Η αποκαθήλωση της Βιολογίας ?

Μερικά σκόρπια, γενικά και αγαπησιάρικα, έτσι για πατήσουν ιστορημένα τα πράματα και επ' ευκαιρία...

Από την στιγμή λοιπόν που μπήκε το 19 μπροστά στην χρονολογία, μεγάλα πράματα έσκασαν μύτη...
Κάτι περίεργοι μαθηματικοί τσίμπησαν κάτι πολύ μυστήρια παράδοξα σε αυτό που λέμε λογική.
Κάτι παλιογιατροί, μετά την κλειτορίδα (χα!), ανακάλυψαν κάτι πράματα που τα λένε αντιβιοτικά και έτσι δεν πάθαινες στα καλά του καθουμένου, κι αρχίσαμε να ζούμε πιο πολύ.
Κάτι άλλοι παλιοχαρακτήρες, φυσικοί και έτσι, τσίμπησαν το άτομο του μπαρμπα - Δημόκριτου από το αυτί, πολύ τους άρεσε, μετά σπάσανε το άτομο στο μυαλό τους, σπάσανε και το άτομο στο κανονικ (δεν πάει σταδιάλα) και μείνανε γκάγκα (όχι η Λέιντι Γκάγκα).
Μετά ήρθαν κι άλλοι φυσικοί και μαθηματικοί στον χορό, λένε έχει και πιο μέσα και άρχισαν όλοι μαζί να σκάβουν, όλο και κάτι βρίσκανε κι επιβεβαίωναν μέρα μπαίνει - μέρα βγαίνει, τον μπαρμπα-Σωκράτη που έλεγε πως το μόνο σίγουρο που ξέρει είναι η τύφλα του, ένας το έκανε και νόμο με αφορμή κάτι που έψαχνε, Χάιζενμπεργκ τον λέγανε και ήταν πολύ ζωχαδιακός παιδίς γενικά.
Με τον καιρό ήρθαν και άλλα παιδάκια στο πάρτι, και χημικοί και βιολόγοι και γιατροί και απ΄ όλα, και στο πάρτι έγινε της μουρλής, τρελά κέφια...
Μετά έγινε πόλεμος, ανακαλύφτηκαν τα διαβατήρια, που τους έκαναν την ζωή δύσκολη, τεσπά, κάναν λίγο κράτει αυτοί οι παλιάρθρωπες, αλλά συνέχισαν τσίτα τα γκάζια.

Όταν ξαπόσταιναν τα πιο φωτισμένα μυαλά τση εποχής, σκέφτηκαν πόσα πολλά κατάφεραν να μάθουν σε πόσο λίγο χρόνο. Κάποιοι τώρα που την είχαν σακουλευτεί τη δουλειά στο αλλιώς, άκου τι σκέφτηκαν και είπαν: Ρε μαλάκες, είπαν στους άλλους, ρε σεις γαμιόμαστε μεν εμείς στο να το ψάχνουμε, αλλά κάτι άλλοι παλιότερα την είχαν δει την δουλειά και μεις ρε σεις είναι σαν να έχουμε παραγγελία να την επιβεβαιώσουμε. Ο πιο τελειωμένος που είχε μεγάλη καύλα για τση Κινέζοι, το είπε ξεκάθαρα γιατί διάβαζε κρυφά τα βράδια περί Ταό κι ένας άλλος ντροπαλιάρης, που διάβαζε τις Βέδδες το επιβεβαίωσε από την πάρτη του. Με τον καιρό σκάσανε μύτη κι οι άλλοι που τση είπανε "ρε βόδια στραβομάρα, του Δημόκριτου την θεωρία δεν επιβεβαιώσαμε?", ω ρε μάνα μου τύφλα ανέκραξαν οι άλλοι και άρχισαν να διαβάζουν "δαιφορετικά" τα παιδιά τα αρχαία που έγραφαν στα ελληνικά. Και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Στο μεταξύ κάποιοι από τους παλιοχαρακτήρες αυτούς που συχνάζανε σε γκαλερί και τση γούσταρε η τέχνη έτσι στο γενικό κι αόριστο, επιβεβαίωσαν για μια ακόμα φορά πως η Τέχνη την είχε δει την δουλειά από πολύ παλιά και πως επίσης πως οι διανοητές - φιλόσοφοι τα είχαν ακουμπήσει τα πράματα, απλά τα έλεγαν με τα δικά τους λόγια.
Έτσι πολλοί από αυτούς, οι παλιοχαρακτήρες ντε, έγραψαν πολλά και ωραία πράματα ως γνήσιοι φιλόσοφοι πολύ πιο προχώ κι έτσι, από τση άλλοι τση κλασικοί, τση πιο ανθρώπινοι, διγιότι το είχε ανάγκη η εποχή κι ο κόσμος όλος, και γίνανε όλοι μια παρέα, όσο μπορούσαν πα να πει, λίγοι δηλαδή.
Και συνέχισαν να τη ψάχνουν, να κάνουν λάθη, να γαμοσταυρίζονται γιατί κάποιος είχε κάνει καμια χοντρομαλακία και έχαναν χρόνο να την ψάχνουν και φτού κι από την αρχή, ωραία πράματα, ανθρώπινα.

Παράλληλλα κάτι άλλα κωλοπαίδια είδαν πως οι άρθρωπες τόσα χρόνια που κοίταζαν τη πάρτη τους και το μη στάξει η ουρά του γάιδαρου, απότοκα ενός πολιτισμού που τους έγινε στενός κορσές, την είχαν ακούσει στο πολύ μυστήριο και ήταν πολύ παρμένοι. Έτσι τα κωλοπαίδια αυτά άρχισαν να το ψάχνουν το θέμα από τον καιρό που κυρ-Πλάτωνας μίλησε για συνειδητότητα καταπώς τούλεγε ο δάσκαλός του και ακόμα πιο βαθειά, ανακαλύπτοντας ξανά αυτά που ήξεραν από πιο παλιά οι ανατολικοί, που όμως ήταν μουχρίτσες ένα πράμα και δεν τα πολυμοιράζονταν, άσε που δεν ήξεραν και πώς να τα εκφράσουν για να τα καταλάβουμε εμείς, τα έλεγαν περίεργα γάμησέ τα ένα πράμα...

Όλα αυτά τα σύγχρονα ρεμάλια ήταν και ζουλιάρικα, με την καλή έννοια και όλο κύτταζαν την κόλλα του διπλανού τους, γιατί έκανε καλό.
Μετά τον άλλο μεγάλο πόλεμο δεν μπορούσαν να μιλάνε στο άνετο μεταξύ τους, παλιοκατάσταση, αλλά μιαν άκρη με τα χίλα ζόρια την ψιλοβρήκανε, μικρή μεν, αλλά το ότι ζούμε τώρα σε αυτη την άκρη οφείλεται.

Είδανε λοιπόν μετά τον πόλεμο και κάτι μυστήρια που σπάγανε την κεφάλα τους να τα κατλάβουν, αλλά δεν είχαν ιδέα για το τι επρόκειτο.
Κωλοπετσωμένα λοιπόν καθώς ήντουνε είπανε ΟΚ, θα το πάμε σ'γα - σ'γά, πού θα πάει το γαμημένο, θα το τσιμπήσουμε.
Τσἰμπησαν λοιπόν με τον καιρό αυτό που κάτι τους είχε μυρίσει από παλιά. Το ονοματάκι του..? Άρθρωπας και η γκλάβα του, το μυαλό του ντε...
Κάτι που η κουφάλα ο δικός τους, που έκανε ένα πείραμα και τούβγαινε καταπώς του γουστάρει. και ο άλλος που έλεγε "μπα λάθος κάνεις ρε δικέ μου" κι έκανε το ίδιο πείραμα και τούβγαινε το δικό του ποθούμενο, κάτι κωλοπιθήκια που τα παίρναν μάτι στο αρχιπέλαγος της Ιαπωνίας και κάναν ζοριλίκια, και κάτι τέτοια τους έβαλαν σε μεγάλες σκέψεις.

Επειδή αυτά είναι πρόσφατα και πολύ ζόρικα και πολύ μυστικά ρε παιδί μου, καθότι ως είδος είμεθα πολύ κουφάλες, λίγα πράματα μας είναι γνωστά και με τη βούλα, που λέμε.
Το ανακατεύουν όμως οι δικοί μας το πράμα, με απ' όλα που έχουν μαζέψει ως γνώση και μεθοδολογία, και κάτι έχει σκάσει μύτη ως τώρα.
Μεγάλο πράμα τ' ανθρώπινο μυαλό, νάναι μόνο το ανθρώπινο, ρε μπας και είναι μπροστά μας και δεν το βλέπουμε, ρε λες νάναι τόσο εύκολο να την δούμε την δουλειά ίσαμε το μπιγκ - μπανγκ..?
Ρε αφού το έχουμε δει ξανά το έργο, από πού να το πιάσουμε τώρα..?
Ρε λες το εκ του μέρους το όλον να είναι τόσο προσβάσιμο και βατό?
Ρε σεις αυτή είναι η μετάλλαξη του είδους..?
Τι στα διάλα ρε είναι μετάλλαξη..?
Τέτοια ...
Η συνέχεια στο μέλλον...
Ποιο μέλλον..?
Μα αυτό που θέλουμε να καταλαβαίνουμε...
Μπορεί να μην είναι και τόσο μέλλον, μπορεί να είναι παρελθον μπορεί να είναι πάντα (όχι το αρκουδάκι)...
Αλλά είναι ωραίον, είναι υψηλόν, είναι τσίλικο και μας γουστάρει...
Επάνω κι εμπρός γενναία μου πατίνια...
Δεν είμαστε ασήμαντοι τελικά, μαλάκες μπορεί να γινόμαστε, κι αυτούς τους αγαπάμε, πού ξες, ποτέ δεν είν' αργά..!
Ναι..?

 

Ναι, και κάπου έχω διαβάσει και σχετικά άρθα σε περιοδικό.

Πιο εύκαιρο τώρα σε αυτό, ως συγγενές σε όσα αναφέρονται, θυμάμαι το παρακάτω άρθρο του 2011 που μου είχε κάνει εντύπωση και δεν αποτελούσε παρά προσπάθεια δοκιμασίας παλαιότερης θεωρίας:

https://physics4u.wordpress.com/2011/11/22/ή-ό-ό-όmu/

Δεν ήταν Επιταχυτνής μεν, εργαστήριο ήταν με υπεραγώγιμο κύκλωμα,

δεν παρήχθη κανονικό υποατομικό σωματίδιο, παρήχθησαν φωτόνια που πάλι θεωρητικώς έχουν μεν μηδενική ύλη αλλά συνάμα και φυσική υπόσταση, από το θεωρητικώς απόλυτο κενό (από το πουθενά),

αλλά οι επιστήμονες γράφει ότι μπορούν να παραχθούν και υποατομικά σωματίδια όπως πρωτόνια ή ηλεκτρόνια, αλλά με κατανάλωση πολύ περισσότερης ενέργεια.

Για μένα,

Με λίγα λόγια 1: Από το θεωρητικώς πουθενά γεννήθηκε κάτι (ποιος θα το φανταζόταν?),

Με λίγα λόγια 2: Όλα είναι τελικώς σχετικά σε αυτή τη ζωή, όπως διδάσκει η Φύση,

Με λίγα λόγια 3: Ακόμα ξέρουμε πολύ λίγα για "εκεί έξω" άρα μερικές φορές μπορεί η "αίσθησή" μας να περπατήσει σε μονοπάτια αλήθειας που η Επιστήμη ακόμα δεν έχει περπατήσει και θα περπατήσει κάποια άλλη μέρα στο μέλλον.


Υπάρχει κι ένα ακόμα θέμα σχετικό με τα πολλά υπαρκτά αλλά παράδοξα ως ιδιότητες της "σκέψης" που έχει δημοσιοποιηθεί μεταξύ άλλων και στο Public-Library-Of-Sciense (PLoS). Μπορεί κανείς να βρει μία απλουστευμένη παράθεση του φαινομένου μεταξύ άλλων κι εδώ:

http://www.protagon.gr/themata/technology-science/metafora-skepsis-mesw-internet-37094000000

 

Εκεί είχα μείνει, γι' αυτό ρώτησα μήπως υπήρξε κάτι νέο.

 

Έχω κάπου διαβάσει και πιο νέες εξελίξεις αλλά θέλω χρόνο να ψάξω να τα βρω.

Πολύ συναρπαστικό.

 

Για τους Φυσικούς (και οχι μονο) το κενό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ κενό όπως εσυ το αντιλαμβάνεσαι. Δηλαδή αυτό που λές πουθενά στο "Με λίγα λόγια 1" δεν υπάρχει ούτε θεωρητικώς...τουλάχιστον στην φυσική.

Ο θερμοδυναμικός νόμος ΔΕΝ εχει καταρριφτεί.

 

Όντως, για τους φυσικούς υπάρχουν "διαβαθμίσεις κενού". Έτσι το λένε.

 

Είπες:

Ακολούθησαν τρεις αναρτήσεις σου στα όρια του πανικού και της σύγχυσης.
Δε χρειάζεσαι τη "γκρίζα" διαφήμιση άλλων. Τα καταφέρνεις μια χαρά μόνος σου...χαχαχαχ
(Για να δω, θα απαντήσεις και σε αυτό?)

Ξες, το κακό με αυτούς που χρησιμοποιούν την ερειστική διαλεκτική είναι ότι συνήθως πέφτουν επάνω σε κάποιους που τη χρησιμοποιούν καλύτερα  

 

Μα τι ψυχολόγος είσαι εσύ καλέ..!
Α πα πα πα... Και ουάου!
Υποκλίνομαι!

 

Δε με απογοήτευσες. Να' σαι καλά  

 

Ναι ακριβώς για αυτό ούτε απο το πουθενά εμφανίστηκε κάτι...ούτε η φυσική διδάσκει οτι ολα ειναι σχετικά...συγκεκριμένα ναι...σχετικά οχι...εκτός αν εννοείς κάτι άλλο με το σχετικά.

Οπως επίσης η αίσθηση μας δεν περπατάει σε κάποια αλήθεια...απλά φανταζόμαστε κάτι...και η φυσική ή κάποια επιστήμη έρχεται να επιβεβαιώσει την φαντασία μας ή να την απορρίψει.


Βέβαια για να είμαι δίκαιος...υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που απλά αρέσκονται να πιστεύουν ως αλήθεια μια αναπόδεικτη φαντασίωση...πχ εξωγήινοι, θεός, μονόκεροι, βρικόλακες, το μάτι κλπ

 

Υπαρχουν βεβαια και αλλες φαντασιωσεις που τελικα επιβεβαιωθηκαν ως αληθειες πολυ αργοτερα. Πχ.:

- Ενα αντικειμενο πιο βαρυ απο τον αερα να πετα στον αερα (Done).

- Ο χωρος και ο χρονος δεν ειναι γραμμικοι αλλα καμπυλωνουν (Done).

- Η Γη γυριζει (Confirmed).

Απειρα τα παραδειγματα.

Γενικα η αντιληψη και η φαντασια προηγουνται της λογικης. Ανοιγουν δρομο για να συμμαζεψει/χτισει μετα απο πισω η τετραγωνη λογικη και η μεθοδος.

Και πολλες φορες εκεινοι που πιστευαν σε τετοιες φαντασιωσεις πεφτανε να τους φανε οτι λενε μαλακιες, χεστον τον κομπογιαννιτη ρε αδερφε, καψτε τον στην πυρρα τον τρελο κλπ.

Μετα ομως τον "μαλακα" τον επιβεβαιωνε η Φυση.

Η φαντασια και η αντιληψη ειναι Δυναμη Δημιουργιας. Δυστροπη μεν, παρακινδυνευμενη μεν, αλλα το κανει.Διαμορφωνει στον υλικο κοσμο πραγματα.

Και παραγει. Και οσο πιο ελευθερα εκφραζεται και αγκαλιαζεται τοσο πιο πολυ παραγει.

Ασχετα αν στην πορεια πολλα παραγωγα της πανε σκουπιδια στο συμμαζεμα. Δεν πειραζει.

Ετσι παει.


Σ.Σ.: το ξαναεγραψα γιατι ειμαι απο κινητο και κανω κι αλλη δουλεια συναμα.

 

δεν ξέρω αν κάτι προηγείται της λογικής ή οχι..αυτό που ξέρω όμως είναι οτι η λογική είναι απούσα σε πολλές "αλήθειες" που πιστεύουν πολλοί.