Μη σεξιστικά παραδείγματα βωμολοχίας (και crossdressing παιχνιδιών)

Εκπληκτικό τόπικ!
Ευχαριστώ πάρα πολύ! Θα το διαβάσω απόψε.  

 

Αυτό που θα ήθελα να πω, μιας και προηγουμένως έγραψα οτι δεν συνδέω το crossdressing με συγκεκριμένο γένος (θηλυκό στην προκειμένη) ειναι οτι μπορεί -πλέον- να έχω αυτήν την άποψη αλλά αυτό προέκυψε μετά από τριβή και αλλαγή για την οποία και χαίρομαι.
Η πρώτη μου αντίδραση ήταν άρνηση, μετά απόρριψη (όχι, δε συμμετέχω) και ένιωσα μέχρι και ζήλια οτι μου παίρνει το "ρόλο" του θηλυκού.
Αναρωτήθηκα για τη σεξουαλική του ταυτότητα, για τα δικά μου όρια, για τα δικά του "θέλω", τη δική μου σεξουαλική ταυτότητα και χίλια άλλα άπειρα...
Επιπλέον της εγκεφαλικής ταραμοσαλάτας που μου προκάλεσε, είχα και το task να τον βρίζω με γυναικείους χαρακτηρισμούς, όπου εγώ τους ψέλλιζα σαν γατάκι που ντρεπόταν να νιαουρίσει. (νομίζω το απολάμβανε και αυτό).
Η αλλαγή σε μένα επήλθε αφού πέρασα από πλήρη διύληση της πληροφορίας, εσωτερικής μάχης, εκλογίκευσης κλπ κλπ.  

Πράγματι.
Συνειδητοποιώ λοιπόν τώρα που έγραψες αυτά ότι για μένα, η βωμολοχία με κάνει να ντρεπομαι, με μειώνει, νιώθω άβολα και μέσα από αυτά μου τα συναισθήματα ενδεχομένως να φτιάχνομαι (στην τελική).

ΟΜΩΣ τι γίνεται με τις λέξεις που πάσχουν ουσίας;
Μήπως ως ουσία συνδέοουμε τελικώς κάποιο σεξιστικό χαρακτηριστικό;

Έστω οτι συγκρίνω δύο βρισιές: Σκατομαλακισμένη VS Βρωμόμουνο
Η πρώτη με εξοργίζει. Δεν έχει κανέναν σεξουαλικό σύνδεσμο, ούτε και κάτι σεξιστικό. Παρόλα αυτά όμως δε θα με φτιάξει γιατί δε συνδέεται με σεξ. Θα πρέπει να εκπαιδευτώ στο να "αντιδρώ" σε αυτό και να φτιάχνομαι.
Η δευτερη πάλι, ακριβώς επειδή βασίζεται σε σεξουαλικό υπόβαθρο ενδεχομένως να με φτιάξει. Γιατί γίνεται όλη αυτή η διεργασία του να ντραπώ για το οτι χαρακτηρίστηκα μουνί, το οποίο αν το σκεφτούμε ειναι σεξιστικό.

Ο σεξισμός στο βρίσιμο ή και στον εξευτελισμό δεν είναι γένους θηλυκού πάντα. Υπάρχει και αρσενικού.

 

Γιατί είναι σεξιστικό το μουνι;;;;;;

 

Γιατί το πρώτο υποσυνείδητο καμπανάκι που θα μου χτυπήσει ειναι οτι το μουνί χρησιμοποιείται ως βρισιά. Άρα οι κοινωνικές μου καταβολές έχουν αιχμαλωτίσει μέρος του υποσυνείδητού μου.
Και όταν λέμε οτι το "μουνί" χρησιμοποιείται ως βρισιά, ειναι κάτι που γίνεται και ναι ειναι σεξιστικό.

Να το πάω πιο απλά;
"παλιοσκύλα"

Είναι τυχαίο οτι χρησιμοποιείται το θηλυκό ενός ζώου που στην καθημερινότητα το χρησιμοποιούμε με το αρσενικό του ως το by default του για να υπονοήσουμε μία γυναίκα που "ξεφεύγει" από το "κοινωνικά αποδεκτό/επιθυμητό/ηθικό/you name it" ... το οποίο αυτό το "κοινωικά αποδεκτό/επιθυμητό/πρέπον" κλπ έχει βασιστεί σε αντρικές προκαταληψεις.

Ακόμη και η λέξη "υστερία" , η έννοια, το πώς έχει βγει ειναι επίσης σεξιστική.

 

Επειδή το ημερήσιο σκέλος των υποχρεώσεων τελείωσε και μπορώ να χαλαρώσω πλέον, λέω να σε πρήξω @Tenebra_Silente λιγάκι με ένα "σεντονάκι"-κατεβατό που μου εμπνέει αυτό που έγραψες:  

Ο σωστός άνθρωπος που γουστάρεις να συναναστρέφεσαι μαζί του δεν έχει πια ανάγκη συγκεκριμένης εξωτερικής εμφάνισης. Φυσικά η προσεγμένη ή η πιο ταιριαστή στα γούστα σου βοηθά και ενισχύει και σου αρέσει περισσότερο όταν τη βλέπεις απ΄ όταν δεν τη βλέπεις, αλλά το έχεις υπερβεί πλέον αυτό σαν κύριο γνώρισμα. Δεν σε πολυνοιάζει πια.

Μία γυναίκα που την εκτιμάς και τη γουστάρεις, ακόμα και αν τη δεις μέσα στις λάσπες με το μαλί σαν της Θέκλας της Μάγισσας να καθαρίζει κήπο μέσα στην μπίχλα, και πάλι θα σου φανεί αυτό σε αυτή υπέροχο και θα σου προκαλέσει όμορφα συναισθήματα. Γουστάρεις αυτή, οπότε γουστάρεις και τα πάντα σε αυτή και σου φαίνονται μάλιστα και χαριτωμένα και πρωτότυπα.

Ομοίως, ένας άντρας που εκτιμάς, ακόμα και αν τον δεις με σώβρακο αξούριστο το πρωί να ξύνει τα τέτοια του και να χασμουριέται βρωμοκοπώντας αλκοόλ, ή αν τον δεις ντυμένο μπαλαρίνα ή Πελοπίδα στη Μάχη στα Λεύκτρα, η εκτίμηση σε έναν τέτοιο άνθρωπο δεν επηρεάζεται καθόλου. Μη σου πω ότι η οικειότητα που υπαινίσσεται μία ανεπιτήδευτη εμφάνιση όλο ειλικρίνεια σε κάνει να εκτιμάς ακόμα περισσότερο ώρες-ώρες.

Άρα, όλα ξεκινούν και καταλήγουν στον άνθρωπο και στις αρετές του σαν χαρακτήρα, ή να το πω αλλοιώς στα γνωρίσματά του σαν άνθρωπος και συμπεριφορά και συνείδηση.

Τα στερεότυπα στα οποία έχουμε εκτεθεί από μικροί και μας έχουν "μπολιαστεί" μας επηρεάζουν όλους από λίγο ως περισσότερο. Αλλά με τον καιρό μαθαίνεις να κοιτάς πέρα και πάνω από αυτά, κι ας συνεχίζουν αυτά να σου προκαλούν εικόνες και να σου φέρνουν έτοιμα από έξω μηνύματα. Αποδέχεσαι και ιεραρχείς τα πράγματα με τελείως διαφορετικό, πιο βαθύ και πιο συνειδητοποιημένο τρόπο. Και αυτό αποτελεί εξέλιξη του χαρακτήρα.

Οπότε καταλήγεις να αλληλεπιδράς σε βαθύτερο και πληρέστερο επίπεδο. Ως δια μαγείας, αν σου πρωτοτύχει κάτι τέτοιο, ανακαλύπτεις ότι και εσύ βγαίνεις πολλαπλά κερδισμένος, επειδή ο άλλος ανταποκρίνεται στη συνειδητοποιημένη αποδοχή σου με τρόπο που σου χαρίζει ακόμα μεγαλύτερη χαρά απ΄ όσο είχες συνηθίσει.

Σεξισμός: Όπως και όλες οι προκαταλήψεις σου στερούν πολλά. Εσύ χάνεις εξαιτίας του, όχι ο κόσμος. Αλλά, να θυμίσω εδώ ότι χάνεις όταν προσπαθείς επίσης πιέζοντας και όχι πείθοντας τον εαυτό σου να υιοθετήσει οποιαδήποτε αντίληψη μη-σεξιστική σου επιβάλλει ένα περιβάλλον το οποίο σε ενδιαφέρει, απλά για να γίνεις πιο αρεστός κι έτσι αποδεκτός από αυτό.
Ο εαυτός είναι πολύ σκληρός. Αν δεν τον πείσεις, αν απλά πας να του επιβληθείς έτσι τυφλά, θα σε εκδικηθεί στερώντας σου τη χαρά. Μεγάλη τιμωρία.

Τρόπος: Η αποδοχή. Το διαφορετικό δεν πρέπει να σε αλλάζει αν δεν θέλεις εσύ. Ούτε να το μισείς ούτε να το αγαπάς απλά και μόνο επειδή τυχαίνει να είναι διαφορετικό. Το αποδέχεσαι.
Και αξιολογείς χαρακτήρα και αρετές ή ελαττώματα. Πράγματα πιο ισχυρά, πιο μόνιμα και πιο ουσιώδη.

Όταν το κάνεις αυτό έρχεται η ηρεμία και η ισορροπία. Και ευκολότερα κάνεις φίλους, και ευκολότερα κάνεις σχέσεις, και καλύτερης ποιότητας είναι όλα αυτά, και μεγαλύτερο νόημα αποκτούν, και αισθάνεσαι πιο πλούσιος και πιο δυνατός μέσα σου.

Η ανθρωπιά και η χαρά να αισθάνεσαι ωραία με το οτιδήποτε και ευγνώμων που τα γνωρίζεις, και σου πλουτίζει τη ζωή σου με πράγματα που δεν ήξερες στην απομόνωσή σου, ενώ ακούγεται τόσο ομιχλώδης και κοινότυπη σαν έννοια, σαν στάση ζωής είναι χαρακτηριστικό σπουδαίου ανθρώπου. Κι ευτυχισμένου και ισχυρού.

Να χαίρεσαι με τη χαρά του άλλου σαν να τη νοιώθεις ο ίδιος. Και να λυπάσαι με τη στενοχώρια του σαν να αφορά εσένα. Χωρίς αυτό να σε ξεκουνάει από τη θέση σου. Μεγάλη κατάκτηση.

Και μετά, αν υπάρχει σεξισμός ή όχι, αν το crossdressing συνοδεύεται από μπινελίκια ή όχι, ούτε που ασχολείσαι ούτε που σε νοιάζει. Σου αρκεί να διακρίνεις τη χαρά στους άλλους και όλα τα άλλα περισσεύουν.

Νομίζω ότι αυτό είναι και το αντίδοτο-εκλογής, όπως λένε για τα φάρμακα, και σε κάθε σεξισμό ή ανόητη διάκριση ανθρώπου από άνθρωπο, ή εξίσου ανοήτη απόπειρα ισοπεδωτικής εξομοίωσης ανθρώπου με άνθρωπο, λες και αν επιτεθείς σε ένα ψέμα με το αντίθετο ψέμα του θα πατσίσουν και θα βγει η αλήθεια.
Παπάρια-μάντολες για μένα, πάνω σε αυτό. Τα πράγματα είναι όπως είναι και σε όποιον δεν αρέσει αυτός χάνει. Όχι ο κόσμος.

 

Αποτελεί μέρος του γυναικείου σώματος και καθόλου σεξιστικό δεν είναι.
Οι συνειρμοι σου σε κάνουν να το βλέπεις ως τέτοιο.

Δεν συμφωνώ μαζί σου, γτ δεν έχω μάθει να βλέπω έτσι τις λέξεις. Θα νευριασω αν κάποιος με βρίσει για να με προσβάλει. Ή θα γίνω υπεροπτικη.
Σεξιστικό είναι για μένα η υποτίμηση των φύλων. Αυτό και μόνο.
Το αν με πουν σκύλα, ωωωω θα καμαρωνω μέχρι αύριο....  

 

Επειδή όλα έχουν να κάνουν με το ύφος και τον τόνο της όποιας προσφώνησης.

Οι λέξεις επηρεάζουν. Τα μάτια επηρεάζουν πολύ περισσότερο όμως, επειδή είναι πάντα πιο αληθινά από τις λέξεις.

Εμένα αν με βρίσουν για να με προσβάλουν θα τους σπάσω τα μούτρα και, ωωω θα καμαρώνω για αυτό μέχρι αύριο...    

 

Οι λέξεις επηρεάζουν και σπάνε και κόκαλα, όσο τις αφήνει ο καθένας μας

 

Αυτό είναι πολύ σοφή κουβέντα.

 

Το λεξιλόγιο του καθενός, και ο τρόπος με τον οποίο διαμορφώνει πλαίσια όπου χρησιμοποιεί συγκεκριμένες λέξεις ασχέτως του κατά πόσο επηρεάζει ή όχι άλλα άτομα, είναι μία καλής τάξεως πυξίδα για τις αντιληπτικές του και ιδεολογικές του συντεταγμένες.
Πάντοτε λέω ότι εάν έχεις έναν μαλάκα άνθρωπο έμπροσθεν, απλά άσ'τον να μιλήσει.

 

Σωστό αυτό μεν, αν και έχω διαπιστώσει ότι συχνά αυτό εξαρτάται και από το πώς αισθάνεται και ο άλλος που ακούει τον μαλάκα εκείνη τη στιγμή.

 

προσπαθώ να θυμηθώ πώς λέμε το σεξ χωρίς σεξ κι εχω κολλήσει.
όχι σύγχυση, την άλλη λέξη.