Θέλω να φτιάξω μια συλλογή...

Home made bondage equipment.
(ας το μεταφράσει κάποιος διότι σαν δίγλωσσος έχω πρόβλημα με την γρήγορη μετάφραση)
Λοιπόν, ιδέες παρακαλώ!

Ηδη ετοιμάζω ενα μαστίγιο από σχοινί nylon.

 

Χειροποίητος εξοπλισμός περιορισμού/δεσίματος

 

Οι παίκτες BDSM είναι πολύ εφευρετικοί στην χρήση των εργαλείων του παιγνιδιού τους, και μερικές φορές χρησιμοποιούν κανονικά σπιτικά αντικείμενα ως ερωτικά παρελκόμενα που είναι γνωστά ως «prevertibles».

Δεν θα περιοριστώ όμως μόνον σε εξαρτήματα/εξοπλισμό για δέσιμο (bondage) αλλά γενικά σε BDSM.

• 
  Ξύλινα σουβλάκια
  Μανταλάκια
  Κεριά
  Ρακέτες επιτραπέζιας αντισφαίρισης
  Βούρτσες
  Πλαστικό περιτύλιγμα κουζίνας
  Παγάκια
  Ζώνες
  καλύμματα ματιών (αυτά για τον ύπνο)
  Φουλάρια, σάλια, μαντήλια
  Ξεσκονιστήρια με φτερά
  Κρέμες πιασίματος (εκείνες που δημιουργούν ψύξη ή ζέστη αναλόγως)
  Εισροφητήρες (π.χ. για απογαλάκτωση μαστών εγκύων)
  Εργαλεία κουζίνας ή εργαστηρίου
  Εξοπλισμό φαρμακείου
  Φρούτα και λαχανικά
  Λάδι μαγειρικής ή φυτίνη

Από εκεί και πέρα αν σε ενδιαφέρει μόνο το δέσιμο (π.χ. Shibari) θα αγοράσεις σχοινί από οποιοδήποτε κατάστημα που πουλά είτε οικοδομικά υλικά είτε ναυτικό εξοπλισμό.

Τώρα όσον αφορά σε χειροποίητα εργαλεία, είναι πολύ δύσκολο να δώσει κάποιος γραπτές οδηγίες για την κατασκευή τους, ακόμη κι αν είναι κατασκευαστής τους, έτσι δεν αποτολμώ να δοκιμάσω.

Χαιρετισμούς και...... καλή συλλογή!

 

στειλε μου pm, ξερω να φτιαχνω μερικα τετοια.

 

Τέτοιες ιδέες καλά είναι να λέγονται παιδιά γιατί μπορεί να μας βοηθήσουν.

 

Τα pervertibles ειναι πολυ ευκολο να αποκτηθουν, γενικα φτηνοτερα απο τα toys και η εφευρετικοτητα στην χρηση τους τα κανει πολυ διασκεδαστικα. Για καποιον ευφανταστο kinkster ολοι οι χωροι αποτελουν αφορμη για αποκτηση 'παιχνιδιων.' Ενας καλος φιλος ειχει την διαστροφη να αποκτησει ενα απο τα καλυτερα implements του στο gift shop ενος μουσειου Φυσικης Ιστοριας οταν ειχε μια ειδικη εκθεση για καλαμαρια. Το πλαστικο καλαμαρι/παιχνιδι για παιδια, εχει γινει a favorite μια που δεν προκαλει ποτε περιεργα βλεμματα και αφηνει υπεροχα και μοναδικα σημαδια.
Στην χρηση των pervertibles χρειαζεται καποια προσοχή ομως- τα φουλαρια επι παραδειγματι μπορει να ειναι πιο αισθησιακα απο καποιες αποψεις (υλικο, χρωματα κλπ) αλλα επισης τεινουνε να "μαζευουνε" και ως εκ τουτου μπορουν πιο ευκολα να εμποδισουνε την κυκλοφορια του αιματος στους καρπους κλπ.

 

Αν θέλετε να ασχοληθείτε με το δέρμα καλό είναι να πάρετε πρώτα ένα καλό βιβλίο η να ψάξετε στο net. Τα λίγα βιβλία που κυκλοφορούν στα ελληνικά είναι απλοϊκά και τα βρίσκεις σπάνια, συνήθως σε μεγάλα βιβλιοπωλεία. Θα συνιστούσα να τα ξεφυλλίσετε παρά να τ’ αγοράσετε. Την λίγη χρήσιμη πληροφορία που έχουν (τα βιβλία στα ελληνικά) θα τη δείτε αμέσως.

Για αρχή, δε χρειάζονται πολλά εργαλεία.

Ένα καλό ψαλίδι, ένα μεγάλο κοπίδι (από αυτά που πουλάνε σε βιβλιοπωλεία – το μεγάλο μέγεθος), ένας μακρύς μεταλλικός χάρακας, ένα σφυρί και μια επιφάνεια εργασίας ξύλινη ή πλαστική –όχι μεταλλική γιατί θα καταστραφούν τα εργαλεία (ένα μεγάλο επίπεδο ξύλο κουζίνας – παλιό τραπέζι κλπ.).

Από κει και πέρα χρειάζεται ένα εργαλείο που ανοίγει στρογγυλές τρύπες (σαν αυτές που έχουμε στη ζώνη) όπως αυτό.
1243]

Εγώ προτιμώ τα ξεχωριστά τρυπητήρια (ζουμπάs – punch) που τα χτυπάς με ένα σφυρί (κάτω από το δέρμα που θέλετε να τρυπήσετε βάλτε ένα κομμάτι παλιό δέρμα για να μη στομώσει το εργαλείο)

Επίσης χρειάζεται κι ένα οβάλ τρυπητήρι για να ανοίγετε μακρόστενες τρύπες (σαν αυτές που έχει η ζώνη στο γλωσσίδι της αγκράφας).

Τα καψούλια (δεν ξέρω πως τα λένε) που ενώνεις δυο δέρματα ή ένα διπλωμένο δέρμα γύρω απ’ την αγκράφα μπαίνουν με ένα σφυρί. Συνήθως τα πουλάνε ανά χίλια (6-8 Ευρώ) αλλά βρίσκεις? και χύμα.

Το ράψιμο στο χέρι είναι πιο δύσκολο. Χρειάζεστε οδηγούς σαν κι αυτόν (υπάρχουν πολλά μεγέθη) για να μαρκάρετε που θα ανοίξετε τις τρύπες για ραφή και από κει και πέρα υπομονή.
1242]

Στην Αθήνα, πολλά καταστήματα που πουλάνε δέρμα με το μέτρο (10-20 Ευρω το μέτρο), εργαλεία και διάφορα εξαρτήματα είναι συγκεντρωμένα στην οδό Μιαούλη (ξεκινάει από πλ. μοναστηρακίου και είναι λοξά παράλληλη με την Αθηνάς).

Δουλεύουν εργάσιμες ώρες. Τα μαγαζιά με «είδη υποδηματοποιίας» που έχουν και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αν δεν κάνω λάθος δεν ανοίγουν Σάββατο, Υπάρχει κάποιο τέτοιο μαγαζί – θησαυρός στη Μιαούλη. Για τρυπητήρια υπάρχει ένα μαγαζί κοντά στην Πλατειά ηρώων (Ψυρή – τέρμα Μιαούλη ). Δε θυμάμαι το δρόμο – νομίζω Καραϊσκάκη.

Μια εύκολη λύση είναι να αγοράσει κανείς έτοιμα λουριά (σκυλού- ζώνες κλπ) και να τα μετατρέψει στα μέτρα που θέλει.

Αρκεί να πιάνουν τα χέρια του.