Οι ασύμμετρες σχέσεις την εποχή της οικονομικής κρίσης.

Ψάχνω να βρω, τι είναι αυτό που προκάλεσε αυτήν την επιθετικότητα σε κάποιες απαντήσεις.

Λογικά με την αφαιρετική λογική, οι παραπάνω φράσεις. Αποκλείω το προσωπικό.

Είπα. Το σεξ βοηθάει σα ναρκωτικό κάποιες φορές να ξεχνάς. Κανένας δεν το έχει κάνει; Δεν υπάρχουν άνθρωποι που το κάνουν;


Είπα η αναζήτηση του σεξ, (εδώ σίγουρα έχω λάθος, απλά το θεώρησα αυτονόητο ότι μιλώ για τους ανθρώπους της προηγούμενης πρότασης), φέρνει πολλούς στο μονοπάτι των ασύμετρων. Γιατί ο χώρος μας δεν ανήκει στη σεξουαλική έκφραση και άρα δεν θα τον βρει κάποιος που ψάχνει το σεξ;

Είπα, ότι είναι ελκυστικές στη διαχείριση του άγχους και των ευθυνών. Το ελκυστικές είναι το λάθος; Δηλαδή δεν είναι, για κάποιον που καταλήγει σε αυτόν τον χώρο για πρώτη φορά, να μην πω για κάποιους και για δεύτερη;

Δεν συνηθίζω να απαντάω σε επιθετικές απαντήσεις. Την ψύχραιμη και δίχως αιχμές διαφωνία, με επιχειρήματα, την σέβομαι, όσο την δική μου άποψη και την θέλω. Η επιθετικότητα έχω επιλέξει να μην με αγγίζει, εκτός αν είναι από ανθρώπους που σέβομαι. Τότε θα ρωτήσω το γιατί. Άρα δεν βρίσκω το λόγο για να ρωτήσω.

Κάνω μία όμως ακόμα προσπάθεια, για τα ερωτήματα. Αν υπάρχει έστω και ένα ποσοστό ανθρώπων που έχουν βρεθεί σε αυτό το χώρο, για τους παραπάνω λόγους, τι έχετε να πείτε σε αυτούς; Έστω και υποθετικά και ας μην υπάρχουν.

 

Στο ποσοστό που είναι επιτυχής, ναι. Αναγνωρίζω το λάθος μου, ως το μη αληθής πράξη.

 

Ωραία, το σκέφτομαι   Να έχει ήδη αναγνωριστεί ως κυριαρχική. Τι είναι αυτό που θα την έκανε να αναγνωριστεί ως κυριαρχική;

 

Ακριβώς στο ερώτημα σας απάντησα.

Η φωτεινότητα και η ηθική, δεν με απασχολούν. Πιθανότατα δεν ταυτοποιουμε τους ιδιους ακριβώς τελεστές.

Η πράξη κυριαρχίας ειναι όταν μπορώ να κάνω κάτι γτ ο άλλος δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.

Όντως όμως δεν μπορεί να κάνει αλλιώς; Αν μπορεί συνεχίζει να είναι κυριαρχική πράξη;

 

Πριν το τελικό αποτέλεσμα, χαρακτηρίζεται από τις προηγούμενες ανάλογες πράξεις. Αυτό όμως είναι ορθό ως κριτήριο για μία πράξη που ακολουθεί; Οι προηγούμενες κυριαρχικές πράξεις (που χαρακτηρίζονται με την ίδια λέξη, όπως πόλεμος) , ορίζουν και τις επόμενες; Όταν ο Γκάντι επέλεξε τον δρόμο μίας πράξης, για την απελευθέρωση όπως αποδείχτηκε επιτυχής εκ του αποτελέσματος, δίχως σωματική βία, δεν κρινόταν από ένα πλήθος ανθρώπων, ως μία παθητική πράξη και μη κυριαρχική, εφόσον δεν ακολούθησε την περπατημένη, όπως συνηθιζόταν σε ανάλογες πράξεις;

 

@MasterJp

Ο ευγενής ορος "σκατενια κυριαρχία" εισήχθει σε άλλο νήμα, από μέλος του φόρουμ, για να περιγράψει μια ψευδή απομίμηση κυριαρχίας που επιχειρεί να ασκήσει κάποιος "που εχει μαυρίσει το μάτι του από την αγαμία".

Δεν είχε ηθικό χαρακτήρα, οπως εσείς διαβάσατε και υποθεσατε.

Θα σας αφήσω τον τελευταίο λόγο, μετά απο αυτήν την διευκρινση, που μου φάνηκε αναγκαία στην ουσία της.

 

Μετά την διασαφηνιστικότατη παρέμβαση του @tithon ...
...
Το πράμα πάει ως εξής: Σκοπός, μέσα (τα πάντα όλα, ναι κι αυτά), επιβολή, κυριαρχία.
Αποστολή εξετελέσθη.

Τότε κάθε καλός κατακτητής διασφαλίζει την κατάκτησή του.
Με την ίδια ακριβώς μεθοδολογία.
Αυτό λέγεται διαχείριση/διακυβέρνηση.
Επιτυχημένη είναι όταν η σχέση κόστους/απόδοσης είναι αποδοτική, καταπώς ορίζεται από τον κατακτητή/κυρίαρχο.

Μείνετε εδ'ώ λοιπόν και μην αναλώνεστε σε φρίλια και νταντέλες και αν η γιαγια μας είχε πατίνια και σου-μου-του...

Τα μέσα και τα εργαλεία δεν είναι κατ' ανάγκη διακριτά ή σαφή.
Ρωτήστε και τον Μακιαβέλι να σας πει...
(Τον Μακιαβέλι τον ανέφερα ως σταρ, είναι κι άλλοι εξ ίσου ικανότατες μουχρίτσες)...

Και κάτι άλλο επί της ουσίας...
Για να υπάρξει αντίδραση πρέπει να έχει υπάρξει δράση. Σωστόν!
Από την στιγμή που έχει εγκατασταθεί κυριαρχία ποιος είναι αυτός ο κατακτητής που θα ζητούσε την επιβεβαίωσή του και όχι την αριστοτεχνική (διάβαζε ουσιαστική/εμπεδωμένη) επιβολή του σε κάθε "διέξοδο" του κατακτημένου..?
Αν αυτό υποννοείται, το θέμα ουσίας δηλαδή, στους προβληματισμούς στο νήμα θα συμφωνήσω...
Να ...συμφωνήσω ή να πέσω γκρογκί αν υποννοείται το ...άλλο..?
(Άσε που αν υποννοείται το άλλο, πιθανότατα ο κατακτητής έχει πάρει τα ...του, θου... τω στόματί μου)..?

 

Το βέβαιο είναι οτι η κρίση αντιμετωπίζεται πιο εύκολα όταν έχει κανείς στενούς δεσμούς και ουσιαστικές σχέσεις με άλλους ανθρώπους, παρά όταν είναι μόνος του στην τρύπα του.

 

Σε περιόδους οικονομικής κρίσης γενικά η σεξουαλικότητα και ο ερωτισμός των ανθρώπων περιορίζεται.

Αυτό συμβαίνει άσχετα αν η σχέση είναι ασύμμετρη.