Θα σεβαστώ εγώ ο/η Κ τη θρησκεία σου;

Διαβάζω το νήμα και ακόμη δεν έχω καταλήξει αν θέλεις να γίνεις θεος στη θέση στου Θεου για το υπο σου ή διάβολος στη θέση του Διαβόλου . Αυτοί οι δυο βέβαια εχουν αφήσει στον άνθρωπο την ευθύνη για τις επιλογές του .Σε D/s όμως την ευθύνη θα την έχεις εσυ ,γι αυτό σε κοντραρει η ηθική σου...Είναι διαφορετικο να διακορεύεις άμμωμες κορασίδες και διαφορετικο να διεφθειρεις ψυχες ακομη και αν δεν πιστευεις..αντέχεις την ευθύνη ?

 

Το τι είναι ηθικό και τι είναι ανήθικο σηκώνει πολύ μεγάλη συζήτηση.

Το "πόσο" και το "αν" θα συνεχίσει να πιστεύει σε μία θρησκεία κάποιος μπορεί να αλλάξει από διάφορα γεγονότα όπως είναι η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ή κάποιες συνεδρίες σε έναν ψυχολόγο π.χ..

Σε ό,τι αφορά ένα Κ άτομο για μένα δεν υπάρχει ηθικό δίλημμα.
Το να αποφασίσει να "παίξει" με αυτά τα συναισθήματα που κάνουν ένα υπό να νιώθει ντροπή είναι μέσα στα πλαίσια του bdsm.

Στο δικό μου κεφάλι, το να επιβάλλω ή να καταφέρω να πείσω το υπό να πάει με 1 - 2 - 10 αγνώστους να πηδηχτεί είναι ισοδύναμο με το να καταφέρω να επιβάλλω ή να πείσω το υπό μου να κάνει κάτι σε σχέση με τη θρησκεία του που θα το κάνει να νιώσει ντροπή.

 

Αχ μπρε κουτά, τον δρόμο σας τον εδειξε ο Αλέξης...διαχωρισμός Σεξ και Εκκλησίας.
Πολύ απλά...."απολύεις" απο την σχέση τον/την θρησκευόμενο (εκκλησία) σύντροφο αλλά παραμένει να σε γαμάει όπως σε γάμαγε.

 

Εξαιρετικη τοποθετηση !!!!

 

αν μπορείς κι έχεις διάθεση να της αλλάξεις τη μπαναήα δεν είναι καθόλου άσχημη ιδέα. αλήθεια.

 

Είμαι άθεη και πολυθεϊστρια μαζί... Δεν Έχω τίποτε το χριστιανικό να ρέει μέσα Μου... Είμαι ων πραγματιστικό και ρεαλιστικό και συνάμα μεταφυσικό κι αλλοπαρμένο, που επικοινωνεί διαρκώς με κόσμους άφατους, ορατούς και αόρατους. Είμαι μία περιπλοκότητα όσο και μία απλότητα... Είμαι ιερή και βέβηλη... Στο σύμπαν Μου είμαι παντοδύναμη θεά αλλά και ανήμπορη σκόνη ανά πάσα στιγμή βήξει η γη που καθημερινά ιππεύω... Είμαι γεννήτορας και καταστροφέας των κόσμων Μου... Είμαι εφευρέτης νέων κόσμων όταν οι δικοί Μου καταστρέφονται από άλλους γεννήτορες και καταστροφείς κόσμων... Μια μέρα δε θα υπάρχω όπως υπάρχω. Καμμία μέρα δεν υπάρχω όπως υπήρχα... Στο λαβύρινθο Μου υπάρχουν πολλές πόρτες, πολλά δωμάτια, πολλοί διάδρομοι... Σε κάποια δώματα υπάρχει μόνο ένας θρόνος. Αυτός πάνω στον οποίο καθομαι Εγώ και απαιτώ θυσίες, τελετές αφιέρωσης, αιμματηρές δοκιμασίες... Εκεί υπάρχουν μόνο οι ιερείς, οι ιέρειες και οι θεότητες που δημιουργώ Εγώ... Προειδοποιώ κάθε έναν που στέκεται στον προθάλαμο. Θα αφήσει τα παπούτσια του έξω από την κεντρική πύλη. Μπορεί ανά πάσα στιγμή να επιστρέψει στην είσοδο από την οποία μπήκε και να αποδεσμευτεί επαναλαμβάνωντας προς τα πίσω τα βήματα που έκανε για να μπει ένα ένα... Οφείλει να γνωρίζει όμως, ότι δε θα επιστρέψει ποτέ πίσω, όντας το ίδιο άτομο που υπήρξε πριν αποφασίσει να δοκιμάσει αυτήν την περιπέτεια... Είναι η πρώτη αλήθεια που θα ακούσει κάποιος από Εμένα. Και την ευθύνη για το αν θα τολμήσει με αυτή τη γνώση να ζητήσει τη μύηση ή όχι, θα την πάρει ο ίδιος/η ίδια xωρίς δική Μου παρέμβαση, εκτός από μία δόση σαγήνης... Κι αυτή δοκιμασία είναι... Α.

 

Είναι καλό να λέγονται αυτά που ίσως για κάποιους να ακούγονται αυτονόητα.Δίνεται έτσι και η ευκαιρία να εξετάσει κανείς βαθύτερα κάποιες έννοιες.

Οπως και - ένθεους όπου η ενοχικότητα και η ημιμάθεια...
- άθεους/ένθεους/κλπ με ημιμάθεια και καμία ενοχικότητα

Λογικό να είναι απο τις 'καυτές πατάτες' σε ένα φόρουμ με τέτοια θεματολογία.Όχι ότι δεν είναι θέμα 'καυτής πατάτας' απο μόνο του, απλά ο συνδιασμός των 2 αυξάνει την θερμοκρασία ακόμη περισσότερο.
(Και υπάρχει και το φαινόμενο ''you eat babies, everyone knows that!!'', απο όποια μεριά της πόλωσης και να το δείς)

Θέματα ηθικής, θρησκείας, σεξ τα οποία έμμεσα, άμεσα, ενεργητικά, παθητικά, ατομικά, συλλογικά επηρεάζουν την ζωή όλων μας καλο θα ηταν, παρόλες τις δυσκολίες που πιθανόν να εμπεριέχει αυτό, να συζητιούνται ακόμη περισσότερο ακριβώς για αυτό τον λόγο (και για κάποιους απο αυτούς που αναφερεις στην εύστοχη σου ανάρτηση, ειδικότερα για σχέσεις όπου πιθανόν να εμπεριέχουν απόλυτη παράδοση ελέγχου).

Αναγκαιες και ενδιαφέρουσες, ακριβώς, μέχρι να κατανοήσουμε ότι με την έκθεση όλων μας στο πως αντιλαμβάνονται άλλα άτομα τους προβληματισμούς / απορίες που είχαμε / έχουμε, μπορούμε να αποκομίσουμε πολλά όσο αφορά το κομμάτι της αυτογνωσίας και το αξιακό μας σύστημα, όπως επίσης και των συνανθρώπων / συντρόφων μας και της διαφορετικότητας αυτών. Καλό είναι να γίνεται αυτή η έκθεση με τις όποιες εσωτερικές συγκρούσεις / aha moments επιφέρει στο πιό χαλαρό περιβάλλον του φόρουμ (όπου υπάρχει η δυνατότητα της ανώνυμης επικοινωνιας και επαρκής χρόνος επεξεργασίας/κατανόησης) παρά στο 'πεδίο της μάχης'.

Το 'Θα σεβαστώ εγώ ο/η Κ την θρησκεία σου?' έχει ακόμη μια πτυχή, άξια ίσως δικού της νήματος. 'Θα σεβαστώ εγώ ο/η Κ την αθεία σου?'

 

αυτό δεν γινεται . φυσικα περι ορεξεως κολοκυθοπιτα , κουβεντα κανουμε , δεν κρινω ... όμως δεν μπορεις να εισαι δυο πραγματα ταυτόχρονα , οταν το ένα μηδενιζει το άλλο . ή πιστευεις ότι υπαρχει κατι (μια δυναμη) ανωτερο από εσενα ή όχι ...

 

Μπορεί αυτό να ονομαστεί Agnostic Theism, αν θέλουμε να το ταμπελώσουμε

 

Αγαπητή Αγγελική πολύ όμορφη η κατάθεση ψυχής αλλά μπορεί εύκολα να μπερδευτεί ως αυτοπροβολή   

 

Ίσα ίσα, εγώ θα ήθελα πολύ να δώ απαντήσεις σε αυτό το νήμα. Απλά δεν πιστεύω οτι το φόρουμ είναι έτοιμο για τέτοια συζήτηση. Το διαφορετικό τρομάζει.

 

Δεν είναι η ευθύνη μου απέναντι στον υπό, το πρόβλημα και συνεχίζοντας τον ειρμό του Τιθών, αν αξίζει τον κόπο, μπορεί να ξεπεράσω την ηθική, να έχω διάθεση και να ψάξω τον τρόπο να της ή του αλλάξω την μπανανία.


Η ευθύνη μου ως κυρίαρχου είναι να πάρω αυτό που θέλω, επιτυγχάνοντας την συναίνεση του υπό. Το αν κάνω κακό ή καλό, σε ένα χαοτικό σύστημα αυτό είναι αστείο να το ρωτάς.


Όμως η θρησκευτική του ταυτότητα έχει άμεση σχέση με το περιβάλλον του και να του αποκόψω αυτή την σύνδεση ή να διαφθείρω αυτή την σύνδεση με το περιβάλλον, δεν μου δίνει μόνο την ευθύνη του να διαχειριστώ το κενό που δημιουργώ στον υπό, αυτό είναι δικό μου θέμα, αλλά το κενό που θα δημιουργήσει ο υπό μου απέναντι στη θρησκευτική του κοινωνία. Μπορώ να θεωρώ ακόμα και ανόητο το θρήσκευμα του, μπορεί ακόμα και να κάνω κάποιες φορές, εσκεμμένα λειψή προσπάθεια, να διαφθείρω άτομο ή άτομα στο θρήσκευμα τους, αλλά έχω αποφασίσει από μικρή ηλικία ότι δε θα διαταράξω το κοινωνικό οικοσύστημα που ζω, ένας λόγος γιατί είμαι αθεράπευτα ρομαντικός και ένας άλλος λόγος γιατί δεν ξέρω τι θα φέρει αυτό και δεν θέλω να έχω την ευθύνη, του να το παίξω θεός σε αυτό.

Αν σας ακούγεται υπερβολικό αυτό, τότε θα μπορώ πρόχειρα να οριοθετήσω την κοινωνική ηθική αυτού του χώρου και να έχω μία εικόνα ώστε να ξέρω πως να κινηθώ. Για όποια κατεύθυνση.