Η σκλάβα τιμωρός

Πριν χρόνια ήμουν προσωπικός σκλάβος σε μια Αφέντρα που θα έπρεπε να ταξιδέψει για μεγάλο χρονικό διάστημα στο εξωτερικό. Ήξερε πολύ καλά ότι ο σκλάβος δεν πρέπει να μένει χωρίς Αφέντρα για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτή η μεγάλη απουσία θα ήταν μια αιτία να ξαναβρεί το σκλάβο Της "άστρωτο". Έτσι αποφάσισε να με παραχωρήσει σε μια άλλη Αφέντρα, την οποία ήξερε προσωπικά και της είχε εμπιστοσύνη. Δεν είχε συνεργαστεί μαζί Της, ήξερε όμως ότι δεν θα προξενήσει στην περιουσία Της μεγάλη βλάβη, άρα θα με άφηνε σε καλά χέρια. Ένα απόγευμα πήγαμε με το αυτοκίνητό Της, χωρίς να ξέρω γιατί και που πάμε, δεν μπορούσα να ρωτήσω αν δεν μου το έπτρεπε. Καθόμουν στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου Της και εκείνη την ημέρα ήμουν όταν είχαμε κάνει την πρώτη διαδρομή μας, όταν είχα γίνει και επίσημα σκλάβος Της: στο πίσω κάθισμα, με τα χέρια δεμένα πίσω, γυμνός και σκεπασμένος με ένα κάλυμα, σαν ένα αντικείμενο, ακριβώς ανάμεσα στην μπροστά και στην πίσω θέση. Σε κάθε φρενάρισμα χτύπαγα, αλλά δεν μου επιτρεπόταν να βογγήξω καν. Κάποια στιγμή φτάσαμε κάπου, βγήκε η Αφέντρα κλείδωσε την πόρτα και μετά κάποιο, σχετικά μεγάλο, χρονικό διάστημα επέστρεψε και έβαλε το αυτοκίνητό Της μέσα στο γκαράζ.

Όταν η πόρτα του γκαράζ έκλεισε, άνοιξε την πόρτα, με ξεσκέπασε και με χτύπησε με το πόδι Της απαλά έτσι ώστε να Της δώσω προσοχή, τράβηξε το πόδι Της και το έσυρε προς τα έξω. Κτάλαβα ότι ήθελε να βγω έξω. Βγήκα και τότε είδα ότι ήταν δίπλα μια άλλη γυναίκα, της οποίας έβλεπα μόνο τα πόδια Της, αφού δεν μου επιτρεπόταν να σηκώσω το κεφάλι μου καθόλου. "Με αυτό το ζωάκι θα παίζω από εδώ και στο εξής;", είπε η άγνωστη γυναίκα. Πρέπει να είχε γνέψει καταφατικά η Αφέντρα μου, γιατί Αυτή μου είπε με τραχιά φωνή "Έλα", και προχώρησε εμπρός. Πίσω ήταν η Αφέντρα μου η οποία φρόντιζε να δηλώνει την παρουσία Της σπρώχνοντάς με την μπότα Της. Ανέβηκα ένα μικρό σκαλί και βρέθηκα σε ένα δωμάτιο, με οδήγησαν σε ένα άλλο δωμάτιο όπου με κλείδωσαν και έφυγαν, είχαν φροντίσει βέβαια να μου αφήσουν μια μικρή κουβέρτα για να κοιμηθώ. Δεν ξάρω πόσο καιρός πέρασε, πάντως δεν είχα φάει τίποτε ούτε πιεί, επειδή δεν ήμουν πολύ καταβεβλημένος υποθέτω ότι δε θα ήταν δύο μέρες καλά-καλά.

Όταν άνοιξε η πόρτα αισθάνθηκα ένα μαστίγιο να ξεσκίζει τη σάρκα μου. 'Έλα!", είπε η καινούργια Αφέντρα και την ακολούθησα. Όταν έφτασα στον από πάνω όροφο, τότε χτύπησε το κουδούνι της εξώπορτας, με οδήγησε σε ένα μικρό δωμάτιο που το χρησιμοποιούσε σαν αποθήκη εν μέρει. "Στα γόνατα!!", είπε, "Και δε θέλω να ακούσω ούτε κίχ!!!". 'Αφησε το μαστίγιο κάτω και βγήκε. Τότε παρατήρησα στη σκιά΄μια γυναίκα να είναι σχεδόν γυμνή και να κάθεται σε μια καρέκλα. Πήρε ένα κλειδί και ξεκλείδωσε τις χειροπέδες. " Η Αφέντρα μας με διέταξε να το κάνω", μου είπε με πολύ χαμηλή φωνή. Ήταν μια γυναίκα που αν την έβλεπε στο δρόμο θα ήθελε να της κάνεις καμάκι, ωραία ρόγα, ροδαλή και στητό στήθος. Σκέφτηκα να το φίλήσω. Το έκανα χωρίς να διστάσω. Φαίνεται της άρεσε γιατί έκανε πίσω το κεφάλι της για να έχω περισσότερο χώρο να "δράσω". Της έγλειψα τη μια ρόγα και μετά την άλλη, μετά δάγκωσα πρώτα την αριστερή σιγά και με αυαξανόμενη δύναμη και μετά τη δεξιά. Έβγαλε μια μικρή κραυγούλα. Μετά της φίλησα την κοιλιά της. Εκεί μπήκε η Αφέντρα, αμέσως έσκυψα γιατί δεν μου είχε επιτρέψει να τη δω.

"Τι γίνεται εδώ;", ρώτησε. "Σε ρωτάω σκλάβα", ρώτησε τη γυναίκα. Αυτή Της είπε όλα με πάσα ειλικρίνεια, όπως μια καλή σκλάβα. Όταν τέλειωσε την αναφορά της η Αφέντρα δεν μίλησε, αλλά στάθηκε μπροστά της, της σήκωσε το κεφάλι και με το δεξί της χέρι της έριξε ένα πολύ ηχυρό χαστούκι. Με την ακρή του ματιού μου είδα το κεφάλι της να τινάσεται δεξιά. Μου σήκωσε το κεφάλι και με διέταξε να δω πως θα τιμωρούσε τη σκλάβα Της για αυτό που έκανα εγώ. Πράγματι έριξε ένα ανάποδο χαστούκι και μετά ένα κανονικό και μετά πάλι ένα ανάποδο, τόσο δυνατά που είδα τη σκλάβα Της να έχει αφήσει ένα δάκρυ. "Εγώ έφταιγα", Της είπα. Με κοίταξε υποτημιτικά, πήρε ένα λουρί σκύλου, το έδεσε στο λαιμό μου και με οδήγησε σε ένα άλλο δωμάτιο, ακολουθούσε η σκλάβα Της. "Νομίζεις ότι δεν θα τιμωρηθείς;", μου είπε, "Ή νομίζεις ότι αυτό ήταν τιμωρία;". Μου έδεσε τα χέρια πίσω στη πλάτη και έβγαλε από μια ντουλάπα τέσσερα μαστίγια. "Αυτά παθαίνετε όταν κάνετε αταξίες!!". Διέταξε τη σκλάβα Της να με μαστιγώσει, λέγοντάς της ότι αν δεν το κάνει καλά θα την τιμωρήσει πάρα πολύ αυστηρά. Πάνω απ'όλα όμως ήταν μια διαταγή Της.

Το πρώτο μαστίγωμα δεν ήταν πολύ δυνατό. Άκουσα όμως ένα δεύτερο, πρέπει να ήταν το μαστίγωμα της σκλάβας Της, γιατί την αποκάλεσε "σκύλα" και τη διέταξε να με μαστιγώνει καλά, όπως μου άξιζε, όπως τόνισε. Η δεύτερη ήταν δυνατή, νόμισα ότι είχε μπεί το μαστίγιο μέσα στη σάρκα μου, τόσο λεπτό ήταν και τόσο δυνατό ήταν το μαστίγωμα. Η τρίτη ήρθε μαζί με την τέταρτη και πλέον η σκλάβα Της με βάραγε με λύσσα και είχε λαχανιάσει. Εγώ κόντεύα να λυποθημήσω. Δεν μπορούσα όμως να φωνάξω γιατί ήξερα ότι θα αρχίζαμε από την αρχή πάλι. Δεν ήξερα, βέβαια, ποιό ήταν και το τέλος, πόσες θα "έτρωγα". Κάποια στιγμή την έσπρωξε, γιατί παραπάτησε και κόντεψε να πέσει κάτω, λέγοντάς της ότι "δεν έχει στυλ, θα μείνει πάντα μια σκύλα". Όμως φρόντισε να κάνει και την παρατήρηση ότι "αυτό", εννοώντας εμένα, είναι ένα σκουπίδι και πρέπει να του συμπερίφερεαι ανάλογα: μου έριξε λίγο νερό στην πλάτη μου και πήρε Αυτή το μαστίγιο γιατί τώρα έπεφτε με χάρη, με δύναμη και εκεί ακριβώς που ήθελε. Είχα ερεθιστεί.

"Από πότε καβλώνουν και τα σκουπίδια;", ρώτησε. Πήγα να μιλήσω, αλλά δύο μαστιγώματα στην πλάτη και ένα στα πλευρά μου έκοψαν τη φόρα. Κατάλαβα ότι δεν μου είχε δώσει την άδεια. "Συνέχισε έτσι, αλλά στην κοιλιά", είπε στη σκλάβα Της. Τώρα μπορούσα να δω το προσωπό της σκλάβας που είχε γίνει σκληρό και δήλωνε την ευχαρίστηση να με βλέπει να πονώ. Πρέπει να είχε κάνει μια ωραία σειρά από βουρδουλιές γιατί η Αφέντρα εκδήλωσε αμέσως την ευχαρίστησή της, φιλώντας την στο μάγουλο τρυφερά. Με κοίταξε και με έφτυσε στη μούρη και διέταξε τη σκλάβα Της να κάνει ότι κάνουμε σε ένα σκουπίδι, αυτή το κατάλαβε και με πάτησε με το ωραίο πέλμα της. Έκανε ότι έφευγε, αλλά ένα νεύμα Της ήταν η εντολή στη σκλάβα Της να συνεχίσει να με μαστιγώνει σε όλο μου το κορμί.

Φαίνεται ότι δεν μπορούσα άλλο, γαιτί της έδωσε την εντολή να σταματήσει. Η εντολή ήταν ένα δυνατό μαστίγωμα που τύλιξε τη μέση της σκλάβας Της και την έκανε να βογγίξει. Την τράβηξε και με το χέρι της της έδειξε το πάτωμα. Αυτή γονάτισε μπροστά στηνΑφέντρα και ένα νεύμα Της προς εμένα ήταν η εντολή να έρθει προς εμένα. "Τελειωσέ το", είπε. Το "το" αναφερόταν στο σκουπίδι. Μου έβαλε ένα σκληρό και τραχύ χαλάκι, κάθησε πάνω και πήγαινε πέρα δώθε. Το δέρμα στην κοιλιά μου κόντεύε να ξεκολήσει, έτσι, τουλάχιστον, νόμιζα. Μετά πήρε την πούτσα μου, την κράτησε στο χέρι της, την άφησε και σκύβοντας την έφτυσε. Έφερε το μουνί της πάνω από το στόμα μου, βλέποντας την πούτσα μου και έσκυψε με πολύ χάρη, νόμιζα ότι θα την έγλυφε, αλλά έβαλε δύο clips στις ρόγες μου. Με άφησε έτσι δεμένο για κάμποση ώρα.

Βγήκε έξω, μίλαγε με την Αφέντρα. Έκαναν σχέδια να με πουλήσουν, σκέφτονταν ότι θα έπιανα καλή τιμή. Βέβαια όλα αυτά τα έλεγαν γιατί ήξεραν ότι άκουγα. Μίλαγαν για μια Αφέντρα μαύρη που Της άρεσε να φτάνει μέχρι τα βιολογικά όρια τους σκλάβους Της. Μετά η Αφέντρα άρχιζε να βογγά, κατάλαβα ότι η σκλάβα Της έκανε έρωτα μαζί Της. Ήρθαν προς εμένα, με έλυσαν και με διέταξαν να μείνω γονατιστός για μία ώρα. Κάποια στιγμή έχασα τις αισθήσεις μου. Τις ξαναβρήκα με το μαστίγωμα της σκλάβας Της που ήταν πολύ πιο δυνατό απ'ότι πριν. Πήρε τα clips και τα τράβηξε με δύναμη, για ένα με δύο λεπτά είχα σπασμούς από το σοκ αλλά μετά ηρέμησα όταν το μαστίγιο σηκώθηκε, σαν απειλή.

Ήταν ένα απόγευμα ωραίο που το θυμόμουν για όλο το χρόνο που έμεινα μαζί τους, μέχρι να με επιστρέψουν στην Αφέντρα μου, η οποία τότε πιστοποίησε ότι με είχαν εκπαιδεύσει καλά.

 

wow!

 

Καλό θα ήταν τα άτομα που κάνουν post ιστορίες οι οποίες δεν είναι δικές τους, να μας λένε και σε ποιό site τις έχουν διαβάσει....

 

RE: RE: Η σκλάβα τιμωρός

Έχουμε κάποιον λόγο να πιστεύουμε ότι η ιστορία αυτή δεν είναι προσωπική του εμπειρία?

 

Σε ευχαριστώ al nair, θα πρέπει να σας πω ότι ήταν 100% δική μου. Για ευνόητους λόγους δεν μπορώ να Σας αποκαλύψω MsAliki τα ονόματα, αλλά συνέβη στην Αθήνα (και μάλιστα στο κέντρο) πριν κάποια χρόνια. Δυστυχώς έχω χάσει επαφή με την Αφέντρα και, φυσικά, με τη σκλάβα Της. Τον τελευταίο καιρό προσπαθώ να ξανακερδίσω αυτή την επαφή για να Την φέρω σε αυτή την υπέροχη κοινότητα. Πάντως Σας ευχαριστώ MsAliki για το ενδιαφέρον Σας να διαβάσετε την ιστορία μου. Φυσικά υποκλίνομαι μπροστά Σας.

 

Σε αυτή την εμπειρία μου ήθελα να εκφράσωκατ'αρχήν την ευγνωμοσύνη μου προς Την Αφέντρα, μετά τη χαρά μου που συνάντησα μια άλλη Αφέντρα. Ήθελα επίσης να εκφράσω τη χαρά και την ηοδνή για τη συνεύρεση δύο σωμάτων, ανεξάρτητα με τον τρόπο που συνευρίσκονται. Η δική μου στάση είναι να υπηρετώ τις γυναίκες και εκεί που επιτρέπεται και τις γυναίκες σκλάβες, θεωρώντας ότι είμαι κατώτερος από αυτές. Μου είναι αδιανόητο να τιμωρήσω μια σκλάβα και η πίεση Ένός Dom για να τιμωρήσω μια σκλάβα θα ήταν αφόρητη. Μου αρέσει η τιμωρία από μια γυναίκα γιατί κρύβει μέσα της την ένταση, την αγάπη, την αφοσίωση και τη θέληση να ασχοληθεί σοβαρά μαζί σου. Αυτό μου δημιουργεί υπεδιέγερση. Για παράδειγμα όταν η Αφέντρα μου είχε δέσει τα πόδια τόσο σφιχτά που να είναι ενωμένα, τα χέρια δεμένα πίσω απ'την πλάτη, με είχε διατάξει να στέκομαι όρθιος στη μέση του δωματίου, το οποίο ήταν σκοτεινό, και με τα μάτια κλειστά, όταν έχασα την ισορροπία μου τότε με βοήθησε να σηκωθώ με το μαστίγιό της μόνο δείχονοντάς μου ότι μπορώ και ότι Αυτή ορίζει τις δυνατότητες και τις υπερβάσεις μου. Και για αυτό Την ευχαριστώ και πάλι. Σήμερα δεν ξέρω που βρίσκεται, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα κάνει τέλεια το καθήκον της. Αυτά, αν και νομίζω ότι Σ(σ)ας κούρασα.

 

Απάντηση: Η σκλάβα τιμωρός

Ωραια ιστορια...