Η δικιά μου πρώτη και μοναδική εμπειρία...

Σε όλες μου τις "απλές" ερωτικές σχέσεις δεν υπήρχε ίχνος D/s... Αντιθέτως, συνήθως κατάφερνα να επιβάλλομαι στις συντρόφους μου εντός ή εκτός κρεβατιού, να έχω τον έλεγχο στην ερωτική πράξη και συχνά να προκαλώ και τη ζήλια τους. Πότε όμως δεν υπήρχαν D/s pure ρόλοι. Προσωπικά είχα συλλάβει όμως τον εαυτό μου να με τρελαίνουν μεμονωμένες φάσεις που είχαν συμβεί.

Κάποτε μια ψυχή είχε καιρό να με δει. Όταν έφτασα σπίτι της με φίλησε και με πολύ σοβαρό και προστακτικό ύφος μου ζήτησε να τη γδύσω. Αμέσως μετά με πέταξε στον καναπέ ανάσκελα και μου πρόσφερε να γευτώ τους χυμούς της. Το έκανα με όλο μου το είναι, ενώ εκείνη με επιβράβευε και μου ζητούσε να της πω πόσο μου έλειψε.

Σε μια άλλη της άρεσε να μου δένει τα χέρια στην πλάτη του κρεβατιού της, να μου δένει τα μάτια και να έχει τον πλήρη έλεγχο, εμένα μάλλον μου άρεσε περισσότερο.

Κάποτε πάλι είχα δεχτεί τα νύχια της στην πλάτη μου πολύ σκληρά, σχεδόν μάτωσα, από μια ερωτική σύντροφό μου ενώ της έκανα έρωτα. Ο πόνος εκείνη τη στιγμή, χμμμ, βασικά δεν τον θυμάμαι καν σαν πόνο, ήταν γλυκός και ηδονικός ενώ τα σημάδια πήρε μια με δύο βδομάδες να εξαφανιστούν. Εκείνη δε μπορούσε να μου εξηγήσει αργότερα πως το έκανε, απλά της βγήκε, είπε...

Αλλά όλα αυτά δεν είναι παρά όμορφες και αναπάντεχες στιγμές που οποιοσδήποτε θα απολάμβανε. Το βασικότερο προσόν για ένα υποτακτικό άτομο, πιστεύω, είναι η ανάγκη, η αγάπη, η τρέλα να θέλει να ικανοποιεί το σύντροφό του σε βαθμό που η δικιά του ευχαρίστηση να πηγάζει και να καταλήγει σε αυτό, ενώ η ιδία του σωματική-σεξουαλική εκτόνωση να είναι δευτερεύουσα υπόθεση.

Τελικά είναι όλο ένα παιχνίδι ρόλων που συναρπάζουν και κάνουν πικάντικη την ερωτική επαφή; Μπορεί να είναι φύση εξαρχής; Κι αν δε μπορεί να είναι εξαρχής, μπορεί να καταλήξει να γίνει φύση και εξάρτηση; Στην αρχή έτεινα στην άποψη ότι είναι απλά ρόλοι που παίζουμε αλλά η συνέχεια με αυτά που διάβασα σε αυτά τα forums, με έκαναν να μη μπορώ να απαντήσω και να το ψάχνω. Και πάλι ποιοι είναι αυτοί που γίνονται επιτακτικοί και ποιοι υποτακτικοί; Χε, πολλοί λένε «δεν υπάρχουν άντρες πια, οι άντρες ήταν κυνηγοί και επιβάλλονταν στη γυναικά». Η άποψη μου είναι ότι δεν είναι θέμα φύλου, τουλάχιστον όχι εδώ. Η υποτακτικότητα σε έναν άντρα δεν τον παύει να είναι άντρας, δε μεταλλάσσει τις ανάγκες του και τις εκ φύσεως ορμές του, απλά τις διαφοροποιεί ως προς τον τρόπο και το μέσο. Αντίστοιχα, η επιτακτικότητα σε μια γυναίκα δεν της αναιρεί τη θηλυκότητα της ούτε τις ανάγκες και τις ορμές της, απλά παίρνει αυτό που θέλει με ένα άλλο τρόπο. Είναι θέμα χαρακτήρα; Χμμ, μάλλον... Και μάλιστα, μπορεί κάλλιστα ένας δυναμικός καθ’όλα στη ζωή του χαρακτήρας να απολαμβάνει τον έρωτα υποτακτικά και αντίστροφα...

 

Πολύ σωστά τα λές minion   Ειδικά η τελευταία παράγραφος μοιάζει βγαλμένη απο βιβλίο και τα λέει όλα..

 

minion, αριθμώντας πλέον αρκετά χρόνια στο χώρο του bdsm εντός και εκτός Ελλάδας δεν θα σου δώσω καμία συμβουλή και δεν θα σχολιάσω τίποτα από όλα όσα έγραψες. Θα σου προτείνω μόνο να κάνεις μερικές σκέψεις πάνω σε μία προσωπική μου άποψη.
Μετά από μεγάλη άρνηση αρχικά, αναζήτηση και εμπειρίες στη συνέχεια κατέληξα πως ο χώρος αυτός είναι τόσο μεγάλος που χωράει πάρα πολλά είδη s/m, fetish, D/s κλπ κλπ κλπ και πως δεν υπάρχει λάθος ή σωστό, δεν υπάρχει καλός ή κακός υποτακτικός, καλός ή κακός κυρίαρχος. Όλα όσα γίνονται συναινετικά και μέσα στα πλαίσια της λογικής και της υγειούς αντίληψης (μακριά από ανήλικα, κτηνοβασίες, αιμομιξίες και λοιπά συναφή) είναι σωστά και θεμιτά εφόσον είναι επιλογή όλων των συμμετεχόντων. Ως εκ τούτου δεν είναι κακός π.χ. ένας υποτακτικός που δεν δέχεται να τον χτυπούν αλλά έχει άλλες προτιμήσεις και φυσικά αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα. Ίσως λοιπόν να είναι καλό να ψάξεις μέσα σου όσα σου ταιριάζουν και να βρεις τον κατάλληλο σύντροφο για να τα βιώσεις. Το σωστό ή το λάθος από κει και πέρα μπορείτε να το ορίσετε εσείς μεταξύ σας. Αυτό τουλάχιστον προτιμώ να κάνω εγώ με το σύντροφο μου.

 

εξαρτάται από το μυαλό του καθενός... στο λονδίνο έτσι κι αλλιώς κυκλοφορεί κάθε καρυδιάς καρύδι, όποταν δεν είναι και τίποτα νέο γιαυτούς. στην ελλάδα όχι, δεν θα ήταν ωραίο θεαμα, θα ήταν ωραίο θέμα! θα γινόταν αντικείμενο σχολιασού από τις τοπικές καφετέριες μέχρι και την τατιάνα!

 

γεια χαρα σε ολους .πηγα προσφατα στο λονδινο και σε κεντρικο δρομο ειδα καπιον να σερνει μια σκλαβα με χοντρη αλυσιδα.αυτη φοραγε μεταλικο βαρυ κολλαρο και shakles.οι ξενοι ειναι απελευθερωμενοι .για φανταστειτε στην ερμου να δειτε κατι τετοιο

 

Οντως οι ξένοι δεν παίζονται

Είναι γεγονός ότι οι ξένες χώρες είναι απελευθερομένες και οι πόλεις τους πολύ απρόσωπες. Πάντως πιστεύω ότι και στην Ελλάδα το θέμα αντιμετωπίζεται με κάποια επιφυλακτικότητα γιατι τωρα διαδίδεται η ιδέα πιο επίσημα. Με βάση την δική μου εμπειρία τουλάχιστον