"Η αδέξια προσπάθεια να αποπλανήσεις, δεν είναι έγκλημα"

Εκατό γαλλίδες ακαδημαϊκοί, καλλιτέχνιδες και συγγραφείς Γυναίκες (με αιχμή του δόρατος την Κατρίν Ντενέβ), πήραν θέση με άρθρο τους στην εφημερίδα Le Monde καυτηριάζοντας και καταγγέλλοντας το σύγχρονο κυνήγι μαγισσών εναντίον των ανδρών. Διαχωρίζοντας τη θέση τους από τις φεμινιστικές εκστρατείες, στιγματίζουν το νέο "κύμα πουριτανισμού", απόρροια της σύγχρονης φεμινιστικής παρακμής. Κάποια -γλαφυρότατα- αποσπάσματα της επιστολής, παρατίθενται παρακάτω.

«Ο βιασμός είναι έγκλημα, αλλά η προσπάθεια να αποπλανήσει κανείς κάποιον, ακόμη και επίμονα ή αδέξια, δεν είναι»(!)

«Οι άνδρες τιμωρούνται γενικευμένα, εκδιώκονται από τη δουλειά τους, όταν το μόνο που έκαναν ήταν να αγγίξουν ένα γόνατο ή να προσπαθήσουν να κλέψουν ένα φιλί».

«Άντρες βρέθηκαν στο βούρκο επειδή μιλούσαν για προσωπικά θέματα κατά τη διάρκεια επαγγελματικών γευμάτων ή για την αποστολή σεξουαλικά φορτισμένων μηνυμάτων σε γυναίκες που δεν ανταποκρίνονταν στην προσοχή τους».

«Μια νόμιμη διαμαρτυρία κατά της σεξουαλικής βίας που υφίστανται γυναίκες, ιδιαίτερα στην επαγγελματική τους ζωή, μετετράπη σε «κυνήγι μαγισσών». Αντί να βοηθήσει τις γυναίκες αυτή η φρενίτιδα... ουσιαστικά βοηθά τους εχθρούς της σεξουαλικής ελευθερίας -θρησκευτικούς εξτρεμιστές και αντιδραστικούς του χειρίστου είδους. Οι γυναίκες έχουμε επαρκή επίγνωση ότι η σεξουαλική επιθυμία είναι από τη φύση της άγρια και επιθετική. Αλλά έχουμε επίσης την ικανότητα να μην συγχέουμε μια αδέξια προσπάθεια με μια σεξουαλική επίθεση».

«Το κύμα εκκαθάρισης φαίνεται να μην γνωρίζει κανένα όριο ... Λογοκρίνουμε ένα γυμνό του Έγκον Σίλεσε σε μια αφίσα ... ζητάμε την ακύρωση μιας ρετροσπεκτίβας των έργων του Ρομάν Πολάνσκι ... ένας ακαδημαϊκός βρίσκει το φιλμ «Βlow -up» του Μικελάντζελο Αντονιόνι μισογυνιστικό και απαράδεκτο».

«Μια γυναίκα μπορεί την ίδια μέρα να ηγηθεί μιας επαγγελματικής ομάδας εργασίας και να απολαύσει το να είναι το σεξουαλικό αντικείμενο ενός άνδρα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι "τσούλα" ούτε άθλια συνεργός της πατριαρχίας και του σεξισμού. Μπορεί να εξασφαλίσει ότι ο μισθός της είναι ίσος με αυτόν ενός άνδρα, αλλά δεν αισθάνεται για πάντα τραυματισμένη από ένα τρίψιμο στο μετρό, ακόμα κι αν θεωρείται έγκλημα. Μπορεί να το δει και ως έκφραση μιας μεγάλης σεξουαλικής δυστυχίας ή σαν ένα περιστατικό που δεν έχει πολύ μεγάλη σημασία».

«Ως γυναίκες, δεν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας μέσα σ' αυτόν τον φεμινισμό που, πέρα από την καταγγελία των καταχρήσεων εξουσίας, παίρνει το πρόσωπο ενός μίσους προς τους άνδρες και τη σεξουαλικότητα... Η ελευθερία να ενοχλείς είναι απαραίτητη για τη σεξουαλική ελευθερία».


Προφανώς τα ανωτέρω προκάλεσαν την έντονη αντίδραση της φεμινιστικής υποκουλτούρας. Είναι άλλωστε η εποχή που το αυτονόητο είναι απαγορευμένο.

 

Ενώ θεωρείς πως είμαστε άμοιροι ευθυνών ή πως εμείς έχουμε ξεπεράσει τις προλήψεις της φαλλοκρατίας;

 

Αρχικά, ποιοι είμαστε "εμείς"; Παρενοχλήσεις και βιασμοί υπάρχουν εκατέρωθεν και προφανώς είναι καταδικαστέα γεγονότα. Το άρθρο κατεδείκνυε τη μονόπλευρη αντιμετώπιση αφενός, και αφετέρου τη μεγαλοποίηση απλών, καθημερινών, αγνών, ρομαντικών καταστάσεων και τη μετατροπή τους σε "εγκληματικές πράξεις".

 

www.greekbdsmcommunity.com/threads/me-too.84939/