Μικρό ρομαντικό στιγμιότυπο

Μια κίνηση μπρος και πίσω. Καθώς ο χρόνος κυλάει αργά, πολύ πιο αργά από το κανονικό, οι σκέψεις σου πετάνε απ'το κεφάλι σου...

Η πραγματικότητα, μια ταινία σε αργή κίνηση. Με βλέπεις όρθιο μπροστά σου, τα μάτια μου καρφωμένα πάνω σου. Τα μαλλιά σου κυματίζουν στον αέρα. Με κοιτάς υποταγμένη και σκέφτεσαι "θα κάνω πολύ καιρό να τον ξαναδώ..."

Ειδυλλιακό το τοπίο πίσω σου. Ο ήλιος χρωματίζει με πορτοκαλί το πρόσωπό σου, η θάλασσα μας κοιτάζει στα κρυφά. Κι όμως, εσύ συνεχίζεις. Κάθε καρέ της πραγματικότητας περνά μπροστά απ'τα μάτια μου. Εσύ γονατισμένη, με το βλέμμα σου καρφωμένο στο δικό μου. Μικρές επαναλαμβανόμενες κινήσεις που με κάνουν να σε αισθάνομαι...

Το αεράκι γλύφει το σώμα σου κι αισθάνεσαι ανυπεράσπιστη αλλά δωσμένη. Δωσμένη σε μένα, με έναν στόχο ζωής, να με υπηρετείς. Κι ας σε βλέπουν οι περαστικοί, κι ας φεύγουν οι ζωές μας. Κάθε καρέ της πραγματικότητας που περνάει, δεν ξαναγυρνάει. Κάθε στιγμή που φεύγει, έφυγε...

Το κεφάλι σου κοντά στο σώμα μου, έτσι κυριαρχώ στην ψυχή σου. Σιδερένιες κλωστές που φεύγουν απ'το κεφάλι σου, εγώ τις κινώ και σε δαμάζω. Ταυτόχρονα όμως, σε θαυμάζω. Θαυμάζω εσένα, αυτό που κρύβεις μέσα σου και σου δίνομαι.

Το ξεκουμπωμένο πουκάμισό σου, μαρτυράει το πρόστυχο σκηνικό. Το γυμνό σου στήθος στον αέρα, οι ρώγες σου σκληραίνουν. Στο στόμα σου ένα κομμάτι απ'το δικό μου σώμα που διεγείρει τα κύτταρα στον εγκέφαλό μας. Μια κίνηση μπρος και πίσω... ακομη μία... ξανά και ξανά...

Μη σκέφτεσαι. Νοιώσε. Στο στόμα σου. Γλύψτον καλά. Κοίτα με. Σε νοιώθω. Σε βλέπω. Σε γουστάρω. Καύλα. Πάρ'τον τώρα.

Κι όταν τα υγρά μου σου μιλήσουν, μάρτυρές μας θα είναι ο ήλιος κι η θάλασσα. Ήρθε η στιγμή που τα καταπίνεις. Και η πραγματικότητα θα ξεκινήσει να κυλάει κανονικά. Σου ψιθυρίζω "ήταν πανέμορφα..."

Χαμογελάς και με ένα λάγνο βλέμμα με ρωτάς "τώρα πρέπει να φύγεις;" κι απαντάω "ναι, πρέπει... αλλά θα σε ξαναδώ, μην ανησυχείς..."

Ένα αντίο, ένα τώρα, ένα ποτέ, ένα κάποτε. Αυτός ο χρόνος, θα είναι πάντοτε εχθρός μας ή θα είναι και κάπου κάπου φίλος μας;

 

"Time is a jealous player" Oscar Wilde