"Μπορείς να μου επιβληθείς;"

Ή αλλιώς, ένα αέναο μπρα-ντε-φερ με αδιέξοδη κατάληξη.

Είναι μία διατύπωση η οποία είναι γνώριμη και μέσω προσεγγίσεων προς εμένα αλλά και μέσα από ετεροαναφορές.
Προσωπικά, κάτι τέτοιο με απομακρύνει από το να ασχοληθώ.

Ένα υποτακτικό άτομο δεν είναι τρόπαιο το οποίο θα στολίσουμε στο κούτελό μας. Η έννοια του μπορώ σε ερώτημα, υποδηλώνει αυτομάτως αμφισβήτηση. Η αμφισβήτηση είναι λαθεμένος οιωνός για εισαγωγή σε ασύμμετρη σχέση.
Ένα υ είναι συνετό να είναι απογυμνωμένο από τέτοιο είδους "ring".

Το υ βεβαίως πρέπει να αισθανθεί εμπιστοσύνη αλλά αυτό είναι στη δική του σφαίρα και όχι στη σφαίρα του Κ ατόμου όπου θα πρέπει να αποδεικνύει.

Έχω ξαναπεί ότι η δαπάνη της ενέργειας μετά την συναίνεση του υ για την ασύμμετρη σχέση είναι που έχει σημασία κι έχει εποικοδομητική ισχύ διότι δεν είναι ότι τώρα ρίξαμε το κάστρο, μας έκατσε και τέλος. Τώρα ξεκινάς να χτίζεις.

Όταν ένα υ εισέλθει σε μία ασύμμετρη σχέση, όσο ειλικρινείς κι εάν είναι οι προθέσεις του, θα έρθει σε συγκρούσεις εσωτερικές, σε αντιφάσεις, σε αρνήσεις, σε οπισθοχωρήσεις. Χρειάζεται ενέργεια, όμως, για να συνεχίσει να προσπαθεί. Το Κ που θα δει την πραγματική προσπάθεια του υ να εναρμονιστεί και να ταυτιστεί με τις επιθυμίες αυτού που Άγει, τότε κι εκείνο θα ξοδέψει χρόνο, θα χρειαστεί ψυχική επανατροφοδότηση, εμψύχωση προς το υ αλλά και προς τον εαυτό του, μα πάνω απ'όλα να κρατήσει σταθερά το τιμόνι πάνω σε κακοτράχαλες οδούς και να μην παρεκκλίνει.

Ο ψυχικός, πνευματικός και σωματικός κόπος είναι εμφανής, συν ότι υπάρχουν και οι άλλοι τομείς (επαγγελματικοί, κοινωνικοί, οικογενειακοί...) όπου δεν πρέπει να παραμεληθούν.

Οι αρχικές παγιδούλες, τεσταρίσματα και προκλήσεις από πλευράς του υ είναι μία ένδειξη ότι ένα τρύπιο πιθάρι όσο και να γεμίζει, πάντα κάπου θα μπάζει. Η διαπίστωση ή όχι εμπιστοσύνης είναι κάτι το διαφορετικό και όχι συνώνυμο με την δυναμική του εκάστοτε Κ προσώπου.

Ευπρόσδεκτες ατομικές προσεγγίσεις...


Υποσημείωση: Ενδεχομένως να επανέλθω με προσθήκες διότι υπάρχει και μία κόπωσις.

 

Ακριβώς όπως τα λες, το "παιχνίδι" (τα εισαγωγικά έχουν σημασία) ξεκινάει μετά το "Ναι" γιατί αν τελειώσει στο "ναι" τότε τα εισαγωγικά φεύγουν από το "παιχνίδι".

Από εκεί και πέρα θέλει τρομερή αυτοκυριαρχία από τη μεριά του Κ.

Ο υ δεν είναι παιχνίδι και η εξουσία είναι τρομερά μεθυστική. Συνεπώς το "Αξίζει να το ζητήσω;" για μένα έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από το "πάω να το αποκτήσω γιατί μπορώ".

 

Ευχαριστώ για την τοποθέτηση.

Έχω πει ότι το πρώτο βήμα γίνεται από το υ, οπότε το Κ δεν πάει να αποκτήσει επειδή μπορεί ούτε ζητάει, το αν αξίζει συμφωνώ ότι παίζει σημαντικό ρόλο. Αλλά αυτό είναι ένα διαφορετικό ζήτημα το οποίο δεν αφορά το παρόν νήμα.

 

Τότε κάτι δεν καταλαβαίνω. Αν το "μπορείς να μου επιβληθείς" είναι ένδειξη συνεχούς αμφισβήτησης από τη μεριά του υ τότε η σχέση είναι προβληματική, με ή χωρίς τίτλο.

Σαφώς και η θα υπάρξει και η κόντρα, θα υπάρξει και το σπρώξιμο και μπορεί στο τέλος να υπάρξει και υποχώρηση από τη μεριά του Κ αν διαπιστώσει πως αυτό που ζητάει είναι πέραν από τις δυνάμεις του υ να παραδώσει. Αυτό ωστόσο σε μια D/s σχέση πρέπει να είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.

Γνώμη μου είναι πως αν αυτό γίνεται συνεχώς τότε οι δυο τους απλά δεν ταιριάζουν και η ερώτηση "Μήπως κάνω κάτι λάθος;" μπορεί να οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα.

 

Καλά τα λέγεις, άρα δεν είναι ότι δεν κατάλαβες  

 

Αντιμετωπιζω την κατασταση αυτη ως τον φυσιολογικο τροπο ερωτικης επικοινωνιας μερικων υ , σαν να φλερταρει μαζι μου   Σαν να μου ζηταει το πανεμορφο χερι μου...

Και πρατω αναλογα εφοσον το υ με ενδιαφερει. Δηλαδη της δινω το χερι μου, ολοκληρο, γκνταν στα μαγουλακια της  

Στο δευτερο ημιχρονο ομως, αλλαζω τροπαριο...

Κατα την διαρκεια της εκπαιδευσης, αυτη η πρακτικη ερωτικης επικοινωνιας , με λιγο Ματζικ Μπουμπλε Παουερ, αντικαθισταται απο αλλες εγκεκριμενες πρακτικες ερωτικης επικοινωνιας, αυτες που καταλαβαινω εγω φεριπειν:

Ταισε με , σερβιρε με, στησου, γδυσου, κατσε εκει και μην μιλας για 5 ωρες, μην με ενοχλησεις για 24 ωρες και ενα σωρο αλλα  

Αυτο ειναι ο ερωτας, η αληθινη πραγματικη αγαπη 

 

Η είσοδος μιας υ σε μια ασύμμετρη σχέση, με την οποιαδήποτε αμφισβήτηση και αν δείχνει προς εμένα, δεν είναι απαραίτητα και λόγος απομάκρυνσης. Έτσι και αλλιώς θα υπάρξει ένα διάστημα που η υ θα αξιολογηθεί και θα διαπιστωθεί αν μπορούμε να προχωρήσουμε.
Πρέπει να συνεκτιμηθούν πολλοί παράγοντες για να διαπιστωθεί αν το "πυθάρι" είναι τρύπιο.

 

Η αμφισβήτηση είναι στοιχείο κομβικής σημασίας. Δε θα βιαζόμουν ποτέ να το βγάλω από τη μέση.

 

Αυτο το μη με ενοχλησεις για οσο... παντα με ενοχλουσε και παντα θα με ενοχλει. Αλλα μου αρεσει. Χαονομαι βεβαια και δε μπορω να διαχειριζομαι την αποσταση αλλα μου αρεσει.

 

Personality varies a great deal between each individual, but if taken care of and trained properly they tend to be loving and devoted companions. The XXXXXXXXX is driven, strong and sometimes stubborn. Owning one requires commitment and care, but if trained well, they can be wonderful [...]. With a consistent approach they can be easy to train and will learn very quickly. If properly trained, they can be excellent with children.

The XXXXXXXXX will assume the alpha role in your household if you're not a strong leader. Early, consistent training is critical to establish your role as pack leader.

Όπου "XXXXXXXXX" = Dobermann. But you get the point.

Ωραία λοιπόν. Και; Μια κόντρα είναι συχνότερα αμφισβήτηση, I give you that. Ενίοτε όμως είναι και απλή απορία, ένας τρόπος να καθησυχαστεί το υ (εκ της αντίδρασης) για τη σταθερότητα του ρόλου του. Θέλω να πω, υπάρχει αμφισβήτηση και αμφισβήτηση.

Θα πείτε, τι σχέση έχουν οι άνθρωποι με τα ζώα;

Θα πω, "You can't be serious".

 

το να παριστάνουμε ή να υποδυόμαστε ρόλους είναι διασκεδαστικό. χρειάζεται όμως περιβάλλον εργαστηρίου ή σκηνής για να γίνει αυτό απρόσκοπτα, κατά παραδοχήν.
σε πραγματικές συνθήκες οι ρόλοι επιβεβαιώνονται, αναλαμβάνονται και υποστηρίζονται.

 

@Brand

..."τα ντόμπερμαν είναι μια ράτσα σκύλου που αναπτύχθηκε αρχικά γύρω στο 1890 από τον Karl Friedrich Louis Dobermann"...

Και θάρθει τώρα ο πάσα ένας και θα μπουμπουνήσει κάτι σε "το παν φιλαράκι είναι να διαμορφώσεις το χαρμάνι του χαρακτήρα της 'ποταχτικιάς, να 'ο'υμ..!