Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

Απάντηση: Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

Κι όλα κύκλους κάνουν.
Θα θυμίσω ένα παλιό νήμα:
https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/11157-κανείς-δεν-ελέγχει-κανέναν.html

Υ.Γ. Το "σεντόνι" από αύριο lol

 

Απάντηση: Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

@DeSade

Η υπογραφή σου λέει "Πόσο Πόνο νομίζεις οτι μπορείς να αντέξεις?"

Αυτό και μόνο ορίζει το πλαίσιο στο οποίο κινούμαστε. Ένας πραγματικός σαδιστής δε δίνει δεκάρα πόσο πόνο αντέχει το θύμα του, το μόνο που έχει σημασία είναι οι αντιδράσεις του.

Μα ένας τέτοιος σαδιστής είναι ψυχοπαθής.

Χαίρω πολύ, Arioch.

Μιλάμε λοιπόν για BDSM. Υπάρχουν πλαίσια -έστω και αν ο καθένας ορίζει τα δικά του- μέσα στα οποία κινούμαστε. Δεν μπορείς να ονομάζεις "ψευτοκυριαρχία" την κυριαρχία στα πλαίσια του BDSM και ταυτόχρονα να αυτοθαυμάζεσαι ότι έχεις ανακαλύψει το φως το αληθινό ενώ το πόπολο πνίγεται στις αυταπάτες του. Αν η κυριαρχία στα πλαίσια του BDSM είναι "ψευτοκυριαρχία" τότε και ο σαδισμός στα πλαίσια του BDSM είναι "ψευτοσαδισμός".

Για μένα το BDSM είναι ο απαραίτητος συμβιβασμός μεταξύ των γούστων μου και του νόμιμου ωστόσο αυτή τη στάνη έχουμε αυτό το γάλα βγάζει. Σε άλλους αρέσει περισσότερο, σε άλλους αρέσει λιγότερο σε άλλους δεν αρέσει καθόλου αλλά κανένας δεν είναι καλύτερος από τον άλλον.

 

Απάντηση: Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

Αγαπητέ Desade, Η τοποθέτηση σου αυτή διαφέρει κατά πολύ απο όλες τις προηγούμενες.

Και αυτή η τοποθέτηση μπορεί να γίνει συζητήσιμη γιατί αναφέρεις μία αλήθεια και ένα ψέμα.

Σωστά. Μόνο που ξέχασες (ή παρέλειψες) ότι....Μόνο όταν είναι πλήρης η συνειδητοποίηση των παραπάνω φράσεων μπορεί να αρχίσει το παιχνίδι. Η συνειδητοποίηση ότι η Κυριαρχία δεν είναι αληθινή, δίνει το περιθώριο της απενοχοποίησης (της επιθυμίας ελέγχου και όχι του σαδισμού) και άρα μας καθιστά ελεύθερους να παίξουμε όποιο ρόλο θέλει ο καθένας..

Κατ'επεκταση το BDSM μπορεί να γίνει το πεδίο που θα διαπραγματευτούμε τον έλεγχο των επιθυμιών μας και θα τους δώσουμε τη μορφή που θέλουμε.

Αν η ίδια αλήθεια που γράφεις ήταν κατανοητή και για την υπόσταση της οικονομίας ίσως οι έλληνες δεν θα ασχολούνταν πλέον με την προσωπική κομματική διαμάχη αλλά θα φρόντιζαν να φτιάξουν ένα σοβαρό κράτος.
..................................

Πράγματι. Και γι αυτό μέσα σε αυτόν τον χώρο μπορεί να γίνει περισσότερο απο κατανοητή και ελέγξιμη η προσωπική μας ευθύνη στην επιλογή της θέσης του θύματος και του θύτη.

Εξίσου αληθινή η αναφορά σου και εξίσου σημαντική παράμετρος η επίγνωση αυτής για να αρχίσει το παιχνίδι μεταξύ ενηλίκων. Αδύνατον να συμβεί μεταξύ ανθρώπων που πιστεύουν ότι οι ρόλοι τους είναι πραγματικότητα. Θα καταλήξουν απλά σε δράματα που θα καταναλώνουν τον χρόνο τους και την ενέργεια τους.

Στο D/s λοιπόν, μπορούμε να δώσουμε μία ασφαλή μορφή σε αυτή την επιθυμία βολέματος, στην επιθυμία αποπομπής ευθυνών, στην επιθυμία ενοχικότητας, στην επιθυμία ελέγχου, στην επιθυμία σαδισμού (όπου υπάρχει) καθώς και σε διάφορες μορφές φόβων , εν μέρη διακωμωδώντας τες , ώστε να δημιουργήσουμε μία σύνθεση εντάσεων οργασμων. Κατά τη γνώμη μου είναι το έδαφος που λατρεύουμε και αποφορτίζουμε όλες τις ανθρώπινες πλευρές και τα πάθη μας εν πλήρη συνείδηση.
........................

Το μόνο ψέμα λοιπόν που αναφέρεις είναι αυτό. Δεν πέφτουμε απο τα σύννεφα γιατί γνωρίζουμε αυτά που έγραψα ήδη. Δεν υπηρετούμε το θέλημα της υποτακτικής. Απλά χρησιμοποιούμε 2 φωνές, 2 όργανα, 2 επιθυμίες και συνθέτουμε πλάθοντας πάνω στην αλληλεπίδραση τους.

Μπορεί το θέατρο να μην είναι πραγματικότητα αλλά έχεις καταλάβει για ποιο λόγο αυτοί που εκφράζουν // ντύνονται τους ρόλους, ποιούν ήθος?

 

Απάντηση: Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

Εδώ και εβδομάδες, συγκεκριμένα, τη βραδιά που κόβαμε την πίτα στο Dasein,
σε συζήτηση που είχα με τον MindMaster,
μου δήλωσε πως έχει σκοπό να συμβάλλει ώστε το φόρουμ να ξαναβρεί
την παλιά του δυναμική προς τη bdsm κατεύθυνση, η οποία με τον καιρό έχει ξεθωριάσει.
Αυτό τέλος πάντων ήταν το ρεζουμέ.

Είναι πολλές μέρες τώρα που σε δύο νήματα, το παρόν και το «μητρικό» Στυλ Σαδισμού,
με αφορμή τις παρεμβάσεις του DeSade γινόμαστε μάρτυρες
μίας έντονης αμφισβήτησης του πλέγματος Κυριαρχία / υποταγή,
υπό το πρίσμα μίας καθολικής επικράτησης των σαδισμού, πόνου και μαζοχισμού.

Εν αρχή ην ο πόνος, διαβάσαμε από τον ανάδοχο του DeSade -στην παρούσα διαπραγμάτευση -
και φίλτατο MindMaster, ο οποίος τον επαίνεσε αφειδώς άμα τη επανεμφανίσει του
και μας έταξε πως θα μας τα εξηγήσει όλα in good time.
Περίμενα κι΄εγώ μαζί με κάποιους άλλους όπως φάνηκε,
που δεν πολυκαταλαβαίναμε προς τα που όδευε το πράγμα,
αλλά αυτή η ρημάδα η good time όπως φαίνεται δεν έχει φτάσει ακόμα.

Αντιθέτως όσο προχωράει το νήμα περνάει από διάφορες φάσεις,
αρχικά αυτής της πρυτάνευσης επί πάντων του πόνου,
έπειτα εκείνη της ...παρασιτικής υπόστασης των Κ/υ ως διαστροφής της συνδιαλλαγής του άλγους
(το οποίο πολύ ντελικάτα «πέρασε στην από κάτω» ως ορισμός του σαδομαζοχισμού),
- για όσους καταλαβαίνουν τι διαβάζουν -
και τελικά φτάσαμε να σταθμίζεται το bdsm βάσει αποφθεγμάτων διδακτόρων ψυχολογίας - ψυχιατρικής,
να προσπαθείται περιπαικτικά από τον DeSade να ερμηνευτεί - αναλυθεί - καταχωρηθεί
σε κάποια θυρίδα κατανοητών φαινομένων (με τα μέτρα πάντα της κοινωνικής επιστημοσύνης),
αυτής δηλαδή που όσοι από εμάς είχαμε την ...τύχη να κοινωνήσουμε τη διαφορετικότητά μας μαζί της
ανακαλύψαμε ότι δεν έχει κάνει ιδιαίτερο κόπο να εντρυφήσει στα καθ΄ημάς
καθότι απευθύνεται κυρίως στη mainstream αγορά,
αυτών δηλαδή που πιστεύουν ότι οι ιδιαιτερότητές τους χρίζουν περισσότερο θεραπείας δίκην επιδημικής ασθένειας,
παρά παραδοχής, ενδοσκόπησης και διερεύνησης ΜΑΚΡΑΝ της ιδιότητος του «πάσχοντος»,
για όσους δηλαδή επιθυμούν να αποδεχτούν τη φύση και τα πάθη τους
μετατρέποντας το αρνητικό πρόσημο σε θετικό (Αυτό για μένα σημαίνει BDSM) για εαυτούς και αλλήλους
και όχι να αποδεχτούν την αντικοινωνική ρετσινιά του χρονίως νοσούντως, χρήζοντος θεραπείας.

Όσοι δεν έχουν αντιληφθεί τα παραπάνω, που δεν είναι δα και υποχρεωμένοι,
έχουν όμως μπετόν- αρμέ άποψη περί πόνου, σαδισμού, άρα και περί.... Κ/υ,
συλλήβδην δε και περί bdsm ( ο καλός ο μύλος όλα τ’ αλέθει),
κατά την ταπεινή μου άποψη είναι τόσο επί του πρακτέου σαδιστές
όσο ορφανός είναι και όποιος έχει διαβάσει τον Τομ Σώγιερ.
Είναι επομένως φυσικό και επόμενο να φιλολογούν ανέξοδα και εκ του ασφαλούς
για κάτι το οποίο προφανέστατα μήτε ποτέ τους είδαν μήτε κι’ απαντήσανε.
Μάλιστα εξηγούν δημόσια ότι ουδόλως τους αφορά,
ως μία ξενόφερτη εισαγωγή θεωρίας και πρακτικής εξ Εσπερίας ορμώμενη.

Αυτοί καλά κάνουν. Οι Ά/αλλοι όμως; (...) [κάποιοι, έστω]

Καταθέτω προς παράλληλη διαπραγμάτευση και προβληματισμό
την γενική άποψη που έχω αποκομίσει σχετικά με το Κεφάλαιο του bdsm
που αποκαλείται Κυριαρχία/ υποταγή ελπίζοντας ότι αξίζει τον κόπο.
Αυτή η συνειδητή και βεβαίως συναινετική, συνάμα δε λελογισμένη Τελετουργία,
με ό, τι εξωτερικό γνώρισμα εκφράζεται και πραγματοποιείται (το έλασσον)
και ό, τι εσώτερες διαδικασίες εν ουσία κινητοποιεί, (το μείζον)
δεν έχει αρχή σε κανέναν σαδισμό και σε ουδένα πόνο.
Έχει να κάνει κατά κύριο λόγο με την από αρχαιοτάτων χρόνων ανάγκη του έμβιου όντως
(στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για τον άνθρωπο)
να ζει με όσο πιο ξεκάθαρες, σαφείς και ει δυνατόν ισχυρότερες
πηγές ενέργειας και άντλησης δύναμης.
Ζωοδότριες έχουν χαρακτηριστεί κατά καιρούς υπό κάποιες άλλες παρεμφερείς συνθήκες.
Ισχυρό συνώνυμο στην προκειμένη περίπτωση:
Σημείο Αναφοράς.
Στην Ινδιάνικη διάλεκτο:
Τοτέμ.

Η ουσιαστική αξία του Τοτεμισμού στην ανθρώπινη ζήση είναι ανυπολόγιστης αξίας και μεγέθους.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς Ινδιάνος για να το γνωρίζει αυτό.
Αρκεί να μην είναι κατά φαντασίαν πωρωμένος σαδιστής...

Ένα φαινομενικά άσχετο παράδειγμα από την ... βανίλα καθημερινότητα,
φαινομενικά mainstream ανθρώπων
από αυτούς που κατά καιρούς αιμοδοτούν τους διδάκτορες ψυχολογίας
που επικαλείται ο DeSade, δανεισμένο από παλαιότερο νήμα του γράφοντος:

Οι κάθε λογής αρνητές ή πολέμιοι, κατ’ ουσίαν ανίδεοι περί Κ/υ,
που αδυνατούν να μην βάλλουν κατά μίας υπόθεσης η οποία τους είναι απλά ακατανόητη,
άσχετα από το πόσα διδακτορικά έχουν κορνιζάρει στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία
και πόσους «συμβατικούς» πελάτες έχουν κουράρει (και χρεώσει πλουσιοπάροχα),
εάν θέλουν πραγματικά να κατανοήσουν έστω ψήγματα πεμπτουσίαες της Εθελοδουλείας,
οφείλουν να εστιάσουν όχι στην Κυριαρχία αλλά στην υποταγή.
Στην αγωνιώδη του ανάγκη αναζήτησης Σημείων Αναφοράς ο άνθρωπος
ανέκαθεν θυσίαζε τεράστιους ψυχικούς και υλικούς πόρους.
Ένα καθημερινό, κοινωνικό και ανθρώπινο μαζί παράδειγμα είναι η εργασία.
Υπάρχουν -ειδικά σε περιόδους βαθέων κρίσεων σαν τη σημερινή -
μυριάδες άνθρωποι, κυρίως νέοι, οι οποίοι εργάζονται
μόνο και μόνο για να έχουν σημείο αναφοράς ως προς την εργασία (και την εργατικότητά τους).
Ένα νέο παιδί που αμείβεται με 400- 500 ευρώ, από τα οποία ξοδεύει ίσως και περισσότερα
για να πάει, να έρθει και να φάει μια τυρόπιτα, δεν το κάνει ασφαλώς για τα λεφτά.
Το κάνει για να έχει την αίσθηση ότι κινείται, εντάσσεται, ανήκει κάπου
απ΄όπου αντλεί δυνάμεις, είτε αυτές ονομάζονται αυτοπεποίθηση, είτε κοινωνική αναγνώριση,
είτε οτιδήποτε άλλο.

Είναι αυταπόδεικτο λοιπό (για όσους δεν είναι κατ’ ευφημισμό openminded
και δεν εκτρέφονται αποκλειστικά με συγγράμματα, αλλά ζουν και στον κόσμο )
πως ο αδύναμος κρίκος στο σύμπλεγμα Κ/υ δεν είναι επ’ ουδενί το υποτακτικό μέλος.
Τούτο το μέρος της συνάρτησης
- όταν γνωρίζει επακριβώς για ποιούς λόγους ανήκει στο Σχήμα
[και δεν μπήκε για να πιεί καφέ (εσπρεσσάκι) ]
είναι το δυναμικό κομμάτι, αυτό που διψά για πηγές ενέργειας,
που θέλει να μετατρέψει τα βιοτικά του πρόσημα σε θετικά,
που παράλληλα γνωρίζει και έχει αποδεχτεί την ύπαρξη των αρνητικών του προσήμων,
πάθη, βίτσια, κόμπλεξ, αδυναμίες, τρωτά σημεία,
που δεν καμώνεται όπως οι πολλοί εκεί «έξω» ότι είναι ΤΟ ισορροπημένο
και απλά χρειάζεται κάτι μερεμετάκια για να εξελιχθεί ΣΤΟ Τέλειο.
Εκείνο που έχει τα τεράστια ψυχικά και σωματικά αποθέματα να παραδοθεί στο Τοτέμ του
και να αντλήσει από αυτό όσα περισσότερα και καλύτερα χρειάζεται.
Ταυτόχρονα να προσφέρει και να θυσιάσει κιόλας
μέσα σε μία εκ των προτέρων γνωστή συνδιαλλαγή σε πλαίσια ασυμμετρίας.
Κάπου εκεί εμφιλοχωρεί (εδώ ο όρος δικαιώνεται γάντι) ο μαζοχισμός, συνακόλουθα ο σαδισμός,
το άλγος, ο εξευτελισμός και όλα τα παρελκόμενα στοιχεία - συστατικά μίας D/s ή M/s Σχέσης.
Κάθέ άλλη προσέγγιση του όλου Κεφαλαίου, από αντίθετη δηλαδή αφετηρία,
όπως προσπαθείται επιμελώς να συμβεί εδώ και μέρες,
είναι σαν να ξεκινάω από τη Ν. Υόρκη να πάω στο Λος Άντζελες μέσω Μανάγκουας.
Αναγκαστικά θα χαθώ στο δρόμο, πιθανότατα σε καμιά χασιέντα στο Μέχικο.

Απομένει βέβαια και ο ρόλος του Κυρίαρχου. Σωστά;

Έχει ο Μανιτού....

 

Απάντηση: Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

Όχι, δεν έχει φτάσει ακόμη "η ρημάδα η good time", δυστυχώς... Έχουμε κι άλλες δουλειές σ' αυτό τον κόσμο, κι εγώ τυχαίνει αυτές τις μέρες, να έχω πολλές... Όχι να γράψω δεν μπορώ, ούτε να διαβάσω δεν προλαβαίνω καλά-καλά. Κι ετούτο εδώ το κατεβατό που έγραψες, MasterDO, δεν προλαβαίνω να το διαβάσω όλο τώρα, μιά ματιά μόνο του έριξα...

Εάν έχετε λοιπόν την υπομονή να περιμένετε έως ότου βρω το χρόνο να γράψω, έχει καλώς. Εάν πάλι όχι έχει κακώς, αλλά δεν μπορώ να σας εξυπηρετήσω άμεσα... Εάν τέλος (αν κατάλαβα καλά από τη βιαστική ματιά που έριξα) θίγεστε κάποιοι από το νήμα κι απ' όσα γράφονται σ' αυτό, πάψτε να το τροφοδοτείτε. Εάν το θεωρείτε απαραίτητο ζητήστε και να κλειδωθεί προσωρινά, κι όταν φτάσει η "good time" (δηλαδή όταν θα μου το επιτρέψουν οι ασχολίες μου), το ξανανοίγουμε... ΟΚ;

 

Dominance standoff

OK λοιπόν, σε αποκλειστική πρώτη το "προσεχώς" αυτής της αναμέτρησης
Σαδιστών, Κυρίαρχων, και Σαδιστών Κυρίαρχων (ή Κυριαρχικών Σαδιστών)
- να 'χετε και κάτι για τα ποπ κορν, ώσπου να ευκαιρήσουν όλοι.



Αν εσείς βλέπετε στους παραπάνω ήρωες κάποιους απ΄τους προγράψαντες,
είναι δικιά σας προβολή, και αντιστοιχίστε τους όπως νομίζετε.

Εγώ σημειώνω απλώς το cameo πέρασμα της camera ως tumbleweed...
​

Dream

 

Απάντηση: Η κυριαρχια ως διαστροφη vs εξελιξης για εναν σαδιστη

Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε ένα χωριό με τυφλούς κατοίκους.
Στο χωριό βασίλευε ένας τυφλός βασιλιάς που είχε για συμβούλους του τυφλούς σοφούς.
Κάθε φορά που συνέβαινε ένα σημαντικό - άγνωστο γεγονός στο χωριό οι σοφοί ήταν αυτοί που το μελετούσαν πρώτοι και αποφάσιζαν για το τι πράγματι συμβαίνει .
Μια μέρα λοιπόν πρωτοεμφανίστηκε στο χωριό ένας ελέφαντας και με βήμα βαρύ πήγε και στάθηκε στην μέση της πλατείας του χωριού.
Όλοι οι χωρικοί κυριεύτηκαν από φόβο αλλά και από ανυπομονησία να μάθουν τι ήταν αυτή η θορυβώδης ύπαρξη που είχε εμφανιστεί στο χωριό τους. Ο βασιλιάς λοιπόν διέταξε τους σοφούς του να εξετάσουν το φαινόμενο και να αναφέρουν μετά ό,τι είχαν βρει.
Ο κάθε ένας από τους σοφούς πλησίασε τον ελέφαντα από διαφορετικό σημείο.
Ο ένας άγγιξε τον ελέφαντα από το πλάι και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ήταν ένας τεράστιος ζωντανός περιπλανώμενος τοίχος. Ο δεύτερος άρπαξε ένα από τα πόδια του και είπε ό,τι είναι προφανές πως δεν είναι τοίχος αλλά ένας τεράστιος ζωντανός μετακινούμενος κορμός δένδρου. Ο τρίτος σοφός που εξέταζε το αυτί έλεγε πως ήταν ένα μεγάλο περίεργο φύλλο δένδρου. Ο τέταρτος σοφός γέλασε με τους συναδέλφους του, τους είπε ότι όλες οι θεωρίες τους ήταν λανθασμένες και ότι δεν ήταν παρά ένα τεράστιο άκακο φίδι , βλέπετε ήταν αυτός που είχε πιάσει την προβοσκίδα.


καλημέρα