Η αποκαθήλωση της Βιολογίας ?

Και καλά θα κάνεις. Ποιος μίλησε για αντικατάσταση της επιστημονικής μεθόδου από προσωπικές απόψεις, όμως? Σε είχα για πιο σατιρικό και άνετο τυπάκι. Βιάστηκες να βγάλεις προσήλωση σε κάτι που δεν αμφισβητήθηκε. Δε με παίρνει, άλλωστε. Δαπάνησα χρόνο, ενέργεια και προσπάθεια να μη σαλτάρω στο ελληνικό ακαδημαϊκό περιβάλλον για να μπορώ να χρησιμοποιώ την επιστημονική μέθοδο (ή να κοροϊδεύω τον εαυτό μου πως τη χρησιμοποιώ ορθά...).

 

Νομίζω πώς ήμουν ξεκάθαρος λέγοντας πως στο τέλος της μέρας μπορεί να έχεις και δίκιο.

Με πολλά αστειεύομαι αλλά όχι με την επιστήμη και όχι αυτούς τους καιρούς, ειδικά όχι αυτούς τους καιρούς.

Μια επίσκεψη σε ένα από τα μαμαδοgroups αρκεί για να γίνει κατανοητή αυτή μου η αντίδραση.

 

Έγραψα εγώ πουθενά ότι παίρνω στα σοβαρά τις βλακείες του Κοέλο; είτε ως τσιτάτσα είτε ως μέρος των βιβλίων του βλακείες κι αντιγραφές τα θεωρώ. Οι επιθυμίες το έχουν αυτό, με την απόσταση φαίνονται εύμορφες και σχηματοποιημένες, όσο πλησιάζεις η μορφή αλλάζει. Αυτό δεν έχει βέβαια να κάνει με μαγνητικούς πόλους, μην τρελαθούμε τελείως. Βρίσκομαι στην ίδια πλευρά με τον Arioch μόνο που εγώ είμαι περισσότερο του φυσικού και τα μαθηματικά είναι εργαλείο για 'μενα.

 

Τη σέβομαι την αντίδρασή σου. Έχεις δίκιο, ειδικά στην εποχή μας που ξαναγυρνάμε στη θρησκευτική υπερβολή. Όμως παραπάνω είχα αναφέρει ότι συμφωνώ με αυτά που κατέγραψε ο cadpmpc (ρε παιδιά πως το κάνετε να κιτρινίζει όταν σημειώνουμε ένα μέλος?), δηλαδή ότι σήμερα είμαστε εδώ που είμαστε εξαιτίας μίας μακριάς λίστας επιστημονικών παρεμβάσεων. Θεωρώ δεδομένη την ύπαρξη και συνδρομή της επιστημονικής μεθόδου.
Στο site αυτό, όμως δε μιλάω on the record, αλλά off the record και αναφέρω προσωπικές θέσεις που δε θα τις ανέφερα σε μία δημοσίευση ή επίσημη συζήτηση. Δεν έχω πρόβλημα να το παραδεχτώ ότι όντως έχω ανάγκη από επικοινωνία και συζήτηση με ανθρώπους και θέλω να μπορώ να συζητάω μαζί σας τις off the record απόψεις μου, κρατώντας πάντοτε ως δεδομένο ότι δεν πρέπει να αμφισβητείται η επιστημονική μέθοδος (τη μακροσκοπική ερμηνεία των ευρημάτων όμως θα μπορούσα να την αμφισβητήσω λιγάκι). Βέβαια ας μην πιάσουμε το θέμα της παρέμβασης του ερευνητή και παρατηρητή στο πείραμα ή την έρευνα, γιατί εισερχόμαστε σε επικίνδυνα γοητευτικά κβαντικά μονοπάτια!

 

Το νταλκά μου έβγαλα κι εγώ με την κυριαρχία της φιλοσοφικής προσέγγισης του Coelho. Βλέπεις, πάντα αναρωτιέμαι και αμφισβητώ μήπως μου διαφεύγει τίποτα που το αντιλαμβάνονται οι υπόλοιποι.

Επίσης, είπα σα μαγνητικοί πόλοι, όχι είναι. Ρε, παιδιά θα με κάνετε να φοβάμαι να μιλήσω. Δε χρειάζεται τόση διατράνωση του που ανήκει ο καθένας. Τουλάχιστον δε χρειάζεται να το κάνεις σε εμένα.

Τέλος, η κλασική σύγκρουση μεταξύ φυσικών και μαθηματικών... Ό,τι και να κάνετε, ωστόσο, και οι δύο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είστε τα bitchάκια μας (αν και μας κατηγορείτε για ελλιπή μαθηματική κατάρτιση, που είναι όντως γεγονός) 

 

Αυτό δυστυχώς είναι αναγκαίο κακό (από κβαντική θεώρηση) και αδύνατο να το αποφύγεις μακροσκοπικά (από ανθρωπολογική θεώρηση)

Μπορεί να υπάρχουν και άλλα εργαλεία από την επιστημονική μέθοδο αλλά προς το παρόν είναι το καλύτερο που διαθέτουμε για να ερμηνεύσουμε ορθολογικά τον κόσμο.

Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον ορθολογισμό.

 

Ουδέποτε επιθυμησα να πιστοποιηθεί οποιαδήποτε 'παρέκκλιση' μου. Καμία ηθική ευχαρίστηση και καμιά δικαίωση δεν θα μου προσέφερε. Αυτό όσον αφορά την πρόταση που υπάρχει στο αρχικό ποστ.

Για εμένα δεν παίζουν ρόλο τα γονίδια, δεν παίζουν ρόλο οι θεσμοί και οι συνθήκες, θεωρώ ότι "φταίει" πάντοτε το πάντρεμα αυτών.
Οπότε, ποιο το νόημα να χρησιμοποιούμε την βιολογία ακόμη και ως αποδιοπομπαιο τράγο;
Ή να ψάχνουμε σε αυτή την εξιλέωση ή ακόμη και την δικαιολογία για να εκφράσουμε όσα θέλουμε και προτιμούμε;

 

μου φάνηκε, αρχικά, θελκτική η ιδέα οτι αυτά τα επιπλέον 4,5 κιλά δεν βαρύνουν το αστρικό μου σώμα και άρα δεν χρειάζεται να μικρύνω προσωρινά τις ζουμερές σταβλίσιες μου. τελικά, όμως, με κέρδισε η ιδέα να στραφώ στα τρυφερά κουνελάκια για ένα διάστημα.

κατανοώ οτι σε δυσκολότερες συνθήκες, μια φαντασιώση οτι σε κάποιον άλλο πλανήτη, σε μιάν άλλη ζωή, στον ουρανό, στο επέκεινα, δεν θα πεινάω και δεν θα κρυώνω, δεν θα φοβάμαι οτι θα χαθώ την επόμενη στιγμή, θα ήταν μια χρήσιμη και λειτουργική διέξοδος στη βάσιμη δυσφορία για την άθλια κατάσταση μου. ταυτόχρονα, θα ήταν, άλλοτε μια αναστολή για να ανατρέψω την αθλιότητα της κατάστασης μου, κι άλλοτε μια πιθανή πηγή κουράγιου για να ξεκινήσω μια προσπάθεια ανάνηψης απ' την αθλιότητα.

η κατίσχυση της υπαρξιακής αγωνίας¹ προϋποθέτει ή παράγεται από το αίσθημα ανεπάρκειας. από την αντιλαμβανόμενη δυσφορία γι αυτό που είμαι. από την αντίληψη του εαυτού μου ως περιορισμού ή δεσμού. αν δεν αισθανθώ προηγουμένως ως εμπόδιο τα βιολογικά χαρακτηριστικά μου, αν αισθάνομαι ικανός με τις διαθέσιμες επιλογές μου, αν δεν νοιώθω φυλακή το σώμα μου και το μυαλό μου, δεν θα βρεθώ στην ανάγκη, δεν θα χρειαστώ, να με φαντασιωθώ ως ιπτάμενο αιθερόσωμα ή ως ψυχή με βράγχια. όσο δεν λύνω το σχοινί που με σφίγγει δυσάρεστα, τόσο θα φαντασιώνομαι οτι ψηλά στον ουρανό ή βαθειά μέσα μου δεν υπάρχουν σχοινιά. αν τα σχοινιά δεν είναι δυσάρεστα απλά κρατιέμαι απ' αυτά.

η βιολογία μας, έχει επιδείξει μακροχρόνια ευστοχία, επιτρέπει μεγάλο πλάτος ικανοτήτων και επιλογών, και μας θέτει ενδιαφέροντες περιορισμούς.
το πρόσφατο υπαρξιακό δημιούργημά μας, δύσκολα αντέχει σε μεγάλες διακοπές ρεύματος. χωρίς αυτό να το καθιστά άχρηστο ή αλειτουργικό, μέσα στα πλαίσια της βιολογίας μας.

¹αγωνία, γιατί διαπιστώνει έλλειψη προσανατολισμού.

 

Καλέ ναι, ό,τι τον βολεύει τελικά τον καθένα.
Το πρόβλημα ξεκινά όταν οι μεν προσπαθούν να πείσουν του δε και τούμπαλιν.
Διαβάζω, πως φιλοσοφικά, ο ορθολογισμός είναι η θεωρία, κατά την οποία η βάση της γνώσης είναι η λογική (ποια όμως; Οέο  και όχι η επιθυμία και το συναίσθημα (και πάλι τίθεται ένα θέμα ποια είναι αυτά και πως προσδιορίζονται)
Ή
Η στάση, σύμφωνα με την οποία οι αποφάσεις μας και η λύση των προβλημάτων μας πρέπει να βασίζονται στην λογική.
Το μόνο που θα πω, γιατί είμαι στις καλές μου σήμερα, είναι πως σύμφωνα με τον δεύτερο ορισμό, οι ορθολογιστές δεν θα πρεπε να έχουν κανένα πρόβλημα.
Έλα μου ντε, που η πραγματικότητα είναι άλλη.
Τα κουτάκια, κουτάκια, κουτάκια, για τα πάντα είναι μία κάποια λύσις.
Δεν είναι η μόνη ωστόσο.
Ούτε και η πλέον αποτελεσματική, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος.
Δεν θα βαρεθώ να το λέω.
Έκαστος εφ´ω... 
Καλή, Μαγική Πέμπτη να έχουμε! 

 

Εγώ αγαπητή @brenda προτιμώ τη λογική και τον ορθολογισμό ως εργαλεία ερμηνείας του κόσμου γιατί τα ίδια προβλέπουν τα όριά τους. Ισχυρίζομαι -χωρίς να μπορώ να αποδείξω- ότι αυτό είναι λόγω της καλωδίωσης του εγκεφάλου μας και δεν μπορώ να φανταστώ κάτι άλλο όπως ένας τυφλός δεν μπορεί να φανταστεί τα χρώματα.

Κάλλιστα μπορεί να υπάρχει ένα σύμπαν έξω από τις αισθήσεις μας και από τις δυνατότητες μέτρησής μας ωστόσο όπως είπε και ο William of Ockham "Frustra fit per plura, quod potest fieri per pauciora."

Αυτό που μπορώ να πω μετά βεβαιότητας είναι ότι όσο υπάρχει λογική 1+1=2 και ο Θεός δεν είναι παντοδύναμος (ή οτιδήποτε που αρχίζει σε παν-)

Από την άλλη ένας Θεός πέρα και έξω από τη λογική μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει και ας μη μπορούμε να διανοηθούμε το "μα πώς γίνεται, πώς το κάνει αυτό ο μπάρμπας";

 

Μετά την αποκαθήλωση να κάνουτι κι έναν επιτάφιο...
Όχι μισές δουλειές...

 

Καλά, ας πιάσουμε πρώτα τον λαγό, λέω εγώ, και μετά τον τρώμε.
Έτσι απλά αποκαθηλώνονται οι Επιστήμες;
Άλλο το ολοένα εξελίσσονται και εμπλουτίζονται, και μερικές φορές γίνονται και αγνώριστες στη διαδικασία αυτή.