Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Οι ασύμμετρες σχέσεις την εποχή της οικονομικής κρίσης.

Συζήτηση στο φόρουμ 'Κυριαρχία - υποταγή D/s' που ξεκίνησε από το μέλος Ηλίας, στις 8 Μαϊου 2017.

  1. MasterJp

    MasterJp Advisor Staff Member In Loving Memory

    @cadpmpc : έχει η κυριαρχία (per se) σχέση με την δυσκολία επιβολής της; μήπως εστιάζεστε στο ηθικόν και όχι στο ουσιαστικόν του θέματος;
     
  2. cadpmpc

    cadpmpc Contributor

    @MasterJp
    Δεν τίθεται εν προκειμένω καν θέμα δυσκολίας...
    Κι άλλη κυριαρχία στους ήδη κυριαρχημένους..?
    Δεν γίνεται..!
     
  3. Brigitte

    Brigitte Contributor

    Σε 'μένα αυτή η νέα οικονομική πραγματικότητα δεν προκάλεσε φόβο ακριβώς, οι λέξεις που θα διάλεγα θα ήταν ανασφάλεια και απογοήτευση σε ότι αφορά τα μελλοντικά μου κυρίως σχέδια.

    Τώρα, το σεξ-για-να-ξεχασω το 'χω δοκιμάσει, ποτέ όμως ως τρόπο διαχείρισης του άγχους μου, περισσότερο για να ξεχάσω κάποιον που είχα φάει σκάλωμα και δεν πήγε καλά, είτε γιατί βγήκα από μια μεγάλη σχέση, πληγωμένη και ήθελα να "ξεχαρμανιασω".

    Έχω παρατηρήσει και εγώ ότι πολλοί ψάχνοντας απλα για σεξ οδηγούνται στην πόρτα του bdsm για τους δικούς τους λόγους. Έχοντας όμως το σεξ ως μόνο κίνητρο γνωριμίας με το συγκεκριμένο χώρο, μένουν απλά στο κέλυφος αυτού κατι που μπορεί να τους κάνει να λειτουργήσουν απερίσκεπτα και ενδεχομένως και ανεύθυνα. Ακόμη και session να κάνει κανείς χρειάζεται υπευθυνότητα και ασφάλεια, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για ασύμμετρη σχέση.

    Η γνώμη μου είναι ότι μια ασύμμετρη σχέση χρειάζεται πολλά πολλά περισσότερα από την καύλα. Είναι επένδυση χρόνου, συναισθημάτων και ενέργειας. Είναι εξέλιξη και διαμόρφωση χαρακτήρα. Είναι γνωριμία με τον πραγματικό βαθύτερο εαυτό μας, και τον καλό και τον κακό. Κάποιος που αναζητεί απλά σεξ, δε θα μπει στον κόπο ή θα το κάνει "μπακαλίστικα".
     
  4. MasterJp

    MasterJp Advisor Staff Member In Loving Memory

    @cadpmpc : Σας βεβαιώ ότι γίνεται, ενίοτε δε είναι και επιθυμητή. Κοιτάξτε γύρω σας.
     
  5. cadpmpc

    cadpmpc Contributor

    Eίναι ερωτήματα και διαπιστώσεις που τίθενται σε χιλιάδες παραλλαγές από το εκάστοτε πολιτικό προσωπικό στους υπηκόους, που την "ακούνε" μελιστάλαχτα με τέτοια λόγια...
    Με τεράστια δυναμική στην διαμόρφωση του πολιτικού αφηγήματος που τους βολεύει...
    Ολ τάιμς Κλάσικ..!
     
  6. cadpmpc

    cadpmpc Contributor

    Πιστεύω πως και με την παραπάνω μου ανάρτηση ήμουν σαφέστατος.
    Μετά θα αρχίσω να πολιτικολογώ επί της ουσίας, που δεν είναι ευπρόσδεκτο από το gbsmcom, που κι αν ήταν, θάχαμε συγκοπές, εγκεφαλικά, κρότους και δεν έχω κολλητό καρδιολόγο να παίρνω και κάποια προμήθεια χοντρικής για τση πελάτες που θα τού στέλνω...
     
  7. Tenebra_Silente

    Tenebra_Silente Contributor

    Για κάποιους ίσως το σεξ να λειτουργεί σαν ναρκωτικό/παυσίπονο/παυσίλυπο ( πανάκεια σε κάθε πρόβλημα ), όχι για όλους.
    Οι σχέσεις - συμμετρικές ή όχι - δεν είναι ικανές από μόνες τους, για να λύσουν κάποια προβλήματα ( στην προκειμένη το οικονομικό με ότι αυτό συνεπάγεται ).

    Ως προς τις ασύμμετρες σχέσεις, μπορεί να είναι ελκυστικές σε κάποιους - που ίσως και να ήταν λιγότεροι, απ' όσο θα μας άρεγε να πιστεύουμε -, αλλά - ξανά - μάλλον η όποια αναζήτηση του σεξ δεν καταλήγει σε τόσο μεγάλο ποσοστό στο βουδουσουμού ( υπάρχουν πάντα και οι παραδοσιακές " vanilloξεπέτες " ).

    Δεν ξέρω πως λειτουργούν οι άλλοι, μα εγώ εν μέσω κρίσης - γιατί μ' έχει "ακουμπήσει" αρκετά καλά - δεν λειτουργώ όσο ανέμελα/καλά θα ήθελα.
    Το μυαλό μου είναι τόσο τίγκα απ' τα θέματα που θα είχα να αντιμετωπίσω, που η όποια ασυμμετρία θα ζούσα, έρχεται σε δεύτερη μοίρα ( όχι η παρτενέρ μου όμως ).
    Και μέχρι ενός σημείου τα προαναφερόμενα μου δημιουργούν άγχη - ακόμη και ροκάνισμα αυτοπεποίθησης -, που δεν ντρέπομαι να ομολογήσω, ότι δεν έχουν λείψει οι συζητήσεις με την αφεντομουτσουνάρα μου περί της "στάθμης" της όποιας Κυριαρχικότητας μου.

    Τεσπα, μπροστά σε κάποια πράγματα για μένα το βουδουσουμού πάει από αρκετά έως σχεδόν καλιά του. Και για το "τρίξιμο" κάποιου - πάντα για μένα - δεν είναι λύση να βουδουσουμοκυριαρχήσει σε κάποιον/α άλλο/η, ούτε να βουδουσουμουποταχθεί. Βέβαια, περί ορέξεως ή ψυχοσύνθεσης κολοκυθόπιτα.
    Εγώ αν δεν στέκομαι γερά στα πόδια μου - μονάχος μου -, νιώθω λειψός.

    Αυτά ( σίγουρα περισσότερα από αρκετά )... 
     
  8. subwhat

    subwhat Gandalf's property, not for sale Contributor

    Τελικά χρειάζεται να είναι παυσίπονο το βδσμ; Παυσίπονο ψυχικό, σωματικό, ακόμη και της οικονομικής κρίσης;

    Οι φοβισμένοι άνθρωποι που επικαλεισαι @Ηλίας, κλείνονται στους εαυτούς τους.

    Το ένα δεν σηκώνεται και το άλλο δεν υγραινεται όταν σου έχουν κόψει το ρεύμα, όταν τρέχει το δάνειο και δεν έχεις να το πληρώσεις, όταν γαμιεσαι 13 ώρες συνεχόμενα στη δουλειά.
    Και αν σηκωθεί ή υγρανθει κανένα κουράγιο δεν έχει ούτε να κυριαρχήσει, ούτε να υποταχθεί. Θά ξεσπάσει σε ότι βρει. Στο τυχαίο.

    Προσπαθεί η άλλη να επιβιώσει, θα προσπαθεί και να υποταχθεί;
    Την έχει τυλίξει ο φόβος και θα εμπιστευτεί έτσι έναν κ;
    Τον έχει τυλίξει ο φόβος και θα αναλάβει την ευθύνη ενός άλλου ανθρώπου; Μπααααα

    @MasterJp η κυριαρχία και η επιβολή με μέσο τον φόβο και την απογοήτευση, είναι όπως είπε και ένας φίλος, σκατενια κυριαρχία. Το ποιος βέβαια κυριαρχεί και ποιος κυριαρχείται είναι μεγάλη πολιτική συζήτηση και ανάλυση.....
     
  9. Iagos

    Iagos Contributor

    Όχι

    Η απάντηση στην οικονομική κρίση έρχεται από άλλο σημείο και προϋποθέτει άλλες δράσεις και άλλες ενέργειες
     
  10. tithon

    tithon Contributor

    το κυρίως πολιτικό προσωπικό αναφερεται σε αυτες τις αφηγήσεις κατά κανόνα υπονοητικά. το παραπολιτικό προσωπικό ασχολείται μ' αυτές κατά μείζονα λόγο· γιατί έχουν χαρακτηριστικά εξόχως αξιοποιήσιμα: δεν έχουν καμμιά συνοχή, και άρα ούτε αρχή μέση και τέλος, ώστε μπορούν να γεμίσουν εκπομπές επί εκπομπών και σελίδες επί σελίδων, με απλή επανάληψη και πελαγοδρόμηση, ίδια ακριβώς, ανεξάρτητα απ' το θέμα μάλιστα. παράγουν την πεποίθηση της ευκολίας και της επιφανειακότητας η οποία ρίχνει δραστικά το κόστος παραγωγής του επικοινωνιακού προϊόντος. είναι διεισδυτικές γιατί επιτρέπουν αυταναφορά και αυτεπιβεβαίωση. και θολώνουν και τα νερά.

    κάλλιστα, σε αυτό το πλαίσιο, το βδσμ (η κινκιά επίσης, αλλά κι οτι άλλο βάλει ο νους μας) μπορεί να είναι παράγωγο:
    του άφθονου πλούτου και της ματαιοδοξίας (διεφθαρμένα(!) και εγωκεντρικά)
    της προβλέψιμης και βαρετής καθημερινότητας του ασφαλώς διαβιούντος (ως πιπεράκι στη βαρεμάρα του ή ως επανάσταση(!) στην καταπίεσή(!) του)
    του αδιεξόδου του πένητος ή του απελπισμένου (ψυχοθεραπευτικά(!) )

    όλα είναι ιδιά κι εχουν την ίδια κατάληξη.
    μια νότα παθογένειας μας δίνει και την ευκαιρία να πάρουμε αποστάσεις ή να δικαιολογήσουμε τις ενοχικές επιλογές μας. όλοι(?) χαρούμενοι.
     
  11. Λύσανδρος

    Λύσανδρος Hide' n' seek... Contributor

    Και άλλα πρότυπα συμπεριφορών και άλλο αξιακό χάρτη από εκείνον του μέσου σημερινού μικροεγωιστή, ευθυνόφοβου μικροαστού.

    Τότε, αν αρχίζεις να ακολουθείς το "είναι" σου περισσότερο από το "έχειν" σου ή το "φαίνεσθαί" σου, όλα μεν αλλά πρώτιστα το πρώτο, θα νοιώθεις αρεστός στον εαυτό σου.

    Έτσι αυτό θα εκδηλώνεται μόνο του και θα αρέσεις και στους άλλους.

    Και θα σισθάνεσαι ελεύθερος να διεκδικείς και να μοιράζεσαι και την ερωτική κυριαρχία σου, και τη υποτακτικότητά σου, και το όποιο "είναι" σου τέλος πάντων, αβίαστα πια, χαρούμενα και φανερά, και χωρίς ενοχές.

    Μεγάλη κουβέντα μεν, παχιά λόγια μεν ειδικά σε πιεστικές περιόδους, αλλά δυστυχώς σε αυτό δεν υπάρχει υποκατάστατο. Ή έτσι ή τίποτα δηλαδή.

    Αυτό σε ατομικό επίπεδο κατ' εμέ.

    Σε συλλογικό, εκεί χρειάζεται χρόνο και υπομονή, και η εσωτερική ικανοποίηση έρχεται όταν κάποιος αισθάνεται ότι έχει συμβάλει με συνέπεια μέσα του εκείνο που αναλογεί στις πεπερασμένες δυνάμεις του και έστω και λίγο κάτι παραπάνω ως αφιέρωμα στα πιστεύω του.
     
    Last edited: 8 Μαϊου 2017
  12. gaby_m

    gaby_m open for S/m discussion Premium Member Contributor

    Ο τρόπος που υλοποιείται η οικονομική κρίση στις πλάτες μας είναι κακοποιητικός.
    Μια κακοποιητική κατάσταση ποτέ δεν μπορεί να παράξει οποιονδήποτε ερωτισμό, πολλώ δε ελευθεριακό πανηδονισμό, σαδομαζοχισμό κλπ, ούτε ως αντίδραση.