Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

Απάντηση: Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

Χμμμ κάπου το έχω ξανα διαβάσει/ακούσει. Μάλλον από μια καθηγήτρια μου που μας διάβαζε Χριστιανόπουλο. Η στο βιβλιο λογοτεχνιας κατεύθυνσης Γ' Λυκειου. Δεν ειμαι απολύτως σιγουρη... Πάντως μου έχει μεινει και το θυμάμαι.

 

Απάντηση: Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

-Καλημέρα, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Καλημέρα, είπε ο έμπορος.
Ο έμπορος αυτός πουλούσε κάτι χάπια που σταματούσαν τη δίψα. Χρειάζεται να πάρεις ένα μόνο χάπι τη βδομάδα και δεν θα αισθάνεσαι πια την ανάγκη να πιεις νερό.
-Και γιατί τα πουλάς; ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας.
-Γιατί μ’ αυτά κερδίζεις πολύ χρόνο, είπε ο έμπορος. Έχουν γίνει υπολογισμοί από ειδικούς. Μ’ αυτά τα χάπια εξοικονομάς πενήντα τρία λεπτά τη βδομάδα.
-Και γω τι θα τα κάνω αυτά τα πενήντα τρία λεπτά;
-Θα τα κάνεις ό,τι θέλεις…
“Εγώ”, είπε μέσα του ο μικρός πρίγκιπας, “αν είχα να ξοδέψω πενήντα τρία λεπτά, όπως τα ήθελα, θα πήγαινα με την άνεσή μου σε μια πηγή με δροσερό νερό”.

ΑΝΤΟΥΑΝ ΝΤΕ ΣΑΙΝ ΕΞΥΠΕΡΥ “Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ”

offtopic: Έχει ρεύμα ο Χριστιανόπουλος, τελευταία. Ακόμα ένας , κατώτερος του έργου του άνθρωπος.

 

Απάντηση: Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

 








...................................................

 

Απάντηση: Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

Χμμ τι να σου πω, πριν 2 χρόνια ήμουν Γ' Λυκειου και διαβασαμε Χριστιανοπουλο.. Τωρα δεν ακούγεται ο Λειβαδιτης έχει πολύ πέραση και ο Ριτσος σε μας...

 

Απάντηση: Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

 








......................................

 

Απάντηση: Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεννώντας
Μες απ' την πεθαμένη γη τις*πασχαλιές, σμίγοντας
Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας
Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές.*
Ο χειμώνας μάς ζέσταινε, σκεπάζοντας
Τη γη με το χιόνι της λησμονιάς, θρέφοντας
Λίγη ζωή μ' απόξερους βολβούς.
....
Ποιες ρίζες απλώνονται γρυπές, ποιοι κλώνοι δυναμώνουν
Μέσα στα πέτρινα τούτα σαρίδια; Γιέ του Ανθρώπου,
Να πεις, ή να μαντέψεις, δεν μπορείς, γιατί γνωρίζεις μόνο
Μια στοίβα σπασμένες εικόνες, όπου χτυπάει ο ήλιος,
Και δε σου δίνει σκέπη το πεθαμένο δέντρο, κι ο γρύλος ανακούφιση,
Κι η στεγνή πέτρα ήχο νερού. Μόνο
Έχει σκιά στον κόκκινο τούτο βράχο,
(Έλα κάτω από τον ίσκιο του κόκκινου βράχου).
Και θα σου δείξω κάτι διαφορετικό
Κι από τον ίσκιο σου το πρωί που δρασκελάει ξοπίσω σου
Κι από τον ίσκιο σου το βράδυ που ορθώνεται να σ' ανταμώσει
Μέσα σε μια φούχτα σκόνη θα σου δείξω το φόβο.
.....


Η Έρημη Χώρα, Τ.Σ.Έλιοτ

[ame="[/ame]

 

Απάντηση: Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

Στην άκρη του απείρου
στιγμούλα του ονείρου
σταγόνα που στάζει
πόσο σου μοιάζει
φωτιά και αέρας
κι ο κόσμος φοβέρα
στη νύχτα που ουρλιάζει
πώς σε τρομάζει

Σου μοιάζει η Σελήνη
πού να βρω γαλήνη
στον ΄Αδη ανατέλλω
πόσο σε θέλω

Κόντρα στους νόμους
Ερήμου προφήτης
Σημάδια στην άμμο
που απόψε θα σβήσεις.

Ασπρόμαυρο μέλλον
σκυφτός μετανάστης
στάθμος στο ραδιόφωνο
που πρέπει ν' αλλάξεις
Σου μοιάζει η σελήνη
πού να 'βρω γαλήνη
στον Άδη ανατέλλω
πόσο σε θέλω

Γιαννης Σπυρόπουλος Μπαχ

 

Απάντηση: Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

Take me now baby here as I am
Pull me close, try and understand
Desire is hunger is the fire I breathe
Love is a banquet on which we feed

Come on now try and understand
The way I feel when I'm in your hands
Take my hand as the sun descends
You can't touch me now,
Can't touch me now, can't touch me now

Come with me
On a journey beneath the skin
Come with me
On a journey under the skin
We will look together
For the Pan within

Close your eyes
Breathe slow we'll begin
Close your eyes
Breathe slow we will begin
To look together
For the Pan within

Swing your hips
Loose your head let it spin
Swing your hips and
Loose your head let it spin
And we will look together for the Pan within

Close your eyes
Breathe slow we'll begin
Close your eyes
Breathe slow we will begin
To look together
For the Pan within

Put your face to my window
Breathe a night full of treasure
The wind is delicious
Sweet and wild with the promise of pleasure
The stars are alive
And nights like these
Were born to be
Sanctified by you and me
Lovers thieves fools and pretenders
And all we gotta do is surrender

Come with me on a journey
Under the skin
Come with me on a journey beneath the skin
And we will look together
For the Pan within

Because the night belongs to lovers
Because the night belongs to lust
Because the night belongs to lovers
Because the night belongs to us
If we believe in the night we're lovers
If we believe in the night we trust
Because the night belongs to love

Pan within(waterboys) &cover beacause the night(Patty Smth.)-
The Waterboys Live at Glastonbury 1986

 

Δε σ' αγαπώ σαν να 'σουν ρόδο αλατιού, τοπάζι,
σαΐτα από γαρούφαλα που τη φωτιά πληθαίνουν:
σ' αγαπώ ως αγαπιούνται κάποια πράγματα σκούρα,
μυστικά, μέσ' από την ψυχή και τον ίσκιο.

Σ' αγαπώ καθώς κάποιο φυτό που δεν ανθίζει,
μα που μέσα του κρύβει το λουλουδόφως όλο,
και ζει απ' τον έρωτά σου σκοτεινό στο κορμί μου
τ' άρωμα που σφιγμένο μ' ανέβηκε απ' το χώμα.

Σ' αγαπώ μη γνωρίζοντας πώς, από πού και πότε,
σ' αγαπώ στα ίσια δίχως πρόβλημα ή περηφάνια:
σ' αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ' άλλον τρόπο,
παρά μ' ετούτον όπου δεν είμαι μήτε είσαι,
που το χέρι σου πάνω μου το νιώθω σαν δικό μου,
που όταν κοιμάμαι κλείνουν και τα δικά σου μάτια.

P. Neruda.

 

Το παλιό τραίνο χορεύοντας της κλείνει το μάτι. Ενα καρουζέλ ασάλευτα στημένο απέναντί της με όλα τα καθαρόαιμα να χτυπούν τα πέταλά τους. Πλησιάζει. Το αγγίζει. Τα δάχτυλά της βουλιάζουν. Ακινησία. Της στιγμής. Γλείφει τα νύχια της. Σουφλέ σοκολάτας. Με παγωτό. Στη μέση. Ο στενός καναπές έχει πάρει το σχήμα του. Τη φοράει. Δεύτερο ρούχο. Της αλητείας. Σκισμένο τζιν σε λευκή επιδερμίδα. Ενα ευμέγεθες κτήριο στα δεξιά της. Επιγραφή της Εθνικής. Παλιγγενεσίας; Του βγάζει τη γλώσσα και προσπερνά καρφώνοντας το πέτρινο οδόστρωμα.

Τα παιχνίδια έχουν τη δική τους ιστορία. Τα ταΐζουν στρογγυλά μέταλλα για να τα καλοπιάσουν. Απόψε κανείς δεν θα τα πάρει σπίτι του. Στο ξύλινο τραπέζι κάνουν παρέλαση τα γράμματα. Σε ένα ροζ μαξιλάρι, δύο εν τη γενέσει τους νύχτες. Δεξιά και αριστερά, λέξεις που μυρίζουν καλοκαίρι. Ενα ραντεβού στο σκάσιμο του κύματος.

Γράφει πάνω στα μάτια της. Στο λιμάνι περιμένει ένα άλογο. Μπαλαρίνα που αλλάζει παπούτσια στο ενδιάμεσο των χορών. Μέχρι την ώρα της λήξης. Θα το σκοτώσουν όταν γεράσει; Αυτός σιωπηλά παρακολουθεί την εξέλιξη. Μιας γυναίκας. Μοιάζει ευχαριστημένος. Συμφιλιώθηκε. Εκανε την ειρήνη βραχιόλι και την έδεσε στο χέρι του.

Ο κόσμος πηγαινοέρχεται. Ετσι όπως στοιχίζονται, μοιάζουν με στρατιώτες την ώρα της πρωινής αναφοράς. Φόρα το μπουφάν σου. Δεν έχει φώτα και φοβάμαι. Το γκάζι ξεχάστηκε σήμερα και άναψε φωτιά. Δρόμοι αλυκές συνοδεύουν την πορεία. Το σκοτάδι μυρίζει ιώδιο.Ο αέρας τρυπάει τις βλεφαρίδες της. Στη στροφή των Αγίων ακούγεται μια ησυχία. Οι ρόδες συλλέγουν τα απολιθώματα.

Ενας σκορπιός σκαρφαλώνει στο αυτί της. Θα με τσιμπήσει; Δύο ινδιάνικες καρδιές, δόλωμα για το δηλητήριό του. Φυτρώνουν λουλούδια στις πέτρες; Οι ανθοί γεννήθηκαν για να τροφοδοτούν το κεντρί. Ενα σμήνος για κάθε βασίλισσα.

Στο νούμερο εννιά έχει ξαπλώσει ένα κρεβάτι. Η σιωπή είναι το αντάλλαγμα της αγάπης ή η αγάπη της σιωπής; Χέρια που έγιναν σιδερότυπα στιγμών. Στο μέρος που έζησε μαζί του πριν πάει. Ολες τις υγρές νύχτες ενός καλοκαιριού. Είκοσι χρόνια πίσω. Παλινδρομική κίνηση μιας ελπίδας που θέλει να ζει. Τώρα. Μετά. Εκεί.

Ξανά μαζί. Με το ίδιο όνομα να ταξιδεύει στο διηνεκές. Μέσα του. Κυρίως.

Βλέμματα καρφιά, χείλη με γεύση αλμύρα και δυο κορμιά. Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Οταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή.

Ολη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.

Μ. Χρονιάρη, Χώρα.

 

Όχι, μην μου μιλάς για αγάπη.

 

Αυτό. Ακούστε νόημα βαθύ και αληθινό. Η ουσία.