είναι πολύ ψαγμένο και εκλεπτυσμένο όταν ένας TOP παίζει με τον ρυθμό της αύξησης των επώδυνων ερεθισμάτων και την δική του αντίληψη για το πώς κλιμακώνονται οι ενδορφίνες στο αίμα του bottom. Αν είναι πολύ αργός ο ρυθμός, η σκηνή παραμένει χλιαρή και δεν είναι ικανοποιητική. Αν είναι πολύ γρήγορος, η έκλυση των ενδορφινών δεν αρκεί για αυτό που του παρέχετε. Αν το πετύχετε ακριβώς και ο πόνος είναι πάντα εκεί κοντά στο όριο του ανεκτού, θα γλιστράτε πέρα από την άκρη και πίσω πάλι, σε μία εξαίσια αλληλεπίδραση πόνου και απόλαυσης.

Η τιμωρία είναι κάτι διαφορετικό. Εδώ ο TOP πρέπει να επιβάλλει όσο πιο σκληρή τιμωρία γίνεται ΠΡΙΝ αρχίσουν τη δουλειά τους οι ενδορφίνες, και να σιγουρευτεί ότι η ένταση του ξυλοδαρμού είναι τέτοια που τα οπιούχα του σώματος δεν απαλύνουν την μεγάλη δυσφορία που επιθυμεί να προκαλέσει στον bottom. Αν υπάρχει απόλαυση σε μία σκηνή Τιμωρίας (και σύμφωνα με την εμπειρία μου, υπάρχει), είναι αμέσως μόλις τελειώσει, όταν ο συνδυασμός μίας τεράστιας έκλυσης ενδορφινών και η έντονη αίσθηση της προσωπικής επίτευξης που νιώθει ο bottom επειδή τα έβγαλε πέρα, συναντώνται και επιφέρουν αυτή την υπέροχη ηρεμία που αισθανόμαστε αφού κλάψαμε με την καρδιά μας, χωρίς ίχνος ντροπής και αμηχανίας.


Η προσωπικότητα γεννιέται μέσα από τον πόνο. Είναι η φλόγα την οποία εμπεριέχει η τσακμακόπετρα.
J B Yeats

Η υπέρβαση του ορίου του πόνου βρίσκεται στην καρδιά του S/M. Είναι μία έντονη εμπειρία. Σε κάνει να αισθάνεσαι ζωντανός και όχι σαν κάποιος που είναι παγιδευμένος σε κάποια ανώδυνη συνταγή μίας καταναλωτικής ζώνης βολέματος. Είναι ένα είδος αντίστασης προς το αναπόφευκτο, και αυτό είναι που μας κάνει να φοβόμαστε τον πόνο, το ότι ο πόνος μπορεί να μας μειώσει, να μας κάνει κάτι λιγότερο από αυτό που είμαστε πραγματικά.

Η ταχύτητα της υπέρβασης και το διάστημα που περνούμε εκεί, στη σκοτεινή πλευρά πέρα από το όριο του πόνου, είναι αυτό που διαχωρίζει το S/M παιχνίδι από την Τιμωρία. Αλλά όλο το S/M θα έπρεπε να περιλαμβάνει κάποιο χρονικό διάστημα στο κενό του πόνου μας...λίγο πιο πέρα από αυτό που θα επιλέγαμε μόνοι μας ως ανεκτό. Πιστεύω ότι εδώ είναι το σημείο όπου κάποιος αντιμετωπίζει τον εαυτό του, τον φόβο του για τον πόνο, την ανάγκη του για να αισθάνεται «βολικά», και συναντά το άγριο παιδί της αληθινής του φύσης. Το δώρο του πόνου που έλαβα από τους Μάστερς με τους οποίους είχα την τιμή να «παίξω», όταν ήμουν νεότερος, έχει πολλά να κάνει, πιστεύω, με την δική μου ωρίμανση και την ανάπτυξη της αυτοπεποίθησής μου. Πάντα ανακάλυπτα ότι οι έμπειροι bottom είχαν μία τεράστια εσωτερική γαλήνη και ηρεμία, όταν τους συναντούσα κοινωνικά. Δεν έχουν τίποτα να αποδείξουν σε κανέναν και ελάχιστα να φοβηθούν. Έχουν φτάσει εκεί, το άντεξαν και επέζησαν.

Είναι μεγάλη διέγερση για μένα, σαν TOP, να μοιράζομαι αυτή την εμπειρία με έναν bottom, να έχω την εμπιστοσύνη του, να τον ωθώ πέρα από τα όριά του και να μοιράζομαι μαζί του την οικειότητα εκείνης της στιγμής, όπου αντιμετωπίζει τους δαίμονές του.

Πηγή: Untitled1
Μετάφραση: dora_salonica

 

Απάντηση: Η Φιλοσοφία του Πόνου

Αυτή είναι πάνω κάτω και η δική μου άποψη, μέσα από τις δικές μου εμπειρίες για τον πόνο.
Πολύ καλό, συνοπτικά και απλά δίνονται οι αλήθειες του Σμ. Ακόμα και το πως μπορεί να μην είναι ευχάριστο, όταν ο Top ξέρει πως να παίξει. 

Σ ευχαριστώ ντόρα για τη μετάφραση  

 

Απάντηση: Η Φιλοσοφία του Πόνου

πολύ καλό νήμα..