Κόκκινες γραμμές..

Αν και η ζωή και οτιδήποτε έχει σχέση με αυτή ουδέποτε ήταν άσπρο μαύρο, το άσπρο και το μαύρο είναι τα άκρα μια κλίμακας με εκατομμύρια διαβαθμίσεις μεταξύ τους, μπορεί κάλλιστα κάποιος να εγκαταστήσει φίλτρα στον εγκέφαλο του που απορρίπτουν οτιδήποτε πέρα από τα άκρα. Αυτό που θα πάρει είναι στην καλύτερη μία μερική εικόνα της πραγματικότητας και πιθανόν να είναι και διαστρεβλωμένη, γούστο του και καπέλο του παρόλα αυτά.

Ωστόσο όμως αν παρατηρήσεις θα δεις ότι ακόμη και Εσύ στις δύο άσπρο μαύρο επιλογές που έθεσες στην αρχική ερώτηση Σου ήδη πρόσθεσες και μία τρίτη πέντε ποστ αργότερα. Κάτι ίσως να λέει αυτό.

Προσωπικά δεν έχω καταφέρει ποτέ να πάρω μία ολοκληρωμένη λίστα με κόκκινες γραμμές από όποια έχω ταλαιπωρήσει έως τώρα παρόλα που η συζήτηση περί ορίων και η εξερεύνηση των γραμμών αρχικά σε πλαίσιο ειλικρίνειας είναι μία από τις ιδιαίτερα αγαπημένες φάσης στο bdsm μου. Τις περισσότερες φορές έπαιρνα μία λίστα με επι το πλείστο κόκκινες γραμμές που η καθέκαστη είχε προσθέσει πράγματα χωρίς καν να το έχει ψάξει ή δοκιμάσει, η ειδοποιός διαφορά μεταξύ του δεν μου αρέσει(το δοκίμασα και δεν μου άρεσε ή μου άρεσε μέχρι εκείνου του σημείου) και του το φοβάμαι(το απορρίπτω δηλαδή δεν θέλω καν να το δοκιμάσω χωρίς να μπορώ να περιγράψω και το γιατί) αν με αντιλαμβάνεσαι. Προσθέτοντας και το ότι ο σαδισμός μου είναι κάπως ευρηματικός σχετικά με τον μέσο όρο οπότε και είναι και κομμάτι αδύνατο η άλλη να φανταστεί του τι έχω στα σχέδια για εκείνη, το βρίσκω λογικό το να είναι ανεπίτευχθο το να συνταχθεί μία λίστα πλήρης. Οπότε δεν βρίσκω προσωπικά καμία απολύτως λογική στο να συμπεριφερθώ προσωπικά με τους τρόπους που προτείνεις ρωτώντας.

Θα είχε ενδιαφέρον μιας και λες ότι θέλεις να είναι ξεκάθαρο το τοπίο των κόκκινων γραμμών στο D/s σου, προφανώς σε βαθμό που να μη σηκώνει συγχώρεση η παραμικρή παράλειψη, να περιγράψεις τον τρόπο με τον οποίο το κάνεις.

 

Για αρχή,να αναφέρω ότι μου αρέσει πολύ η διαδικασία συζήτησης, αντιλογου, που μας δίνεται η ευκαιρία να έχουμε από εδώ. Με ότι συμφωνίες ή διαφωνίες υπάρχουν.
Κατά τ άλλα,να εξηγήσω ότι η αρχική τοποθέτηση μου δεν ήταν δεσμευτική ως προς το ένα ή το δύο αλλά εντελώς σχηματικη και αφορούσε ΟΛΕΣ τις περιπτώσεις ή πιθανότητες -λύσεις σε αυτό το κομμάτι.
Επίσης, το μόνο πράγμα που μερικές φορές με λυπει και αυτό δεν είναι επί προσωπικού, αλλά μιλάω για την γενικότερη κατάσταση, προσπαθεί ο ένας να "καπελωσει" τον άλλον,ενώ στην πραγματικότητα το ζητουμενο είναι η πολυφωνια και κυρίως το μοίρασμα νέων απόψεων, νέων ιδεών.
Ως προς το τελευταίο κομμάτι, εγώ έχω έναν πολύ απλό κανόνα: σε σφάλματα τύπου ηθικής τάξεως είμαι αμειλικτη και αυτομάτως στέλνω στον αγυριστο τον σκλάβο μου. Σε θέματα που έχουν να κάνουν με κόκκινες γραμμές που είναι και το ζητουμενο του ερωτηματος μου, εγώ προσωπικά από την εμπειρία μου έχω μάθει ότι ο σκλάβος ο οποίος αναγνωρίζει ολοκληρωτικά την παράδοση του στον ιδιοκτήτη /ιδιοκτητρια του δια μέσου της διαδικασίας αυτής της παραδοχής ξεχναει ότι τις έχει -κόκκινες γραμμές - και εξελίσσεται βάσει των θέλω Του/Της ιδιοκτήτη / ιδιοκτήτριας του. Ο τρόπος που φτάνει σε αυτήν την εξέλιξη έχει να κάνει ξεκάθαρα με το ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές και ποια είναι τα θέλω του Κυρίαρχου. Προφανώς και είναι άλλη η διαδικασία πχ της θηλυκοποιησης ενός άντρα σκλάβου με κάποιες άλλες μορφές σκληροτερων και πιο κινκυ καταστάσεων. Πολλές φορές οι Κυριαρχοι ξεχνούν ότι η πιο ωραία διαδικασία στην πραγματικότητα βρίσκεται στην εκπαίδευση του σκλάβου τους και τα περιμένουν όλα να συμβούν αυτόματα και πολύ εύκολα.. Στον αντιλογο βέβαια υπάρχει και η κατηγορία των ανεπαρκων -τεμπεληδων σκλάβων οι οποίοι δεν προσπαθούν αρκετά και άρα δεν τους αξίζουν δεύτερες ευκαιρίες.

Εγώ έχω δώσει αρκετές δεύτερες (και τριτες μη σου πω!) ευκαιρίες, οι οποίες(οι περισσότερες) εκ του αποτελεσματος φάνηκε πως δεν μου βγήκαν σε καλό.

 

Εξαγορά της κόκκινης γραμμής με υπηρεσίες ή άλλα προσωπικά μου ωφελήματα. Τεντώνω μια άλλη άκρη.

 

Δεν θα ρωτήσω τι υπηρεσίες! Χαχαχα
Υ. γ μου εμφανίζονται τα μηνύματα όποτε θυμάται και από ειδοποιήσεις, τίποτα!
ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΑ SMARTPHONES

 

Χαίρομαι.  

Έχω μία απορία, σε αυτή την περίπτωση, την περίπτωση δηλαδή που το υποτακτικό μέλος έχει φτάσει στο να μην έχει κανένα δικό του θέλω και καμία δική του κόκκινη γραμμή αλλά είναι όλα υιοθετημένα, καμία προσωπικότητα, μηδέν, θα μπορούσαμε να μιλάμε για εξέλιξη ?
Μια domme υπάρχει περίπτωση να έχει σε οποιαδήποτε εκτίμηση ένα τέτοιο άτομο που δείχνει ότι από άνθρωπος έχει καταντήσει ουσιαστικά πράγμα?

 

Για μένα τα πάντα είναι θέμα Απομυθοποιησης.
Φοβάμαι ότι δεν γνωρίζω τα μονοπάτια του.
Διατίθεμαι πάντα να περπατήσω όλα τα μονοπάτια.
Αν αντιληφθώ ότι κάτι δεν ειναι για μενα θα το έχω αποφασίσει μετά από δοκιμή.
Μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού πράγματα που δεν θα έκανα πότε καιτο γνωρίζω εκ των προτέρων χωρίς να χρειαστεί να τα δοκιμάσω.
Είτε γιατί δεν τα χώρα η αισθητική μου είτε γιατί δεν τα αποδέχεται η νοημοσύνη μου.
Αν λοιπόν κάποιος άνθρωπος είναι συνειδητοποιημενος δύσκολα να "ξεχάσει" τις κόκκινες γραμμές του.
Επίσηςμεγάλη προσοχή οφείλουμε να δώσουμε στον ενθουσιασμό του εκάστοτε υ.
Είναι κακός σύμβουλος ο ενθουσιασμός.
Όπως και ο έρωτας.

 

Όπως και η απειρία!! Ενθουσιασμός, έρωτας και απειρία.
Υπάρχει και αυτή, η μη γνώση των ορίων.
Και είναι λογικό να υπάρχει σε πρώτες "σχέσεις". Και εκεί θα πρέπει να αξιολογηθεί διαφορετικά από το Κ μέλος της σχέσης.
Όλοι υπήρξαμε άπειροι και ξέρουμε πόσο απέχουν καταστάσεις που δημιουργεί η φαντασία μας από την πράξη..
Εκεί χρειάζεται η βοήθεια του Κ στο υ μέρος για να κατανοήσει όρια και θέλω.

 

Δεν έβαλα την απειρία μέσα Γιατί θεωρώ πως ένα άπειρο άτομο είτε Κ είτε υ χρήζει διαφορετικής συμπεριφοράς.
Περισσότερη κατανόηση.
Περισσότερη υπομονή.
Περισσότερη συζήτηση.
Περισσότερο χρόνο.....
Γενικά περισσότερο....
Δεν μπορούμε να απαιτήσουμε κόκκινες γραμμές από ένα άτομο που δεν έχει δοκιμάσει τπτ η σχεδόν τπτ.
Είναι φυσικό να φοβάται τα πάντα και να λιγουρευεται αλλά τόσα....
Είναι τόσο αστείο το να έχουμε απαιτήσεις από ένα άπειρο άτομο όσο αστείο είναι το να ζητήσουμε από ένα μωρό να απαγγείλει Σεφέρη. ....
Κινήσεις σαν και αυτές δημιουργούν ημιμαθείς bdsmιστες...
Σε μια χώρα που είμαστε τόσο τραγικά αυτοδιδακτοι.....
Ας μάθουμε τουλάχιστον να χειριζόμαστε με σεβασμό ότι καταπιανομαστε....

 

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
Αλλά αυτό που βρίσκει εμάς τις δύο σύμφωνες δεν είναι απαραίτητο να έχει την ίδια ανταπόκριση από κάποιο τρίτο άτομο.
Και δυστυχώς, υπάρχουν άτομα που θεωρούν εξαιρετικά χρήσιμη την απειρία κάποιου, γιατί χρίζει πιο εύκολης διαχείρισης..
Για αυτό και το πρόσθεσα.

 

Το πηγαίνεις αλλού τώρα και θα ξωκοιλουμε την συζήτηση.
Οι κοκκινες γραμμές πρέπει να είναι σεβαστές από το Κ.
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκμεταλλευτούμε την απειρία του υ Και να του περάσουμε "πρεπει" και "θελω" δικά μας.....
Πρέπει να του αφήσουμε τον ανάλογο χώρο και χρόνο ώστε να μπορέσει να αποφασίσει μόνο του το θέλει και τι Όχι.
Τουλάχιστον εγώ έτσι το βλέπω.

 

Κάποιες φορές πρεπει να ζήσεις κάτι για να δεις αν ειναι κόκκινη γραμμή η όχι ...Αλλα πιστεύω πως σε μια D/s σχέση ,αν δεν εισαι ξεκάθαρος προς την Ιδιοκτήτρια σου ,το φταίξιμο ειναι όλο δικό σου γιατί οφείλεις να ξέρεις για ποιο πράγμα μιλάς .Η τιμωρία ειναι μάλλον φυσικό επακόλουθο ...

 

Οταν ρωτάω για τις κόκκινες, ξερω ότι οι άμεσες απαντήσεις που θα παρω είναι οι πραγματικές κοκκινες γραμμές. Τα υπόλοιπα, κατόπιν σκέψης, είναι τα συζητήσιμα πάνω στα οποία χωράει ψάξιμο. Και με το πέρασμα του χρόνου αποσαφηνίζονται όλα αρκεί να υπάρξει η χημεια. Αν όχι αποδέσμευση.
Σε σεσσιον, η διαδικασία είναι συγκεκριμένη αλλά πιο επίφοβη. Τουλάχιστον έτσι έχω καταλάβει εγώ. Προτιμώ να κάνω μια κουβέντα βάζοντας τις παραμέτρους-ερωτηματικά που θέλω, παιρνω κάποιες απαντήσεις αλλά μερικές φορές απέχουν από την πραγματικότητα. Και το σώμα δεν λέει ψέματα. Καψούρα της υ? Αντίστοιχα, φόβος της υ? ίσως όλα παίζουν.Θέλει προσοχή όμως. Για αυτό έγραψα στο άλλο νήμα πρόσφατα, ότι εν τέλει αυτό που μου έμαθε το bdsm είναι να ακούω να νιώθω και να παρατηρώ καλύτερα. Τα σώματα δεν λένε ψέματα. Και νιώθωντας ένα σώμα νιώθεις και τις κόκκινες γραμμές του και τις μπλε και τις φουξια