Νύχτες για κουβέντα (Σαδισμός)

Χμμμ DeSade νομίζω ότι ο Δάσκαλος θέλει να μας συντροφέψει  
Τι λές;

 

Γιατι οχι Ηλια;
Αγαπητε Dolmance ο βασανιστης στην προκειμενη περιπτωση υπακουει στην παρορμηση του για βασανισμο. Δεν υπακουει σε ενωθεν εντολες παρα μονο κυνηγα την ικανοποιηση των δικων του επιθυμιων . Τωρα αν αυτες ταυτιζονται με τη βουληση ανωτερων του ιεραρχικα σε καποιου ειδους εξουσιαστικη δομή τοτε τοσο το καλυτερο για εκεινον.
Θελει να το κανει γιατι το απολαμβανει.
Τα θυματα του ειναι απλως τα αντικειμενα της ηδονης του.

 

Δάσκαλε πάρε την βασιλική πολυθρόνα και απόλαυσε την νύχτα.

Γιατί νομίζεις η Κυριαρχία (όχι η σεξουαλική) είναι το ζητούμενο μας;

 

Ρίξε πιο βαρύ καπνό Μικρέ μου Άρχοντα και σου έχω μαστίχα για να πιούμε.
Ο Δάσκαλος μας έφτυσε, οπότε οι δύο μας και πάλι. Θα σου παραθέσω μία δική μου θεωρία για τον σαδισμό. Μικρή μεν, αλλά μεγάλη για ‘μένα…

Ο σαδισμός είναι σαν τη «γεύση» του καπνού. Κάθε διψασμένο για νικοτίνη χείλη έχει να σου πει την δική του άποψη, για το τσιγάρο. Άλλος βαρύ και σέρτικο και άλλος, με την παχιά και εκλεκτική γεύση της πίπας. Άλλοτε αγχωμένα και άλλοτε με την ιεροτελεστία που της πρέπει. Πότε για την θλίψη και την λύτρωση από αυτήν, πότε για την γιορτή της έρωτα. Όλοι χωράνε εδώ μέσα. Αυτοί που δοκιμάζουν το τσιγάρο από περιέργεια, αυτοί που εθίζονται σε αυτό και αυτοί που το απορρίπτουν. Αυτοί που θέλουν να αποτοξινωθούν από αυτό και αυτοί που βουλιάζουν με το χαμόγελο στο στόμα.

Όλοι όμως το κάνουν για ένα και μόνο λόγο. Για την νικοτίνη.

Όλοι όσοι γεύονται για δεύτερη (οικειοθελή) φορά, τον σαδισμό, το κάνουν για τον ίδιο λόγο. Το φτιάξιμο. Το γνωρίζουμε. Όλοι.

Τη χημεία. Η οποία ενεργοποιείται από εγκεφαλικά, ενστικτώδη και τσουλίστικα κέντρα. Κέντρα, χαρακτηρίζω τα πολυσύχναστα σταυροδρόμια των διαφορετικών λειτουργιών του εγκεφάλου. Κάπου εκεί υπάρχουν και μερικοί αδέκαστοι φύλακες των ανθρώπινων γονιδίων, ενσωματωμένοι και καθολικοί σε κάθε ανθρώπινο είδος.

Εκεί κάποιες φορές, πες το δυσλειτουργία, πες το ακριβώς αντίθετο, το σύστημα φουντώνει από ενέργεια όταν συναντά εικόνες σαδισμού. Ο καθένας μας το ξέρει και το νιώθει. Ο καθένας μας το αξιοποιεί με διαφορετικό τρόπο.

Όμως όλοι για την ίδια χημική αντίδραση. Οπότε το ζητούμενο είναι γιατί κάθε ανθρώπινος οργανισμός φτιάχνεται από το ίδιο ερέθισμα( ιδωμένο από διαφορετική αντίληψη) ;

Γιατί;

Η θεωρία μου λέει ότι το μυστικό βρίσκεται σε αυτό, που μας έκανε και κυριαρχικό είδος έναντι των υπολοίπων στη φύση.

Ο εγωισμός. Το εγωιστικό γονίδιο, πλάθει και αφήνει αυτά τα εθιστικά και χημικά πυροτεχνήματα, σε αυτούς τους κόμβους, που περιμένουν το άναμμα τους.
Ήταν μία εξελικτική επιλογή (για το καλό ή το κακό, ποιος ξέρει, ας απαντήσουν οι φιλόσοφοι) που μας όρισε και τα αρχέγονα πρωτότυπα της. Και από τότε ακόμα ζούμε.

Αυτή λοιπόν η θεωρία μου, για το σαδισμό. Ένα είδος φτιαξίματος, για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς του εμπόρου. Έμπορος = Εγωιστική προσέγγιση του ενστίκτου της επιβίωσης.

Τι λες;

 

Απάντηση: Νύχτες για κουβέντα (Σαδισμός)

Εσάς έπτυσα; Λωλός παπάς σε βάπτισε!
Εγώ, βρε γκρινιάρη, έθεσα ένα ερώτημα και απαντήθηκε ικανοποιητικά. Επιπλέον, η δική σου θεώρηση επίσης άρτια και διαυγής μου φαίνεται. Κι απαντάς, όπως θα απαντούσα, με τη διαφορά πως εγώ, παραδόξως, ονομάζω τη 'νικοτίνη' διασφάλιση της επιβίωσης, μέσω της επέκτασης ισχύος..
Από την τάξη των εμπόρων άξιους μνείας, έστω και αρνητικής, θεωρώ μόνον τους έμπορους λευκής σαρκός, ιδιαίτερα αν η εν λόγω λευκή σάρκα είναι μαύρη, κατά προτίμηση από την Καραϊβική. Είναι, ίσως, που είχα χαυνωθεί σ' εκείνα τα αλαργινά τα μέρη με μιαν ακροβάτρια.

 

Κουβανέζα σάρκα, σκλάβα πειρατή. Αχχχ πόσα θα έδινα για να την αγοράσω...

 

Καλοκαιρι. Καπνος με γευση πεπόνι στο ναργιλε μαζι με ρουμι και κολα.
Ηλια τεινω να καταληξω πως διαφορετικες προσεγγίσεις και ψυχοσυνθεσεις μπορουν να οδηγησουν στον σαδισμο.

Σαδισμος μπορει να ειναι μια διεστραμμένη μορφη τρυφεροτητας .Μια εκφραση που εμαθε ο σαδιστης ως τη μοναδικη εγκυρη και αποδεκτη μορφη εκφρασης συναισθηματισμου . Δηλαδή ελλειψη συναισθηματικής επαφής η και καταδικη της εκφρασης του συναισθηματος κατα τη διαπαιδαγώγηση. Το συναισθημα θα βρει εναλλακτικους τροπους να εκφραστει, κατα πασα πιθανοτητα με τροπους ομοιους με αυτους με τους οποιους διαπαιδαγωγήθηκε το ατομο. Αν η αυστηροτητα περισσευε τοτε θα προκυψει μια ταυτιση συμπεριφορικου τυπου της αυστηροτητας και της τιμωρίας με την εκφραση ενδιαφέροντος και συναισθηματος. Λογικα προκυπτει ενας σαδισμος προσανατολισμενος στην ψυχικη σφάιρα.

Σαδισμος μπορει να ειναι η εκφραση καποιου που σαν παιδι εμαθε οτι μπορει να κανει τα παντα, κυριολεκτικα τα παντα και πιστευει εχει καθε δικαιωμα να το κανει. Θετει στον εαυτό του νεες προκλήσεις , περιμενει να νικα παντα και βλεπει τους αλλους ως παιχνιδια που χρηισιμοποιει για την επιτευξη των στοχων του. Ξαφνου προκυπτει μια νεα προκληση. Η υπερτατη προκληση. Το να εχει δικαωμα να βασανισει καποιον για οσο και με οποιον τροπο θελει. Να νοιωσει την ηδονη ενος μικρου ασυδοτου θεου . Ενας σαδιστης γεννιεται. Προσανατολισμενος πιο πολυ στη σωματικη σφαιρα.

Σαδισμος μπορει να ειναι η εκφραση ενος ατομου με παντελη ελλειψη ενσυναισθησης, αποκομενου απο τα συναισθηματα του που δεν μπορεί να ταυτιστεί με κανεναν και οντας αποκομμένος συναισθηματικά απο οποιονδήποτε δημιουργέι τις μονες σχεσεις που μπορει να κανει. Αυτες που κανενα οριο δεν γινεται αντιληπτο η ακομα και σεβαστο.

Πολλοι δρομοι οδηγουν στο σαδισμο θαρρω.
Ποιους δρομους φανταζεσαι εσυ Ηλια?

 

Τι μπορείς να κάψεις το καλοκαίρι; Χμμμ νομίζω ότι πευκοβελόνες είναι ότι το καλύτερο. Δημιουργούν μικρές εκρήξεις και ότι πρέπει για τα παιδιά…

Κάποτε ήταν οι σαδιστές. Μετά μεταλλάχθηκαν σε ανθρώπους.

Εύκολη απάντηση ακόμα και για κάποιον που διαλαλεί την ευτέλεια του προϊόντος του.

Και για πες μας ρε παλικάρι την αλήθεια να την καταλάβουμε και εμείς.

Αν σου κάνω μία λοβοτομή αγαπητέ, θα είσαι πια σαδιστής;

Δρόμοι πολλοί Φίλε μου. Θα μου επιτρέψεις να αφιερώσω μερικά ποστ για αυτούς…

 

Ο Σαδισμός όπως και ο Μαζοχισμός, είναι ένα σύμπτωμα με αίτια μία βασική εντολή που έχει γραφθεί βαθιά στο κουκούτσι μας.

Επιβίωσε.

Τα μοντέλα που δημιουργούνται για να ικανοποιήσουν αυτή την εντολή, μπορείς να τα δεις στους ζωντανούς οργανισμούς. Στον καθένα από εμάς υπάρχουν στοιχεία που θυμίζουν την συμπεριφορά διαφόρων και όχι απαραίτητα συγγενικών ζώων, φυτών ή άλλων ζωντανών οντοτήτων.

Μιμούμαστε τα ζώα; Όχι και ούτε αυτά εμάς. Στην διαδικασία της εξέλιξης με βασική πάντα οδηγία, την επιβίωση του είδους, δοκιμάστηκαν εκατομμύρια μοντέλα και επιβίωσαν μερικές χιλιάδες. Οι πρόγονοι μας μετέδωσαν αυτή την κληρονομιά γονιδιακά και εμείς στη συνέχεια αφαιρούμε, προσθέτουμε, υποβαθμίζουμε ή ενισχύουμε στοιχεία, που μας οδηγούν σε καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με τον αρχικό πάντα στόχο. Θα τα μεταφέρουμε στους επόμενους και πάει λέγοντας.

Στην ίδια γενιά, στην ίδια κοινωνία, ακόμα και στην ίδια οικογένεια δε θα βρεις απαραίτητα τα ίδια μοντέλα. Ένα μοντέλο δε σημαίνει ότι θα είναι και τελικά επιτυχημένο. Περιβάλλον ή αιτία. Δύο δίδυμα ζούνε πάντα σε διαφορετικό περιβάλλον αν το σκεφτείς βαθύτερα.

Αλήθεια ένα καναρίνι που θα έπρεπε να είναι; Μέσα στο κλουβί ή να πετά ελεύθερο; Η απάντηση που δίνει ο καθένας μας πως σχετίζεται με προσωπικό μας μοντέλο; Θετικά, αρνητικά ή καθόλου;

Ας μιλήσουμε λοιπόν για μοντέλα…

Μια αποικία μυρμηγκιών έχει την βασίλισσα ή αν είναι μεγάλη αποικία, τις βασίλισσες και πολυάριθμους εργάτες. Η βασίλισσα όπως και οι εργάτες είναι θηλυκού γένους. Οι εργάτες είναι τα μυρμήγκια που βλέπουμε να μεταφέρουν την τροφή ή να σκάβουν τις φωλιές. Η βασίλισσα μένει στην φωλιά και έχει σαν μοναδική φροντίδα να γεννά αυγά. Υπάρχουν και τα αρσενικά τα οποία βρίσκονται ζωντανά κάποιες εποχές στην φωλιά. Η μόνη τους δουλειά είναι να ζευγαρώσουν με την βασίλισσα. Μετά το ζευγάρωμα συνήθως πεθαίνουν.

Πηγή: www.apolimantikiltd.gr

Μαύρη Χήρα

Η μαύρη χήρα ανήκει σε ένα γκρουπ αραχνών που είναι ευρύτερα γνωστές ως cobweb ή combfooted αράχνες και ανήκουν στην οικογένεια Theridiidae. Οι cobweb αράχνες, υφαίνουν ακανόνιστους ιστούς χαμηλά στο έδαφος, κοντά σε πεσμένους κορμούς δέντρων ή στις εισόδους εγκαταλελειμμένων λαγουμιών από τρωκτικά. Υφαίνουν τους ιστούς τους σε στρατηγικά σημεία με το κολλώδες μετάξι να φτάνει μέχρι το έδαφος και να λειτουργεί ως γέφυρα για τα έρποντα θηράματά τους. Οι κραδασμοί των θηραμάτων που πιάστηκαν στον ιστό, είναι το σινιάλο που περιμένει η αράχνη για να τρέξει και να σκοτώσει το θήραμα που πιάστηκε στον ιστό…

Όταν το αρσενικό ενηλικιωθεί, εναποθέτει ένα σπερματοφόρο σάκο, αφήνοντας στην άκρη μια σταγόνα υγρού την οποία κατευθύνει με τα πόδια του. Έτοιμο για δράση το αρσενικό, αρχίζει την αναζήτηση για το θηλυκό. Καθώς το αρσενικό πλησιάζει τη φωλιά της θηλυκιάς, χτυπά απαλά τον ιστό της για να της γνωστοποιήσει ότι είναι παρόν και ενδιαφέρεται να ζευγαρώσει και ότι δεν είναι κάποιο θήραμα που πιάστηκε στον ιστό της. Το αρσενικό έπειτα δονεί το πίσω μέρος της κοιλιάς του πάνω στον ιστό. Εάν το θηλυκό είναι δεκτικό στο κάλεσμά του, θα ανταποκριθεί πλησιάζοντας σιγά-σιγά. Τότε το αρσενικό θα πλησιάσει αργά και προσεκτικά τινάζει τα πόδια της με τα δικά του. Εάν το θηλυκό παραμένει δεκτικό, τότε το αρσενικό πλέκει ένα μεταξωτό πέπλο γύρω από τη θηλυκιά, πριν εναποθέσει το σπερματοφόρο σάκο του στο πίσω μέρος της θηλυκιάς. Όταν το αρσενικό τελειώσει, πρέπει να εξέλθει από τον ιστό το ίδιο προσεκτικά όπως είχε πλησιάσει, ώστε η θηλυκιά να μην τον περάσει κατά λάθος για θήραμα. Κουρασμένα και εξουθενωμένα από την όλη διαδικασία, τα περισσότερα αρσενικά, παραπατούν και ατυχώς καταλήγουν να γίνουν ένα εύκολο γεύμα από την πεινασμένη σύντροφό τους.

Πηγή: http://www.reptilesalonica.com/articles-black_widow.html

Θα ήταν περιττό το να συνεχίσω. Κάθε ανθρώπινο ον έχει στοιχεία από διάφορα μοντέλα. Το πλήθος είναι μερικές χιλιάδες και οι συνδυασμοί φτάνουν σε έναν αστρονομικό αριθμό.

Η ερώτηση μου λοιπόν είναι η εξής. Για ποιο λόγο μας απασχολεί τόσο πολύ η κατηγοριοποίηση των μοντέλων;

Για να καταλάβουμε ποιοι είναι; Για να αναπτύξουμε την στρατηγική της επιλογής;
Για να καταλάβουμε ποιοι είμαστε; Αλήθεια τι είναι αυτό που είναι δικό μας και οι άλλοι το χρησιμοποιούν πιο συχνά από εμάς;
Για να μας αναγνωρίσουν;

Στον λόγο βρίσκεται και η διαδικασία της κατηγοριοποίησης που θα ακολουθήσουμε. Και φυσικά δε θα είναι κοινώς αποδεκτή καθότι δεν είναι το ίδιο λειτουργική για όλους.

Μήπως για να διαχωρίσουμε το καλό από το κακό; Τον κακό, από τον καλό σαδιστή/μαζοχιστή; Με ποια χωροχρονικά δεδομένα; Αύριο, κάπου αλλού;

Το καλό και το κακό είναι υποκειμενικό και διαφορετικά λειτουργικό από άτομο σε άτομο.

Βρίσκω λοιπόν πιο λειτουργικό από να παραθέσω κατηγορίες να δώσω χώρο στην απελευθέρωση του ατόμου.

Για εμένα προσωπικά, ένα μεγαλύτερο και πιο απελευθερωμένο κοινό αυξάνει την πιθανότητα, του να βρω αυτό που μου ταιριάζει.

Πώς να πείσεις όμως κάποιον να απελευθερωθεί, όταν αναλώνουμε τον χρόνο στην δική του και όχι στην δική μας διαδρομή προς την ελευθερία;

Τι είσαι και τι είμαι λοιπόν Φίλε μου;

Στην υγειά σου…

 

Απάντηση: Νύχτες για κουβέντα (Σαδισμός)

Η απελευθερωση συνισταται στο ξεπέρασμα των αναστολών και την ταυτιση με τις επιταγες του ασυνειδητου. Δυσκολο εως αδύνατο. Οι επιθυμίες καταδικαζονται απο τον πολιτισμο που λογο υπαρξης και συναμα γενεσιουργό αιτιο εχει την χαλιναγώγηση αυτών,για χαρην μιας αρρωστης κοινωνικης ειρήνης, (αποδειξη αυτου ειναι οτι μονο τα οικοσιτα ζωα γινονται νευρωσικα - αμεση μπηχτη για καθε λογης "ζωοφιλους" που στην πραξη ειναι δυναστες ζώων. Ετσι για να ξεπεραστει το αιώνιο ματι που μας ελεγχει ( Υπερ εγώ) και που εγκολπώνει τις επιταγες της κοινωνιας, της οικογενειας, της εκκλησιας κλπ των οποιων οι λογικοποιήσεις ειναι οι αναστολες, πρεπει να αναισθητοποιήσουμε τη συνειδηση.
Εκει χρειαζεται ο δημιουργικος σαδισμος με τις ποικιλες μορφες του.
Ειναι το μεσο της απελευθερωσης των αναστολών των αλλων ωστε να εκμεταλευτουμε στο επακρο τη χρηστική τους αξία.
Ειναι η τεχνη της χρησης του ιδιου οπλου (ενοχες, ψυχικος - σωματικος πονος ) του Υπερ - Εγω εναντιον του , που μοιραια οδηγει την συνειδηση σε αυτοκοτονια η αναισθητοποιηση.

Μια νεα μορφή θεωσης για το σαδιστη ;

Ας συνεχισουμε αυτη τη ξεχασμενη κουβεντα

 

Απάντηση: Νύχτες για κουβέντα (Σαδισμός)

Βλέπω ένα βρέφος. Την γλώσσα της επικοινωνίας με τους γύρω του δεν την κατέχει, αλλά πολύ γρήγορα συνειδητοποιεί ότι το μόνο που χρειάζεται για να τραφεί, είναι να βάλει τις φωνές. Για μία αγκαλιά, για να το καθαρίσουν, για να ασχοληθούν μαζί του.

Ένα βρέφος δεν έχει αναστολές, δεν λέει ψέματα. Απλά φωνάζει και απαιτεί αυτό που θέλει. Ένα βρέφος είναι ένας μικρός κυρίαρχος. Ανεξαρτήτου φύλου.

Έτσι γεννιόμαστε. Προσανατολισμένοι. Προς το Βορά, προς το Νότο. Αυτό είναι ένας απελευθερωμένος άνθρωπος. Η κοινωνία αναλαμβάνει να λειάνει αυτή την τάση μας. Δεν την αδικώ. Φαντάσου ένα κόσμο μόνο βρέφη.

Ο δικός μου σαδισμός ικανοποιείται, από ό,τι με κάνει να νιώσω, ότι μπορώ να κάνω ό,τι θέλω. Με ερεθίζει το ευάλωτο, το εύκολα προσπελάσιμο, με κορυφαία φαντασίωση, την αβίαστη εκπλήρωση των όποιων θέλω μου.

Αναπολώ την βρεφική μου Εδέμ; Πιέζομαι από τα ένστικτα; Ψάχνω την ελευθερία μου; Εις βάρος ποιου;

Η δική μου ελευθερία, η φυλακή του άλλου;

Ο άλλος;

Μία κοινωνία με μόνο βρέφη; Ποιος θα μας θρέψει;

Τι καίνε στο τζάκι αν δεν υπάρχουν ξύλα;

Βιβλία;

 

Απάντηση: Νύχτες για κουβέντα (Σαδισμός)

Το βρεφος ικετευει οταν κλαιει και κατα συνεπεια καθε αλλο παρα Κυριαρχος ειναι. Ειναι ομως ενας απολυτος σαδιστης διοτι δεν εχει συνειδηση και το ασυνειδητο του τον κατευθύνει σε καθε του κινηση , ειναι ενα ερμαιο των ενστικτων και εντελως απολιτιστο.
Ο σαδισμος οταν συνεχιστει στην ενηλικη ζωή ειναι η εκφραση της πρωτόγονης ελευθεριακοτητας, μιας πεισματικης προσκολησης στον ενστικτο , μιας αντιδρασης στον ισοπεδωτικο χαρακτήρα του "πολιτισμου" που στηριζεται στην υποταγή των πιο ζωωγόνων τμηματων του ανθρωπινου ψυχισμου.
Υπο αυτο το πρισμα ο σαδιστης ειναι ο κυνικος πρεσβευτής μιας βιαιης ελευθεριότητας που περιφρονει προκλητικά κάθε εννοια ανθρωπισμου, ηθικής, υψηλών ιδανικών και ιδεολογίας γιατι αναγνωρίζει την φυσική υπεροχή του ενστικτου – ασυνειδητου εναντι σε κάθε ανοητο διανοητικό κατασκευασμα ειτε αυτό είναι ιδεολογία ειτε θρησκεια ( κατι που κυνικα αποδεικνύει η ιστορια με τις εκατομβες νεκρών που αυτά εφεραν όταν μπολιαστηκαν με την ωμη αναλειωτη ανθρωπινη φύση – ασυνειδητο –ενστικτο).
Οι ιδεολογίες και οι θρησκειες θα καταδικαζαν τον σαδισμο με διαφορους ευφανταστους τιτλους πολύ πριν επινοηθει καν ο ορος σαδισμος. Σε επιπεδο θρησκευτικο θα ταυτιζονταν με τον «κακο» και τις ενσαρκωσεις του( Αντιχριστος , θεα καλι κλπ) , Σε επιπεδο ιδεολογικο θα φορτιζοταν αρνητικα όταν θα του καταλογιζαν ότι αποτελει εκφραση φασιστικων αντιλήψεων.
Υπαρχουν αυτοι που βολευονται στην θεση του θύματος αρκουμενα στα ψιχουλα που αυτή δίνει και στις εξειδανικευσεις του θύτη τους ως σωτηρα, δικαιου τιμωρου , ιπποτη μυθιστορηματων φαντασίας ( αυτά τα τελευταια ανθρωποειδη που βρισκονται σε ψυχωσικα παραλληρήματα αποτελουν τους κατοικους του παραλληλου συμπαντος Gor ) κλπ . Αυτοι αυτοαποκαλουνται υποτακτικοι , χαιρονται για αυτό που είναι και στο bdsm είναι θιασωτες του γνωστου εκτρώματος D/s. Απο την άλλη υπαρχει ο αυταρεσκος ναρκισισμος που μαστιζει τον θυτη που χρειαζεται να εξειδανικευσει το σαδισμο του, αν τον εχει, για να αναισθητοποιησει τη συνειδηση του. Αυτοι αυτοαποκαλουνται Κυριαρχοι και απαντώνται και στο D/s.
Οι υποψήφιοι πολλοι, παρα πολλοι για να σβήσει το τζακι Ηλία. Οσοι και τα θύματα του «πολιτισμου» που δεν μπορουν να δεχτουν την αμειλικτη ανθρωπινη φυση και επιμενουν να κυνηγουν ουτοπιες ανθρωπιστικου χαρακτηρα.