Ορθολογικό/Συναισθηματικό BDSM

Η θεωρία/το κλισέ που επικρατεί συνήθως λέγεται ότι οι Κ είναι ορθολογιστές(λογικοί) σε αντίθεση με τα υπό που είναι πιο συναισθηματικά. Δε μπορώ να πω ότι συμφωνώ διότι υπάρχουν υποτακτικά άτομα που είναι εξαιρετικά ορθολογικά. Όπως υπάρχουν εξίσου & σενσουαλ/σενσιτιβ Κ.

Από την πλευρά των Κ κατανοώ απόλυτα γιατί απαιτείται ορθή σκέψη/λογική, πάντα κάποιος πρέπει να έχει τον έλεγχο, πόσο μάλλον τον αυτοέλεγχο, φανταστείτε έναν/μια Κ να ''παρασύρεται'' από το συναίσθημα, γι αυτό και βλέπουμε, όχι πάντα, μια αποστασιοποίηση από το συναίσθημα από την πλευρά του Κ, για καλό θα έλεγα προς το υπό.

Σε κάθε είδους σχέση - μου αρέσει - να περιβάλλομαι από ορθολογικούς ανθρώπους, φυσικά να υπάρχει ή και όχι και η συναισθηματική/πνευματική σύνδεση.

Από την άλλη λένε το έχω διαβάσει και εδώ, όσο πιο συναισθηματικά αφήνεται μια υπό, τόσο περισσότερο ανταποκρίνεται στα Θέλω του/ης Κ. Με τις συναισθηματικές εκρήξεις (ακόμα και στην καθημερινή ζωή) δεν ξέρω τι γίνεται, ποιος το διαχειρίζεται αυτό, ο Κ, το υπό, το δουλεύουν και οι 2 μαζί;
Οι υπό έχουν αυτο- έλεγχο στην τελική;

Ένας/μια ορθολογικός/ή K/υπό κατανοεί περισσότερο το τι λέει/κάνει, εννοώ να μην επηρεάζεται/δραματοποιεί από το συναίσθημα;

Ακόμα δεν μπορώ να πω πιο είναι το σύνηθες είναι κάτι σαν ''διακόπτης'' πατάω το κουμπί του της ορθής σκέψης κι από την άλλη όλο αυτό είναι ορθολογικά παράλογο, πως διαχωρίζονται;

* Σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα το νήμα να πάρει την τροπή του τύπου: ''ορθολογικό vs συναισθηματικό'' ._

Δεν έχω καταλήξει ακόμα κι ούτε έχω πάρει απαντήσεις, το feeling που πιάνω είναι ότι στο D/s τα άτομα που εμπλέκονται επενδύουν σε συναισθήματα, όχι πάντα και από την άλλη στο S/m έχει τη λογική στο επίκεντρο ( ; )

 

Μία από τις πλέον βασικές προϋποθέσεις της προσωπικότητας (και όχι τόσο του χαρακτήρα) για ένα Κ άτομο, είναι ο αυτοέλεγχος .. για να μπορεί να κατέχει τον έλεγχο μίας Κ/υ σχέσης ..
Ο αυτό-έλεγχος είναι κάτι που τον βοηθάει, όχι να μην έχει αισθήματα και συν-αισθήματα (το θεωρώ αυτονόητο ότι υπάρχουν και στις δύο πλευρές) .. αλλά να μπορεί αυτά να τα διαχειρίζεται ορθά ..
Και με την έννοια "ορθά", εννοώ να τα εξωτερικεύει "αν" και "όταν" πρέπει ..

Από την άλλη, θεωρώ ότι τα υ άτομα, δεν είναι ανάγκη να έχουν εξαρχής αυτοέλεγχο ..
Γιατί το "πόσο" αλλά και το "πώς" θα εκδηλώνουν τα αισθήματά τους, είναι κάτι που θα το καθορίσει ο/η Κ τους μέσα από τη σχέση.

 

Ενδιαφέρον νήμα.

Η αλήθεια είναι πως με τη λογική δεν το έχω.

Και αυτό γιατί ποτέ δεν κατάφερα να την κατανοήσω με λογικά επιχειρήματα.

Πάντα προσπαθούσα να αποδομήσω τη λογική.

Θεωρώ πως η λογική είναι ένας παραλογισμός που τον αντιμάχεται μια άλλη λογική, δηλαδή ένας άλλος παραλογισμός.

Και κάπως έτσι λογικά πορεύονται οι άνθρωποι στους αιώνες.

Μπορεί κάποιος για παράδειγμα να αναπτύξει την λογική του συναισθήματος, πράγμα παράλογο, και κάποιος άλλος να αντιτάξει τη λογική του μη συναισθήματος, πράγμα επίσης παράλογο.

Προτιμώ να εκφράσω την Κυριαρχία όχι μέσα από την λογική αλλά μέσα από την ψυχραιμία.

Η ψυχραιμία είναι κατάσταση.

Μια κατάσταση που απαιτεί την αποστασιοποίηση από το συναίσθημα.

Δεν μιλώ λοιπόν για νέκρωση του συναισθήματος στην κατάσταση της ψυχραιμίας.

Κάτι τέτοιο, την νέκρωση δηλαδή, μόνο η λογική μπορεί να επιφέρει.

Μιλώ για αποστασιοποίηση.

Δηλαδή γνωρίζεις το συναίσθημα , και φυσικά είναι βασικό χαρακτηριστικό της δομής σου ως Κυρίαρχος, αλλά έχεις αποκτήσει μέσα από την εκπαίδευση σου την ικανότητα όταν αντιλαμβάνεσαι τι μπορεί να προκαλέσει το συναίσθημα να μπορείς να αποστασιοποιείσαι από αυτό για να μπεις και να παραμείνεις σε κατάσταση ψυχραιμίας.

Η κατάσταση της ψυχραιμίας βοηθά στο να μπορείς να έχεις τον έλεγχο.

Πιστεύω πως η ψυχραιμία κρατά τον έλεγχο και όχι η λογική.

Ευχαριστώ

Iagos

 

 

Κατά τη γνώμη μου το σχήμα ορθολογικό vs συναισθηματικό είναι εκ προοιμίου άτοπο. Το συναίσθημα και η λογική δεν είναι δυο έννοιες - λειτουργίες που είναι VS αντίθετα επικαλύπτονται πολλές φορές και σε σημαντικά σημεία.
Θα μπορούσα να περιγράψω ένα σχηματάκι όπου θα υπήρχε η αλληλουχία ένστικτο - συναίσθημα - λογική (ας το αφήσουμε οριζόντιο το σχήμα γιατί αν μπει κάθετα ξεκινάνε οι παρεξηγήσεις για την αξιακή τοποθέτησή τους   ). Στις παυλίτσες του σχήματος είναι οι "ενώσεις" μεταξύ των δυο (πχ. ένστικτο και συναίσθημα) και υπάρχει σημαντικός χώρος όπου τα δυο αλληλοεπικαλύπτονται.

Εξάλλου η λογική απαιτεί κάποια συναισθήματα ως βάση. Και το συναίσθημα για να είναι συναίσθημα και όχι ενόρμηση (ας πούμε ένστικτο) "απαιτεί" λογική.

Θεωρώ λοιπόν ότι όσοι εμπλεκόμαστε στο D/s εμπλεκόμαστε και με τα τρία σκέλη του παραπάνω σχήματος. Αντιθέτως στο s/m εμπλεκόμαστε συνήθως με τα δυο πρώτα σκέλη.

 

@Iagos

Λες: ''η ψυχραιμία κρατά τον έλεγχο και όχι η λογική''. Τι σημαίνει αυτό;

και

@margarita_nikolayevna λες: η λογική απαιτεί κάποια συναισθήματα ως βάση, δλδ;

Aυτά. :- ))

 

@Μαντλίν το ερώτημα σου είναι η τελευταία φράση του κειμένου μου...

Νομίζω πως το κείμενο δίνει και την απάντηση.

Οπότε θα σε παρακαλούσα να μου πεις τι δεν σου δένει "λογικά" με την σκέψη μου έτσι όπως διατυπώνεται στο κείμενο μου για να μπορέσω να σε βοηθήσω να απαντήσεις στο ερώτημα σου.

Θεωρώ πως την απάντηση μου την δίνω στο κείμενο...

Ευχαριστώ

 

Το ξαναδιάβασα και αν θες μου το αναλύεις, πως εκφράζεται η Κυριαρχία μέσα από την ψυχραιμία και όχι μέσα από τη λογική, πως τα διαχωρίζεις;

Ευχαριστώ.

 

Θα προσπαθήσω να το κάνω σε "λογικό" χρόνο....

 

Δεν μπορώ να λειτουργησω χωρις συναισθημα σε μια σχέση . Μου φαινεται ακρωτηριασμός .
Στο δικό μου τρόπο εκφρασης , το συναισθημα μου δίνει ωθηση να τολμήσω, να προχωρήσω , να δεθώ συναισθηματικά ή μου χτυπά καμπανάκια άτακτης φυγής.
Οσο κι αν εχω προσπαθησει να δρω και να αντιδρώ με την λογική , πάντα αυτο που νιωθω..αυτο που βγαινει απο μέσα μου, νικάει.
Και ετσι βγαινει ατόφια όλη μου η ενεργεια.
Όλα τα υπολοιπα εχουν να κάνουν με το ταιριασμα των Δ/δυο και τις προτιμησεις τους.

 

Προσωπικά με τη λογική το χω! Όσες φορές λειτούργησα με το συναίσθημα, βρήκα τοίχο, άλλες με οδήγησε στα καλύτερα άλλες λειτούργησε αυτοκαταστροφικά, νομίζω η λογική είναι το δικό μου "πέπλο" προστασίας απέναντι και στη διάρκεια της δικής μου πορείας, σε αυτό το BDSMικό ταξίδι.

 

Κάθε συναίσθημα οδηγεί σε κάποια σκέψη και κάθε σκέψη παραπέμπει σε ένα συναίσθημα.

Ακόμη το συναίσθημα είναι κινητήριος δύναμη για την σκέψη.

Ο Ορθολογισμός παραπέμπει στον ρασιοναλισμό και στον Ορθό Λόγο, έναν συγκεκριμένο τρόπο αντιμετώπισης της πραγματικότητας σε πνευματικό επίπεδο.

Ένας π.χ που δέχεται τον Διαλεκτικό Υλισμό και απορρίπτει εξ ορισμού τον Ορθό Λόγο σαν τρόπο αντιμετώπισης της πραγματικότητας σε πνευματικό επίπεδο τι ρόλο παίζει στο ερώτημά σου, συμπεριλαμβάνεται στους Ορθολογιστές ?

 

Δεν έχω εντρυφήσει τόσο σε πολιτικούς όρους/ θεωρίες και δεν μπορώ να δώσω μια εμπεριστατωμένη άποψη, αν θες να πεις λίγα πράγματα γι αυτό θα ήμουν ευγνώμων, πολύ μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Ωστόσο και η γνώση βασίζεται στον ορθό λόγο, νομίζω με κάθε επιφύλαξη πως ναι συμπεριλαμβάνεται.

Με μια πρόχειρη ματιά διαβάζω εδώ:

https://athens.indymedia.org/post/825659/

Κατά τα άλλα, αν είναι το συναίσθημα κινητήριος δύναμη για τη σκέψη το περιεργάζομαι δε ξέρω.