Κόκκινες γραμμές..

Θα ήθελα να θέσω το εξής ερώτημα στα Κυρίαρχα άτομα της σελίδας..
Στο ξεκίνημα μιας σχέσης D/s φαντάζομαι πως όλοι/ες θέλετε να μάθετε τα όρια ή αλλιως τις κόκκινες γραμμές που έχει ο σκλάβος σας(Εγώ τουλάχιστον θέλω να είναι ξεκάθαρο το τοπίο).
Τι συμβαίνει λοιπόν αν κατά τη διάρκεια αυτής της σχέσης,σας πει ο/η υ Σας πως έχει ξεχάσει να αναφέρει κάποια κόκκινη γραμμή ή πως τελικά δεν είναι σίγουρος/η ότι μπορεί-θέλει να κάνετε κάτι απ όσα τον/την προστάζετε;
Ποια είναι η αντίδραση σας;
Τον/την αποδεσμέυετε;Τον/την τιμωρείτε;;

 

Πολύ περίεργες αντιλήψεις για το D/s έχεις, πάρα πολύ περίεργες, ή μάλλον γι' αυτό που αντιλαμβάνεσαι ως D/s...
Το ερώτημά σου μπορεί να ισχύει μόνο στο πλαίσιο μιας συμπεφωνημένης συνεύρεσης παιγνίου ενηλίκων (λέγεται και σέσιον ή συνεδρία τώρα τελευταία, για πουλ μουρ κλπ).

 

Περίεργες,ίσως για εσένα.Δε μπορώ να καταλάβω τι σε προβληματίζει στο ερώτημα μου.Η αυστηρότητα ίσως;(Ξαναλέω πως μιλάω για σχέση D/s ,όχι για βανίλια που είναι όλα ανοιχτά.)
Ο καθένας κρίνει και πράττει όπως πιστεύει καλύτερα για τον ίδιο και τον υποτακτικό του.Εγώ πράττω με έναν χ τρόπο,θα με ενδιέφερε καθαρά απο περιέργεια να μάθω τι κάνουν αλλοι/ες Κυρίαρχοι/ες σε μια τέτοια περίπτωση.
Για εμένα που θέλω δίπλα-κάτω μου ένα άτομο ειλικρινές και ευθύ,δεν είναι καθόλου περίεργες.
Και πίστεψε με πως η αντίληψη μου είναι όσο καλή χρειάζεται να είναι.

 

Επίσης, ίσως να είναι too much για μερικά Κυριαρχικά άτομα η συναίσθηση ότι Κυριαρχικό άτομο ΔΕΝ είναι απαραιτήτως ένα κομπλεξικό ή προβληματικό-αντικοινωνικό-υπεροπτικό-ασυνάρτητο ή αγενές άτομο, αλλά ένας νορμάλ άνθρωπος που θεωρεί ότι στην ζωή υπάρχει σε ΟΛΑ τα επίπεδα το άσπρο και το μαύρο και αναλόγως των γούστων του καθενός, είναι και η επιλογή του...
Το να θεωρεί πχ κάποιος ΔΕΔΟΜΕΝΟ ότι πρέπει σε όλο τον κόσμο να αρέσει και η 10η αλλά απαραιτήτως και η 300η σελίδα από τις 120 μέρες στα σόδομα, δεν είναι ουτοπικό...είναι ανισόρροπο...

Είχα στο παρελθόν σχέσεις -μακροχρόνιες- με σκλάβους, οι οποίοι αναλόγως των ορέξεων μου έχουν υπάρξει από τασάκι μου μέχρι sex toy μου και από σάκος του μποξ μου, μέχρι σκυλάκι μου...τα κλισέ και οι αμερικανιές προσωπικά εμένα δεν με αγγίζουν ιδιαιτέρως και ακολουθώ τον δρόμο που έχω επιλέξει ΕΓΩ και όχι το "πρωτόκολλο" ενός lifestyle που στην πραγματικότητα είναι κατασκεύασμα του "φαίνεσθαι" και όχι του "είναι"...Ως προς το σχόλιο περι "session" αν μπορούν να θεωρηθούν σχέσεις 2 ή 3+ χρόνων έτσι, τότε μάλλον θα έπρεπε οι επαγγελματίες Κυρίαρχες να το κλείσουν το "μαγαζί"...

υ.γ. Ως προς το τί είναι σχέση D/s, αυτό είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο και έχει απεριόριστες ερμηνείες οι οποίες δεν είναι καθόλου περίεργες, παρά είναι αποτελέσματα κοινωνικών, χρονικών, πολιτικώς ορθών ή μη ορθών επιλογών και φιλοσοφιών...Αυτό που για κάποιο κυριαρχικό άτομο μπορεί να είναι ξεκάθαρα προαπαιτούμενο -ως προς τον σκλάβο του- για τον παραδίπλα μπορεί να είναι παροχημένο, αναχρονιστικό, αηδιαστικό, παιδιάστικο κλπ κλπ κλπ
Ο θυμόσοφος λαός το εξηγεί τόσο απλά, που και το πιο απλοικό μυαλό μπορεί να το καταλάβει..."περί ορέξεως κολοκυθόπιτα..."

 

Δεν είμαι Κυριαρχικός απόλυτα στις ερωτικές σχέσεις μου. Εκφράζομαι ανάλογα με το τι θα αισθανθώ, από έρωτα χωρίς κανένα BDSM στοιχείο μέχρι το οτιδήποτε.

Παρόλ΄ αυτά στις σχέσεις μου συνολικά, δηλαδή πάνω και πέρα του αυστηρά ερωτικού κομματιού τους, θέλω να κυριαρχώ και να ορίζω εγώ τη μοίρα μου απόλυτα και χωρίς δεύτερη κουβέντα, και αυτό κάνω πάντα από χαρακτήρα, αν και πάντα αφουγκράζομαι τις επιθυμίες και τις ανάγκες του έτερου ήμισυ ώστε να προσφέρω για να απολαύσω.

Από εμπειρία έχω αντιληφθεί ότι όταν νοιάζεσαι αληθινά για τον άλλο ο άλλος σου το ανταποδίδει με τρόπους πολύ απολαυστικότερους και πιο αξιομνημόνευτους απ΄ ό,τι όταν βάζεις πρώτα και μόνο τις δικές σου ανάγκες μπροστά. Αυτές θα ικανοποιηθούν πολύ καλύτερα στη συνέχεια και με περισσότερο πάθος.

Παρόλ΄ αυτά οι δικές μου επιθυμίες και ανάγκες παρατίθενται από την αρχή σαφώς και ρητά. Και αν τύχει αυτές να αλλάξουν πάλι αναθεωρούνται και παρατίθενται εκ νέου σαφώς και ρητά. Και αυτό το δικαίωμα της μεσολάβησης διαφορετικών αναγκών και επιθυμιών το αναγνωρίζω και στο ταίρι μου.

Οπότε στο ερώτημα αυτό, για εμένα αν τύχει να μην ικανοποιηθεί κάποια επιθυμία μου που απαιτώ να ικανοποιηθεί συζητώ πρώτα πώς αισθάνεται το ταίρι μου με αυτή και γιατί.

Διερευνώ δηλαδή με σκοπό να δομηθεί, σε αυτή την περίπτωση, η απαραίτητη συναίνεσή του στην επιθυμία μου, χωρίς να με απασχολεί γιατί δεν το γνώριζα ή δεν μου το είχε πει από την αρχή.

Δείχνω δηλαδή υπομονή αλλά φυσικά όχι παθητική. Ενεργητική και μεθοδική. Αν φυσικά με ενδιαφέρει τόσο που να θέλω να μπω στον κόπο για κάτι τέτοιο. Δεν προαναγγέλω όλες τις "κόκκινες γραμμές μου" και δεν αξιώνω και από τον άλλο να κάνει κάτι τέτοιο. Μόνο όσες προκύπτουν κατά περίσταση.

Στη συνέχεια χτίζω την απαραίτητη αποδοχή των επιθυμιών μου αργά αλλά αποφασιστικά. Δείχνω δηλαδή τον δρόμο και οδηγώ.

Σε διαφορετική περίπτωση, σε περίπτωση που το ταίρι μου δεν μπορεί να ακολουθήσει ή διστάζει ή δεν επιθυμεί καθόλου να ακολουθήσει για οποιονδήποτε λόγο,γυρίζω την πλάτη και αποχωρώ ευγενικά μεν αλλά αποχωρώ.

Δεν τιμωρώ ποτέ παρά μόνο την αναισθησία και την ασέβεια. Σε αυτά τα δύο όμως είμαι αμείλικτος. Δεν τα επιτρέπω με κανέναν τρόπο ούτε στις σχέσεις μου ούτε σε αγνώστους και δεν τα συγχωρώ.

 

Είναι αλήθεια ότι κάθε άνθρωπος αποζητά, βιώνει και απολαμβάνει το ίδιο πράγμα με τον δικό του πολύ προσωπικό τρόπο. Προς Σεβασμόν αυτό.

 

Πιστευω οτι όλα είναι συζητήσιμα κ εξέλιξιμα στο χρονο.

Οι κόκκινες γραμμές είναι για σπανε.

 

Ενδεχομένως, κάποιες κόκκινες γραμμές των υ να υπάρχουν ως δικλείδες ασφαλείας μέχρι να αντιληφθούν πλήρως με το τί είδους Κ έχουν να κάνουν.

Μου αρέσει να σκέφτομαι οτι δεν είναι τόσο "κόκκινες" στ΄ αλήθεια, αλλά είναι μια πρόκληση για μένα ώστε να ξεκινήσει μια αργή διαδικασία στην οποία θα ειπωθούν κάποια πράγματα με ειλικρίνεια έξω απ΄ τα δόντια, θα χτιστεί μια εμπιστοσύνη, και μακροπρόθεσμα κάποια κάστρα θα πέσουν. Κάποια άλλα όχι, το παραδέχομαι.
Και ειμαι της αποψης οτι οι Κ δεν πρέπει να στερούνται εργατικότητας. Είναι πολύ όμορφη στιγμή όταν κάποιες κόκινες γραμμές σπάνε προς έκπληξη και ευχαρίστηση και των δύο.

Επειδή λοιπόν σέβομαι κι εγώ τις παροιμίες του θυμόσοφου λαού, (χωρίς ίχνος ειρωνείας αυτό) θα πω κι εγώ μια. Οχι αυτή με το σάλιο και την υπομονή, αλλά την άλλη που λέει "τα αγαθά κόποις κτώνται"

 

Με την ευκαιρία θέλω να επισημάνω ότι αυτό με "το σάλιο και την υπομονή" δεν το βρήκα ποτέ κοπιώδες.
Θα συμφωνήσετε φαντάζομαι.
 

 

Δεν κάνω D/s και δεν αποδέχομαι καμία κόκκινη γραμμή, όριο ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε.

Όταν και εάν αποφασίσω να ασχοληθώ με υποτακτική που το αξίζει και το λέει η περδικούλα της, πράγμα σπάνιο, θα περάσει ένας μήνας γνωριμίας όπου θα έχω την ευκαιρία να γνωρίσω μέσα από συνεχή ενημέρωση κινήσεων και συνήθειων καθώς επίσης και της καθημερινής έκθεσης του εαυτού μέσα από καθημερινά ημερολόγια τον χαρακτήρα και την δομή του υπό.

Στη συνέχεια και μετά το πέρας του μηνός θα λάβει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο όπου θα ενημερωθεί με καθαρό τρόπο για τα θέλω μου, τις ανάγκες μου, τον τρόπο που ζει και κινείται από εδώ και κάτω καθώς επίσης θα έχει την ευκαιρία να μάθει ποια είναι τα δικά μου όρια και οι δικές μου κόκκινες γραμμές.

Αυτά τα όρια και αυτές οι κόκκινες γραμμές θα είναι και οι κόκκινες γραμμές του υπό για όσο ορίζει το πλαίσιο.

Είθισται το πλαίσιο να έχει τρίμηνη διάρκεια και να ανανεώνεται κάθε τρεις μήνες.

Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του υπό αν θα συναινέσει ή όχι.

Αν συναινέσει ακολουθεί πιστά το πλαίσιο.

Αν παραβεί κανόνες του πλαισίου είτε τιμωρείται είτε αποδεσμεύεται.

Γνωρίζω πως κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να το αποδεχτεί εξ αρχής το οποιοδήποτε που δηλώνει υπό.

Αυτές οι σχέσεις, όπως εγώ τις αντιλαμβάνομαι, είναι για λίγους.

Είναι για γυναικάρες που έχουν τα κότσια.

Είμαι τυχερός που τις έχω ανταμώσει στη ζωή μου.

Όλα τα υπόλοιπα περί του "οι κόκκινες γραμμές μου, τα όρια μου και τα πολλά μπλα μπλα μπλα μπλα......" με αφήνουν παγερά αδιάφορο και γνωρίζω πολύ καλά πως αν μπλέξω με τέτοια υπό θα ταλαιπωρηθώ και θα χάσω τον πολύτιμο χρόνο μου.

Iagos

 

 

Καλό .. Συμφωνώ εννοείται! Το ζητούμενο είναι όντως να μην ματαιοπονούμε.