Μη σεξιστικά παραδείγματα βωμολοχίας (και crossdressing παιχνιδιών)

Σου θυμίζω εγώ: αυνανισμό, ή αλλοιώς μαλακία.  

 

Δεν σπάω την απάντηση μου σε δυο μέρη, γιατί ειλικρινά είμαι ήδη αρκετά "ψημένος". Αλλά προτιμώ να σου γράψω τώρα, πριν χάσω τον όποιο ειρμό μου.
Ο "δρόμος" που ακολούθησες, όταν ανακάλυψες ή σου αποκάλυψε κάτι που ήταν για σένα πρωτόγνωρο και που υποθέτω - απ' τα γραφόμενα σου -, έπαιζε γροθιές με κάποια δεδομένα σου. Ήταν απόλυτα φυσιολογικός. Ότι έφτασες στο σημείο, ν' αποδεχτείς κάποια πράγματα και ίσως να τα καταλάβεις ελάχιστα ή αρκετά, μπορεί και να σ' εμπλούτισε σαν άνθρωπο. Σίγουρα δεν θα ήταν μεμπτό, αν δεν θα ήθελες να το "κατεβάσεις". Αν δεν κατάφερνες, να εκλογικεύσεις ή να διυλήσεις την πληροφορία με τρόπο τέτοιο, που να μην έθετε σε κίνδυνο την εικόνα που θα είχες εσύ για τον εαυτό σου.

Η Βωμολοχία, για μένα εξαρτάται απ' το πόσο την "φορτίζω", απ' το τι νιώθω όταν την εκστομίζω. Είμαι αρκετά αθυρόστομος, αν και γνωρίζω πια πότε να φρενάρω.
Εκτός κι αν αγανακτήσω τα μάλα ( που δεν είναι πια κάτι το εύκολο ). Για μένα ο σεξισμός έχει να κάνει με απτές βλάβες στον/στην άλλο/η.
Το μπινελίκωμα, ακόμη και το πιο ελεεινό το βάζω στον μεγεθυντικό φακό των επιπτώσεων που θα είχε σε κάποιους συγκεκριμένους τομείς της ζωής του λήπτη του ( ή της δικής μου ).
Ανάμεσα σε κείνους δεν συμπεριλαμβάνεται ο ερωτικός και θέλω να πιστεύω, ότι σ' αυτό το μέρος τον ερωτικό πραγματευόμαστε.
Άρα, να μιλήσω γενικά περί σεξισμού, το βρίσκω άκαιρο.

Τι γίνεται με τις λέξεις που πάσχουν ουσίας? Σαν τις παλιές αγάπες πάνε στον Παράδεισο, που τραγουδούσαν και οι Πύξι Λάξι.
Τουτέστιν, είναι λειτουργικές κατά την στιγμή που εμφανίζονται και μετά από λίγο γίνονται ατμός ( δεν αφήνουν ούτε μυρωδιά ).

Παραμένω της ιδέας, ότι στο σεξουαλικό πλαίσιο το τι αντιλαμβάνεται κάποιος/α ως σεξιστικό, μπορεί ν' απέχει έτη φωτός.
Αν πάρω "ξερά" κάποιες πρακτικές/συμπεριφορές εν τω βουδουσούμι, έτσι, δίχως να τις αναλύσω καθόλου και με μάτι "ξένου".
Κάλλιστα θα μπορούσα να βγάλω το συμπέρασμα, ότι αρκετοί/ες Α/Κ θα ήταν σεξιστές/ριες το λιγότερο ( αν όχι μισάνθρωποι ).

Ως προς τον λεκτικό σεξισμό και την σύνδεση του με το τραβεστιλίκι ( aka crossdressing ), αυτό κι αν έχει να κάνει με τα θέλω και την ευρύτερη ψυχοσύνθεση τόσο του πομπού, όσο και του δέκτη του όποιου εξευτελισμού ή "εξευτελισμού". Θα ήθελα να έχω κάτι διαφορετικό να σου πω, αλλά παραμένω στα προγραφόμενα μου.
Όπως κι ο παλιός σου Κ όταν επιδίδομαι στο "άθλημα" ( μόνο όταν το θελήσω εγώ και μέχρι του σημείου που θέλω εγώ ), γουστάρω μέχρι κοκκάλου.
Δεν αποζητώ χαρακτηρισμούς στο θηλυκό γένος πόσο μάλλον απαξιωτικούς ή φαινομενικά απαξιωτικούς, απλά γιατί ούτε με φτιάχνουν, ούτε γυναίκα νιώθω στο παραμικρό.
Δεν με θεώρησα ποτέ ανώτερο κανενός, πόσο μάλλον βάσει του ανήκειν μου σ' ένα φύλο. Ούτε ένιωσα ποτέ, ότι υποδυόμενος ένα ρόλο κοινωνικά αντίθετο στα στερεότυπα ή στην ανατομία μου, θα μειωνόμουν. Ίσως γιατί και για μένα δεν είναι παιχνίδι αλλά μέρος της ταυτότητας μου. Άρα, όσο και να χρησιμοποιούσα εκφράσεις που κάποια να εκλάμβανε ως σεξιστικές ( πάντα σε σεχουαλικά πλαίσια ), απ' την στιγμή που λείπει μέσα μου το κίνητρο, σεξιστικές δεν θα ήταν.
Τώρα, αν πάντα αυτή η όποια κάποια θα ήθελε να θιγεί, αυτό ήταν και είναι ένα θέμα που ίσως και θα μπορούσα να συνδράμω στην επίλυση του.
Αλλά την λύση θα έπρεπε να την βρει η ίδια για τον εαυτό της, όχι εγώ.

Αυτά, εύχομαι να μην ξέφυγα τελείως απ' το θέμα και να κατάφερα να συνδέσω τα δυο σκέλη. Γιατί εξ αρχής τ' αντιλήφθηκα σαν "υπόγειο" σεξισμό εκείνου που θ' αρεσκόταν σε μια πρακτική/φετίχ/χόμπι/πείτε το όπως θέτε, δλδ. το crossdressing ή παρενδυσία ή φετιχιστικός παρενδυτισμός ή κλπ κλπ.

* Μάτι, δεν αναφέρομαι σε δυσφορίες του φύλου ή στον τρανσεξουαλισμό και δεν συνδέω το crossάρισμα με την υποταγή, όσο κι αν φαίνεται σε κάποιους/ες ανήκουστο.  

 

Το ξαναγράφω, άλλος έχει τ' όνομα κι άλλος έχει την χάρη. Όχι ότι δεν είμαι σεντονάκιας του κερασφόρου, αλλά εδώ μου έβαλες τα γυαλιά χαχα.  

Το λοιπόν, μέσες άκρες συμφωνώ με όλα όσα έγραψες. Μάλλον στο συγκεκριμένο ζήτημα "κουβαλάμε" σχεδόν το ίδιο κεφάλι.
Αλλά, αλλά...σαν κάποιος που το "φοράει" και δεν το τρώει στη "μάπα". Δεν μπορώ να συγκρίνω, τον Μπάμπη πασιονάρια με τ' αχτένιστο μαλλί ή τη μάσκαρα που ξεμπουρλιάστηκε της όποιας "δικής" του.
Δέχομαι απλά, ότι σε κάποιες δεν αρέσει ή ότι θα τους προκαλούσε έως και αποστροφή. Αν προσθέσεις και "σχολιάκια", το γλυκό έδεσε.
Ευτυχώς ή δυστυχώς "σχολιάκια" για το διαφορετικό μου γούστο, δεν τα είχα ποτέ από κάποια σύντροφο ή ξεπέτα. Μάλλον, γιατί με τον τρόπο μου δεν έδινα περιθώρια για δαύτα.
Δεχόμουν τις απορίες, την κριτική, την συζήτηση, αλλά δεν δέχτηκα, ούτε θα δεχτώ ποτέ να μου βάλει κανείς/καμία "χέρι" σε θέματα που θεωρώ παντελώς δικά μου και που δεν επιδέχονται αλλαγής. Δεν επιδέχονται, γιατί απλούστατα είμαι καλά μαζί τους και δεν θέλω να τ' αλλάξω.

Κάποιοι/ες δεν μπορούν ή δεν θέλουν, να παραβλέψουν κάποια πράγματα. Όσο κι αν το σύνολο ( ή μέρος ) του "πακέτου" μας/τους, θα μας/τους άρεσε. Και δεν θα ήταν γι' αυτό κατακριτέοι/ες, αλλά για μας ( και τον όποιο/α από μας και για οποιοδήποτε δικό μας λόγο/θέμα ) ακατάλληλοι/ες.

Σεξισμός...άλλη μια έννοια που κατ' εμέ έχει γίνει τσίχλα ( δεν αναφέρομαι στο παρόν νήμα, αλλά γενικά ) και που ερμηνεύεται κατά το δοκούν.
Λογικό μου μοιάζει αυτό το τελευταίο. Αφού με το να προσπαθούμε, να μην πατήσουμε ποτέ τον "κάλο" σε κανένα/καμία, για να μην πω ούτε ένα νυχάκι.
Καταλήξαμε, ν' αυτολογοκρινόμαστε για το παραμικρό. Φτάσαμε στο σημείο που η έκφραση της όποιας σκέψεως μας, να περνά από "δεσμοφύλακες" ( κυρίως παροικούντες στο μυαλό μας ) και συχνά πυκνά να καταλήγει στην "απομόνωση".

Να μισείς, ν' αγαπάς, να σου καίγεται καρφί ή όχι, να συμφωνείς, να διαφωνείς, να είσαι άντρας και να γουστάρεις να φοράς ταγεράκι/12ποντο ( κρατώντας το μουσάκι ή χωρίς ).
Να σου αρέσει κάποιες στιγμές, πολλές/λίγες κάποια να σε "σκυλοβρίζει" ή να σκυλοβρίζει. Να σε λέει τσουλάκι/πουτανί και λοιπά λοιπά. Αν σε φτιάχνει, καλά κάνεις και το ψάχνεις.
Αν φτιάχνει και την άλλη ακόμη καλύτερα. Για μένα τουλάχιστον, δεν είναι σεξισμός ούτε καν "υποβρύχιος" ( αν και στην κούτρα εκείνων που έτσι ίσως και να το έβλεπαν, δεν είμαι. Ούτε σκοπεύω καν, να προσπαθήσω για να μπω ). Δεν είναι φεύγω απ' την Αθήνα με προορισμό την Ζιμπάμπουε μέσω Νορβηγίας. Είναι απλά κάϋλα και όρεξη δυο ή περισσοτέρων ανθρώπων, που θα τους άρεσαν κάποια κοινά πραματάκια.

Κλείνοντας, συνεχίζω να κλείνω τα μάτια μπροστά στην έννοια του σεξισμού για κείνο που αφορά το ερωτικό κομμάτι της ζωής. Δεν μου ανήκει, δεν τον κατέχω, δεν μ' ενδιαφέρει να τον ακουμπήσω. Τον θεωρώ κάτι πολύ μικρό, για να χάνω μαζί του χρόνο. Και τα όποια μπινελίκια ή "μπινελίκια" τα γουστάρω με το "αιματάκι" τους. Τα πουτάνα, χυμένη, καριόλα κουλουπού, έτσι, στην τσαντίλα, στο κορύφωμα. Αν και όταν μου έρχονται και μόνο με κάποια συγκεκριμένη. Και αν εκσφενδονιστεί προς το μέρος μου και κάποιο από δαύτα, δεν νιώθω μειωμένος, δεν μου χαλάει η αντρόφατσα ή η κυριαρχόφατσα. Κάποιες φορές γελάω, άλλες μου γυρίζει το μάτι ανάποδα ( στην ιδέα του "μπινελικίου", όχι για το "μπινελίκι" per se ). Και σαν συνέπεια, λούζω, "σαπακιάζω" ή απομακρύνομαι σιωπηλά και ακαριαία. Αλλά δεν αντιλαμβάνομαι τίποτ' απ' τα παραπάνω σαν σεξιστικό.
Μάλλον έχει καεί κάποιο τσιπάκι στον επεξεργαστή της προσωπικότητας μου.  

 

Εγώ πάντως μια χαρά παιδί σε βρίσκω, παιδί...τέλος πάντων...   ...

Συμπαθέστατο και κύριο.

Επίσης αν πάει κανείς να με "μαζέψει" στο οτιδήποτε τον γράφω στα τέτοια μου, και δεν πα' να λέει όποιος θέλει ό,τι θέλει.

Και φυσικά, απαγορεύω και στον εαυτό μου να κάνει σε άλλους όσα απαγορεύω να μου κάνουν κι εμένα.

Και όλα καλά.  

 

Σαφέστατα και αποτελεί μέρος του γυναικείου σώματος.  

Αυτό που αναρωτιέσαι το έθεσα και στον @Rope-bondage-fan όταν έγραψε το "μουνί τα έκανες..." ..."Άρα το μουνί θεωρείται κάτι άσχημο;" και μου απάντησε το "Α, δεν το σκέφτηκα έτσι..."
Θέλοντας να πω οτι η λέξη μουνί χρησιμοποιείται μειωτικά, άρα σεξιστικά. Το παράδειγμα που έδωσα με το "βρωμόμουνο" πατάει σε αυτήν την σύνδεση, δεν ήταν τόσο για να πω το αν ή όχι θα θιχτώ λιγότερο ή περισσότερο και ήταν ως απάντηση στο μήνυμα του Tenebra περί "κενών" λέξεων απαλλαγμένων από σεξουαλική χροιά. (το μουνί είναι μέρος του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος)

Καταλήγω λοιπόν οτι...
Προσωπικά δε μπορώ να δω, στην παρούσα, πλήρως αντικειμενικά όλες τις συνδέσεις και προεκτάσεις σε κάθε τι που λέω, κάνω, σκέφτομαι, φαντασιώνομαι. Πάω με παντιέρα την καύλα και το αν θίγομαι/θίγεται ο άλλος συμμετέχον.
Έχω πιο υποκειμενικα κριτήρια που διυλίζουν τα λόγια, πράξεις και θέλω μου.
Θες το φτωχό μου λεξιλόγιο (ναι @tithon πώς να πεις σεξ δίχως σεξ;; ) ; Θες οτι δεν έχω εμβαθύνει τόσο ώστε όλα όσα άπτονται του σεξισμού να μου χτυπάνε καμπανάκια; Θες οτι είμαι πιο επιφανειακή;
Έστω. Ίσως.

 

όποιος σου πει οτι το μουνι θεωρείται κάτι άσχημο, δεν εχει ιδέα τι θα πει μουνι! ξεκαθαρο δλδ!!!!!!
ακόμη και σαν βρισιά, όταν μου το λένε, απαντώ με αυτό το γλυκό και αθώο ύφος "άρα τα έκανα υπέροχα!!!!!!"

όσο για τα υπόλοιπα, δεν είναι κακό να ξεπερνάμε κολλήματα του εαυτού μας που εντοπίζουμε. θέλει και χρόνο και κόπο....  

 

O Tempora O Mores!

Βωμολοχία χωρίς σεξισμό, καφές χωρίς καφεΐνη, Coca-cola light χωρίς ζάχαρη, ταινίες thrillers με χορτοφάγους βρυκόλακες, τι άλλο θα δουν τα μάτια μας;

Όχι πως θα ήταν ποτέ δυνατόν η επέλαση της πολιτικής ορθότητας ν’ αφήσει ανεπηρέαστο το BDSM, όμως τελευταία έχω την αίσθηση ότι πληθαίνουν διαρκώς στον χώρο οι ενοχικοί. Σ’ αυτούς έχω ν’ απευθύνω την σοφή συμβουλή του Carl Jung:

«Φωτισμένος δεν είναι όποιος ονειρεύεται το φως αλλά όποιος έχει συνείδηση του σκοταδιού του».

 

Μετα απο πολλαπλα ctrl+alt+del ομολογω οτι ακομη αδυνατω να καταλαβω   Αυτη η απαντηση ομως ειναι διαμαντι κι ενα like δε φτανει:

 

οι ενοχές είναι ένα υγιές κομματι σε μερικές φάσεις της συνειδητοποίησης σου ως bdsmικό άτομο, ειδικά όσο καταλαβαίνεις από που μπορεί να προέρχονται μερικές ηδονές σου, είτε είσαι υπό ή υπέρ ή cd ή sissy ή μπρατ ή ότιδηποτε.

Προσωπικά ως μαζόχα και άτομο που γουστάρει να το εξευτελίζουν σε μερικά παιχνίδια όπως και να το αντικειμενοποιούν, είχα περάσει μεγάλο μέρος της συνειδητοποίησης μου διχασμένη μεταξύ του φεμινισμού και του αναρχισμού όπως τους θεωρούσα τότε και των ηδονών μου. Μετά από πολλά γαμωσταυρίδια και χτυπήματα κεφαλιού στο τοίχο και διαβάσματα ανακάλυψα πως δεν είναι αντικρούομενο το γεγονός πως μου αρέσει η στερεοτυπική θηλυκοποίηση και η έμφυλη βιαιοποιημένη σεξουαλικότητα αλλά πιθανά είναι ένας τρόπος με τον οποίο πιθανώς αντιδρώ έτσι στην πατριαρχική καπιταλιστική κοινωνία.

Κάνοντάς σε το στερεότυπο της γυναίκας ή της θηλυκότητας δεν σημαίνει πως διαιωνίζεις σεξισμό, ετεροκανονικότητα και τον cis σεξισμό που υπάρχει γύρω μας αλλά είναι ένας τρόπος να παίξεις με αυτά και να τα διακωμωδήσεις και να τα αποδομήσεις μεσα από την ηδονή σου (προσωπικά μιλάω πάντα). Οπότε για μένα όσο είναι συνειδητοποιημένα τα άτομα και ενεργούν συναινετικά, ας πουν και πράξουν και τα πιο βαριά πράγματα. Εδώ κατάφερα να απενοχοποιησω το φετιχ με τις στολές ναζί (ένα φετίχ το οποίο όσοι δεν το έχετε ψάξει ξεκίνησε από το Ισραήλ)*, δεν θα κολλήσω σε κάποιον που θέλουν να τον πουν κοριτσάκι μου ή μία γυναίκα που θέλει να τη φωνάζουν τσούλα γιατί έτσι διαιωνίζεται ο σεξισμός.

Και στην τελική αν θέλουμε να έχουμε ένα καθαρό bdsm που να μην περιέχει μεταφορικά ή κυριολεκτικά καμία βλαβερή πρακτική, η οποία υπάρχει στην κοινωνία, τότε δεν θα είχαμε B/D D/s S/m αλλά σκέτο m με μηχανές σε ρόλο S όμως μόνο.

*το εν λόγω ένστολο φετίχ δεν το είχα ποτέ, παρακαλώ μην μου στείλετε καμία φωτογραφία όσο και αν το έχω απενοχοποιήσει δεν θα γουστάρω.

 

Βρίσκω ιδιαίτερα επικίνδυνη την τοποθέτηση ότι ο σεξισμός είναι αναπόφευκτο μέρος του BDSM. Ίσως αυτό να συμφέρει όσους αισθάνονται ενοχικά με την αφομοίωση φαλλοκρατικών στερεοτύπων. Όσοι, όμως, έχουν καταφέρει να απεμπλακούν δεν έχουν καμία ενοχικότητα στο να ζουν το BDSM τους δίχως διαιώνιση προκαταλήψεων.
Και βεβαίως δεν υπάρχει καλός και κακός σεξισμός αναλόγως την βολικότητα. Αν τουλάχιστον υπάρχει συνειδητοποίηση αυτής της διαιώνισης και δεν το παίζουν ακριβιστές του γλυκού νερού, το βρίσκω έντιμο.

 

δεν μιλάω μόνο για τον σεξισμό, μιλάω για όλες τις βλαβερές πρακτικές που ενυπάρχουν στο bdsm ως αντικειμενοποίηση και κακοποίηση συνανθρωπών μας(στον έξω κόσμο χωρίς τη συναίνεση τους). Το σεξιστικό μέρος το είπα από την προσωπική μου εμπειρία, όλα τα άλλα που υπάρχουν από άποψη σκλαβιάς, ιδιοκτησίας και κακοποίησης μέσα στο τρίπτυχο του bdsm με αυτήν την λογική είναι καλά;

 

Συναίνεση είναι το κλειδί, αν και κάποιοι οι οποίοι κατηγορούν την "πολιτική ορθότητα" το βρίσκουν ως άλλοθι. Προσωπικά το βρίσκω εξαιρετικά σημαντικό και φυσικά η συναίνεση να δίδεται από άτομο το οποίο δεν βρίσκεται σε περίοδο ψυχολογικής κατάπτωσης και άρα μειωμένης συνείδησης.